🔵🔵
قسمتی از گارگاه یک روزه
از محال به کمال

در تمام مکاتب مهم عالم یکی از جدی‌ترین توصیه‌ها، توصیه به خودشناسی است،عرفان، ادیان، ادبیات، فلسفه، روانشناسی و ....
مانند:
گر به خود آیی به خدایی رسی
پس به خود آی تا به خدایی رسی
یا
من عرف نفسه فقد عرف ربه

در اینجا یکی از دیدگاه ها را مطرح کردیم که خودشناسی را به ۳ قسمت اصلی تقسیم کرده است:
۱.مراقبه
۲.محادثه
۳.مشارطه
و هر کدام را توضیح دادیم.

برگزار شده در ۶ دی ماه ۱۴۰۳ در موسسه فرهنگی هنری برناراد خلاق
#روانشناسی #فلسفه #ادبیات #عرفان #خودشناسی #حال_خوب #زندگی_شاد #آگاهی #معرفت #شهریار_شاهین_دژی #سماع_سخن

🔵🔵

سخنی از بایزید بسطامی در تذکرة الاولیا عطار

تذکرة الاولیا خود از کتب بی‌نظیر ادبیات فارسی است و تنها اثر نثر عطار نیشابوری نیز هست که در آن به ذکر حالات و احوالات و جملات تعدادی از مشایخ و بزرگان تصوف و عرفان پرداخته است.
این کتاب به قول دکتر شفیعی کدکنی "آینهٔ تحولات زبان تصوف" است.
و " نمایشگاه دائمی نگاههای هنری و جمال شناسانه " .
این کتاب را به دو صورت می‌توان خواند:
یکی اجمالی و داستان‌وار و دیگری عمیق و با تأمل
جملات بسیار زیادی ازین کتاب شهرت فراوان یافته‌اند.
مانند این جمله زیبا از سلطان العارفین
بایزید بسطامی

وگفت: محال باشد که کسی حق را شناسد و دوستش ندارد.
معرفت بی محبت قیمتی ندارد.

ابیاتی از مثنوی در شناخت

از محبت تلخها شیرین شود
از محبت مسها زرین شود

از محبت دردها صافی شود
از محبت دردها شافی شود

از محبت مرده زنده می‌کنند
از محبت شاه بنده می‌کنند

این محبت هم نتیجهٔ دانشست
کی گزافه بر چنین تختی نشست
مولانا، مثنوی، دفتر دوم

🔵قسمتی از دوره شناخت آثار و احوال عطار،
در حال برگزاری روزهای یکشنبه ساعت ۶
برای اطلاعات بیشتر لطفا به شماره ۰۹۳۵۱۸۷۸۹۶۳ پیام بدهید.

#شعر #ادبیات #ادبیات_پارسی #کتاب #عطار #عرفان #مولانا #مثنوی #شفیعی_کدکنی #شهریار_شاهین_دژی #سماع_سخن

🔵🔵مساز عیش که نامردم است طبع جهان
(خاقانی)

شاید در نگاه اول با خودتان فکر کنید این دو عکس چه ربطی به هم دارند؟
ربط بی ربط عجیبی
این افراد در قسمتی از تاریخِ تاریک، روشنایی‌ساز تبسّم بشر بودند.
هر دو طنز پرداز بودند و در عکس هر دو لبخند می‌زنند.
اما
خنده تلخ من از گریه غم انگیزتر است
کارم از گریه گذشته‌است بدان می‌خندم

عکس سمت راست(عکس دوم):
رابین ویلیامز: اسطوره طنز و یکی از مطرح‌ترین و بزرگترین کمدین‌های تمام ادوار، که مجله اینترتیمنت ویکلی(مجله‌ای در آمريکا که به وسیله تایم منتشر می‌شود )، در سال ۱۹۹۷ او را "بامزه‌ترین مرد زنده جهان" معرفی کرد.
او در ۱۱ اوت ۲۰۱۴ در سن ۶۳ سالگی به زندگی خود پایان داد.
چند شب پیش به همراه همسرم در حالی که بیمار بودیم ، فیلم awakenings را که بیدارگری ترجمه شده را می‌دیدیم. بازی رابین ویلیامز و رابرت دنیرو به همراه موضوعی عالی انسان را مبهوت می‌کند. در حین فیلم وقتی به همسرم توضیح دادم که او در سال ۲۰۱۴ خودکشی کرده باورش نمیشد، خودم نیز اولین بار که شنیدم مبهوت شدم.
یاد این بیت از رهی معیری افتادم:

داغ جان سوز من از خنده‌ی خونین پیداست
ای بسا خنده که از گریه غم‌انگیزتر است

عکس سمت چپ(عکس اول):
ابراهیم نبوی: طنز پرداز، نویسنده، روزنامه‌نگار و فعال سیاسی با حدود بیش از ۸۰ اثر کوچک و بزرگ.
عباس عبدی، روزنامه‌نگار معتقد است "نبوی سطح و عمق طنز را چند پله به پیش برد".
چند وقت پیش نیز داشتم کتاب شعر طنز امروز ایران را برای بار چندم می‌خواندم و وقت را خوش میکردم. این کتاب را ابراهیم نبوی و شهرام شکیبا سال ۷۹ در انتشارات نی چاپ کرده بودند شکیبا و نبوی نمونه‌های اشعار طنز شاعران معاصر را در آن جمع آوری کرده‌اند.
خبر پایان دادن زندگی ابراهیم نبوی در سن ۶۶ سالگی نیز مرا به فکر فرو برد.
حالا شاید کمی ربط دو عکس را دریافته باشید.
هر دو طنز پرداز
هر دو در کار خود کم نظیر
هر دو لبخند نشاننده بر لبها یکی به قلم یکی به تصویر
هر دو در حالی در دهه ۶۰ زندگی به زندگی خود پایان دادند که هنوز کارشان کار بود و هنرشان خریدار داشت.

این اتفاقات مرا یاد شعر شهید بلخی شاعر قرن چهار می‌اندازد که می‌گوید:

اگر غم را چو آتش دود بودی
جهان تاریک ماندی جاودانه
درین گیتی سراسر گر بگردی
خردمندی نیابی شادمانه

عزیرانم
بعضی وقتها با خودم فکر میکنم یک جای کار عالم می‌لنگد.

🔵پی‌نوشت
در تصویر آخر نمونه‌ای از طنز نبوی را که در کارش دیدم نوشتم.

#نبوی #رابین_ویلیامز #شهید_بلخی #طنز #خودکشی #خاقانی #ادبیات #روانشناسی #شهریار_شاهین_دژی #سماع_سخن

تقدیم به تمام مادران
بر خاک
و
در خاک

?با یاد مادرم ?

قسمتی از برنامه چهل تیکه فصل قصه
شبکه نسیم????????

در روزگاری که همه چیز را با سرعت همراه کرده‌ایم است، هر از گاهی آهستگی، کنار هم نشستن، شنیدن و گفتن، نعمتی است که آن را فراموش کرده‌ایم.
یلدا از جشن‌هایی است که این فرصت را به ما می‌دهد که با هم باشیم و یادی از فرهنگ خود بکنیم.
در این یلدا
خلاصه‌ای از
داستان بیژن و منیژه شاهنامه را خواهیم خواند
در شعر مهدی حمیدی شیرازی به شرح داستان
دلاوری‌هایی که جلال‌الدین خوارزمشاه در مقابل مغولان می‌کند و چنگیز را هم به تحسین وا می‌دارد می‌پردازیم.
فالی از حافظ میگیریم و شرحی بر رندی او می‌دهیم.
و توضیحی برای شب یلدا خواهیم گفت.
به همراه جمعی از هنرمندان دوست داشتنی
در کنار شما عزیزان خواهیم بود.
ساعت ۲۰
پنجشنبه و جمعه، ۲۹ و ۳۰ آذر
شبکه نسیم

با سلام خدمت همه عزیزان
اطلاعات کارگاه یک روزه
از محال تا کمال ??

به خاطر آلودگی هوا کنسل شده است

??
ابیاتی در شکر و حمد و ثنا

?نظامی

گر انعام او بر شمارد کسی
بدان تا کند شکر نعمت بسی

ز شکر وی آن نعمت افزون بود
ولی‌نعمتی بیش از این چون بود
(نظامی، شرفنامه، ص۶۰ )

?مولوی

شکر نعمت، نعمتت افزون کند
کفر، نعمت از کفت بیرون کند
بعض نسخ به جای نعمت، قدرت ذکر کرده‌اند.
(مولوی، مثنوی، دفتر اوّل، بیت ۹۴۴)

گر سر هر موی من گردد زبان
شکرهای تو نیاید در بیان
(مولوی، مثنوی، دفتر پنجم،بیت ۲۳۱۵)

?سعدی

از دست و زبان که بر آید
کز عهدهٔ شکرش به در آید؟

بنده همان به که ز تقصیر خویش
عذر به درگاه خدای آورد

ور نه سزاوار خداوندی‌اش
کس نتواند که به جای آورد
(سعدی، گلستان، دیباچه)

دورهٔ شناخت اندیشه و آثار نظامی
درحال برگزاری در
بنیاد موقوفات افشار
سه‌شنبه‌ها صبح ساعت ۹

??در موضوع خودشناسی
و در  راستای دورهٔ در حال برگزاری خوانش و تحلیل کتاب
تضادهای درونی
اثر کارن هورنای

هورنای که از شاگردان فروید بخ حساب می‌آید در کتاب تضادهای درونی اینطور میگوید:

?به نظر کارن هورنای ساختن من ایده‌آل یا راهی است برای فرار از خود واقعی یا راهی است کاذب و موقتی برای آرام کردن خویش.

و اما مولانا در قرن ۷ پاسخ این سرگردانی انسان را به شکلی زیبا بیان می‌کند:

می‌گریزم تا رگم جنبان بود
کی فرار از خویشتن آسان بود‌؟

آنکه از غیری بود او را فرار
چون ازو ببرید‌، گیرد او قرار

من که خصمم، هم منم اندر گریز
تا ابد کار من آمد خیزخیز

(خصم: دشمن)

نه به هند‌ست آمن و نه در ختن
آنک خصم اوست سایهٔ خویشتن

مثنوی، دفتر پنجم، ابیات ۶۶۸ تا ۶۷۱

تا دمی از هوشیاری وا رهند
ننگ خَمر و زَمر بر خود می‌نهند

(خمر:شراب
زمر: موسیقی مبتذل)

جمله دانسته که این هستی فَخ است
فکر و ذکر اختیاری دوزخ است

(فخ:دام)

می‌گریزند از خودی در بی‌خودی
یا به مستی یا به شغل ای مُهتدی

(مهتدی: هدایت شده)

مثنوی، دفتر ششم،ابیات، ۲۲۵ تا ۲۲۷