የእሾህ ጫማ!
ታኅሣሥ 8 ቀን ማረፋቸውን መቋሚያቸው በሰው አንደበት የተናገረችላቸው አቡነ ተክለ አልፋ ያደረጉት ታላቅ ተኣምር ይኽ ነው፦ ከአባታችን ተክለ አልፋ ልጆች ውስጥ አንዲት መነኵሲት ነበረች፡፡ ከዕለታት አንድ ቀን ከቤቷ ጅብ ነጥቆ ወሰዳት፤ ወሩም የስደት ወራት ነበርና፡፡ የሚረዳትም ባጣች ጊዜ ‹‹በአባ ተክለ አልፋ ጸሎት ተማጽኛለሁ›› እያለች ጮኸች፡፡ አባታችን ተክለ አልፋም ድምፁዋን በሰሙ ጊዜ ያድኗት ዘንድ ልጆቻቸውን ጠሯቸው፤ ከእነርሱም የመለሰላቸው የለም፡፡

አባታችንም ስለድካማቸው ሊረዷት አልቻሉም፤ ነገር ግን ይምኑላት ዘንድ ሌሊቱን ሙሉ ክብር ይግባውና ሁሉን ወደሚያድንና ወደሚረዳ ወደ እግዚአብሔር ይለምኑ ጀመር፡፡
እግዚብሔርም ልመናቸውን ሰማቸውና በበነጋው ፀሓይ በወጣች ጊዜ ያች መነኵሲት በሕይወቷ መጣች፤ አባታችንንም ‹‹በጸሎትህ እግዚአብሔር ከሚበላ ጅብ አፍ አዳነኝ፣ ከአራት ጅቦች መካከልም አደርኩ መብላትም አልቻሉም›› አለቻቸው፡፡ አቡነ ተክለ አልፋም ለሰው እንዳትናገር አማሏት፣ ተቆጧትም፡፡

ከዕለታትም በአንደኛው ቀን አንዲት መነኵሲት ምግቧን ትሰበስብ ዘንድ በጎዳና ስትሔድ አንድ ጎልማሳ በኀይል ይዞ ደፈራት፣ ከእርሷ ጋርም ተኛ፤ እርሷም ፀነሰች፡፡ የምንኵስናዋ
ክብር ስለጠፋ እያዘነችና እያለቀሰች ወደቤቷ ተመለሰች፤ ሰባት ወር ያህልም ራሷን ሸሸገች፣ ፅንሱም ታወቀ፡፡ ከዚኽም በኋላ በልቧ አስባ የመውለጃዬ ቀን በደረሰ ጊዜ ምን
አደርጋለሁ አለች፤ ‹‹እኔ ስደተኛ ነኝና በዚኽች ሀገርም የማውቀው የለኝም›› አለች፤ ‹‹ነገር ግን ተነሥቼ ወደ አባ ተክለ አልፋ እሔዳለሁ፣ ልበ ሩኅሩኅ እንደሆነ የደካሞችንም ድካም እንደሚያቃልል ዝናውን ሰምቻለሁና›› አለች፡፡

ከዚኽም በኋላ ተነሥታ ሔደች፤ ወደ አባ ተክለ አልፋም ዘንድ ደርሳ የደሰባትን ሁሉ ነገረቻቸው፤ እርሳቸውም እንደሚገባ ንስሓ ሰጧት፣ ለብቻዋ ቤትም አዘዙላት፡፡ እስከ ስምንት ቀንም ታግሣ ከእርሳቸው ትባረክ ዘንድ ወደ አባታችን ደረሰች፤ እግራቸውንም ሲታጠቡ አገኘቻቸው፡፡ ያንጊዜም እግራቸውን ያጠበውን ሰውዬ የእግራቸውን እጣቢ ይሰጣት ዘንድ ለመነችው፤ እርሱም ሰጣት፡፡ ከዚያም የአቡነ ተክለ አልፋን ጸሎት በመተማመን ጠጣችው፤ ከዚያም ሰዓት ጀምሮ የፅንሱ ፍለጋ ከሆዷ ፈጽሞ ጠፋ፣ የወር አበባም ልማደ አንስትም ተዋት፡፡ እርሷም እጅግ ተደስታ የአባ ተክለ አልፋን አምላክ አመሰገነች፡፡ ከቅጽረ ቤተ ክርስቲያን እንዳትወጣ ብፅዓት ገባች፡፡ ይኽንንም ተኣምር ለአቡነ ተክለ አልፋ ነገረቻቸው፣ እርሳቸውም ለማንም ሰው እንዳትናገር አዘዟት፡፡ (ውዳሴ ከንቱን እንዴት እንደሚጸየፉት ልብ ይሏል።)

ከዕለታት በአንደኛው ቀን አቡነ ተክለ አልፋ ደመና ጠቅሰው በእርሷ ላይ ተጭነው ወደ ኢየሩሳሌም በመሔድ ክብር ይግባውና ጌታችን አምላካችን ኢየሱስ ክርስቶስ ከተጠመቀበት ጎርዳኖስ፣ ከተሰቀለበት ቀራንዮ፣ ከተቀበረበት ጎልጎታ፣ ከተመሰገነባት ደብረ ታቦር ደርሰው ሲሳለሙ ጌታችን ተገልጦላቸው አቅፎ ስሟቸዋል፤ ክብርት እመቤታችንም እንዲሁ ሳመቻቸው፡፡ ዳግመኛም የብርሃን ሠረገላ ተሰጥቷቸው በእርሱ ወደ ሰማይ እያረጉ በሰማያውያን ቅዱሳን ጉባኤ ዘንድ እያገለገሉ ወደ ምድር ይመለሱ ነበር፡፡ ጌታችንም ዘለዓለማዊ ማረፊያቸው ትሆናቸው ዘንድ እጅግ የተዋበች ርስታቸው የምትሆን ቤት
አሳያቸውና ‹‹በዚህ ዓለም ስለ እኔ ደክመህ እንዳከበርከኝ እኔም በወዲያኛው ዓለም አከብርሃለሁ፤ ስለ ቅድስናህና ስለ እውነተኛነትህ ለአንተና ለልጆችህ በጎዳናህም ለሚሔዱ
ምእመናን ሁሉ ማደሪያ ትሁንህ›› ብሎ ሰጣቸው፤ ሌላም ታላቅ የምሕረት ቃልኪዳን ገባላቸው፡፡ እንዲሁም የታዘዘ መልአክ ወደ ሰማይ ይዟቸው ወጥቶ ከሃያ አራቱ ካህናተ ሰማይ ጋር የሥሉስ ቅዱስን መንበር እንዳጠኑ ገድላቸው ይናገራል፡፡

ጻድቁ ከመኰሱ በኋላ በታላቅ ተጋድሎ ኖሩ፤ ከፍየል ሌጦ ልብስ እየሠሩ እየሸጡ ለድኆችና ለጦም አዳሪዎች ይመጸውቱ ነበር፤ በዐቢይ ጾም ወቅትም ከሰኞ እስከ ዐርብ ድረስ ምንም ምን አይቀምሱም ነበር ነገር ግን ቅዳሜና እሑድ ሦስት ፍሬ አተር ብቻ ይቀምሱ ነበር፤
መጠጣቸውም በትንሿ ጣታቸው ልክ ነበር፡፡ ዘወትር በሚጋደሉበት ጊዜ የሥጋቸው ቆዳ እስኪለያይ ድረስ በወገባቸውና በክንዳቸው በጭኖቻቸውም ላይ ታላቅ የሆነ የብረት ዛንጀርን ያሥሩ ነበር፤ በምድርም ላይ የሥጋቸው ቁራጭ እስኪወድቅ ድረስ በእሳት በጋለ ብረት ሰውነታቸውን ይገርፉ ነበር፤ ማቅ ለብሰው በባሕር ውስጥ ገብተው የሚቆሙበትም ጊዜ አለ፤ ከዚኽም ሁሉ ጋር ለጐናቸው ምንጣፍን አላበጁም በምድር ላይ ይተኙ ነበር እንጂ፡፡ ልቅሶንና ዕንባንም ከዐይኖቻቸው አይለዩም ነበር፡፡ ወደ ቤተ ክርስቲያንና ወደሌላም ቦታ ሲሔዱ የውስጥ እግሮቻቸውን የሚወጉ እሾሆችን በጫማቸው ላይ ይተክሉ ስለነበር በመንገድ ከተጓዙ በኋላ ከእግሮቻቸው የሚፈሰው ደም በጎዳና ይፈስ ነበር፡፡ ሰዎችም በመንገድ ላይ ድንገት ይህን ደም ሲያዩ ‹‹ዛሬ አባታችን ተክለ አልፋ በዚህ ጎዳና ሔዷል›› ይባባሉ ነበር፡፡

የዲማ አባቶች ሔደው አቡነ ተክለ አልፋን የገዳሙ አበ ምኔት ሆነው እንዲመሯቸው ሲለምኗቸው አባታችን ግን ፈጽመው እምቢ አሉ፡፡ እነርሱም እሽ እንደማይሏቸው ዐውቀው አሥረው በግድ ተሸክመው ወደ ዲማ አመጧቸውና ያለፈቃዳቸው በዐፄ ልብነ ድንግል ዘመን አበ ምኔት አድርገው ሲሾሟቸው አባታችን ግን ጽኑ ልቅሶን ያለቅሱ ነበር፡፡ ከገዳሙም ወጥተው ወደ ዋሻ እየገቡ ለብቻቸው ለተጋድሎ ብለው እንዳይሔዱ ጳጳሱ አወገዟቸው፡፡ (በዘመናችን ሹመት እንደሚገኝ ከዚህ ጋር ያነፃፅሯል።)

አቡነ ተክለ አልፋ በስተመጨረሻ ከዚህ ከኀላፊው ዓለም ፈጽሞ ወደማያልፈው የዘለዓለም ሕይወት ወዳለበት ሀገር የፍልሰታቸው ጊዜ እንደደረሰ ዐውቀው በውስጣቸው የሚያድሩ ቅዱሳንንና አብያተ ክርስቲያናትን ይሰናበቱ ዘንድ ሔዱ፡፡ ታኅሣሥ 4 ቀንም የሐዋርያውን የቅዱስ እንድርያስን በዓሉን አክብረው ዝክሩን ዘክረው ነዳያንን መገቡ፤
ዳግመኛም ረቡዕ ሌሊት አባታችን ተክለ አልፋ የቅድስት አርሴማን ገድል በታላቅ ትጋት ሲያነቡና ከዐይኖቻቸው ዕንባን ሲያፈሱ አደሩ፡፡ ልቡናቸውንም ያጸና ዘንድ ለሴቶችና መነኰሳይያትና ለወንዶች መነኰሳት የቅድስት አርሴማን ድርሳን ይተረጉሙላቸው ነበር፤ ያለዚያች ቀን ሌላ ቀን እንዳልቀራቸው በመንፈስ ቅዱስ ዐውቀዋልና፡፡ ከዚኽም በኋላ ታኅሣሥ 8 ቀን ሐሙስ ሌሊት በሆነ ጊዜ አባታችን ተክለ አልፋ በሰላም ዐረፉ፡፡

ጻድቁ የተቀበሩት በተሾሙበትና ለ45 ዓመታት ባገለገሉበት በዲማ ነው፡፡ ዜና ሞታቸውንም ትናገር ዘንድ መቋሚያቸው የሰው አንደበት ተሰጣትና ለደቀ መዛሙርቱ በሰው አምሳል በመናገር ‹‹…የምትወዱት ሕዝቦችና መነኰሳት ሆይ አልቅሱለት›› አለቻቸው፡፡

ዓምደ ሃይማኖት ዘኢትዮጵያ የተባሉት የአቡነ ተክለ አልፋ ዘደብረ ድማህ ረድኤት በረከታቸው ይደርብን! በጸሎታቸው ይማረን!

መልአኩም አባ ኤሲን ሰማዕትነቱን እንዲፈጽም ከነገረው በኋላ ከሰማያዊት ኢየሩሳሌም መልሶ አምጥቶ እሥር ቤቱ ውስጥ አስቀመጠውና ተመልሶ ዐረገ፡፡ በነጋም ጊዜ መኮንኑ አባ ኤሲንና እኅቱን ቅድስት ቴክላን ከእሥር ቤት አውጥተው ጽኑ በሆኑ ልዩ ልዩ ሥቃዮች አሠቃዩአቸው፡፡ በተሸከርካሪዎች መሣሪያ፣ በብረት ቃጠሎ፣ በችንካሮች በመቸንከር የራሳቸውንም ቆዳ በመግፈፍ ብዙ አሠቃዩአቸው፡፡ ነገር ግን ጌታችን ከሕመማቸው ሁሉ ፈወሳቸው፡፡ መኮንኑም ማሠቃየት በሰለቸው ጊዜ ወደላይኛው ግብጽ ይወስዳቸውና ያሠቃያቸው ዘንድ ለእንዴናው አገር መኮንን አሳልፎ ሰጣቸው፡፡ 8 ቀን ያህል እንደተጓዙም መርከቧ ቆመች፡፡ ከዚህም በኋላ መኮንኑ የአባ ኤሲንና የቅድስት ቴክላን ራሶቻቸውን በሰይፍ ይቆርጧቸው ዘንድ አዘዘ፡፡ እነርሱም በዚህ ደስ ተሰኝተው ጸሎታቸውን ከፈጸሙ በኋላ አንገታቸውን አሳልፈው ለሰያፊዎቻቸው ሰጧቸውና በየተራ ቆረጧቸው፡፡ ሰማዕትነታቸውንም በዚሁ ፈጽመው የክብርን አክሊል ተቀዳጁ፡፡ እግዚአብሔርም ስንሑፍ ከሚባል አገር ስሙ ኦሪ የሚባለውን ቄስ የቅዱሳንን ሥጋቸውን እንዲያነሣ አዘዘው፡፡ እርሱም መጥቶ በክብር ወስዶ የመከራው ዘመን እስኪያልፍ በንጹሕ ቦታ አኖራቸው፡፡ ከሥጋቸውም ብዙ ድንቅ ድንቅ የሆኑ ተአምራት ተፈጽመው ታዩ፡፡ ከእነርሱም ጋር አብረው ተሰይፈው የሰማዕትነት አክሊልን ተቀበሉ ቅዱሳን 477 ናቸው፡፡
+ + +
አባ ዮሐንስ ዘሀገረ ደማስቆ፡- ይኽም ቅዱስ ከደማስቆ ከከበርቴዎቿና ከታላላቆቿ ወገን ከሆነው መንሱር ከሚባለው ሰው የተወለደ በጥበብና በፈሪሃ እግዚአብሔር ያደገ ነው፡፡ የቀርሊ ፈላስፋ ከሆነው ቁልፋህ ከሚባል መነኩሴ ቁልዝማቂ መምህሩ ዘንድ የፍልስፍና ትምህርትን ተማረ፡፡ ትምህርቱንም ሲጨርስ ቁልዝማዊ መምህሩን ተሰናብቶ ወደ ከበረ ሊቅ ሳበ ሰማዕት ገዳም ሄደ፡፡ አባቱም በሞተ ጊዜ ለአገረ ገዥው ጸሐፊ ሆነ፡፡
በዚያም ወራት የከሃዲው ልዩን ልጅ ቆስጠንጢኖስ ተነሥቶ በአምላክ ፈቃድ ስለተሣሉ ቅዱሳት ሥዕላት ጸብ በማንሣት አብያተ ክርስቲያናትን የሚያውክ ሆነ፡፡ ይህም አባ ዮሐንስ የቤተ ክርስቲያን ሹመት ሳይኖረው በቀናች ሃይማኖት እያጸናቸው በአምላክ ፈቃድ ለተሣሉ ሥዕላት ስግደት እንደሚገባ ምስክር ከቅዱሳት መጻሕፍት እያመጣ የሚጽፍ ሆነና ወደ ምእመናን ሁሉ የሚልክ ሆነ፡፡ ከሃዲው ንጉሥ ቆስጠንጢኖስም ይህንን በሰማ ጊዜ ጥርሱን እያፋጨ በዮሐንስ ብዕር አምሳል የሚጽፍ ጸሐፊ ፈልጎ አመጣና ዮሐንስ እንደጻፈው አድርጎ እንዲህ ብሎ ጻፈ፡- ‹‹ከአንተ ዘንድ ያለው ዮሐንስ ከአንተ ጋር ተዋግቼ አገርህን እማርክ ዘንድ ይህን ደብዳቤ ጽፎ ላከልኝ›› ብሎ በወንጀል ለደማስቆው ገዥ ላከለት፡፡
የደማስቆውም ገዥ የተጻፈለት እውነት መስሎት የቅዱስ ዮሐንስ ቀኝ እጁን ቆረጠው፡፡ አባ ዮሐንስም የተቆረጠች እጅን ይዞ ወደ የብርሃን እናቱ ወደሆነች ወደ እመቤታችን ሥዕል ሄዶ በብዙ ዕንባ እንዲህ ብሎ ለመናት፡- ‹‹እመቤቴ ሆይ! ለሥዕልሽ መስገድ እንደሚገባ በተጣላሁ ጊዜ ነው ይህ የእጄ መቆረጥ የደረሰብኝ፣ አሁንም ሁሉ ይቻልሻልና በቸርነትሽ ፈውሽኝ›› ብሎ ከለመናት በኋላ ወዲያው ከባድ እንቅልፍ ጣለው፡፡ በእንቅልፉም ሳለ እመቤታችን ተገለጸችለትና እጁን እንደቀደሞው አድርጋ መለሰችለት፡፡ እርሱም በነቃ ጊዜ እጁ ድና ስላገኛት እጅግ ተደስቶ እመቤታችንን አመሰገናት፡፡
ከዚህ በኋላ ወደ ገዳም ሄዶ መነኮሰ፡፡ መምህሩ የሆኑት አንድ አረጋዊ አባትም ‹‹ዮሐንስ ሆይ አፍአዊት ከሆነች ትምህርትህ ምንም ምን አታድርግ ግን ዝምታን ተማር›› አሉት፡፡ ዮሐንስም የመነኮሳቱን የመጸዳጃ ቤታቸውን እያጸዳና በሁሉ ነገር እያገለገላቸው በተጋድሎ ኖረ፡፡ መምህሩም አርምሞውን ፈትቶ ካገኙት ይቀጡት ነበር፡፡ እመቤታችንም አንድ ቀን ለመምህሩ ተገለጠችላቸውና ዮሐንስ ድርሳናትን እንዲደርስ ይፈቅድለት ዘንድ አዘዘችው፡፡ ዮሐንስም ከዚህ በኋላ ብዙ ድርሳናትን ደረሰ፡፡ ስለ ቀናች አንዲት ሃይማኖትና ስለተሣሉ ቅዱሳት ሥዕላት ብዙ የደከመው አባት አባ ዮሐንስ የእርጅና ዘመኑን ጨርሶ በዚህች ዕለት በሰላም ዐረፏል፡፡
+ + +
ዳግመኛም በዚህች ዕለት ታላላቆቹ ቅዱሳን አባቶቻችን አቡነ ኪሮስና አቡነ እስትንፋስ ክርስቶስ ልደታቸው ነው፡፡ ረድኤት በረከታቸውን ይክፈለን፣ በጸሎታቸው ይማረን፡፡
ከገድላት አንደበት
✞ ✞ ✞

አረማዊ የሆነው መስፍኑ አባቷም ወደሕንፃው በገባ ጊዜ ልጁ ያሠራችውን አይቶ አናፂዎቹን ጠርቶ ‹‹ይህ ምንድነው?›› አላቸው፡፡ እነርሱም ‹‹ይህን እንድንሠራ ያዘዘችን ልጅህ ናት›› አሉት፡፡ አባቷም ቅድስት በርባራን ጠርቶ ‹‹ለምን እንዲህ አደረግሽ?›› አላት፡፡ እርሷም ‹‹አባቴ ሆይ! አስተውል ልዩ ሦስት በሆነ በሥላሴ ስም ሥራ ሁሉ ይፈጸማልና ስለዚህ ሦስተኛ መስኮት አሠራሁ፡፡ ይህም መስቀል አለሙ ሁሉ በእርሱ በዳነበት በጌታችን በመድኃኒታችን በኢየሱስ ክርስቶስ መስቀል አምሳል ነው፣ አንተም አባቴ ሆይ ከስሕተትህ ተመልሰህ የፈጠረህን አምልከው›› አለችው፡፡
ይህንንም ቃል አባቷ ከቅድስት በርባራ በሰማ ጊዜ እጅግ ተናዶና ተቆጥቶ ሰይፉን መዝዞ በኋላዋ ሮጠ፡፡ እርሷም አጥብቃ በሸሸች ጊዜ በፊቷ ያለች ዓለት ተሰንጥቃ በውስጧ ሠወረቻትና ከአባቷ ሰይፍ አዳነቻት፡፡ በሌላም ጊዜ ቅድስት በርባራ ወደ አባቷ ተመልሳ መስክርነቷን ቀጠለች፡፡ አባቷም ካሠቃያት በኋላ ዳግመኛ ለሌላ መኮንን እንዲያሠቃያት አሳልፎ ሰጣት፡፡ ያም መኮንን ጽኑ በሆነ ሥቃይ አሠቃያት፡፡ በዚያም ዮልያና የምትባል ሴት ነበረችና ቅድስት በርባራን በሥቀይ ውስጥ ሆና ባየቻት ጊዜ ሄዳ አጽናናቻት፣ አረጋጋቻት፡፡ ክብር ይግባውና ጌታችንም ለቅድስት በርባራ ተገለጠላትና አረጋግቶ ተስፋውን ሰጣት፡፡
ከዚህም በኋላ የቅድስት በርባራ በእምነቷ መጽናቷን ባየጊዜ ወላጅ አባቷ አንገቷን በሰይፍ እንዲቆርጡት አዘዘ፡፡ እንዳዘዘውም ቅድስት በርባራን ከባልንጀራዋ ከቅድስት ዮልያና ጋር አንገታቸውን በሰይፍ ቆረጧቸውና የሰማዕትነት ፍጻሜያቸው ሆኖ የክብር አክሊልን ተቀዳጁ፡፡ ወዲያውም እሳት ከሰማይ ወርዶ አባቷንና ጓደኛው የሆነ መኮንኑን መርትያኖስን አቃጠላቸው፡፡ ቅድስት በርባራ በውሽባ ቤት በመስቀል ምልክት ያሠራችው ያም መታጠቢያ ቤት ለታመመ ሁሉ ከእርሱ በታጠበ ጊዜ የሚያድን በውስጡ ታላቅ ፈውስ ያለበት ሆነ፡፡ ከዚህም በኋላ የቅዱሳት ደናግል ሰማዕታቱን ሥጋቸውን ወስደው ከከተማው ውጭ ባለች ቤተ ክርስቲያን ስሟ ገላልያ በሚባል ቦታ አኖሯቸው፡፡ ቅዱስ ሥጋቸውም በቅዱሳን ሰማዕታት በአቡ ቂርና በዮሐንስ በምስር አገር ባለች ቤተ ክርስቲያናቸው እስከዛሬ ድረስ አለ፡፡
+ + +
አቡነ ተክለ አልፋ ዘደብረ ድማህ፡- ኢትዮጵያዊው ጻድቅ አቡነ ተክለ አልፋ ልደታቸውም ዕረፍታቸውም ታኅሣሥ 8 ነው፡፡ ‹‹ተክለ አልፋ›› ማለት ለዘለዓለም የሚኖር ድንቅ ሥራ ማለት ነው፡፡ ጻድቁ ቀደምትና ዓበይት ከተባሉት ከ72 ቅዱሳን ውስጥ አንዱ ናቸው፡፡ በደብረ ድማህ አበምኔትነት ተመርጠው ሲያገለግሉ ኖረዋል፡፡ የሴቶችን ማኅፀን የምታበላሸውንና መካን የምታደርገውን ‹‹እመ ሙላድ›› የተባለችውን ዛር አቡነ ተክለ አልፋ በመቋሚያቸው እንደ አውሬ አባረው አጥፍተዋታል፡፡ እርሷም እንደ ሰው ትልካ ሄዳ ማኅፀን የምታጠፋ ነበረች፡፡
ከዚህም በኋላ አቡነ ተክለ አልፋ ሹመትን አልፈልግም ብለው በጸሎት ብቻ ተወስነው የኖሩ በዲማ ትልቅ ክብር ታላቅ አባት ናቸው፡፡ በተወለዱበት ዕለት ታኅሣሥ 8 ቀን ሲያርፉ ማረፋቸውን መቁዋሚያቸው ናት በሰው አንደበት ‹‹አባታችን ዐረፉ›› ብላ ለመነኮሳቱ የተናገረችው፡፡ ጻድቁ የጠቀበሩት በተሾሙበትና ለ35 ዓመታት ባገለገሉበት በዚያው በዲማህ ነው፡፡
+ + +
አባ ኤሲና እኅቱ ቅድስት ቴክላ፡- እነዚህም ቅዱሳን ለእስሙናይን በስተምራብ ካለው አውራጃ ብጺር ከሚባል መንደር የተገኙ ሰማዕታት ናቸው፡፡ አባታቸው ኤልያስ እናታቸው ማርያም ይባላሉ፡፡ ኤሲም ዕድሜው እንደደረሰ ወላጆቹ ሊያጋቡት ሲሉ እርሱ ግን እምቢ አለ፡፡ ኤሲ እግዚአብሔርን እጅግ የሚፈራ ብዙ ሀብት የነበረው እጅግ ባለጸጋም ነበር፡፡ እጅግ የበዙ በጎች ስለነበሩት ጸጉራቸውን እየሸጠ ድኆችንና ጦም አዳሪዎችን ይረዳል፡፡ ዕድሜውም 20 በሆነ ጊዜ አባቱና እናቱ ሞቱ፡፡ ከሃዲው ንጉሥ አረመኔው ዲዮቅልጥያኖስም በዚያ ዘመን ነግሦ የክርስቲያኖችን ደም እንደ ውኃ ማፍሰስ ጀመረ፡፡
አባ ኤሲም በእስክንድርያ አገር ጳውሎስ ከሚባለው ባልንጀራው ጋር የታሰሩትን ሰማዕታት እየጎበኟቸው ያገለግሏቸው ነበር፡፡ ሰማዕታቱም ለአባ ኤሲና ለጳውሎስ ‹‹እናንተም እንጂ ደግሞ ሰማዕት ትሆኑ ዘንድ አላችሁ›› እያሉ ትንቢት ይነግሯቸው ነበር፡፡ በዚያም ወራት የንጉሥ ዲዮቅልጥያኖስ ባለሟል የነበረውን የኅርማኖስን ልጅ ታላቁን ሰማዕት ቅዱስ ፊቅጦርን ወደ እስክንድርያ በግዞት እያሠቃዩ አመጡት፡፡ ኤሲና ጳውሎስም የቅዱስ ፊቅጦርን ጽናት አይተው መንፈሳዊ ቅናት ቀኑ፡፡ ኤሲም ወደ መኮንኑ ቀርቦ የጌታችንን ክብር መሰከረ፡፡ መኮንኑም ኤሲን ይዞ ማሠቃየት ጀመረ፡፡
ከዚህም በኋላ ኤሲን በብረት አለንጋ ብዙ ግርፋትን ገረፉት፡፡ ህዋሳቱንም በሾተሎች ሰነጣጠቁ፡፡ በሥጋውም የችቦ መብራቶችን እያደረጉ አቃጠሉት፡፡ ዳግመኛም በሰንሰለት አሥረው በሚነድ እቶን እሳት ውስጥ ጨመሩት፡፡ ነገር ግን ወደ ጌታችን በጸለየ ጊዜ ጌታችን መልአኩን ቅዱስ ሱርያልን ላከለት፡፡ መልአኩም ለኤሲ ‹‹ጻድቅ ሰው ሆይ ሰላምታ ለአንተ ይገባሃል›› አለውና እሳቱን አጠፋለት፡፡ እጁንም ይዞ ከጉደጓዱ አወጣው፡፡ አባ ኤሲም ወደ መኮንኑ ዘንድ ሄዶ ‹‹ከሃዲ ንጉሥ ሆይ አንተና ጣዖታቶችህ እፈሩ አምላኬ አድኖኛል›› አለው፡፡ ሕዝቡም አባ ኤሲን ሕያው ሆኖ ባዩት ጊዜ እጅግ ተደንቀው ‹‹እኛም በአባ ኤሲ አምላክ አምነናል›› ብለው መስክረው ብዙዎች ሰማዕት ሆኑ፡፡ አባ ኤሲንም አሠሩት፡፡
ከዚህም በኋላ ለእኅቱ ለቅድስት ቴክላ የታዘዘ መልአክ ተገለጠላትና ወደ ወንድሟ እንድትሄድ ነገራት፡፡ እርሷም ከእንዴና ከተማ ተነሥታ ወደ ባሕር ዳርቻ በደረሰች ጊዜ መንፈሳዊት መርከብን አገኘች፡፡ እመቤታችንና አክስቷ አልሳቤጥም በውስጧ አሉ፡፡ ቅድስት ቴክላም ‹‹እመቤቶቼ ሆይ! የደረሰባችሁ ምንድነው/አዝናችሁ አያችኋለሁና›› አለቻቸው፡፡ ቅድስት ኤልሳቤጥም ‹‹በእርጅናዬ ወራት የወለድኩት አንድ ልጅ ነበረኝ፣ ወስደው አረዱብኝ›› አለቻት፡፡ እመቤታችን ድንግል ማርያምም ‹‹ለእኔም አንድ ልጅ ነበረኝ፣ እርሱንም ወስደው ሰቅለው ገደሉብኝ›› አላቻት፡፡ ቅድስት ቴክላም ይህንን በሰማች ጊዜ እጅግ አዝና ‹‹እመቤቶቹ ሆይ! በእውነት ጽኑ የሆነ ሀዘን አግኝቷችኋል›› አለቻቸው፡፡ ይህንና የመሳሰለውንም ነገር እየተነጋገሩ ወንድሟ አባ ኤሲ ካለበት አደረሷት፡፡ የተገለጡላት ግን እነማን እንደሆኑ አላወቀችም፡፡
አባ ኤሲም እኅቱን ቴክላን ባያት ጊዜ ደስ አለው፡፡ አብረው ስለጌታችን ክብር ይሞቱ ዘንድ ተስማሙ፡፡ ሌሊት በሆንም ጊዜ መልአኩ ቅዱስ ሱርያል አባ ኤሲን ነጥቶ ወደ ሰማይ ወሰደውና ሰማያዊት ኢየሩሳሌምን አሳየው፡፡ የጻድቃንንና የሰማዕታትን መኖሪያቸውን የራሱንም መኖሪያውን አሳየው፡፡ መልአኩ ‹‹በሰማዕታት ስም የሚዘክሩ የዓለም ሰዎች ቢኖሩ በዕለተ ሞታቸው ቀን የዘከሯቸው ቅዱሳን አማልደው በዚህ የብርሃን ድንኳን አዳራሽ ውስጥ ለዘለዓለም በክብር ያኖሯቸዋል›› እያለ እያንዳንዱን የቅዱሳንን የብርሃን ድንኳን ያለውን የቅዱሳንን መኖሪያ አሳየው፡፡ ከዚህም በኋላ ቅዱሳን ሁሉ መጥተው አባ ኤሲን ሰላምታ ሰጡት፡፡

እቶን ውስጥ ይጣላል› ብለህ አዘዝህ፡፡ በባቢሎን አውራጃ ሥራ ላይ የሾምሃቸው ሲድራቅና ሚሳቅ አብደናጎም የሚባሉ አይሁድ አሉ፤ ንጉሥ ሆይ! እነዚህ ሰዎች ትእዛዝህን እንቢ ብለዋል፤ አማልክትህን አያመልኩም፣ ላቆምኸውም ለወርቁ ምስል አይሰግዱም፡፡› ናቡከደነፆርም በብስጭትና በቍጣ ሲድራቅንና ሚሳቅን አብደናጎንም ያመጡ ዘንድ አዘዘ፤ እነዚህንም ሰዎች ወደ ንጉሡ ፊት አመጡአቸው፡፡ ናቡከደነፆርም ‹ሲድራቅና ሚሳቅ አብደናጎም ሆይ! አምላኬን አለማምለካችሁ ላቆምሁትም ለወርቁ ምስል አለመስገዳችሁ እውነት ነውን? አሁንም የመለከቱንና የእንቢልታውን የመሰንቆውንና የክራሩን የበገናውንና የዋሽንቱን የዘፈኑንም ሁሉ ድምፅ በሰማችሁ ጊዜ ተደፍታችሁ ላሠራሁት ምስል ብትሰግዱ መልካም ነው፤ ባትሰግዱ ግን በዚያ ጊዜ በሚነድ እሳት እቶን ውስጥ ትጣላላችሁ፤ ከእጄስ የሚያድናችሁ አምላክ ማን ነው?› ብሎ ተናገራቸው፡፡ ሲድራቅና ሚሳቅ አብደናጎም መለሱ ንጉሡን ‹ናቡከደነፆር ሆይ! በዚህ ነገር እንመልስልህ ዘንድ አስፈላጊያችን አይደለም፡፡ የምናመልከው አምላካችን ከሚነድደው ከእሳቱ እቶን ያድነን ዘንድ ይችላል፤ ከእጅህም ያድነናል፡፡ ነገር ግን ንጉሥ ሆይ! እርሱ ባያድነን አማልክትህን እንዳናመልክ ላቆምኸውም ለወርቁ ምስል እንዳንሰግድለት እወቅ› አሉት፡፡ የዚያን ጊዜም ናቡከደነፆር በሲድራቅና በሚሳቅ በአብደናጎም ላይ ቍጣ ሞላበት፡፡ የፊቱም መልክ ተለወጠባቸው፡፡ እርሱም ተናገረ፣ የእቶንም እሳት ይነድድ ከነበረው ይልቅ ሰባት እጥፍ አድርገው እንዲያነድዱት አዘዘ፡፡ ሲድራቅንና ሚሳቅንም አብደናጎንም ያሥሩ ዘንድ ወደሚነድድም ወደ እቶን እሳት ይጥሉአቸው ዘንድ በሠራዊቱ ውስጥ ከነበሩት ኃያላን አዘዘ፡፡ የዚያን ጊዜም እነዚህ ሰዎች ከሰናፊላቸውና ከቀሚሳቸው ከመጐናጸፊያቸውም ከቀረውም ልብሳቸው ጋር ታሥረው በሚነድድ በእቶን እሳት ውስጥ ተጣሉ፡፡ የንጉሡም ትእዛዝ አስቸኳይ ስለሆነ የእቶኑም እሳት እጅግ ስለሚነድድ፣ ሲድራቅንና ሚሳቅን አብደናጎንም የጣሉአቸውን ሰዎች የእሳቱ ወላፈን ገደላቸው፡፡ እነዚህም ሦስቱ ሰዎች ሲድራቅና ሚሳቅ አብደናጎም ታሥረው በሚነድደው በእቶኑ እሳት ውስጥ ወደቁ፡፡ የዚያን ጊዜም ንጉሡ ናቡከደነፆር ተደነቀ ፈጥኖም ተነሣ፤ አማካሪዎቹንም ‹ሦስት ሰዎች አስረን በእሳት ውስጥ ጥለን አልነበረምን?› ብሎ ተናገራቸው፡፡ እነርሱም ‹ንጉሥ ሆይ! እውነት ነው› ብለው ለንጉሡ መለሱለት፡፡ እርሱም ‹እነሆ እኔ የተፈቱ በእሳቱም መካከል የሚመላለሱ አራት ሰዎች አያለሁ፤ ምንም አላቈሰላቸውም፤ የአራተኛውም መልክ የአማልክትን ልጅ ይመስላል› ብሎ መለሰ፡፡ የዚያን ጊዜም ናቡከደነፆር ወደሚነድደው ወደ እሳቱ እቶን በር ቀርቦ ‹እናንተ የልዑል አምላክ ባሪያዎች ሲድራቅና ሚሳቅ አብደናጎም! ኑ ውጡ› ብሎ ተናገራቸው፡፡ ሲድራቅና ሚሳቅም አብደናጎም ከእሳቱ መካከል ወጡ፡፡ መሳፍንቱና ሹማምቶቹም አዛዦቹና የንጉሡ አማካሪዎች ተሰብስበው እሳቱ በእነዚያ ሰዎች አካል ላይ ኃይል እንዳልነበረው፣ የራሳቸውም ጠጕር እንዳልተቃጠለች ሰናፊላቸውም እንዳልተለወጠ፣ የእሳቱም ሽታ እንዳልደረሰባቸው አዩ፡፡ ናቡከደነፆርም መልሶ ‹መልአኩን ከላከ ከአምላካቸውም በቀር ማንም አምላክ እንዳያመልኩ ለእርሱም እንዳይሰግዱ ሰውነታቸውን አሳልፈው የሰጡትን የንጉሡንም ቃል የተላለፉትን በእርሱ የታመኑትን ባሪያዎቹን ያዳነ፣ የሲድራቅና የሚሳቅ የአብደናጎም አምላክ ይባረክ› አለ፡፡›› ትንቢተ ዳንኤል 3፡1-30፡፡ ይኽ የሠለስቱ ደቂቅ ታሪክ በመጽሐፍ ቅዱስ ላይ ሳይሆን በገድላትና በድርሳናት ላይ ብቻ ተጽፎ ቢሆን ኖሮ ስንቱ መና*ፍቅ ምን ያህል ለትችትና ለነቀፌታ እንደ ጄት በፈጠነ ነበር፡ ፡ ነገር ግን የሁሉም የሐዲስ ኪዳን ሰማዕታት ሕይወት ከዚህ የተለየ እንዳልሆነ ማረጋገጥ ይቻላል፡፡
የሠለስቱ ደቂቅ ረድኤት በረከታቸው ይደርብን በጸሎታቸው ይማረን! የሊቀ መላእክት የቅዱስ ገብርኤል ጥበቃው አይለየን!
ከገድላት አንደበት
✞ ✞ ✞

አንድ አምላክ በሚሆን በአብ በወልድ በመንፈስ ቅዱስ ስም አሜን
ታኅሣሥ 2 -ሠለስቱ ደቂቅ ዓመታዊ መታሰቢያ በዓላቸው ነው፡፡
+ የታላቁ ሰማዕት የቅዱስ ፋሲለደስ ማኅበርተኞች የሆኑ ሰባት ሺህ ሠላሳ ሦስት የሆኑ ሰማዕታት መታሰቢያ በዓላቸው ነው፡፡
+ ዳግመኛም በዚህች ዕለት ከላዕላይ ግብፅ የተገኘው ታላቁ አባት አባ ሖር ዕረፍቱ ነው፡፡
ስንክሳሩ በአጭሩ የጠቀሰው ‹‹አባለ ዘሩን እስከመቁረጥ ድረስ ሰውነቱን በመቆራረጥ ክፉዎች አሠቃይተው የገደሉት ሰማዕቱ ቅዱስ አውዶክያኖስ ዕረፍቱ ነው፡፡››
አባ ሖር፡- ይኸውም አባ ሖር በምንኩስና ሕይወቱ የተመሰገነ ጽኑ ተጋዳይ ነው፡፡ በገዳም ውስጥ በአንድነት በተጋድሎ ሲኖር ቅድስናው ከሁሉ በላይ ሆኖ ለውዳሴ ከንቱ የሚያጋልጠው ሆኖ ቢያገኘው ብቻውን ይኖር ዘንድ ወጥቶ ወደ በረሃ ሄደ፡፡
በበረሃም ብቻውን በታላቅ ተጋድሎ ብዙ ዘመን ኖረ፡፡ የበጎ ነገር ጠላት የሆነ ሰይጣንም በፈተና ይጥለው ዘንድ በግልጥ ታየውና ‹‹በበረሃ ውስጥማ አንተ ድል ትነሣለህ፣ በዚህ ሰው የለምና ጽኑ ኃይለኛ ከሆንክ ወደ እስክንድርያ ከተማ ና›› ብሎ ተናገረው፡፡ አባ ሖርም ከሰይጣን ይህን በሰማ ጊዜ ክብር ይግባውና በጌታችን ኃይል ተማምኖ ወደ እስክንድርያ ከተማ ሄዶ ለእስረኞችና ለደካሞች ውኃ በመቅዳት የሚያገለግላቸው ሆነ፡፡ በአንዲት ዕለት ሦስት ፈረሶች በከተማው ውስጥ እየዘለሉ ሲያልፉ አንዱ ፈረስ አንድን ሕፃን ረገጠውና ወዲያው ሞተ፡፡ ያ አባ ሖርን በፈተና ለመጣል የሚፈልግ ሰይጣንም በሰዎች ልብ አደረና ‹‹ይህን ሕፃን የገደለው ያ አረጋዊ መነኩሴ ነው›› ብሎ ከሰሰው፡፡ የአካባቢው ሰዎችም ነገሩ እውነት እንደሆነ ማሰባቸውን አይተው አባ ሖር መጥቶ የሞተውን ሕፃን አንሥቶ አቀፈው፡፡ በልቡም በመጸለይ ወደ ጌታችን ከማለደ በኋላ በመስቀል ምልክት በሞተው ሕፃን ላይ አማተበና ከሞት አስነሣው፡፡
አባ ሖር ሕፃኑን ከሞት ካስነሣው በኋላ ለአባቱ ሰጠው፡፡ ከዚህም በኋላ ውዳሴ ከንቱን በመጸየፍ ከሕዝቡ ሸሽቶ በመሄድ ወደ በዓቱ ገባ፡፡ ሕዝቡም ሁሉ በፈለጉት ጊዜ አላገኙትም፡፡ ከዚህም በኋላ አባ ሖር ጽድቅንና ትሩፋትን በመሥራት ብዙ ዘመን እግዚአብሔርን ሲያገገለግል ኖሮ በዚህች ዕለት ዐረፈ፡፡ ከማረፉም አስቀድሞ ዕለተ ዕረፍቱን ዐውቆ መነኮሳት ልጆቹን ጠርቶ በሃይማኖታቸውና በመንኩስና ሕይወታቸው እስከመጨረሻው ጸንተው እንዲኖሩ ከነገራቸው በኋላ ተሰናብቷቸው ነፍሱን ለእግዚአብሔር አሳልፎ ሰጠ፡፡ ረድኤት በረከቱ ይደረርብን በጸሎቱ ይማረን!
+ + +
ሠለስቱ ደቂቅ፡- ንጉሥ ናቡከደነፆር ከአባታቸው ከይሁዳው ንጉሥ ከኢዮአቄም ጋር የማረካቸው አናንያ፣ ሚሳኤልና አዛርያ እግዚአብሔር በዚህች ዕለት ታላቅ ተአምር አድርጎላቸዋል፡፡ ይኸውም ያመኑት አምላካቸው ልዑል እግዚአብሔር የራማውን ልዑል ቅዱስ ገብርኤልን ልኮ ሠለስቱ ደቂቅን ከእቶን እሳት ውስጥ ያለምንም ጉዳት በሰላም ያዳናቸው መሆኑ ነው፡፡ ንጉሥ ናቡከደነፆር እነዚህን ወጣቶች በቤተ መንግሥቱ ውስጥ ጥበብን እያስተማረ ካሳደጋቸው በኋላ በባቢሎን ሀገሮች ሁሉ ውስጥ ሾማቸው፡፡ ከዚህም በኋላ ንጉሡ የወርቅ ምስል በሠራ ጊዜ መኳንንቱ በግዛቱ ውስጥ ያሉ ሁሉ ለዚያ ምስል እንዲሰግዱ አዘዘ፡፡ በዚህም ጊዜ ለጣዖቱ ባለመስገድ እግዚአብሔርን ብቻ በማምለክ የጸኑት እነዚህ ሦስት ወጣቶች ብቻ ነበሩ፡፡ ትንቢተ ዳንኤል 3፡1-30፡፡
ለስም አጠራሩ ክብር ምስጋና ይግባውና ጌታችን አምላካችን መድኃኔዓለም ክርስቶስ ስለ ሰማዕታት ሲናገር ‹‹ሥጋንም የሚገድሉትን ነፍስን ግን መግደል የማይቻላቸውን አትፍሩ፤ ይልቅስ ነፍስንም ሥጋንም በገሃነም ሊያጠፋ የሚቻለውን ፍሩ›› በማለት ተናግሯል፡፡ ማቴ 10፡28፡፡ ይኽንንም የጌታችንን ቅዱስ ቃል በማሰብ ሁሉም ሰማዕታት እግዚአብሔር ብቻ የሚመለክ አምላክ መሆኑን ለመመስከር ጣዖታትን ከሚያመልኩ ከከሃድያንና ከዓላውያን ነገሥታት እጅግ አሠቃቂ መከራን በመቀበል ሥጋቸውን ለሞት በፈቃዳቸው አሳልፈው ሰጥተው በነፍሳቸውን ግን የክብርን አክሊል የተቀዳጁ ናቸው፡፡ ይኽንንም ሐዋርያው ቅዱስ ጳውሎስ ‹‹ቅዱሳን በሃይማኖት ተጋደሉ፣ ነገሥታትንም ድል ነሱ፣ ዋጋቸውንም ተቀበሉ›› (ዕብ 11፡33) በማለት በግልጽ አስቀምጦታል፡፡ ለዚህም ነው ራሱ ቅዱስ ጳውሎስ በሮም ዐደባባይ ተሰይፎ በሰማዕትነት እንደሚያርፍ ስላወቀ ‹‹መልካሙን ገድል ተጋደልኩ፣ ሩጫዬን ጨረስሁ፣ ሃይማኖቴን ጠበቅሁ፣ ወደፊት የጽድቅ አክሊል ተዘጋጅቶልኛል›› ያለው፡፡ 2ኛ ጢሞ 4፡7፡፡ ሙሉውን የሰማዕታት ሕይወት ለመረዳት መጀመሪያ መጽሐፍ ቅዱስን በደንብ ማወቅ ያስፈልጋል፡፡ ለዚኽም ማሳያ ይሆነን ዘንድ ከብሉይ ኪዳን የሠለስቱን ደቂቅን ታሪክ መርጠን እናያለን፡፡ በሐዲስ ኪዳን ደግሞ ጌታችን በአምላካዊ ቅዱስ ቃሉ ስለስሙ ብለው መከራ ስለሚቀበሉ ሰማዕታት የተናገረውን መልእክት በቅድሚያ በደንብ መመልከቱ የዚኽን መጽሐፍ ሙሉ መልእክት ለመረዳት ያስችላል፡፡ የትኛውም ሰማዕት ቢሆን ስለ ሠለስቱ ደቂቅ ከተጻፈውና ጌታችን ስለ ሰማዕታት ከተናገረው የተለየ ሕይወት እንደሌለው ማረጋገጥ ይቻላል፡፡ ንጉሥ ናቡከደነፆር ከአባታቸው ከይሁዳው ንጉሥ ከኢዮአቄም ጋር የማረካቸውን አናንያን፣ ሚሳኤልንና አዛርያን እግዚአብሔር መልአኩን ልኮ ታላቅ ተአምር አድርጎላቸዋል፡፡ ንጉሥ ናቡከደነፆር እነዚህን ወጣቶች በቤተ መንግሥቱ ውስጥ ጥበብን እያስተማረ በሚገባ ካሳደጋቸው በኋላ በባቢሎን አገሮች ሁሉ ውስጥ ሾማቸው፡፡ ከዚኽም በኋላ ንጉሡ የወርቅ ምስል አሠርቶ መኳንንቱንና በግዛቱ ውስጥ ያሉትን ሁሉንም ለዚያ ምስል እንዲሰግዱ አዘዘ፡፡ በዚኽም ጊዜ ለጣዖቱ ባለመስገድና እግዚአብሔርን ብቻ በማምለክ የጸኑት ሦስቱ ወጣቶች ብቻ ነበሩ፡፡ ስለ እነርሱም በመጽሐፍ ቅዱስ ትንቢተ ዳንኤል 3፡1-30 ላይ እንዲህ ተብሎ ነው የተጻፈው፡- ‹‹ንጉሡ ናቡከደነፆር ቁመቱ ስድሳ ክንድ ወርዱም ስድስት ክንድ የሆነውን የወርቁን ምስል አሠራ፤ በባቢሎንም አውራጃ በዱራ ሜዳ አቆመው፡፡ ንጉሡም ናቡከደነፆር መኳንንትንና ሹማምቶችን፣ አዛዦችንና አዛውንቶችን፤ በጅሮንዶችንና አማካሪዎችን፣ መጋቢዎችንም፣ አውራጃ ገዦችንም ሁሉ ይሰበስቡ ዘንድ ንጉሡም ናቡከደነፆር ላቆመው ምስል ምረቃ ይመጡ ዘንድ ላከ፡፡ በዚያን ጊዜም መኳንንቱና ሹማምቶቹ፣ አዛዦቹና አዛውንቶቹ፣ በጅሮንዶቹና አማካሪዎቹ፣ መጋቢዎቹና አውራጃ ገዦቹ ሁሉ ንጉሡ ናቡከደነፆር ላቆመው ምስል ምረቃ ተሰበሰቡ፤ ናቡከደነፆርም ባቆመው ምስል ፊት ቆሙ፡፡ አዋጅ ነጋሪውም እየጮኸ እንዲህ አለ፡- ‹ወገኖችና አሕዛብ በልዩ ልዩ ቋንቋም የምትናገሩ ሆይ! የመለከትንና የእንቢልታን፣ የመሰንቆንና የክራርን፣ የበገናንና የዋሽንትን፣ የዘፈንንም ሁሉ ድምፅ በሰማችሁ ጊዜ፣ ተደፍታችሁ ንጉሡ ናቡከደነፆር ላቆመው ለወርቁ ምስል እንድትሰግዱ ታዝዛችኋል፡፡ ተደፍቶም የማይሰግድ በዚያን ጊዜ በሚነድድ እሳት እቶን ውስጥ ይጣላል፡፡› ስለዚህ በዚያን ጊዜ አሕዛብ ሁሉ የመለከቱንና የእንቢልታውን፣ የመሰንቆውንና የክራሩን፣ የበገናውንና የዘፈኑንም ሁሉ ድምፅ በሰሙ ጊዜ፣ ወገኖችና አሕዛብ በልዩ ልዩ ቋንቋም የተናገሩ ሁሉ ተደፉ፤ ንጉሡም ናቡከደነፆር ላቆመው ለወርቅ ምስል ሰገዱ፡፡ በዚያን ጊዜም ከለዳውያን ቀርበው አይሁድን ከሰሱ፡፡ ለንጉሡም ለናቡከደነፆር ተናገሩ እንዲህም አሉ፡- ‹ንጉሥ ሆይ! ሺህ ዓመት ንገሥ! አንተ ንጉሥ ሆይ ‹የመለከትንና የእንቢልታን፣ የመሰንቆንና የክራርን፣ የበገናንና የዋሽንትን፣ የዘፈንንም ሁሉ ድምፅ የሚሰማ ሰው ሁሉ ተደፍቶ ለወርቁ ምስል ይስገድ፤ ተደፍቶም የማይሰግድ በሚነድድ እሳት

ወደ ሰማይ አወጣሃለሁ›› አለው፡፡ ከዚህም በኋላ ኤልያስ በክትክታው ዛፍ በታች ጋደም አለና እንቅልፍ ወሰደው፡፡ የታዘዘም መልአክ መጥቶ ምግቡን ከሰማይ ይዞለት መጥቶ ዳሰሰውና ተነሥቶ እንዲመገብ ነገረው፡፡ ኤልያስም ከበላና ከጠጣ በኋላ አንድ ጊዜ በተመገበው በዚያ ምግብ ኃይል እስከ እግዚአብሔር ተራራ እስከ ኮሬብ ድረስ 40 ቀንና 40 ሌሊት ሄደ፡፡ 1ኛ ነገ 19፡1-8፡፡

ንጉሡ አክዓብ የወይኑን ቦታ ለመውሰድ ሲል ናቡቴን ቢጠይቀው እምቢ ስላለው ከሚስቱ ከኤልዛቤል ጋር ተማከረ፡፡ እርሷም ናቡቴን ‹‹እግዚአብሔርንና ንጉሡን ሰድቧል›› ብላ በሐሰት አስመስክራበት በድንጋይ አስወግራ አስገደለችው፡፡ ደሙንም ውሾች ላሱት፡፡ ባሏንም የናቡቴን የወይኑን ቦታ እንዲወስድ ነገረችው፡፡ ከዚህም በኋላ የእግዚአብሔር ቃል ወደ ቴስብያዊው ኤልያስ ‹‹እግዚአብሔር እንዲህ ይላል ገድለህ ወረስኸውን? ውሾች የናቡቴን ደም በላሱበት ስፍራ የአንተን ደም ደግሞ ውሾች ይልሱታል ብለህ ንገረው›› ሲል መጣ፡፡ ኤልያስም ሄዶ እንደታዘዘው ለአክዓብ ነገረው፡፡ አክዓብም የሞቱን ነገር ከኤልያስ በሰማ ጊዜ ልብሱን ቀድዶ ገላውን ማቅ አለበሰ…፡፡ 1ኛ ነገ 20፡-1-29፡፡

አክዓብም ከሞተ በኋላ የሞዓብ ሰዎች አመፁ፡፡ ንጉሡ አካዝያስ ታሞ በሰማርያ በእልፍኙ ተኛ፡፡ እርሱም ይሞት ወይም ይድን እንደሆን ይጠይቁለት ዘንድ ወደ ጠብቋይ ወታደሮቹን ላከ፡፡ በዚህም ጊዜ አልያስ ‹‹እንደማትድን ዕወቅ›› ብሎ ላከበት፡፡ ንጉሡም ኤልያስን ይጠሩለት ዘንድ 50 ወታሮችን ከአለቃቸው ጋር ወደ ኤልያስ ላከ፡፡ ኤልያስም በተራራ ላይ ተቀምጦ አገኙትና ‹‹ንጉሡ ይጠራሃልና ፈጥነህ ወርደህ ና›› አሉት፡፡ ኤልያስም ‹‹የእግዚአብሔር ነቢይ ከሆንኩ እሳት ከሰማይ ወርዳ እናንተን ታቃጥላችሁ›› አላቸው፡፡ እሳትም ከሰማይ ወርዳ አቃጠለቻቸው፡፡ ንጉሡም ዳግመኛ 50 ወታሮችን ከአለቃቸው ጋር ወደ ኤልያስ ላከ፡፡ ኤልያስም እንደመጀመሪያው ሲናገር አሁንም እሳት ከሰማይ ወርዳ አቃጠለቻቸው፡፡ ለሦስተኛ ጊዜ የተላከው 50 አለቃ ግን በኤልያስ ፊት በትሕትና ሰግዶ ከተራራው ይወርድ ዘንድ ለመነው፡፡ ኤልያስም ስለትሕትናው ወርዶለት ወደ ንጉሡ ዘንድ አብረው ሄዱና ኤልያስ ንጉሡን እንደሚሞት ነገረው፡፡ ንጉሡም ሞተ፡፡

ከዚህም በኋላ ኤልያስ ወደ ሰማይ የሚወጣበት ጊዜ ሲድርስ ከደቀ መዝሙሩ ከኤልሳዕ ጋር ሆኖ ወደ ዮርዳኖስ ደረሱ፡፡ ኤልያስም መጠምጠሚያውን አውርዶ በመጠቅለል የዮርዳኖስን ወንዝ ቢመታው ለሁለት ተከፈለና ሁለቱም በደረቅ ተሻገሩ፡፡ ኤልያስም ጥር 6 ቀን በእሳት ፈረስና በእሳት ሠረገላ ተነጥቆ በሚያርግበት ጊዜ መጠምጠሚያውን ለደቀ መዝሙሩ ለኤልሳዕ ሰጥቶት በኤልያስ ያደረ ሀብተ መንፈስ ቅዱስ እጥፍ ሆኖ በኤልሳዕ አድሮበታል፡፡ በብሉይ ዘመን ኑሮው በበረሃ የነበረው ይህ ታላቅ ነቢይ በኋለኛው ዘመን ከሄኖክ ጋር ይመጣ ዘንድ አለው፡፡ መጥተውም ሐሳዌ መሢሕን ይቃወሙታል፣ እርሱም ይገድላቸዋል፡፡ አስክሬናቸውንም በአደባባይ ጥሎ ሦስት ቀን ይቆያል፡፡ እነርሱም ከሞት ሲነሡ ትንሣኤ ሙታን ይሆናል፡፡ ጻድቁ ናቡቴ በግፍ በሰማዕትነት የተገደለባት ርስቱ የእመቤታችን ምሳሌ ናት፡፡ ናቡቴ ከአባቱ በአደራ የወረሳት የወይን ቦታ የሆነች ርስት ነበረችው፡፡ ንጉሡ አክዓብ የናቡቴን የወይኑን ቦታ ለመውሰድ አስቦ ‹‹በምትኩ ሌላ ቦታ ልስጥህ ወይም ግምቱን በገንዘብ ልስጥህ›› ቢለውም ናቡቴ ግን እምቢ ስላለው ንጉሡ ከሚስቱ ኤልሳቤል ጋር ክፉ ምክር ተማረክረው ናቡቴን በግፍ ገደሉት፡፡ ኤልዛቤልና አክአብ የዲያብሎስና የግበረ አበሮቹ የመናፍቃን ምሳሌ ናቸው፡፡ ናቡቴ እንደ ዮሐንስ ለእመቤታችንን በአሥራት የተሰጡ የልጆቿ ምሳሌ ነው፡፡

አንድም የናቡቴ ርስቱ የተባለችው ‹‹ሃይማኖት›› ናትና አባቶቻችን በጽኑ ተጋድሎ ያቆዩልንንና ያወረሱንን ዘላለማዊ ርስት መንግስተ ሰማያት መግቢያ የሆነች ሃይማኖታችንን ጠብቀን እመቤታችንን ምልጃዋን አምነን ሳንክዳት ርስታችን አድርገን ጠብቀናት እስከሞት ድረስ መጽናት አለብን፡፡ የሰውን ርስት በግፍ የቀሙት ንጉሥ አክአብና ንግሥት ኤልዛቤል በመጨረሻ በክፉ አሟሟት እንደሞቱ ሁሉ አንዲቷን ሃይማኖትና እመቤታችንን ክደው ሌሎችንም በማስካድ የመእመናንን ነፍስ በግፍ እየገደሉ ለአውሬው የሚገብሩ የዘመናችን መናፍቃንም መጨረሻቸው እጅግ የከፋ የነፍስ ሞት ነው፡፡

አንድ አምላክ በሚሆን በአብ በወልድ በመንፈስ ቅዱስ ስም አሜን
ኅዳር 25-የታላቁ ሰማዕት የቅዱስ መርቆሬዎስ ዕረፍቱ ነው፡፡ ‹‹መርቆሬዎስ›› ማለት የአብ ወዳጅ ማለት ነው፡፡ ዳግመኛም የኢየሱስ ክርስቶስ አገልጋይ ማለት ነው፡፡ ወላጆቹ አስሊጥ ከምትባል ሀገር ቢሆኑም እርሱ ግን ተወልዶ ያደገው በሮሜ ከተማ ነው፡፡ አያቱና አባቱ ሥራቸው አውሬ ማደን ስለነበር አንድ ቀን እንደልማዳቸው አውሬ ሲያድኑ ከገጸ ከለባት ወገን የሆኑ ሁለት ወንዶች አግኝተዋቸው የመርቆሬዎስን አያት በሉት፡፡

አባቱንም ሊበሉት ሲሉ የታዘዘ መልአክ ከለከላቸው፡፡ ዙሪያቸውንም በእሳት አጥሮ ከበባቸው፡፡ እነርሱም በተቸገሩ ጊዜ ለመርቆሬዎስ አባት ሰገዱለት፡፡ በዚያን ጊዜም እግዚአብሔር ፍጥረታቸውን ወደገራምነት ለወጠውና እንደበጎች የዋሆች ሆነው አብረውት ወደ መንደር ገቡ፡፡ ከዚህም በኋላ ቅዱስ መርቆሬዎስ ተወለደና ስሙ ፒሉፓዴር ተባለ፡፡ የውሻ መልክ ያላቸውም በእርሱ ዘንድ ብዙ ዘመናት ኖሩ፡፡ ከዚህም በኋላ ክርስቲያኖች ሆኑ፡፡ የቅዱስ መርቆሬዎስም ወላጆች አስቀድመው አረማውያን ነበሩና የክርስትና ጥምቀትን በጸጋ ተቀበሉ፡፡ አባቱን ኖህ እናቱንም ታቦት ብለው ሰየሟቸው፡፡
ቀድሞ ፒሉፓዴር የነበረውም ስሙ ተለውጦ መርቆሬዎስ ተባለ፡፡ የውሻ መልክ ያላቸው ግን መልአኩ በተገለጠላቸው ጊዜ እንደነገራቸው ለቅዱስ መርቆሬዎስ አባት የሚታዘዙና የሚያገለግሉ ሆኑ፡፡ ንጉሡም የመርቆሬዎስን አባትና የውሻ መልክ ያላቸውን ዜናቸውን ሲሰማ ወታደሮቹን ልኮ በፊቱ አቆማቸው፡፡ እግዚአብሔርም የቀድሞ ፍጥረታቸውን መልሶላቸው አራዊት አደረጋቸውና ንጉሡን እጅግ አስፈሩት፡፡ ንጉሡም የቅዱስ መርቆሬዎስን አባት የአራዊት ተፈጥሮአቸውን ያርቅለት ዘንድ ለመነው፡፡ የቅዱስ መርቆሬዎስም አባት በለመነ ጊዜ ተፈጥሮአቸውን መልሶላቸው ገራሞች ሆኑ፡፡
ንጉሡም የመርቆሬዎስን አባት ገዥና የሠራዊቱ አለቃ አድርጎ ሾመው፡፡ የውሻ ፊት ያላቸውም አብረው ያገለግሉት ስለነበር ሁሉም ይፈራው ነበር፡፡ ንጉሡም የመርቆሬዎስን አባት ወደ ጦርነት ከላከው በኋላ ሳይመለስ ስለቀረ ሚስቱን ሊያገባት አሰበ፡፡ የመርቆሬዎስ አባትም የመርዶሳውያን አገሮች ሁሉ ገዢ በነበረው ንጉሥ ተይዞ ቢማረክም ገዥው ክርስቲያን መሆኑን አይቶ አከበረው፡፡ ቆይቶም በሀገሩ ላይ ሾመው፡፡ ሚስቱም ጠፍታ ከሀገሯ ወጥታ ሄዳ ስለነበር ከባሏ ተገናኝተው በዚያው መኖር ጀመሩ፡፡ መርቆሬዎስም አባቱና እናቱ ከሞቱ በኋላ ንጉሡ በአባቱ ፈንታ በመርዶሳውያን አገር ላይ ሾመው፡፡

መርቆሬዎስ መኰንንነት በተሾመም ጊዜ ገጸ ከለባቱ አብሮት ነበር፡፡ ለመዋጋትም በወጣ ጊዜ የቀድሞው የአራዊት የሆነ ተፈጥሮውን እግዚአብሔር ይመልስለት ስለነበር ማንም አይቋቋመውም ነበር፡፡ ለቅዱስ መርቆሬዎስ ታላቅ የድል አድራጊነት ኃይል ተሰጠውና ዜናው በሁሉም ሀገሮች ተሰማ፡፡ በሮሜ ሀገር ጣዖትን የሚያመልከው ዳኬዎስ የተባለውም ንጉሥ የበርበር ሰዎች ጋር ጦርነት ሊገጥም በወጣ ጊዜ እጅግ ሲበዙበት ፈራ፡፡ ቅዱስ መርቆሬዎስም በጦሩ መሀል የተሳለ ሰይፍ የያዘ የእግዚአብሔርን መልአክ ስላየ ንጉሡን እግዚአብሔር ያጠፋቸዋልና አትፍራ›› አለው፡፡ መልአኩም ሰይፉን ለቅዱስ መርቆሬዎስ ሰጠውና ‹‹ጦርነቱን ድል ባደረግህ ጊዜ እግዚአብሔርን አስበው›› አለው፡፡ ጦርነቱን ድል አድርጎ ሲጨርስም መልአኩ ድጋሚ ተገልጦለት ‹‹ለምን የፈጣሪህን ስም መጥራት እረሳህ?›› አለው፡፡ ከጦርነቱም በኋላ ንጉሥ ዳኬዎስ ለጣዖታቱ ዕጣን በማሳረግ በዓልን አደረገ፡፡ ቅዱስ መርቆሬዎስም በዚያ ስላልተገኘ ለጣዖታቱ ዕጣን በማሳረጉ እንዳልተባበረ ንጉሡ ሲያውቅ መልእክተኞችን ልኮ አስመጣው፡፡ ንጉሡም ‹‹ከእኔ ጋር ለምን አታጥንም?›› ባለው ጊዜ ቅዱስ መርቆሬዎስ ትጥቁንና ልብሱን አውልቆ ከወረወረለት በኋላ ‹‹ክብር ይግባውና አምላኬ ኢየሱስ ክርስቶስን ፈጽሞ አልክደውም፣ ለረከሱ ጣዖቶችህም አልሰግድም›› አለው፡፡ ንጉሡም ተናዶ ልዩ ልዩ በሆኑ ሥቃዮችም እጅግ አሠቃየው፡፡
ንጉሡም ስለ መርቆሬዎስ ብለው የአገሩ ሰዎች እንዳይነሱበት ፈርቶ በብረት ችንካር ቸንክሮ የቀጵዶቅያና የእስያ ክፍል ወደሆነች ወደ ቂሳርያ ከደብዳቤ ጋር ላከው፡፡ በዚያም እጅግ ካሠቃዩት በኋላ ንጉሡ ዳኬዎስ እንዳዘዘ ኅዳር 25 ቀን አንገቱን በሰይፍ ቆረጡትና የሰማዕትነት ተጋድሎውን ፈጸመ፡፡ የሕይወትንም አክሊል ተቀዳጀ፡፡ በዓለሙ ሁሉ አብያተ ክርስቲያናት ታነጹለት፡፡

እግዚአብሔርም ድንቅ ድንቅ የሆኑ ተአምራትን በቅዱስ መርቆሬዎስ ስም አደረገ፡፡ ከብዙ ተአምራቱም አንዱ የቂሳርያውን ሊቀ ጳጳስ ባስልዮስን እረድቶ ከሃዲውን ዑልያኖስን የገደለበት ነው፡፡ ዑልያኖስ ነግሦ የክብር ባለቤት ጌታችንን ክዶ ጣዖታትን ማምለክና ክርስቲያኖችን ማሠቃየት ጀመረ፡፡ የቂሳርያው ሊቀ ጳጳስ ባስልዮስም አስተምሮ ሊመልሰው ወደ ንጉሡ ቢመጣ ክብር ይግባውና ዑልያኖስ ጌታችንን ሰድቦ ባስልዮስንም አሰረው፡፡

ባስልዮስም በእሥር ቤት ሳለ በቅዱስ መርቆሬዎስ ሥዕል ፊት ጸለየ፡፡ ሥዕሉም ወዲያው ተሰወረው፡፡ ያንጊዜም ወደ ከሃዲው ንጉሥ ዑልያኖስ ዘንድ ሄዶ በጦር ወግቶ ገደለውና ወዲያው ወደ ቦታው ተመለሰ፡፡ ከጦሩም አንገት ደም ይንጠፋጠፍ ነበር፡፡ ቅዱስ ባስልዮስም ከሃዲውን ንጉሥ እንደገደለው ዐውቆ ‹‹የክርስቶስ ምስክር ጌታዬ ሆይ የእውነት ፀር የሆነ ዑልያኖስን ገደልከውን?›› አለው፡፡ ሥዕሉም ያን ጊዜ አዎን እንደሚል ራሱን ዘንበል አደረገ፡፡ ቅዱስ ባስልዮስም ደስ ብሎት እግዚአብሔርን አመሰገነ፡፡

ሌላው የሰማዕት የቅዱስ መርቆሬዎስ ተአምር ከእስልምና እምነት መልሶ ክርስቲያን ያደረገው አንድ ኢስላም ሰው አለ፡፡ ይኸውም የመሐመድን መቃብር ለመሳለም በሔደው ኢስላም ላይ ያሳየው ታላቅ ተአምር ነው፡፡ ሙሉ ታሪኩን ነገ ላይ እናየዋለን፡፡

ለልዑል እግዚአብሔር ምስጋና ይሁን!
የታላቁን ሰማዕት የቅዱስ መርቆሬዎስ ረድኤት በረከቱ ይድርብን፣ በጸሎቱ ይማረን፡፡
ከገድላት ከንደበት
✞ ✞ ✞

አባቶቻችን በምድራዊው አገልገሎት ሳይወሰኑ ወደ ሰማየ ሰማያትም ወጥተው ከቅዱሳን መላእክት ጋር አገልግሎታቸውን ፈጽመዋል።

ኅዳር 24 ቀን አባታችን ተክለሃይማኖት ከ24ቱ ካህናተ ሰማይ ጋር የሥሉስ ቅዱስን መንበር ያጠኑበት ዕለት ነው፡፡ የመላእክት ምግባቸው ሥላሴን ማመስገን ነውና በቅዱስ ዳዊት "የመላእክትን ምግብ ሰዎች ተመገቡት" የተባለው ቃል በአባቶቻችን በእነ ቅዱስ ያሬድ በእነ አቡነ ተክለ ሃይማኖት ተፈጽሟል። በጸሎታቸው የቅድስት ሀገራችንን ትንሣኤ ያቅርብልን!

እንኳን ለ24ቱ ካህናተ ሰማይ እና ለአቡነ ተክለ ሃይማኖት ዓመታዊ በዓል አደረሰን አደረሳችሁ!!!

በዚኽች ዕለት ኅዳር 24 በዓመታዊ በዓላቸው ስታስበው የሚውሉት ቅዱሳን አባታቶቻችን አቡነ ተክለሃይማኖትና አቡነ ዜና ማርቆስ በጋራ ይኽን ታላቅ ተኣምር አደረጉ፦ አቡነ ዜና ማርቆስ ወግዳ በምትባል ሀገር ሄደው በዋሻ ውስጥ ሳሉ አቡነ ተክለሃይማኖት ወደ እርሳቸው መጥተው አብረው በዋሻው ብዙ ተአምራትን እያደረጉ ቆይተዋል፡፡ ለአባ ዜና ማርቆስና ለሌሎች ለብዙ አባቶች የምንኩስና አባት የሆኑት አቡነ ተክለሃይማኖት ትሕትናቸውን ያሳዩ ዘንድ አቡነ ዜና ማርቆስን ያገለግሏቸው ነበር፡፡ ወደ ሞረት ሀገር እንዲሄዱ መልአክ ነግሯቸው ሁለቱም ሄደው በዚያም አብረው ተቀምጠዋል፡፡ ጣዖት አምላኪውን የሞረቱ ገዥ ሊገድላቸው ፊልጎ ከነሠራዊቱ ወዳሉበት ዋሻ ሄደ፡፡ አቡነ ዜና ማርቆስም ተራራዋን በሥላሴ ስም ባርከው ቢያዟት የገዥውን ጭፍሮች አፏን ከፍታ ዋጠቻቸው፡፡ ገዥውን ድል አሰግድንም በተአምራቸው አሳምነውት አስተምረው አጠመቁት፡፡

ከዚህም በኋላ ቅዱስ ገብርኤል ለአቡነ ተክለሃይማኖት ተገልጦላቸው ወደ ግራርያ ሀገር እንዲሄዱ ስለነገራቸው አቡነ ተክለሃይማኖት የመላእክትን አስኬማ ለአቡነ ዜና ማርቆስ አልብሰዋቸው ዜና ማርቆስንም በደብረ ብስራት እንዲጸኑ ነግረዋቸው ወደ ግራርያ ሄዱ፡፡ ሲሄዱም የደብረ ብስራት ዛፎቹ እንጨቶቹና ደንጊያዮቹ ሁሉ አቡነ ተክለሃይማኖትን እንደ ንጉሥ ሠራዊት ከፊት ከኋላ ሆነው ሸኝተዋቸዋል፡፡ አባታችንም ‹‹የወንድሜን የዜና ማርቆስን ቦታ ትታችሁ ከዚህች ምድር ትሄዱ ዘንድ አልፈቅድምና ሁላችሁ በየቦታችሁ ቁሙ›› ብለዋቸዋል፡፡ ‹‹ሰውም እንኳ ቢሆን ለምንኩስና ወደ እኔ ዘንድ ወደ ግራርያ ከመምጣቱ በፊት ይህን ምድር ሳይሳለም ወደ እኔ አይምጣ›› በማለት ቃልኪዳናቸውን ከደብረ ብስራት ጋር አድርገዋል፡፡

አባታችን ዜና ማርቆስ በሕይወተ ሥጋ ሣሉ የሚያደርጓቸው እጅግ ድንቅ የሆኑ ተአምራት በሕዝብ ዘንድ ውዳሴን እያመጣ እንዳያስቸግራቸው ብለው ይህን ድንቅ ተአምር ማድረግን እግዚአብሔር እንዲያርቅላቸው ለመኑት፡፡
+ + +

ዳግመኛም ኹለቱ ቅዱሳን አባታቶቻችን አቡነ ተክለሃይማኖትና አቡነ ዜና ማርቆስ በጋራ ይኽን ታላቅ ተኣምር አደረጉ፦ ሠምረ ክርስቶስ አስቀድሞ የሞረት አገረ ገዢ ሎሌ የነበረ ሲኾን ከኹለት ባልንጀሮቹ የሀገረ ገዢው ሎሌዎች ጋራ ለአደን ይወጣሉ። የኼዱትም ጻድቅ አቡነ ዜና ማርቆስ እና ጻድቅ አባታችን አቡነ ተክለ ሃይማኖት የነበሩበት ዋሻ ጋር ነበር። እዚያም እንደደረሱ ከላይ ኹነው ወደታች ጻድቃኑን ቢመለከቷቸው ኹለቱ ታላላቅ ጻድቃን ለጸሎት ተግተው ቁመው ተመለከቷቸው። ኋላም "እናንተ፣ ከሲህ ምን ታደርጋላችሁ ዋሽውን ትታችሁ ከዚህ ኺዱልን" ሲሏቸው ሊቀ መላእክት ቅዱስ ሩፋኤል ወደነርሱ በሰው ተመስሎ ከሰማይ ወርዶ እነዚያን የሀገረ ገዢውን ሎሌዎች አነጋገራቸው። "እነዚህ የምትመለከቷቸው ኹለት ሰዎች እናንተ እንደምታስቡት ለአደን የመጡ አይደለም። ወደ አምላካቸው ወደ ሰማይ በጸሎታቸውና በቅድስናቸው ክንፎች የሚበርሩ ናቸው" አላቸው። ስለዚህ ሰማያዊ አምላክና እኒህም ቅዱሳን ስለሚበሩባቸው ክንፎስ መመራመርና መጠየቅ ሲጀምሩ መልአኩ ወርደው ይመለከቱ ዘንድ ጠራቸው። ከእነዚያም ሦስት ሎሌዎች አንደኛው ሠምረ ክርስቶስንም ከላይ ወደ ቅዱሳኑ ቦታ እንዲወርድ ሲጠራው "ወርጄስ አልመጣም፣ እነዚህ ሰዎች ታምነውበት ወደ ሰማይ የሚበሩበትን ክንፍ የሰጣቸው አምላክ ለእኔም ይስጠኝ ብሎ ከተራራው ወደ ዋሻው ወደታች ተወረወረ"። ጻድቅ አቡነ ተክለ ሃይማኒትም ክንፉን ዝውርግቶ ተቀበለውና በእግሮቹ አቆመው። ጻድቅ አቡነ ዜና ማርቆስ የአቡነ ተክለ ሃይማኖትን ክንፎች የተመለከተው በዚህ ጊዜ ነበርና አደነቀ።

በኋላም ከእነርሱ ዘንድ ይህን በክንፎች በረው በርረው ወደርሱ እንዲመጡ የሚያደርጋቸው አምላክ እንዲገለጥለትና እንዲያየው ሲጠይቃቸው ቆየ። በኋላም አቡነ ዜና ማርቆስ አምላካችን ጌታችን ኢየሱስ ክርስቶስን አጽንቶ ቢማጸን ስለአቡነ ዜና ማርቆስ ሲል ጌትቅችን ከእመቤታችን እና ከቅዱሳኑ ጋር ወደዚያች ተራራ መጣ። ያን ጊዜም ተራራዋ ሦስት ጊዜ ተንቀጠቀጠች። እፈርስ እፈርስ አለች። ጌታችንም በቅፉስ ቃሉ አጸናት። ጻድቃን አበው አቡነ ዜና ማርቆስን እና አቡነ ተክለ ሃይማኖትንም ሰላም ካላቸው በኋላ አጽንቷቸውና ያቺንም ቦታ ባርኳት ዐረገ። በዚህም ጊዜ በተመለከተው ነገር ሠምረ ክርስቶስ አመነ። ጌታችንም ከማረጉ በፊት ሠምረ ክርስቶስን ለአቡነ ዜና ማርቆስ አደራ ሰጠው። አቡነ ዜና ማርቆስም ሠምረ ክርስቶስን አጥምቆ አመነኰሰው። የቀድሞ ስሙንም ለውጦ ሠምረ ክርስቶስ አለው። እርሱም በጽኑዕ ገድል ጸንቶ ሲጋደል ቆይቶ ጥቅምት 3 ቀን ዐርፏል።

ምንጭ፦ ገድለ አቡነ ተክለሃይማኖት እና ገድለ አቡነ ዜና ማርቆስ)

የቅዱሳን አባታቶቻችን የአቡነ ተክለሃይማኖት፣ የአቡነ ሊባኖስና የአቡነ ዜና ማርቆስ ጸሎታቸውና በረከታቸው ከሁላችን ከክርስቲያን ወገኖች ጋር ይኑር ለዘለዓለም አሜን፡፡
✞ ✞ ✞

ታላቁ ሊቅ አባ ጊዮርጊስ በተአምኆ ቅዱሳን መጽሐፉ ላይ በዚኽች ዕለት በዓመታዊ በዓላቸው የሚታሰቡትን የሃያ አራቱን ካህናተ ሰማይ ስማቸውን እንዲህ በማለት ይጠቅሳቸዋል፦ "በአብ መንበር ዙሪያ ላሉ ለሃያ አራቱ ሰማያውያን ካህናት ሰላምታ ይገባል፤ በእጆቻቸው ውስጥ ላለ ማዕጠንትም ሰላምታ ይገባል፤ በራሶቻቸው ላይ ላሉ አክሊላትም ሰላምታ ይገባል፤ አካኤል፣ ፋኑኤል፣ ጋኑኤል፣ ታድኤል፣ እፍድኤል፣ ዘራኤል፣ ኤልኤል፣ ተዳኤል፣ ዮካኤል፣ ገርድኤል፣ ልፍድኤል፣ መርዋኤል፣ ኑራኤል፣ ክስልቱኤል፣ ኡራኤል፣ ባቱኤል፣ ሩአኤል፣ ሰላትኤል፣ ጣውርኤል፣ እምኑኤል፣ ፔላልኤል፣ ታልዲኤል፣ ፐስልዱኤል፣ አሌቲኤል ለተባሉ ስሞቻቸውም ሰላምታ ይገባል" (አባ ጊዮርጊስ፣ ተአምኆ ቅዱሳን)

ዮሐ ራእ 4፡4፣ 4፡10 "በዙፋኑ ዙሪያም ሃያ አራት ዙፋኖች ነበሩ፣ በዙፋኖቹም ላይ ነጭ ልብስ ለብሰው በራሳቸውም የወርቅ አክሊል ደፍተው ሃያ አራት ሊቃናት ተቀምጠው ነበር… ሃያ አራቱ ሊቃናት በዙፋን ላይ በተቀመጠው ፊት ወድቀው ከዘለዓለም እስከ ዘለዓለም በሕይወት ለሚኖረው እየሰገዱ 'ጌታችንና አምላካችን ሆይ አንተ ሁሉን ፈጥረሃልና ስለ ፈቃድህም ሆነዋልና ተፈጥረውማልና ክብርን ውዳሴንና ኀይልንም ልትቀበል ይገባሃል' እያሉ በዙፋኑ ፊት አክሊላቸውን ያኖራሉ"

"ብርሃንን የለበሱ ዕጣንንም የተሸከሙ የቅዱሳንን ጸሎት ወደ መሠዊያህ ፊት የሚያቀርቡ ዐሥራ ኹለቱ ከቀኝ ዐሥራ ኹለቱ ከግራ የሚቆሙ ለጌትነትኽም ምስጋና ጽዋዎችን የሚያቀርቡ ሰማያውያን ካህናት ይምጡ፤ ቊጥራቸው ሃያ አራት ነው ወንበሮቻቸውም ሃያ አራት ናቸው፣ አክሊሎቻቸውም ሃያ አራት ናቸው፤ ማዕጠንቶቻቸውም ሃያ አራት ናቸው" (አባ ጊዮርጊስ ዘጋሥጫ፣ ኆኅተ ብርሃን)

የልዑል እግዚአብሔርን ዙፋን የሚያጥኑ ሃያ አራቱ ካህናተ ሰማይ በማዕጠንታቸው ጸሎታችንን ወደ ጸባኦት ዙፋን ያሳርጉልን፣ ከበዓላቸው በረከት ይክፈለን።

(ምንጭ፦ አባ ጊዮርጊስ ዘጋሥጫ ተአምኆ ቅዱሳን ንባቡና ትርጓሜው መጽሐፍ፣ መጋቤ ሐዲስ ሮዳስ ታደሰ)

ከዚህም በኋላ ቅዱስ ኤላውትሮስ ምግባር ሃይማኖቱ፣ ተጋድሎ ትሩፋቱ ያመረ የሰመረ ነውና ገና በ20 ዓመቱ አላሪቆስ ለሚባል አገር ጵጵስና ተሾመ፡፡ እርሱም ምእመናንን እያስተማረ በበጎ ጎዳና የሚመራቸው ሆነ፡፡
ከዚህም በኋላ የቅዱስ ኤላውትሮስ ምግባር ሃይማኖቱ
ቅድስናውና ትምህርቱ በሁሉ ዘንድ ተሰማ፡፡ በዚያም ወራት
ከሃዲው ንጉሥ እንድርያኖስ ወደ ሮሜ አገር በመጣ ጊዜ
የቅዱስ ኤላውትሮስን ዜና ሰማ፡፡ ወደ እርሱም ያመጣው ዘንድ መኮንኑን ፊልቅስን ላከው፡፡ ፊልቅስም በሄደ ጊዜ ቅዱሱን በቤተ ክርስቲያን ውስጥ ምእመናንን ሲያስተምር አገኘውና ትምህርቱን ቢሰማ ልቡ ቀልጦ በዚያው በጌታችን አምኖ ተጠመቀ፡፡

ንጉሡም ሌሎች ጭፍሮቹን ልኮቅዱስ ኤላውትሮስ ወደ እርሱ ካስመጣው በኋላ ‹‹ለአማልክት ሠዋ፣ አንተ ነፃነት ያለህ ስትሆን ለተሰቀለ ሰው ለምን ትገዛለህ›› አለው፡፡ ቅዱስ ኤላውትሮስም ‹‹ነፃነትማ ሰማይንና ምድርን በፈጠረ በጌታችን በኢየሱስ ክርስቶስ መስቀል ነው›› አለው፡፡ በዚህም ጊዜ ንጉሡ ተናደደና ቅዱሱን ሰውነትን የሚቆራርጥ መንኮራኩር ካለው የእሳት ማንደጃ ውስጥ እንጨምሩት አዘዘ፡፡ ቅዱስ ኤላውትሮስንም በጨመሩት ጊዜ እሳቱ ፈጽሞ ጠፋ፣ መንኮራኩሩም ስብርብሩ ወጣ፡፡ ንጉሡም ይህን አይቶ አደነቀ፣ የሚደርገውንም እስኪያስብ ድረስ ወህኒ ቤት ውስጥ ጣለው፡፡

ቅዱስ ኤላውትሮስ በወህኒ ቤት ሳለ የታዘዘች ርግብ ከገነት
መብልን አምጥታለት እርሱን ተመግቦ ሰውነቱ ታደሰ፡፡ ቆሊሪቆስ የሚባለው መኮንንም ይህን በግልጽ አይቶ በማድነቅ ‹‹በቅዱስ ኤላውትሮስ አምላክ አምኛለሁ›› ብሎ መስክሮ በሰማዕትነት አንገቱን ተሰይፎ የክብር አክሊልን ተቀዳጀ፡፡ ከዚህም በኋላ ንጉሡ ቅዱስ ኤላውትሮስን በፈረሶች ሠረገላ ላይ አስረው ሥጋው ተቆራርጦ እስኪያልቅ ድረስ ፈረሶቹን በቦታው ሁሉ እንዲያስሮጧቸው አዘዘ፡፡

እንደትእዛዙም በቅዱስ ኤላውትሮስ ላይ ይህንን ባደረጉ ጊዜ ሥጋው ተቆራርጦ ወደቀ፡፡ ወደጌታችንም በጸለየ ጊዜ መልአኩን ላከለት፡፡ መልአኩም የቅዱሱን ሥጋ ከፈረሶቹ ሠረገላ ላይ ነጥቆ ወስዶ በአንድ ከፍተኛ ተራራ ላይ አስቀመጠው፡፡ ቅዱስ ኤላውትሮስም እግዚአብሔርን እያመሰገነ ከአራዊት ጋር በዚያ ተቀመጠ፡፡

ከዕለታትም በአንደኛው ቀን የንጉሥ እንድርያኖስ ጭፍሮች
አራዊትን ያድኑ ዘንድ ወደዚያ ተራራ ሲወጡ ቅዱስ ኤላውትሮስን አገኙትና ወስደው ለንጉሣቸው ሰጡት፡፡ ንጉሡም ለተራቡ አንበሶች ሰጠው ነገር ግን አንበሶቹ እግሮቹን ሳሙለት የፊቱንም ልብ ጠረጉለት እንጂ አልነኩትም ይልቁንም ወደ ንጉሡ ሠራዊት ፈጥነው ተመልሰው 150 ሰዎችን ገደሉ፡፡ ንጉሥ እንድርያኖስም ይህንን አይቶ እጅግ በቁጣ ተመላ፡፡ ወታደሮቹንም ጠርቶ ቅዱስ ኤላውትሮስን ከቅድስት እናቱ ጋር በጦር እንዲወጓቸው አዘዘ፡፡ እናቱን ቅድስት እንትያንንም እንልጇ ብዙ ካሠቃዩአት በኋላ
የልጇን አንገት እንዳቀፈች ከእርሱ ጋር አንድ ላይ በጦር
ወጓቸውና ነፍሳቸውን በእግዚአብሔር እጅ ሰጡ፡፡
ሰማዕትነታቸውንም ከፈጸሙ በኋላ የክብርን አክሊል ተቀዳጁ፡፡ ከሥጋቸውም ብዙ ተአምራ ተፈጽመው ታዩ፡፡

የሐዋርያውን የቅዱስ ፊሊጶስን፣ የቅዱሳት ደናግል
የአጥራስስንና የዮናን፣ የቅድስት እንትያንና የልጇን የቅዱስ
ኤላውትሮስን ረድኤት በረከታቸውን ያሳድርብን፣ በጸሎታቸው
ይማረን፡፡