#گرامر.
#کمزوري ضمایر
هغه ضمیرونه چې په خپلواکه توگه کومه معنا نه لري او کله چې د یو نوم سره استعمال شي خپل معنا او مفهوم څرگندوي.
مفرد.........جمع
مې...............مو
دې...............یې
یې...............یې

کتاب مې راکړه...............کتابم را بده
کتاب مې واخیست..........کتابم را گرفتم
کتاب دې واخله................کتابت را بگیر
کتاب یې واخیست..........کتابش را گرفت
کتابونه مو واخیستل
•کتاب های مان را گرفتند
کتابونه یې واخیستل
•کتاب های شان را گرفتند

#ضمایر ضعیف
این ضمایر در حقایق ضمایری اند که به تنهایی معنا و مفهومی ندارند و هنگامی که با یک نام استفاده شوند، معنای شان آشکار می شود، این ضمایر نیز نشان از مالکیت دارند که ما در زبان دری معادل شان را بدین سان داریم:
کتاب+م............ کتابم
کتاب+مان........ کتاب مان
کتاب+ت............کتابت
کتاب+تان..........کتاب تان
کتاب+ش...........کتابش
کتاب+شان........کتاب شان
کانال: #آموزش_زبان_پشتو. 📝📚

#ګرامر.
هغه ضميرونه چې د مالکيت لپاره استعماليږي👇
ضمایری که نشان از مالکیت دارند:
●زما........................از من
●زمونږ....................از ما
●ستا........................از تو
●ستاسو/ستاسی....از شما
●دده........................از این مرد
●ددې.......................از این زن ●ددوی..........................از آنان
لکه/مانند 👇
زما قلم...........قلمِ من
زمونږ قلم...... قلمِ ما
ستا قلم......... قلمِ تو
ستاسو قلم.....قلم شما
دده قلم...........قلم او مرد
ددې قلم......... قلم او زن
ددوى قلم........قلم آنها/مرد و زن
کاتال: #آموزش_زبان_پشتو. 📝📚

صرف افعال در زمانها

وهل = زدن = اين فعل اصلي است در اينجا احمد به حيث مفعول استفاده شده است۔ و ناگفته نماند که به زمان گذشته فعل تابع به مفعول است۔

گذشته مطلق

ما احمد ووهه = من احمد را زدم
موږ احمد ووهه = ما احمد را زديم
تا احمد ووهه = تو احمد را زدي
تاسو احمد ووهه = شما احمد را زديد
ده احمد ووهه = او مرد احمد را زد
دوي احمد ووهه = آن مردان احمد را زد
دې احمد ووهه = آن زن احمد را زد
هغوی احمد ووهه = آن زنان احمد را زد

نوت :- در جملات پائين ضمائير فاعلي بحيث مفعول قرار گرفته است و وقتي بحيث مفعول قرار بگيرد از حالت اصلي استفاده ميشود۔

احمد زه ووهلم = احمد من را زد
احمد موږ ووهلو = احمد ما را زد
احمد ته ووهلې = احمد تو را زد
احمد تاسو ووهلئ (ووهلاست) = احمد شما را زد
احمد دی ووهه = احمد او مرد را زد
احمد دوی ووهل = احمد آن مردان را زد
احمد دا ووهله = احمد آن زن را زد
احمد هغوی ووهلې = احمد آن زنان را زد

گذشته جاري

ما احمد وهه = من احمد را ميزدم
موږ احمد وهه = ما احمد را ميزديم
تا احمد وهه = تو احمد را ميزدي
تاسو احمد وهه = شما احمد را ميزديد
ده احمد وهه = او مرد احمد را ميزد
دوي احمد وهه = آنها احمد را ميزد
دې احمد وهه = آن زن احمد را ميزد
هغوی احمد وهه = آن زنان احمد را ميزد

احمد زه وهلم = احمد من را ميزد
احمد موږ وهلو = احمد ما را ميزد
احمد تا وهلې = احمد تو را ميزد
احمد تاسو وهلئ (وهلاست) = احمد شما را ميزد
احمد دی وهه = احمد او مرد را ميزد
احمد دوي وهل = احمد آن مردان را ميزد
احمد دا وهله = احمد ان زن را ميزد
احمد هغوي وهلې = احمد ان زنان را ميزد

گذشته قريب

ما احمد وهلی دی = من احمد را زده ام
موږ احمد وهلی دی = ما احمد را زده ايم
تا احمد وهلی دی = تو احمد را زده ای
تاسو احمد وهلي دی = شما احمد را زده ايد
ده احمد وهلی دی = اومرد احمد را زده است
دوی احمد وهلي دی = آن مردان احمد را زده اند
دې احمد وهلی دی = او زن احمد را زده است
هغوی احمد وهلی دی = آن زنان احمد را زده اند

احمد زه وهلي يم = احمد من را زده است
احمد موږ وهلي يو = احمد ما را زده است
احمد ته وهلی يې = احمد تو را زده است
احمد تاسو وهلي ياست (يئ) = احمد شما را زده است
احمد دی وهلی دی = احمد او مرد را زده است
احمد دوی وهلي دي = احمد ان مردان را زده است
احمد دا وهلې ده = احمد او زن را زده است
احمد هغوی وهلي دي = احمد ان زنان را زده است

گذشته بعيد

ما احمد وهلی و = من احمد را زده بودم
موږ احمد وهلی و = ما احمد را زده بوديم
تا احمد وهلی و = تو احمد را زده بودی
تاسو احمد وهلي و = شما احمد را زده بوديد
ده احمد وهلی و = او مرد احمد را زده بود
دوي احمد وهلی و = ان مردان احمد را زده بودند
دې احمد وهلی و = او زن احمد را زده بود
هغوی احمد وهلی و = ان زنان احمد را زده بودند

احمد زه وهلی وم = احمد من را زده بود
احمد موږ وهلي وو = احمد ما را زده بوډ
احمد ته وهلی وې = احمد تو را زده بود
احمد تاسو وهلي واست = احمد شما را زده بود
احمد دی وهلي و = احمد او مرد را زده بود
احمد دوی وهلي ول = احمد ان مردان را زده بود
احمد دا وهلې وه = احمد او زن را زده بود
احمد هغوی وهلي وې = احمد آن زنان را زده بود

رَبِّ لا تَذَرْنِي فَرْداً.
+پرودگارا مرا تک و تنها مگذار. :)?✨
کانال: #آموزش_زبان_پشتو

د (ځ) او (ز) توپیر

1- ځ:
ددې توري اواز د(ز) په پرتله لږ او ثقیل او دروند دی، باید له (ز) څخه یې توپیر وشي. ځینې لیکونکي د(ځ) او (ز) توپیرته پاملرنه نه کوي هغوی فکر کوي چې هر ځای (ز) وي هغه (ځ) لیکل کیږي مګر داعقیده ناسمه ده، (ځ) خپل ځای لري او (ز) خپل.

په ځینو پښتو کلمو کې د(ځ) لیکل ډېر اړین دي، لکه:

)ځان، ځنډ، ځنګل، ځوان…) او داسې نور……

په پښتو کې ځینې کلمې شته، لکه (ځه) چې دتللو امر دی او په پښتو(ځ)سره لیکل کیږي، که دا د امر کړ په دا (ز) ولیکو، نو (زه) د مفرد متکلم شخصي نومځری(ضمیر) ترېنه جوړیږي او مانا یې تغیر کوی.

همدا ډول (ځوړ) چې دمخکته په مانا دی که په (ز) باندې ولیکو د (زوړ) سره چې دکهنه په مانا دی ورته والی پیداکوي.

)ځ) دپښتو په پخواني رسم الخط کې ډېر استعمالیده اوس یې په ځینو وییونو کې ځای(ز) نیولی دی، لکه: (زما، زغمل، زوی، زمری…) او داسې نور په اوسنۍ املأ کې (ځما، ځغمل، ځوی، ځمری) لیکل معیاري او هم کره نه بریښي.

لنډه داچې ددې دواړو تورو (ځ، ز) په وینګ(تلفظ) کې دومره ډېر توپیر نشته چې هر څوک پرې پوه شي او د یو کلي قانون لاندې راشي، خو سره ددې هم په هغو کلمو کې یې لیکل اړین دي چې که هغه په (ز) ولیکل شي نو دبل لغت (ویی) مانا سره التباس پیداکوي. لکه: (ځړیدل) د زوړندیا اویزان شدن په مانا او (زړیدل) دکهنه شدن په مانا، که د(ځ) او (ز)توپیر په لیکلو کې په پام کې ونه نیول شي د مانا التباس رامنځته کوي، په همدې ډول داسې نورې کلمې.

د(ځ) پښتو توري د لیکلو په اړه یوه قاعده په نسبي ډول به د تطبیق وړوي شته، هغه داده چې:

کوم کلمات چې په فارسي کې په(ج) ویل کیږي او په پښتو کې په (ځ) نو هلته باید همدغه پښتو (ځ) ولیکو،لکه:( ځوان، ځان، ځنګل) او داسې نور

او یوه بله خبره هم زیاتوم هغه دا چې ځینې خلک اوس هم نا سمې املا ته ترجح ورکوي او حال دا چې دغه املا په نړئۍ واله سیمه کې نه تر سترګو کیږي.

ملګرو زه تعصب کونکی نه یم خو دومره وایم چې پښتو باید د نورو ژبو سره توپیر ولري لکه مثال
ځینې د عربي فلهال افاض دی نو ولې اوس په کره پښتو کې په همدې انداز راشي یانې اوس باید ځینې اولیکل شي.

بل معلوم ولې اوس په پښتو کې مالوم او نه لیکل شي

همداسې نور هم ډېر زیات الفاظ او وییونه شته دي چې زموږ ملګري یې د خپلو یو څو پوهانو د تقلید د وجحې نه په عام معیار ناسم وییونه پښتو ته منصوبوي او حال دا چې پښتو یو ځانګړی ترتیب لري.
کانال: #آموزش_زبان_پشتو. ??

#نوی لغتونه #لغت های جدید

سره سم مطابق
ولاړ دى استوار است
منل قبول
راهيسې به اين طرف
مرکه گفتگو
سمبالښت تنظيم
ناغه جريمه
ويرې ترس
مېرمن خانم
لو درو کردن
غوبل خرمن ميده کردن
کرکيله کشت، زراعت
ويستل کشيدن
وس توان
ګټور مفيد
يووالى اتحاد
پيوستون همبستگی
تیږه سنگ
شخړه جنگ، جنجال
پرېکړه فيصله
پخلا آشتی
سرغړونه سرکشى
ماتول شکستن
ډزې فير، شليک
برخمن مستفيد
کانال: #آموزش_زبان_پشتو. ??

#نوی لغتونه #لغت های جدید

پیرزوینه رواداری
وړي ميبرد
وران ويران
وار نوبت
اچوو مى اندازيم
پراته یو افتاده ایم
تږى تشنه
خيرن چرکين، کثیف
وای میبود
نه وچېدې خشک نمى شد
هغومره همانقدر
ګاونډى همسايه
خړوبه آبيارى
ناوړه بد، زشت
کرونده مزرعه
و پوهیږي بفهمد
تگ رفتن
راتک آمدن
سم درست
زده کوو می آموزیم
لولو می خوانیم
تر پایه تا آخر
خوږ درد
باندنۍ بيرونى
ويونکي گوینده گان
کانال: #آموزش_زبان_پشتو. ??

مزایای یادگیری زبان
با توجه به چند فرهنگی و چند زبانی ساکنان سرزمین کشور زیبای مان تا حال متوجه شده اید که در اکثر آگهی های کاریابی به آشنایی به زبان پشتو نیز اشاره کرده اند. سازمانها و شرکت های مختلف به دنبال افرادی هستند که با زبان های کشور آشنایی داشته باشند و بتوانند به آن زبان ها به صورت فصیح گفتگو کنند و گزارش بنویسند.
شما نیز اگر به دنبال شغلی مناسب در موقعیت های مختلف کشورمان باشید یادگیری زبان پشتو دروازه های جدیدی از فرصت های شغلی را به روی شما می گشاید.
کانال: #آموزش_زبان_پشتو. ??

●اوس مهال:
په پښتو ژبه کې د مرستیال فعل په اوس مهال کې د لاندې په بڼه صرف کیږي:

مفرد              جمع
•متکلم       یم(هستم)       یو(هستیم)

•مخاطب    یې(هستی)      یاست/             
                                      یۍ(هستید)

•غائب..مذکر  دی(است)     دي(هستند)
........مونث    ده(است)     دي(هستند)

لکه:
◇زه ډاکټر یم............ من داکتر هستم.
◇موږ ډاکټران یو........ ما داکتر هستیم.
◇ته ډاکټر یې..........تو داکتر هستی.
◇تاسو ډاکټر یاست......شما داکتر هستید.
◇دی ډاکټر دی......او مرد داکتر است.
◇دا ډاکټر ده.........او زن داکتر است.
◇دوی ډاکټران دي...این مردان داکتر هستند.
◇هغوی ډاکټران دي......آن زن ها داکتر هستند.

●تیر مهال:
په پښتو ژبه کې د مرستیال فعل په تیر مهال کې د لاندې په بڼه صرف کیږي:

مفرد               جمع
•متکلم       وم(بودم)       وو(بودیم)

•مخاطب    وې(بودی)      واست/             
                                      وﺉ(بودید)

•غائب..مذکر  و(بود)       ول/وو(بودند)
.......مونث   وه(بود)       وې(بودند)

لکه:
◇زه ډاکټر وم............ من داکتر بودم.
◇موږ ډاکټران وو........ ما داکتر بودیم.
◇ته ډاکټر وې..........تو داکتر بودی.
◇تاسو ډاکټر واست......شما داکتر بودید.
◇دی ډاکټر و......او مرد داکتر بود.
◇دا ډاکټر وه.........او زن داکتر بود.
◇دوی ډاکټران ول...این مردان داکتر بودند.
◇هغوی ډاکټران وې......آن زن ها داکتر بودند.

لازمی فعلونه:

•هغه فعلونه دی چې په یدل او کیدل ختم شوی دی٠
•فعل د فاعل تابع دی٠
•فعل او فاعل لری٠
لکه:
تښتیدل :فرار کردن
پوهیدل: فهمیدن
زده کیدل: یاد شدن

♧د لازمی فعلونه صرف په اوس مهال کې:
•په لازمی فعلونه کې په اوس مهال کې ل چې دفعل مصدر دی پاک کیږی او همدارنګه دال  په ږ بدل کیږی٠

پوهیدل:
◇زه پوهیږم. من می فهمم.
◇موږ پوهیږو. ما می فهمیم
◇ته پوهیږې. تو می فهمی.
◇تاسو پوهیږﺉ. شما می فهمید.
◇دی پوهیږي. او مرد می فهمد.
◇دا پوهیږي. او زن می فهمد.
◇دوی پوهیږي. این ها می فهمند.
◇هغوی پوهیږي. آن ها می فهمند.
......................................................

♧د لازمی فعلونه صرف په راتلونکی مهال کې:
•په لازمی فعلونه کې په راتلونکی مهال کې ل چې دفعل مصدر دی پاک کیږی او همدارنګه دال  په ږ بدل کیږی٠

پوهیدل:
◇زه وبه پوهیږم. من خواهم فهمید.
◇موږ وبه پوهیږو. ما خواهیم فهمید.
◇ته وبه پوهیږې. تو خواهی فهمید.
◇تاسو وبه پوهیږﺉ. شما خواهید فهمید.
◇دی وبه پوهیږي. اومرد خواهد فهمید.
◇دا وبه پوهیږي. او زن خواهد فهمید.
◇دوی وبه پوهیږي. این ها خواهند فهمید.
◇هغوی وبه پوهیږي. آن ها خواهند فهمید.
......................................................