...
من نمی‌دانم قرارگاه «گلف» زایش مقاومت مردمی از کدام گوشه سربرخواهد آورد، اما گمان می‌کنم یکی از اولین ماموریت‌هایش، بیرون کشیدن بسیج از قبضهٔ سپاه باشد.
تپه‌های الله‌اکبر این نیروی جدید هم معلوم نیست کجا باشد، اما اگر به جای پیدا کردن آن سرهنگ نافرمان که نیروهای عزیز جعفری را مسلح کرد، منتظر دستور بنی‌صدر بمانیم، همان بلایی سرمان می‌آید که اسد بر سر سپاهیان قدس آورد.

روابط اردن و اسرائیل

حمید عظیمی:
شیب صحنه اردن به سمت افزایش روابط تدریجی با رژیم است. شیب نه تنها در صحنه اردن بلکه در جهان عرب نیز به سمت عادی‌سازی روابط با رژیم پیش می‌رود. این فرآیند به‌تدریج در حال انجام است و اردن نیز بخشی از این پازل محسوب می‌شود. حالا نمی‌توان در این شرایط و تنظیمات به اردن گفت که هیچ کاری نکند و متوقف شود.

وحید خضاب:
از صحبت‌های شما چنین برداشت می‌شود که اردن گزینه دیگری ندارد و چاره‌ای جز این مسیر ندارد. بنابراین سوال پیش می‌آید که چرا باید به اردن خرده گرفت؟ آن‌هایی که به وضعیت کرانه باختری اعتراض دارند، هر چه درباره اردن بگوییم، اگر ضریب پنجاه هزار به آن بدهیم، وضعیت کرانه باختری خواهد شد. پس چه انتظاری از کرانه باختری داریم؟

حمید عظیمی:
مسئله اینجاست که شما باید عاملیتی را پیدا کنید که خارج از چارچوب دولت-ملت بتواند بازی را به سمت مقاومت تغییر دهد. اگر این عامل را پیدا کنید، تازه مسئله مطرح می‌شود.

#اسرائیل #اردن #فلسطین #ایران #کرانه_باختری

? ویدیوی کامل را در آپارات و یوتیوب می‌توانید تماشا کنید.

???
با اسکرین‌شات همراه شوید
@screenshotpersian

*? اردن شریک اسرائیل یا دوست فلسطین؟*

◾️بررسی آخرین تحولات روز ۳۴۱ جنگ غزه در برنامه میدان

*?مهمان برنامه:
حمید عظیمی؛ پژوهشگر مسائل غرب آسیا*? ۲۱ شهریور ۱۴۰۳

? ویدیوی کامل را در آپارات و یوتیوب می‌توانید تماشا کنید.

???
با اسکرین‌شات همراه شوید
@screenshotpersian

*✍️ مخاطب جبهه‌‌ها: چرا تسنن هویتی توئیت رهبری را به خود گرفت؟*

? حمید عظیمی

✂️برش‌هایی از متن
? ماجرای هفته‌های اخیر با توییتی آغاز شد که در شب اربعین گذشته روی حساب عربی رهبر انقلاب قرار گرفت. این توئیت گزیده‌ای از سخنان رهبری در ظهر همان روز بود که در حسینۀ امام خمینی و در خطاب به هیئات حسینی ایراد شده بود. این بخش خاص از سخن رهبری در توضیح فرازی از زیارت عاشورا و توضیح اهداف قیام حسینی با استناد به حدیثی معروف از سیدالشهدا ع است که با مطلع « مَن‌ رَأَى سُلطاناً جَائِرا...» آغاز می‌گردد.

?موضوع واکنش‌ها به این توئیت تا زمانی که محدود به بازیگران رسانه‌ای و مجازی بود می‌توانست یک موج مقطعی و مهندسی شده قلمداد گردد. این مداخلۀ مرجعیت‌های علمی و علمائی اهل سنت بود که پیامدهای سخنان رهبر انقلاب را به سطوح پایدارتری منتقل و صف بندی‌ها را بنیادی‌تر کرد. اینجا نیز گزنده‌ترین مواضع را شیوخ اخوان سوریه اتخاذ کردند و به طرح موضوع در سطوح علمائی دامن زدند.

?بیانیه الددو را تا این لحظه می‌توان جمعبندی و برایند مواضع جامعۀ سنی نسبت به وضعیت محور مقاومت پس از طوفان الاقصی دانست. موضعی که پرتگاه فروافتادن دوباره اسلامگرایان سنی به ایده‌ئال‌های اخلاقی بریده از واقعیت و فرورفتن بیشتر آنان در جماعت گرایی و سیاست زدایی می‌تواند باشد. سوژه سنی در این موضع رمانتیستی برای اینکه فاصلۀ خود را از دیگری شیعی به شیوه‌ای اخلاقی حفظ کند، به تنزیه خود از واقعیت دولت‌های سنی روی می‌آورد. خطر این وضعیت کمتر از اسلام سیاسی وابسته به سعودی یا ترکیه نیست چراکه دست‌کم وابستگان به این دو امروز با واقعیتی مواجه هستند که به دشواری باید مسئولیت آن را به عهده گرفته و با هر تکلفی که شده آن را توجیه نمایند.

? در میانۀ این دورۀ فترت اخیری که پس از سقوط عثمانی آغاز شده است، تشیع سیاسی متحد اقتضائی سه گروه از اهل سنت می‌تواند باشد. گروه نخست تسنن جهادی است که بدون آنکه معطل تشکیل یا توشیح حکومت‌ها بماند، در رباط‌های مسلمین دست به سلاح برده است؛ ما با همین وجه حماس در اتحاد راهبردی هستیم و نه آن چهره‌اش که در دمشق به دنبال برپاکردن دولت اسلامی بود. گروه دوم تسنن دعوی است که در عصر مکی جا مانده و نه خود را آمادۀ سیاست می‌داند و نه دل مشغول تکفیر و تبدیع مسلمانان شده؛ بلکه عرصۀ وسیع جمعیت‌های غیرمسلمان را بارانداز دعوت خود قرار داده است. گروه سوم اسلام سیاسی عجالتا سنی است که در حقیقت به بازاندیشی در الهیات تغلب روی آورده و به لحاظ ایدئولوژیک از شیعیان هویتی ما شیعه‌تر است.

? متن کامل این یادداشت را در اینجا مطالعه کنید.

©️ @mersadcss ???

حکم مستوری و مستی همه بر عاقبت است

ارسباران همیشه برایم دلبری کرده است. به مراتب بیشتر از جاذبه های طبیعی دیگر ایران. بارها تلاش کردم که به این طبیعت وحشی و دست نخورده و راز آلود و بی هیاهو نفوذ کنم. یک بار از جناح شمالی و چندبار از شرق به عمقش رفتم اما همیشه این جناح جنوبی برایم قفل بود. درست است که پشت بزرگترین معدن مس ایران پنهان شده است اما آن سوی معدن را کمتر کوهنوردی به شما پیشنهاد می کند.

سید ابراهیم اما هیچ وقت دلم را نبرد. نه رازی داشت برای کشف کردن و نه رایی برای زدن. صدق و صمیمیت و سادگیش بن‌مایه او را بی‌هیچ پردهٔ ابهامی فاش می‌کرد. این ویژگی او هرچند برای بسیاری دلپذیر بود اما برای ما آیینهٔ عجزی بود که در خودمان می‌دیدیم. عجز در مشارکت خلاقانه در نگارش داستان این ملت. این همان حال رمانتیک طبقه متوسط فرسودهٔ ما بود که در بازیگرمآبی سیاستمدار، کورسوی امیدی می‌دید که به احتمال تراژدی شدنش می‌ارزید. این همان قماری بود که رئیسی حرامش می‌کرد و ما را به دوام محنت روزمرهٔ‌مان حواله می‌داد.

اما اشتباه می‌کردیم. حالا همه چیز فرق کرده. سید ابراهیم شده یکی از ماندگارترین گره‌های این فصل داستان ما. من نمی‌دانم او خود را در معرض این نقش دراماتیک قرار داد یا صرفا انتخاب شد. مهم این است که جان او متحمل درد این تصادم خونین با آیندهٔ صلب و متعین شد و صحنه را برای امکان‌ها گشود. پیکری که به‌رغم تقلای یک دولتْ امکانات، 15 ساعت زیر آتش و باران و سرما ماند و جان ملتی را به لب آورد تا دل به دیکتهٔ سرنوشت ندهند و بار دیگر انشایش کنند.

حالا دیگر سیدابراهیم رئیسی در تراز جمهور اسلامی ماست. از آنهایی که حتی اگر سیره‌اش ماندگار نشود، مقتلش ماندگار خواهد شد. بمشیته...

https://vrgl.ir/i8Fi6