دیشب به خودم گفتم: شعور یک گیاه در وسط زمستان، از تابستان گذشته نمی آید، از بهاری می آید که فرا می‌رسد.

گیاه به روزهایى که رفته، نمی اندیشد، به روزهایى می اندیشد که می آید، اگر گیاهان یقین دارند که بهار خواهد آمد، چرا ما انسان ها باور نداریم که روزی خواهیم توانست به هر آن چه می‌خواهیم، دست یابیم؟

#جبران_خلیل_جبران

@BagheAyne

#فلسفه

من آن زبان‌ها و معده‌های سرکشِ گُزیننده را پاس می‌دارم که من و آری و نه گفتن آموخته‌اند. هر چیزی را جویدن و گواردن‌، خوکان را درخور است. همیشه «آر__ی» گفتن، کارِ خر است و آن کس که جانِ خر دارد!
.
? #فردریش_نیچه
? #چنین_گفت_زرتشت

@BagheAyne

بازخوانی تصنیف «بیا تا گل برافشانیم» از ساخته‌های حسین علیزاده

همخوانان: سُرمه طالبی و سیاوش طالبی

بیا تا گل برافشانیم، می در ساغر اندازیم
فلک را سقف بشکافیم، طرحی نو دراندازیم

@BagheAyne

ما یک شانس برای زندگی  داشتیم و شدیم؛
زنی در خاور میانه !

سعادتمندانه نبود،ولی جسورانه بود .‌‌..

@BagheAyne

غم را به کلام در آورید
زیرا اندوهی که ناگفته بماند
در سکوت در قلبِ پر از درد نجوا می کند
و سرانجام آن را می شکند!

#ویلیام_شکسپیر
مکبث

@BagheAyne

گویی مردمان دیگری وارد کرده‌اند و ما در وطن بیگانه‌ایم. دنیا به دست اوباش است و نیکان به گناه لیاقت می‌میرند.
‏دندانم کندند تا نگویم و چشمم تا نبینم، اما پا را وانهاده‌اند که ترک وطن کنم. یعنی که در این شهر جای خِرد نیست.
‏دانایی را نمی‌شود کُشت.

‏#بهرام_بیضایی

@BagheAyne

نجابت، دریاست ، عشق کشتیِ غول پیکری در تنِ توفانیِ دریا. دریا باید باشد تا کشتی، معنایی داشته باشد.

#نادر‌_ابراهیمی

@BagheAyne

"انسان ها را باور کن
ابرها را
بادها را
کتابها را دوست بدار.
دردِ شاخه‌ی خشکیده را دریاب
و دردِ ستاره‌ای را که خاموش می‌شود.
و درد جانوری مجروح را
اما بیش از همه
درد انسانها را دریاب...
بگذار طبیعتِ غنی شادمانت کند
بگذار نور و تاریکی شادیت بخشند
بگذار چهار فصل به وجدت آورند
اما بیش از همه
بگذار انسان‌ها شادمانت کنند..."

#ناظم_حکمت

?یک کودک شش ساله در آلمان در مراحل end stage سرطان است. از پدرش می خواهد سه موتور سیکلت هارلی از جلوی خانه‌ی آنها رد شوند، پدر این درخواست را در شبکه‌های اجتماعی اعلام میکند. روز بعد پس از شنیدن این خبر، دو هزار موتورسیکلت سوار از کنار خانه‌‌ی کودک عبور می‌کنند و به او سلام می‌‌دهند.

@BagheAyne

در مصیبت نامه عطار نیشابوری حکایت زیبایی آمده است:
"مردی از دیوانه ای پرسید: «اسم اعظم خدا را می دانی؟»
دیوانه گفت: «نام اعظم خدا، نان است اما این را جایی نمی توان گفت»
مرد گفت: «نادان! شرم کن! چگونه اسم اعظم خدا، نان است؟»
دیوانه گفت: «در قحطی نیشابور چهل شبانه روز می گشتم، نه هیچ جایی صدای اذان شنیدم و نه درِ هیچ مسجدی را باز دیدم؛
از آنجا بود که فهمیدم نام اعظم خدا و بنیاد دین، نان است»."

@BagheAyne                  

قلمم راست بایست...
واژه هاگوش به فرمانِ قلم
همگی نظم بگیرید مؤدب باشید
صاحبِ شعر عزیزیست به نامِ...
پدر?

@BagheAyne