اخلاق همچون اصلاح فهم با خدا، در مقام جوهر مطلقاً نامتناهی، نمی آغازد. اخلاق از خدا به مثابه چیزی نامشروط شروع نمی‌کند؛ پیش‌تر جایگاهِ گزاره‌های آغازین آن را در این باره دیده‌ایم. طرحِ اصلیِ آن همان طرحِ اصلاح فهم است: اینکه هرچه زودتر به ایده‌ی خدا برسیم، بی‌آنکه در یک پسرفتِ نامتناهي فرو غلتیم یا خدا را علتی بعید سازیم. اگر اخلاق و اصلاح فهم تفاوت دارند، نه در تغییر روش، و بیش از آن نه در تغییر اصول، بلکه در این است که اخلاق ابزارهایی کمتر مصنوعی و بیشتر انضمامی یافته است.

#دلوز
اسپینوزا و مسئلۀ بیان

این دوستمان خیلی وقت است در فضای مجازی برای اساتید و متفکران و منتقدان مختلف مزاحمت ایجاد می کند. البته به این کار هم قانع نشده و در واقعیت هم مزاحمت تلفنی ایجاد می کند و کارش به تهدید به مرگ و فحش مادر رسیده.

مسئولیت تخریب گری این بچه مستقیما به عهده پدرش است و باید توضیح بدهد.

صدای آریا محمدیان

#nosound
#music

عقل عملی در واقع حوزه‌ی فرضیات است، ولی فرضیاتی «ضروری» و «پیشینی». حوزه‌ی شناخت نیست. نمی‌توان فرضیات را شناخت، یا آنچه را فرض گرفته می‌شود، شناخت نامید. فرضیات هیچ اطلاعاتی از جهان به ما نمی‌دهند و دانش ما را از طبیعت و دنیا گسترش نمی‌دهند. فقط آنجا حضور دارند و «فعالیت»‌هایی پیشاپیش انجام می‌دهند که به حوزه‌ی شناخت مربوط نیست.

حال چرا «ضروری» و «پیشینی»؟ چرا تصادفی و غیر ضروری و تجربی نیستند؟ اولا تجربی نیستند چون کلا در حوزه عقل محض و ایده‌های عقلی سِیر می‌کنند (آزادی و خدا و اخلاق و خیر و شر و غیره، در تجربه یافت نمی شوند، فقط در ایده های عقل محض وجود دارند). ثانیا تمام این ها، بستگی به این پرسش دارد که اصلا «عقل عملی» چیست و چرا مستقل از عقل نظری وجود دارد. زیرا اگر این وجود، و استقلالش، معتبر باشد، نتایج بعدی‌اش می‌شوند اخلاق و آزادی و اصول پیشینی در این راستا.

پس پرسش اساسی تر در مورد خود عقل عملی است (که امشب به نتایجی در پاسخ آن رسیدم ولی فعلا توان توضیح طولانی با صفحه موبایل رو ندارم).

#gilmour
#music

#gilmour
#music

#gilmour
#music

لینک دو مقاله ای که از مونز لئاکه (مفسرِ بسیار مسلط و توانایِ اسپینوزا) ترجمه کرده بودم در سایت آپاراتوس:

1. وجوه نظریه‌‌ی ذات نزد اسپینوزا
2. برهانِ جهان‌شناختیِ اسپینوزا در اخلاق