#فال_بی‌مراد

صلاحِ کار کجا و منِ خراب کجا
ببین تفاوتِ رَه کز کجاست تا به کجا

دلم ز صومعه بگرفت و خِرقِهٔ سالوس
کجاست دِیرِ مُغان و شرابِ ناب کجا

چه نسبت است به‌ رندی صَلاح و تقوا را
سماعِ وَعظ کجا نغمهٔ رَباب کجا

ز رویِ دوست دلِ دشمنان چه دریابد؟
چراغِ مُرده کجا شمعِ آفتاب کجا

چو کُحلِ بینشِ ما خاکِ آستانِ شماست
کجا رویم بفرما ازین جناب کجا

مَبین به سیبِ زَنَخدان که چاه در راه است
کجا همی‌ رَوی ای دل بدین شتاب کجا

بِشُد! که یادِ خوشش باد روزگارِ وصال
خود آن کِرِشمه کجا رفت و آن عِتاب کجا؟

قرار و خواب ز حافظ طمع مدار ای دوست
قرار چیست صبوری کدام و خواب کجا؟

??????????

برگها آشفته به سوی دریا رفتند

در پاییز، برگها به خانه ما آمدند

نک ناز ز من، نیاز از عشق ...
قبله منم و نماز از عشق ...

از لاله نماز صبح خیزد
وز چشم شقایق اشک ریزد

بوی تو تراود از زبانم
ریزد گل یاس از دهانم

#سربداران
#بیژن_کامکار
#فرهاد_فخرالدینی
@PayamShamseDini

ما برفتیم و تو دانی و دل غم‌خور ما
بخت بد تا به کجا می‌برد آبشخور ما

از نثار مژه چون گوش تو در دُر گیرم
قدم هر که سلامی ز تو آرد برِ ما

به وداع آمده‌ام هان به دعا دست برآر
که وفا با تو قرین باد و خدا یاور ما

فلک آواره چرا می‌کندم می‌دانی
رشک می‌آیدش از خلوت جان‌پرور ما

گر همه خلق جهان بر من و تو حیف کنند
بکشد از همه انصاف ستم داور ما

به سرت گر همه عالم زبر و زیر شود
نتوان برد هوای تو برون از سر ما

هر که گوید به سفر رفت نزاری هیهات
گو نزاری به سفر سر نبرد از در ما

حکیم نزاری قهستانی

?پرسش?
?ترانه‌سرا: اردلان سرفراز?

تو بزرگترین سؤالی
که تا امروز بی‌جوابه
نه تو بیداری نه تو خواب
نه تو قصه و کتابه

برای دونستن تو
همه‌ی دنیا رو گشتم
از میون آتش و باد،
خشکی و دریا گذشتم

آسمون شولای خواب
فرش من خاک زمین بود
مرهم زخم‌های پاهام
هف تا کفش آهنین بود

تو رو پرسیدم و خواستم
از همه عالم و آدم
بی جواب اومدم اما
حالا از خودت می‌پرسم

تو رو باید از کدوم شب
از کدوم ستاره پرسید
از کدوم فال و کدوم شعر
پرسید و دوباره پرسید

تو رو باید از کدوم گل
از کدوم گلخونه بویید
تو رو باید با کدوم اسب
از کدوم قبیله دزدید

غایب همیشه حاضر
تو رو باید از چی پرسید
از ته دره‌ی ظلمت
یا نوک قله‌ی خورشید

اون ور اینجا و اونجا
اون ور امروز و فردا
عمق روح آبی آب
ته ذهن سبز صحرااااا

مث زندگی مث عشق
تو همیشه جاری هستی
تو صراحت طلوع و
نفس هر بیداری هستی

مث خورشید مث دریا
روشنی و باصراحت
تو صمیمیت آبی
واسه شستن جراحت

غایب همیشه حاضر
تو رو باید از چی پرسید
از ته دره‌ی ظلمت
یا نوک قله‌ی خورشید

تو رو از صدای قلبم
لحظه به لحظه شنیدم
تو رو حس کردم تو نبضم
من تو رو نفس کشیدم

مث حس کردن گرما
یا حضور یه صدایی
به تو اما نرسیدم
ندونستم تو کجایی

تو رو باید از کی پرسید
تو رو باید با چی سنجید
تو رو حس می کنم اما
کاشکی چشمام تو رو می‌دید

غایب همیشه حاضر
تو رو باید از چی پرسید
از ته دره‌ی ظلمت
یا نوک قله‌ی خورشید

.