‍ *? عنوان مقاله:*?تنظیم جریان خون مغزی در انسان ها: فیزیولوژی و پیامدهای بالینی خودتنظیمی

*? سال انتشار:2021
*#️⃣ شماره مقاله مروری:
9️⃣

?خلاصه کوتاه مقاله:*? عملکرد مغز به طور اساسی به انطباق نزدیک میان نیازهای متابولیک، رساندن مقدار کافی اکسیژن و مواد غذایی و حذف مواد زائد سلولی بستگی دارد. این انطباق مستلزم تنظیم پیوسته جریان خون مغزی (CBF) است که می‌توان آن را به چهار بخش کلی طبقه‌بندی کرد:
1️⃣*➖خودتنظیمی که پاسخ عروق مغزی به تغییرات فشار خون را بیان می‌کند.
2️⃣➖واکنش عروقی به محرک های وازواکتیو [از جمله دی اکسید کربن (CO2)].
3️⃣➖جفت شدن عصبی-عروقی (NVC)، به عنوان مثال، پاسخ CBF به تغییرات موضعی در فعالیت نورونی (اغلب محرک های شناختی استاندارد شده در انسان).
4️⃣➖پاسخ های وابسته به اندوتلیوم.
?این بررسی در وهله اول بر خودتنظیمی و پیامدهای بالینی آن تمرکز دارد. برای قرار دادن خودتنظیمی در یک زمینه دقیق تر، و برای درک بهتر وقایع یکپارچه در گردش خون مغزی، ما همچنین به طور خلاصه به واکنش پذیری CO2 و NVC نیز می پردازیم. علاوه بر تمرکز ما بر روی اثرات فشار خونرسانی (یا فشار خون)، ما تأثیر محرک‌های انتخابی را بر روی تنظیم CBF (به عنوان مثال، گازهای خون شریانی، متابولیسم مغزی، مکانیسم‌های عصبی و سلول‌های عروقی خاص)، روابط متقابل بین این‌ محرک‌ها و پیامدهایی برای تنظیم CBF در سطح شریان‌های بزرگ و میکروسیرکولاسیون را نیز توصیف خواهیم کرد.
?ما پیامدهای بالینی خودتنظیمی را در پیری، فشار خون بالا، سکته مغزی، اختلال شناختی خفیف، بیهوشی و زوال عقل بررسی می‌کنیم. در نهایت، ما خودتنظیمی را در زمینه چالش‌های فیزیولوژیکی رایج روزانه، از جمله تغییرات در وضعیت بدنی (مانند افت فشار خون ارتواستاتیک، سنکوپ) و فعالیت بدنی مورد بحث قرار خواهیم داد.

#مقالات_مروری
#Review_Articles
*?lMedical Physiology l ?*

Telegram

attach 📎

‍ *? عنوان مقاله:*?کنترل فیزیولوژیکی غذا خوردن: سیگنال ها، نورون ها و شبکه ها

*? سال انتشار:2022
*#️⃣ شماره مقاله مروری:
8️⃣

?خلاصه کوتاه مقاله:*?* در طی ۳۰ سال گذشته، بررسی فیزیولوژی رفتارهای خوردن، مقالات واقعاً گسترده ای را تولید کرده است. این امر تا حدودی به دلیل افزایش چشمگیر چاقی و بیماری های همراه آن است که با پیچیدگی روزافزون دستکاری های ژنتیکی همزمان شده است. این تکنیک‌ها نتایج قابل‌توجهی از خواص سلولی، به‌ویژه در سطوح سیگنال‌دهی سلولی، تولید کرده‌ و نقش اصلی را در پیشبرد این زمینه ایفا کرده‌اند. با این وجود، قرار دادن این یافته‌ها در یک زمینه مغزی گسترده که سیگنال‌های فیزیولوژیکی و نورون‌ها را به رفتار و فیزیولوژی جسمانی مرتبط می‌سازد، مستلزم بررسی کامل ارتباطات عصبی است: حوزه‌ای که انقلاب فن‌آوری خارق‌العاده‌ای در آن رخ داده است. هدف ما ارائه یک ارزیابی جامع از نحوه تعامل سیگنال های فیزیولوژیکی مرتبط با هومئوستاز انرژی در بسیاری از سطوح مغز برای کنترل رفتارهای غذا خوردن است. موضوع اصلی این است که این سیگنال‌ها مجموعه‌ای از شبکه‌های عصبی مخالف هم را در کل مغز درگیر می‌کند که توسط برخی از ارتباطات نورونی تعریف می‌شوند. ما با بحث در مورد برخی مفاهیم اساسی مطلب را آغاز می کنیم، اینها مفاهیم شامل تعاریف کلمات کلیدی، در دسترس بودن ATP به عنوان متغیر تنظیم شده محوری در هومئوستاز انرژی، سیگنال دهی نوروپپتیدی، خوردن هومئوستاتیک و لذت‌بخش، و ساختار وعده غذایی است. در این زمینه، ما مدل‌های شبکه‌ای را مورد بحث قرار می‌دهیم که چگونه نواحی کلیدی در مغز انتهایی (یا تلانسفالن)، هیپوتالاموس، مغز پشتی، مدولا، عصب واگ و نخاع با دستگاه گوارش کار می‌کنند تا وقایع حرکتی پیچیده‌ای را که به حیوانات اجازه می‌دهد غذا بخورند را فعال سازند.

#مقالات_مروری
#Review_Articles
*?lMedical Physiology l ?*

Telegram

attach 📎

‍ *❇️ یک نقطه ضعف برای تحویل دارو با لیپوزوم*▪️هدف دار کردن دقیق دارو در قسمت درست بدن همیشه دشوار است، اما رساندن دارو، در زمانی که درمان آن ماده باشد چالش برانگیزترین حالت خود را خواهد داشت. در دهه‌های اخیر، نانوذرات بی‌شماری برای دارورسانی طراحی شده‌اند و بیش از ۲۰ محصول لیپوزومی در بازار موجود است.
▪️برخلاف سایر گروه‌های دارویی بیولوژیک، DNA و RNA در گردش خون پایدار نیستند، بنابراین دانشمندان از کپسول‌های لیپیدی موسوم به لیپوزوم برای انجام ژن‌ درمانی و انتقال آنها به هدف مناسب استفاده می کنند. بدن انسان با لیپوزوم های ساخته شده - و همه داروها - مانند عوامل بیگانه برخورد می کند.
↩️پس از تزریق، سیستم ایمنی به کپسول‌های لیپیدی در گردش واکنش نشان می‌دهد و ماکروفاژها شروع به بلعیدن و پاکسازی این عوامل می‌کنند.
▪️در تصویر ایمونوفلورسانس زیر از بخش استخوان موش ،هفت روز پس از تزریق وریدی از دم، لیپوزوم ها (قرمز) در کل سلول های مغز استخوان (آبی) توزیع شده و ترجیحاً با عروق (سبز) مرتبط هستند.
▪️تحقیقات نشان می دهند که لیپوزوم‌ها می‌توانند تأثیر منفی بر ماکروفاژهای مغز استخوان داشته باشند. دانشمندان می‌دانستند که وقتی ماکروفاژها با لیپوزوم‌ها برخورد می‌کنند و آن‌ها را می‌بلعند، شروع به تجمع قطرات چربی در درون خود می‌کنند. لذا محققان از این روش برای ارسال نشانگرهای فلورسنت به سلول های ایمنی در طی آزمایش های تجربی استفاده هوشمندانه ای کرده بودند، اما آنها متوجه شدند که ممکن است از همین پدیده در لیپوزوم ها برای حمل دارو استفاده شود.
▪️این محققان به موش‌ها لیپوزوم تزریق کردند و سپس ماکروفاژها را از مغز استخوان موش برای مطالعه جمع‌آوری کردند. نتیجه خیره کننده بود:
↩️ماکروفاژها در مغز استخوان تحت فعال شدن پیش التهابی قرار گرفته بودند و علائم استرس مانند تجمع چربی در شبکه اندوپلاسمی را نشان می دادند. این امر منجر به کاهش توانایی تولید گلبول های قرمز و انواع سلول های ایمنی مانند مونوسیت ها شد.
▪️لذا بیمارانی که دچار نقص ایمنی یا مبتلا به عفونت های مغز استخوان هستند ممکن است آزمایش های دارویی لیپوزوم در آنها انجام نشود. برای سال‌ها، محققان برروی مهندسی سطح نانوذرات برای فرار از تشخیص ایمنی کار کرده‌اند. اما انگیزه اصلی این تحقیقات افزایش اثربخشی با نگه داشتن دارو در گردش خون برای مدت زمان بیشتری بود. اکنون، این تغییرات ممکن است یک مزیت ثانویه داشته باشند: **حفظ ماکروفاژهای مغز استخوان

⚛️منبع مقاله:Journal of Lipid Research
✅شناسه مقاله:10.1016/j.jlr.2022.100273
#️⃣*1️⃣*0️⃣7️⃣
*?lMedical Physiology l ?*

Telegram

attach 📎