‍‍‍‍#يه_ناونی‍#محمدرحیم_عظیمی معروف به #رحیم_آواره **بانام مستعار فریدون
فرزند مرحوم محمد صادق معروف به شیر خان ( شیرخور) که شغل وی خرید وفروش قالی بصورت سرپایی و مادرش مرحومه صغری حقیقی ودایی وی مرحوم اسکندر حقیقی وپسر دایی نامبرده تقی تعمیرکار رادیو وتلویویزن که مغازه اش پایین تر مسجد سرخیابان (علمیه)  بود، وپس چندی به تهران مهاجرت ودر کارخانه مونتاژ تلویزیون استخدام میگردد وی متولد سال ۱۳۲۰ هجری شمسی در نهاوند میباشد و دارای  سه‌ برادر بنامهای حسین ، علی ، اسد ویک خواهر بوده است ، این خانواده در کوچه کیان که زادگاه ومنزلشان بوده زندگی میکرده اند، حسین هم اکنون بازنشسته شرکت مخابرات در تهران است ،علی نیز جوشکار و اسد در هما ن زمان  قبل از مهاجر ت خانواده اشان به اهواز به شغل آهنگری نزد استاد جلیل وجلال سردورانی ( جلال کاوه) اشتغال داشته است ، رحیم درسن ۱۷سالگی ابتدا در اتوبوس های اتوتاج بعنوان شاگرد شوفر(مهماندار)بوده وپس از چندی  دوچار آشفتگی  میگرددوعلت این امر مربوط به عاشقی وی از خانواده ای تهیدست می باشد که چون خانواده اش زیر این بار نمی روند هم سبب مهاجرتشان به اهواز وهم دیوانگی وی میگردد  واز اینجا قصه آوارگی وی شروع میشود ایشان بدلیل بدن ورزیده ومستعد ی که بواسطه ورزش داشته ،  به عملیات متنوع ورزشی درملا عام بصورت (معرکه)  با نام مستعار فریدون آواره درشهرهای مختلف ایران  روی می آورد وعلت خالکوبی بدن وصورتش صرفآ جهت جلب توجه تماشاگران خود بوده  ، وی بعلت نداشتن هیچ خانواده ای وهرگونه وابستگی بیشتر عمر خود را به صورت یک سیاح وبه صورت نیمه حرفه ای در کشورهای مختلفی چون شوروی ، سوریه ، لبنان ، ‌ترکیه عراق  ودرایران بالاخص استان خوزستان شهرستان دزفول با انجام عملیات ورزشی طی نموده است وی در دوران جنگ در سفری که به ترکیه می رود از طریق آن کشور ویزای عراق را می گیرد وچون قبل از جنگ نیز سابقه  نمایش در آن  کشور را داشته ود ر آنجا ‌نیز وی را می شناخته اند، به محض ورود به دلیل  ایرانی بودنش وظاهر غلط اندازش به عنوان جاسوس دستگیر‌ و راهی یکی از اردوگاه اسیران جنگی میگردد ولیکن در همان بحبوحیه جنگ توسط کردهای بارزانی که قبلا با وی آشنایی داشته اند فراری داده می شود وبه ایران میاید ، پس ازجنگ توسط نیروهای ایران دستگیروبه عنوان جاسوس تحت  بازجویی قرار میگیردو از بخت خوش حادثه شخص بازجو وی فردی باشد که در زندان عراق با وی هم بند بوده است وسرانجام که متوجه محجوریت وی می‌شوند  او را آزاد می نمایند ، وی بیشتر ساکن  در شهر دزفول- پل قدیمی در قهوه خانه  عابدین که اصالتآ نهاوندی ، را  میگذراند وچنانچه در هرشهری از استان  خوزستان ویا حتی موطن خودش نهاوند که  می رود با موتورسیکلت سه چرخ کابین دار که مکان زندگی وی میباشد بسر میبرد ،  واز حرف زدن با مردم اجتناب می ورزد به شکلی که حتی جهت متوجه نمودن تماشاگران خود،
روی سینه اش نوشته است :
[ من لال نیستم دوست ندارم با کسی حرف بزنم ، ]

باقلم : #حسین_سیف (امیر)**https://t.me/navani_selam#شماره_۱۴۷۵۷

#نوستالژی این بزرگوار کادو نود درصد پاتختی های قدیم بود *?***#میثم_زمانیانhttps://t.me/navani_selam#شماره_۱۴۷۵۶

#یه_ناونی **اطلاعات خود را در باره این پهلوان نهاوندی بیان بفرمائید

ارسال :** #محمدجعفر_شهبازیhttps://t.me/navani_selam#شماره_۱۴۷۵۵

https://t.me/navani_selam