«‏من آنقدر بزرگوار نبودم که از اهانت‌ها بگذرم،
امّا سرانجام فراموش می‌کردم.
و آن‌که گمان می‌برد از او بیزارم مبهوت می‌شد.
آن‌گاه که می‌دید لبخندزنان به او سلام می‌کنم،
برحسب سرشتش عظمت روحم تحسینش را برمی‌انگیخت یا خفت منشم را خوار می‌شمرد.
غافل از این‌که علتِ رفتارم ساده‌تر از این حرف‌ها بود:
حتی نامش رافراموش کرده بودم.»

سقوط
#آلبر_کامو
@albertcomus

«انسان تنها زمانى حق دارد به انسانى ديگر از بالا به پايين بنگرد كه ناگزير است او را يارى رساند تا روى پاى خود بايستد.»

#گابريل_گارسيا‌_ماركز
@albertcomus

«مکثی کرد و نوشت:
ممنون که در دلم ریشه دواندی
گفتم: خاک تو خوب بود
من که گیاهی نیمه جان بودم
خسته از زیستن، از ماندن؛
هوای تو سبزم کرد..»

@albertcomus

دوستت دارم همچون خود زندگی که گاهی بر فراز قله‌های جهان احساسش می‌کنم و منتظرت هستم با سماجتی به درازای ده زندگی، با محبتی که تمام‌شدنی نیست، با میلی شدید و نورانی که به تو دارم، با عطش وحشتناکی که به قلب تو دارم?

@albertcomus

هر چه بیشتر می‌بینمت،
احتیاجم به دیدنت بیشتر می‌شود ...

? #احمد_شاملو‌
@albertcomus

فرقی نمی‌کند گودال آب کوچکی باشی
یا دریای بیکران، زلال که باشی آسمان در توست.

@albertcomus

کاش می‌شد گاهی آدمی، فقط گاهی به اندازه نیازش بمیرد، بعد بلند شود خاک هایش را بتکاند. بعد اگر دلش خواست برگردد به زندگی، اگر هم که دلش نخواست بخوابد تا ابد.

@albertcomus

من معجزه را
فردی می‌نامم که می‌شود ؛
در آغوشش عالم و آدم را از یاد برد . ✨

@albertcomus

گاهی اوقات یک چیز کوچک یا اتفاقی ناچیز
جرقه‌ای می شود تا آدم
تمام دردهای زندگی اش را یک جا گریه کند…

? #هاروکی_موراکامی

@albertcomus

جهان ..
آلوده ی خواب است و من
در وهمِ خود بیدار ...

? #سهراب_سپهری

@albertcomus