پروفسور مریم رزاقی‌آذر رو میشناسید؟ برترین پزشک دنیا توی حوزه غدد و متابولیسم بچه‌ها شده بود. آقا واسه روز مادر ایشون رو دعوت کردن تلوزیون بعد مجری هی تلاش میکرد به عنوان اَبر زن معرفیش کنه ازش پرسید بچه داری و پزشکی خوندن و اینا باهم سختت نبود؟ خانوم دکتر هم گفت نععع ما همیشه خدمتکار داشتیم پدر مادرمم کمکمون بودن?

توی کتاب استفن کاوی با اصطلاحی (حساب عاطفی) آشنا شدم که اگرچه شاید مفهومش برام تکراری بود ولی این نوع بیان شفاف‌تر و در دسترس‌ترش کرد توی ذهنم و روزهاست دارم بهش فکر میکنم و سعی میکنم توی زندگیم عملیش کنم. کاوی میگه ما نزد کسانی که باهاشون رابطه دائمی داریم…

توی کتاب استفن کاوی با اصطلاحی (حساب عاطفی) آشنا شدم که اگرچه شاید مفهومش برام تکراری بود ولی این نوع بیان شفاف‌تر و در دسترس‌ترش کرد توی ذهنم و روزهاست دارم بهش فکر میکنم و سعی میکنم توی زندگیم عملیش کنم.

کاوی میگه ما نزد کسانی که باهاشون رابطه دائمی داریم مثل همسر، فرزند و ... یک حساب عاطفی داریم که اگر مرتب توی این حساب سپرده گذاری نکنیم خالی میشه و خالی بودن این حساب سنگ بنای اعتماد رو توی رابطه از بین می‌بره. مثلا تصور کن توی حساب عاطفیت با فرزندت از کودکیش مهربانی، احترام، اعتماد و صداقت رو سپرده‌گذاری کردی این سپرده در دوره نوجوانیش برات یه پشتوانه عاطفی ایجاد میکنه که به وسیله اون می‌تونی از اعتماد ایجاد شده برای تاثیرگذاری و انتقال ارزش های مهم خونواده‌تون استفاده کنی. این سپرده حتی بهت فرصت خطا کردن رو هم میده، توی رابطه با فرزندت اگه روزی اشتباهی هم بکنی میتونی با همین پشتوانه عاطفی براش جبران کنی.

و امااااا امان از رابطه ای که سرشار باشه از توهین، بی‌ادبی، واکنش‌های نامعقول، زورگویی، خیانت و... . حساب عاطفی این رابطه خالیه و سطح اعتماد طرفین پایین و رابطه یک رابطه موثر نخواهد بود بخاطر همینه که توی چنین رابطه ای با کوچیک‌ترین محرک انفجار رخ میده و دعوا پیش میاد چون حساب عاطفی خالی خالیه. نکته جالبش اینجاست که گاهی ممکنه اعتماد وجود داشته باشه ولی باز هم ما موظفیم حساب عاطفیمون رو مرتب شارژ کنیم تا رابطمون به فنا نره چون ممکنه توی یک رابطه احترام جاری باشه ولی افراد دچار انزوای عاطفی شده باشن و فقط به‌زور همدیگه رو تحمل کنن.

به طور کلی توی رابطه های دائم مثل زندگی زناشویی بدون اینکه خودت متوجه بشی که چیکار کردی ممکنه مرتب از حساب عاطفیت برداشت بشه ( مثلا انتظارات و خواسته های جدیدی که توی رابطه پیش میاد یا کارها و حرفایی که ناخواسته در جای نامناسب به کار برده میشن باعث این اتفاق میشن) بخاطر همینه که میگن مرتب باید توی حساب عاطفیمون سپرده گذاری کنیم حتی اگه همه چی به ظاهر گل‌وبلبله.

#همفکری
شما معمولا با چه کارهایی این حساب عاطفی رو شارژ می‌کنید؟ یا اگه دیگران براتون چیکار کنن یا چجوری باشن احساس می‌کنید که سپرده‌گذاری خوبی توی رابطه کردن و ارزش رابطتون به این راحتیا و با یک اشتباه از بین نمیره؟

#حساب_عاطفی
#هفت_عادت_مردمان_موثر
#روابط

یه‌جوری استفاده از ابزار‌های دیجیتال رو برای خودم مینیمال و بهینه‌سازی کردم که مدت‌هاست وقتی میام سراغ گوشی حوصله‌م سرمیره:))

کال نیوپورت میگه "بهینه سازی‌ِ روشِ استفاده ی ما از فناوری، به اندازه انتخاب اینکه از چه فنااوری‌هایی استفاده کنیم اهمیت دارد."

من‌ هم همینکارو کردم علاوه بر اینکه یکسری از ابزار ها مثل اینستا رو به طور کامل حذف کردم سعی کردم بقیه پیام‌رسان هایی که به هر دلیلی انتخابمه نگهشون دارم رو هم بهینه‌سازی کنم تا مزاحمت و ایجاد حواس پرتی رو به حداقل برسونم مثلا همه اعلان‌ها رو بستم یا مثلا خیلی از صفحاتی که دنبال میکردم رو حذف کردم تا تلگرامم خلوت‌تر بشه، خلاصه اینجوری شد که مدت‌هاست دارم از گوشی فقط برای کارهای ضروری استفاده میکنم اخه میام سرگرم بشم باهاش هم دیگه چیز جالبی توش نیست ?

#مینیمالیسم_دیجیتال

روزمره‌نویسی خیلی ترسناک شده ادم نمیتونه دیگه به معلم،وکیل،پزشک،روانشناس و... اعتماد کنه. یادداشت‌های هرکسی رو میخونی داره از کیس‌هاش میگه:))) معلما از زندگی خصوصی دانش‌اموزاشون می‌نویسن وکیل ها زار و زندگی موکلشون رو توضیح میدن حتی یه پزشک زنان رو دنبال میکنم که از زایمان‌هایی که انجام میده عکس میذاره ( البته همشون بدون ذکر نام ولی خب :)))

پینوشت: نمیدونم اینکارشون چقدر درست یا غلطه ولی خوندن داستان هاشون برای من جالبه فقط امیدوارم خودم یه روزی سوژه این داستانا نشم? نظر شما چیه راجع‌به این‌ مدل محتوا؟

استفن کاوی هم توی کتابش میگه "عامل موفقیت، سخت‌کوشی، خوش‌اقبالی یا روابط انسانی هوشمندانه نیستند، اگرچه همه این‌ها حائز اهمیت‌اند اما تنها عاملی که بنظر می‌رسد مهمتر از بقیه باشه اولویت دادن به کارهای مهمه."

حتی توی صف نونوایی هم بعد از ۲۰ دقیقه توی صف بودن با این وضعیت الانم :))) یه نفر تازه از راه میرسه میاد میگه ببخشید نوبت شماست؟ میشه یکی از نون‌هاتو به من بدی من توی صف نمونم!!!

اونوقت من اون دورانی که تنها با بچه توی بیابون پژوهشگاه بودم و برا نون گرفتن باید حداقل یک ساعت وقت میذاشتم انقدر که هیچ مرکز خریدی اطرافمون نبود به خودم اجازه نمیدادم از کسی درخواست کنم برام نون بگیره ( با اینکه یکی از بچه های ازمایشگاه مدام بهم میگفت هر صبح که از خونه میاد میتونه برام نون بیاره و خریدهامو انجام بده، ماشین داشت ولی جز یکی دو بار که دیگه واقعا توان بیرون رفتن از بیابون رو نداشتم ازش درخواست نکردم:)) حاضر بودم هربار سختی رفت و امد رو به خودم و بچه تحمیل کنم ولی به کسی زحمت ندم اونوقت می‌بینیم بعضیا انقدر رها هستن و خودمحور واقعا شگفت زده میشم.

من که معمولا به این درخواست‌ها جواب منفی میدم شما هم جواب منفی بدید تا اینجور ادما یاد بگیرن نمیتونن از همه سواری بگیرن.

اینا که خوبه من اون اوایل که تازه کانال نویسی رو شروع کردم ملت پیام میدادن بعد دیر جواب می‌دادم پشت سرهم توی تلگرام زنگ میزدن منم همون لحظه توی جلسه انلاین بودم! بعد میرفتم می‌دیدم کار مهمش این بود که حالا که قشنگ می‌نویسی میشه درمورد فلان موضوع برام انشاء بنویسی؟ هنوز بهش فکر میکنم از خشم قلبم گر میگیره?

یا یه زمانی واسه فرار از افسردگی بعد از فارغ التحصیلی لیسانسم رفتم سراغ نقاشی، عالم و ادم منو می‌دیدن میگفتن میشه چهره مارو هم بکشی! یا عکس پرینت شده از بچه‌شون برام هدیه میوردن که طراحی چهره ش رو انجام بدم :))) بدون اینکه قصد پول دادن داشته باشن!!!

درگیر پایان نامه تموم نشدنی ارشدم بودم با کار آزمایشگاهی طاقت‌فرسا و بچه ۲ ساله ای که نه مهد می‌موند نه کسیو داشتم توی نگهداریش کمکم کنه قشنگ از همه طرف کش اومده بودم بعد طرف میاد میگه میشه به بچه‌م شیمی درس بدی اخه امسال کنکور داره(رایگان)?

بنظرم این ادم‌ها یا خیلی هوش اجتماعی پایینی دارن که از دیگران این درخواست هارو میکنن یا شعور اجتماعیشون پایینه:))

مداد آبی رو برداشت خط خطی کرد گفت دریا کشیدم? قرمز رو هم داد به من گفت ماهی بکش توش ?

یه ماهی قرمز کوچولو کشیدم. پرسید مامانش کجاست؟ منم ژست روانشناسا رو به خودم گرفتم و سعی کردم وارد ناخوداگاهش بشم ببینم خودش چی فکر میکنه. ازش پرسیدم بنظر خودت مامانش کجاست؟

نگاه عاقل اندر سفیهی بهم انداخت و گفت توی مداده:)))

#از_بچه‌ها_شنیدن