#اینترنی
#ent
حالا که تو اتوبوس نشستم که برای ۲۴ ساعت برم خونه امونو دوباره برگردم، حالا که تقریبا ۳۶ ساعته که دلم چایی میخواد و یا وقت نشده یا جون نداشتم یا برق رفته بودو نمیتونستم چایی بذارم، اینو بگم که در کنار تمامِ ناملایمات و نازیبایی های که وجود داره،
دیروز برای ۳ ۴ تا مریضام، پلیسه درآوردم و هر بار که یکیشون تشکر کرد یا یه "آخیش راحت شدم" از ته دلش گفت، زیر ماسکم لبخند زدم و الان فکر میکنم همینه دیگه، برای همین دکتر شدم! پس ببخشین ولی گور بابای بقیه چیزا...

#اینترنی #ent کشیک ۱۰۳ ام! اول میخواستم بیام از ذوقم برای تشخیص یه مریض و ارجاعش تعریف کنم اما مسیر به سویِ دیگه ای پیش رفت. پزشک عمومی امروز شیفت عصر یکیه که بچه ها میگفتن خوبه و سر تقسیم تایم ابیوز نمیکنه. منم همون ظهر باهاش قرار گذاشتم که ۲ و نیم تا…

#اینترنی
#ent
کشیک ۱۰۳ ام!
اول میخواستم بیام از ذوقم برای تشخیص یه مریض و ارجاعش تعریف کنم اما مسیر به سویِ دیگه ای پیش رفت.
پزشک عمومی امروز شیفت عصر یکیه که بچه ها میگفتن خوبه و سر تقسیم تایم ابیوز نمیکنه. منم همون ظهر باهاش قرار گذاشتم که ۲ و نیم تا ۵ و نیم وایسم و اونم ۵ و نیم تا ۸. موقعی که داشت میرفت استراحت کنه، نمیدونم به شوخی یا جدی گفت کشیک چندمته و وقتی گفتم کشیک سوم، گفت پس من میرم ۸ میام. منم چون فکر کردم ممکنه حرفش جدی باشه، به شوخی گفتم ۵ و نیم میبینمتون دکتر. ساعت ۴ و خورده ای اومد نشست اونجا، منم مریضی که داشتم میدیدم رو دیدم و بعد بلند شدم تا اون بشینه. از لحظه ای که نشست شروع کرد از من سوال پرسیدن، سوالای سخت و آسون و در هم. یه سری چیزارو جواب میدادم، یه سری چیزارو هم نه ولی نهایتِ همه ی جواب هاش انگار که یه تحقیری نهفته باشه. یه سری سوالاش هم وقتی جواب میدادم میگفت از کجا میگفتی، میگفتم دکتر فلانی (که اتند جدیدمونه) و میگفت من نشنیدم تا حالا همچین چیزی و بعدا سر یه سوال دیگه مسخرمم کرد که اینم دکتر فلانی گفته لابد. بعد از اون طرف هم بخش چند باری زنگ زدن که بیا خلاصه پرونده بنویس و با اینکه خودش داشت مریضارو میدید و من اونجا بی فایده بودم، نمیذاشت برم و میگفت نه بگین دکتر کارش داره، حالا مریضا معطل شن چیزی نمیشه و بعد مجددا سوال های پشت سر هم با لحنِ نه چندان جالب.
سوادش هم خوب بودا خداییش و به نظرم حرفاش اکثرا به حرفای اتندامون شبیه تر بود به نسبت بقیه ی پزشکای عمومیمون ولی خب یه جاهاییم سوالای خیلی ریز و جزئی ای میپرسید و من واقعا حسِ بدی میگرفتم از بلد نبودنشون. سوالاش از اینایی بود که شاید استیجرا بلد باشن و خب تو کتاب نوشته شده ولی در بالین برای یک پزشک عمومی به هیچ دردی نمیخوره دونستنشون.
خلاصه اینکه، الان یه چیزای کمی بلد شدم ولی اعتماد به نفسی که ذره ذره جمع کرده بودم و ذوق و شوقی که به دست آورده بودم، نیست و نابود شد....

دیگه اینکه امروز اولین روز از روتیشنِ نوزادان بود. منم خیلی خسته و خوابالو بودم بخاطر دیشب و حال و حوصله نداشتم، استادمونم هی با سوالاتِ سخت و آسونی که جوابشون رو نمیدونستم/نمیدونستیم کلافه ترم میکرد. اونقدری که دیگه آخرای راند احساس ناکافی ترین و خنگ ترین و بی سواد ترین اینترنِ عالمو داشتم و البته که این احساسات هنوزم از بین نرفته و حالمو بد کرده امروز.

#اینترنی #اطفال کشیک ۹۸ ام! خستگی در تار و پودِ سلول های بدنم فرو رفته، در نتیجه طبق معمول دعا کنید کشیکِ مهربونی باشه لطفا پ.ن: بدو ورودم اینجا دعوا و داد و بیداد بود، انشالا خیره ?‍♀

#اینترنی
#اطفال
کشیک ۹۸ ام!
خستگی در تار و پودِ سلول های بدنم فرو رفته، در نتیجه طبق معمول دعا کنید کشیکِ مهربونی باشه لطفا

پ.ن: بدو ورودم اینجا دعوا و داد و بیداد بود، انشالا خیره ?‍♀

اگر پزشکین و هر روز دارین در جهت خوب شدن حالِ آدما تلاش میکنین، اگر اینترنین و کارای مختلفِ پزشکی، پرستاری و گاها کمک پرستاری و کمکی رو دوشتونه و بی خوابی و مورنینگ دادن قوتِ غالبتونه، اگر استیجرین و هر روز دارین سعی میکنین یکم بیشتر از دیروز چیزی یاد بگیرین…

اگر پزشکین و هر روز دارین در جهت خوب شدن حالِ آدما تلاش میکنین، اگر اینترنین و کارای مختلفِ پزشکی، پرستاری و گاها کمک پرستاری و کمکی رو دوشتونه و بی خوابی و مورنینگ دادن قوتِ غالبتونه، اگر استیجرین و هر روز دارین سعی میکنین یکم بیشتر از دیروز چیزی یاد بگیرین و فکر میکنین هیچوقت قرار نیست این همه مبحثو یاد بگیرین و حتی اگر فیزیوپات یا علوم پایه این و این روزا امید و آرزو براتون شده گوهرِ کمیاب، روزتون مبارک باشه!
به قول یکی که امروز بهم میگفت فرقی نداره دانشجویی یا فارغ التحصیل شدی، در نهایتِ این مسیر کارِت اینه درد آدمارو کم کنی...

امسال نزدیک تر از پارسال، به پزشک شدن، به اینکه وقتی کسی میگه روزت مبارک، نگم من که هنوز پزشک نیستم. امروز به هر رزیدنت و استادی که تبریک گفتم، گفتن روز خودت مبارک و من، واقعا دلم قیلی ویلی میرفت از این جمله. روزای زیادی سخت میگذره، در سطحِ کلان و در سطوح خیلی جزئی مثلا بخشی که ماهِ قبل میگذروندم، اوضاع جالب نیست اما امروز با خودم فکر کردم که من هنوز عاشقم، عاشق این رشته، عاشقِ کارایی به ظاهر بیهوده و بدرد نخوری که انجام میدم، شرح حال گرفتنو دوست دارم، سوند و ng گذاشتن وقتی مریض بعدش نفس راحت میکشه یا میگه عه این که درد نداشت، راست گفتیا، اوردر گذاشتن و سربرگ مشاوره رو کامل و مفید پر کردن و هزارو یک چیز دیگه.
من نمیدونم تهِ این مسیر به کجا میرسه یا من، سال دیگه این موقع کجام، در حال انجام چه کاری ام اما به قولِ یه خانوم دکتری که وقتی تازه کنکور داده بودم یه استوری ازش دیدم که برایِ سختی هایی که متحمل میشد اما دوستشون داشت نوشته بود:
تا بداند که شبِ ما به چه سان میگذرد،
غمِ عشق ده و
عشقش ده و
بسیارش ده...

#اینترنی

و هشتگ جدید #عفونی ?
راستشو بخواین من رابطه ی خوبی با بیماری های عفونی ندارم و به دلیلِ همین بهونه، هیچوقت دروسِ عفونی رو درست حسابی نخوندم و بلد نیستمشون. یعنی عفونی جزو اون مباحثیه که من اصلا تسلطی روش ندارم اما خب خیلی شایع و مهمه و این آخرین فرصته برای اینکه باهاش آشتی کنم و خوب یادش بگیرم. بخاطر همین، این ماه قراره نسبت به این ماه های اخیر بیشتر درس بخونم، بیشتر تو بخش و راند و مورنینگ حضورِ فعال داشته باشم و خلاصه اون ورژنِ تلاشگرمو دوباره باید از تو جعبه دربیارم ??

سلام به همگی، خوش اومدین ?