https://www.karzar.net/177728

این لینک کارزار رو امروز دیدیم راه افتاده
برای آرامش وجدان خودمم شده وظیفه خودم میدونم این کارزار رو امضا کنم.
............................................................
⏳@iut_daily_yf

⭕️یکی از سازوکار های دیکتاتوران فرهنگ ترسه

فرهنگ ترس در دانشگاه صنعتی اصفهان به طور جدی و خطرناک برای روحیه دانشجویان و به صورت فاحش مشخص هست.
?سیستم های مدیریتی نشات گرفته از روش های دیکتاتور مآبانه همیشه این رویه را دوست داشته و خواهند داشت...
با ترس آزادی تشکل ها را از آنها می‌گیرند...

"و ترسی که سلاح آنهاست"

............................................................
⏳@iut_daily_yf

پس از جنگ جهانی دوم تعداد بسیار کمی از زندانیان آشویتس در لهستان موفق شدند از آنجا جان سالم به در ببرند و زنده بمانند.

یکی از آنها دکتر ویکتور فرانکل بود...
فرانكل بعد از اتمام جنگ و آزادی از آن اردوگاه مخوف و با توجه به خودکشیها و اتفاقاتی که دیده بود از نظر علوم انسانی بسیار متبحر شده بود و چند وقتی هم در نظام آموزشی کشور آلمان به عنوان مدیر مدرسه ای فعالیت داشت.

او در آغاز هر سال تحصیلی برای معلمان مدرسه

این نامه را می فرستاد:

کسی هستم که از یک اردوگاه اسیران جان سالم به در برده است با چشمانم چیزهایی دیدم که هیچ انسانی نباید میدید...

اتاق های گازی را دیدم که توسط بهترین و ماهرترین مهندسین ساختمان ساخته شده بودند...
بهترین پزشکانی را دیدم که کودکان را شكل ماهرانه ای مسموم میکردند...
پزشک و مهندس شدن کار سختی نیست میشود با چند سال درس خواندن به آن رسید چه بسا امروز در جامعه پزشکان و مهندسان زیادی داریم
بزرگترین ثروت ما انسانیت و اخلاق ماست
که با هیچ مدرکی قابل مقایسه نیست

"برای به دست آوردن آنها تلاش کنیم...

#انسانیت

............................................................
⏳@iut_daily_yf

⁉️ در روزهای گذشته شورای صنفی رفاهی دانشجویان دانشگاه صنعتی اصفهان با انتشار متنی عجیب از عملکرد اداره تغذیه بخاطر « تلاش‌های ارزشمند و زیباسازی سالن غذاخوری » تشکر کرد!

❎ اینکه صورت چرکین سالن‌های سلف مرکزی براساس وظیفه‌ای رها شده از سوی مسئولان، اینبار نه بخاطر دانشجویان چهل‌ستون دانش و فناوری بلکه در آستانه موعد میزبانی المپیاد جهانی فیزیک و ورزش قهرمانی دانشجویان کشور سر و ظاهر رنگین‌تری پیدا کرده به کنار؛ از منظر وظیفهٔ ذاتی شورای صنفی باید پرسید که چگونه مجموعه‌ای تماما دانشجویی چنین لگد به اعتبار خود زده و درحالی‌که همواره در این سالیان اساس بود و نبودش باوجود شرایط انتخابات‌‌ها زیر ذره‌بین بوده، عملا ماهیت مطالبه‌گری خود را با دستان خود زیر سؤال برده است؟

⭕️ در شرایطی که وقایع تلخی چون « مسمومیت انبوهی از دانشجویان » در حوزه مستقیم مرتبط با تغذیه رخ داده و یا همهٔ اطلاعیه‌های موضوع « تشخیص چهره » که بدون تردید پله‌های دیگری خواهد داشت، با محوریت اداره تغذیه اطلاع‌رسانی و عنوان شده، کمک گرفتن از عبارات غلیظی چون « قابل تقدیر و الهام‌بخش » در متن شورای صنفی دانشجویان، مصداق واقعی سانتی‌مانتالیسم اخلاقی است و نه بیشتر!

↙️ در روزگاری که بعضی مجموعه‌های دانشجویی وابسته به تفکرات سیاسی معدودی از جامعه در این سو و آن سو خود را نماینده دانشجو قالب می‌کنند، آیا ایجاب نمی‌کند که این مجموعه که یگانه تریبونِ وارث صدای دانشجویی است، برای جلب رضایت دانشجویان در کنار برداشتن گام‌های عملی، در این مبالغه‌ها سنجیده‌تر عمل کرده و آگاهانه‌تر سخن بگوید؟

? درخصوص ادامه این راه‌های ناصواب دیگر چه باید گفت؟

◻️ @IUT_DAILY_YF

⚠️ سندروم جابه‌جایی بی‌قرار؟!

? طبق بعضی گمانه‌زنی‌ها، اشتهای تعدادی از مسئولان و به‌ویژه ریاست دانشگاه برای تغییر مکان برخی از مجموعه‌های دانشگاه سیری نداشته و بعد از جابه‌جایی جهاد دانشگاهی، مرکز مشاوره، حوزه معاونت دانشجویی، مرکز معارف و ادبیات و نقلیه به محل‌های فعلی و تلاش ناکام درخصوص وضعیت تشکل‌ها و معاونت فرهنگی، این بار و طی ماه‌های آینده قرعه به نام بهداری افتاده و دلیلِ اگر نه همه، بلکه دست‌کم بیشتر این‌ تصمیمات توسعه فضای خوابگاه‌ صدف عنوان شده‌است.

? گویی باید پیامدهای چنین برنامه‌هایی از جمله تحمیل هزینه‌های اضافی به بودجه و اعتبارات، تغییرات اجباری در محوطه‌های پیرامونی خوابگاه صدف و قسمت‌های مرکزی دانشگاه، از بین رفتن کارکردهای قبلی بخش‌های جابه‌جا شده بخاطر دسترسی آسان‌تر اماکن مختلف به آنها و غیره  را در گوشهٔ بی‌توجهی قرار داد تا اولویت‌های مسئولان امر را به نظاره نشست؛ اولویت‌هایی که باوجود بی‌توجهی به نیاز‌های اساسی اولیه و فوری فضاهای آموزشی و پژوهشی و حتی رفاهی اکثریت دانشجویان، تنها و تنها تأثیر احتمالی مثبت اما قابل چشم‌پوشی بر بخش اندکی از دانشجویان گذاشته و در واقع به زیانِ جمعیِ خانوادهٔ دانشگاهی تمام شده و خواهد شد.

? برای فقط یک نمونه، بهداری در حال حاضر در موقعیت نزدیکی به خوابگاه‌های صدف و صدرا قرار گرفته و فاصله با سرای الغدیر، کوی اساتید، کوی امام علی و خوابگاه امام‌ جواد در مواقع نیاز با استفاده از یک آمبولانس مرتفع می‌شود اما با برنامهٔ تدارک دیده‌شده برای این مرکز، جمعیت بزرگ خوابگاهی صدف و صدرا نیز در کنار بقیه باید به جمع محل‌های دور از بهداری اضافه شود و آیا در یک زمان، این مرکز با امکانات محدود که پیش از این نیز توانایی خدمات‌دهی آن مورد انتقاد و محل صحبت بوده، امکان پوشش مناسب‌تر همهٔ فضاها را خواهد داشت؟

? آیا دغدغه و اولویت دختران دانشگاه، توسعهٔ چنینی خوابگاه صدف و به قیمت این هزینه‌هاست یا اینکه به نوعی در دانشگاه، سندروم جا‌به‌جایی بی‌قرار در تصمیمات خودنمایی می‌کند؟

? این برنامه‌ها که بدون تردید پیامدهای بلندمدتی حتی برای آیندگان چهل‌ستون دانش و فناوری دارند، در شرایطی در پشت درهای بستهٔ مسئولان نهایی می‌شوند که در جای‌جای دانشگاه می‌توان نارضایتی از آنها را دید؛ گویی دنیای این چهل‌ستون را باید به دو بخش تقسیم کرد: جهانی که خانواده دانشگاهی در آن سیر می‌کنند و آنجا که بعضی مسئولان در آن می‌اندیشند!

◻️ @IUT_DAILY_YF

? کمک هزینه ۱۰۰ میلیون یورویی در اختیار دانشگاه‌ها، محرّکی برای آموزش عالی یا بودجه‌ای برای خرید بیل و کلنگ؟!

❗️معاون پژوهشی وزیر علوم: سال گذشته ۱۰۰ میلیون یورو از صندوق توسعه ملی برای خرید تجهیزات به دانشگاه‌ها و پژوهشگاه‌های وزارت علوم اختصاص داده شد که ۱۰ درصد این مبلغ برای خرید هزینه اشتراک در پایگاه‌های اطلاعاتی و ۹۰ درصد این مبلغ نیز برای خرید تجهیزات اختصاص می‌یابد / تاکنون ۵۰ درصد این مبلغ به دانشگاه‌ها پرداخت شده است و تا اوایل سال جدید مابقی این مبلغ به دانشگاه‌ها پرداخت می‌شود.

? و اما: حدود ۱۴۰ مؤسسهٔ آموزش عالی زیر مجموعهٔ وزارت علوم در کشور وجود دارد و با توجه به تفاوت‌های زیرساخت‌ها، امکانات، رتبه، تعداد دانشجو و ... قطعا با تفاوت‌هایی از این اعتبار بهره‌مند شدند و خواهند شد. دانشگاه صنعتی اصفهان هم به عنوان یک دانشگاه سطح یک و بزرگ بخش کمی را در مقایسه با دیگر دانشگاه‌ها از این اعتبار به خود اختصاص نخواهد داد.

?باتوجه به ضعف شدید امکانات و فرسودگی زیرساخت‌ها و اولویت‌های آشکار و ضروری دانشگاه باید دید بار دیگر و با وجود تاکید مسئولین دانشگاه به تفاوت بودجه عمرانی با تجهیزات دانشکده‌ها، آیا گسترش جدول‌کشی، پله‌گذاری، لوگو ساختن با گچ و سیمان در وسط بیابان و ایجاد پارکینگ‌های بزرگ را که دانشجو از استفاده از آن محروم است خواهیم دید و یا رونق حداقلی را در بروزرسانی امکانات فرسوده دانشکده‌ها و تجهیزات آزمایشگاه‌های زنگ زده شاهد خواهیم بود؟ آیا بزرگترین مجموعه دانشگاهی ایران حاضر به شفاف‌سازی در این ارتباط است و یا اینکه این مسئله هم به سرنوشت دیگر مطالبات ❌#شفافیت دچار خواهد شد؟

◻️ @IUT_DAILY_YF