? تاریخ فوتبال در 6 پرده؛ نگاهی به مسابقات تاثیرگذار مستطیل سبز

♦️ روی اسمیت نوشته‌ای در مورد 6 مسابقه تأثیرگذار تاریخ فوتبال در نیویورک تایمز منتشر کرده که خوندن در مورد این بازی‌ها و بعد از اون ری‌ویو این مسابقات تاریخی می‌تونه تفریح قرنطینه‌ای خوبی باشه.

? متنی که می‌خونید رو علی ولی‌اللهی ترجمه کرده و تو اعتماد منتشر شده.

@futbology

Telegraph

نگاهي به مسابقات تاثيرگذار مستطيل سبز؛ تاریخ فوتبال در 6 پرده

یكي از راه‌هاي اتصال به فوتبال در روزهاي بي‌فوتبالي غوطه‌ور كردن خود در نوستالژي آرامش‌بخش فوتبال است. تاريخ فوتبال را به يك ميليون روش مختلف مي‌توان نوشت. از طريق لنزها و افراد و تاكتيك‌ها و جغرافيا و فرهنگ و زمينه‌هاي ديگر. من 6 بازي را براي بررسي تاريخ…

*?| چپ‌‌ستیز عاشق «تاج» و تخت*
پرویز خسروانی، نظامی برجسته‌ای‌ست که پیش از انقلاب در حوادث گوناگون حاضر بوده است. او در وقایع نهم اسفند، بیست‌وهشتم مرداد و پانزدهم خرداد نقش داشته و درباره این رویداد‌ها به‌صورت جامع و کامل در «پروژه تاریخ شفاهی ایران در دانشگاه هاروارد» صحبت کرده است. با این حال او در جامعه کنونی ایران او بیش‌‌تر شهرت خود را با باشگاه تاج (#استقلال) به‌دست آورده است. او در زمان حیات خود یکی از شخصیت‌های تاثیرگذار تاج بود و عنوان بنیان‌گذار این باشگاه‌ را یدک می‌‌‌کشید. گرچه به‌نظرم در طول مصاحبه کامل دو ساعته او روایتگر بی‌طرفی نیست و علاقه او به حکومت قبلی در صحبت‌هایش واضح است، اما با این وجود موضوعات مهمی را مطرح می‌کند که توجه به آن خالی از لطف نیست.
آن‌چه در ادامه مطلب می‌خوانید، خلاصه‌ای‌ست از فعالیت‌های ورزشی یا مرتبط به ورزش #پرویز_خسروانی که طبق گفته‌های خود او در «پروژه تاریخ شفاهی ایران در دانشگاه هاروارد» به کوشش حبیب لاجوردی جمع‌آوری شده است و من قسمتی از صحبت‌های او را به‌شکل مکتوب در آوردم.
مصاحبه در تاریخ نهم مارس 1983 انجام‌ شده است؛ درصورت تمایل به گوش دادن فایل صوتی کامل به کانال تلگرامی @tarikh_shafahi_iran_project مراجعه کنید.
@Alirezadjavadi
برای خواندن ادامه مطلبINSTANT VIEW را لمس کنید.

Telegraph

چپ‌‌ستیز عاشق «تاج» و تخت

پرویز خسروانی، نظامی برجسته‌ای‌ست که پیش از انقلاب در حوادث گوناگون حاضر بوده است. او در وقایع نهم اسفند، بیست‌وهشتم مرداد و پانزدهم خرداد نقش داشته و درباره این رویداد‌ها به‌صورت جامع و کامل در «پروژه تاریخ شفاهی ایران در دانشگاه هاروارد» صحبت کرده است.…

? ماجرای تلخ بازی با خفاش
⚠️ آتالانتا - والنسیا، بمب بیولوژیک

♦️طرفداران آتالانتا شب پيروزي برابر والنسيا تا صبح به جشن و پايكوبي در آغوش يكديگر پرداختند و با خيالي آسوده راهي شهرشان شدند غافل از اينكه در حال انتقال يك بمب بيولوژيك به خانه‌هاي خودشان هستند. همان‌طور كه آن 2500 اسپانيايي مغموم در حال همين كار بودند. معلوم نيست دقيقا اولين شخصي كه در ايتاليا به ويروس كرونا مبتلا شد چه كسي بوده است اما تمام كارشناسان پزشكي و مخصوصا شهردار شهر برگامو معتقدند برگزاري مسابقه دو تيم دقيقا همانند يك بمب بيولوژيك عمل كرده است.

? متن کامل این گزارش کوتاه رو بخونید.

@futbology

Telegraph

ماجرای تلخ بازی با خفاش؛ آتالانتا – والنسيا: بمب بيولوژيك

برگامو شهري است در 50 كيلومتري شمال شرقي ميلان در كشور ايتاليا. شهري با جمعيت حدودي 120 هزار نفر كه بيشترشان عاشق تيمي هستند به نام آتالانتا. آتالانتا هيچ‌وقت در سري آ تيم بزرگي نبوده است. بزرگ‌ترين افتخار اين تيم كه 112 سال از تاسيسش مي‌گذرد يك بار قهرماني…

♦️تصور می‌کنیم تاریخ به قبل و بعد کووید19 تقسیم خواهد شد و ما انسان‌هایی ویژه در حال تجربه اتفاقی یکتا در تاریخیم. گمان می‌کنیم اگر جان سالم به‌در بریم، با سینه‌ای ستبر لبخندی پیروزمندانه به طبیعت می‌زنیم و تاریخ فراموش‌مان نخواهد کرد که چطور نوع بشر را از یک انقراض نجات دادیم.

♦️متأسفانه واقعیت چندان اهمیتی نمی‌دهد که خدشه‌ای به غرور ما وارد می‌شود یا نه، مسیر خودش را طی می‌کند و اتفاق می‌افتد. اتفاق این است که چند سال دیگر خاطرات کروناویروس و قرنطینه خانگی شاید چند دقیقه‌ای وقت‌مان را بگیرد و برگردد به همان قبرستان تاریخ.

♦️در همین یک قرن اخیر دو مرتبه کل مردم جهان به جان هم افتاده‌اند و یکدیگر را دریده‌اند، سرنیزه فرو کرده‌اند، گلوله توی مغز هم خالی کرده‌اند، شهرها را به تلی از ویرانه بدل کرده‌اند و روی سر یک طرف قضیه بمب اتم انداخته‌اند؛ امروز اما نهایتا در سالگرد آن فاجعه یک دقیقه به احترام آن مرگ سریع و خشن و دردناک و تعدادبالا و شوک‌آور با فقط یک بمب (که از قضا درصد زیادی هم از کشته‌شدگان آن جنگ نیست) سکوت می‌کنیم.

♦️صد و دو سال پیش یک‌پنجم تا یک‌سوم جمعیت زمین به آنفولانزای اسپانیایی مبتلا شدند. احتمالا همه این بیماری را لمس کردند و هر کسی عزیزی از دست داد، اما چه کسی امروز آن فاجعه را به یاد می‌آورد؟ مردم آن روزگار نه‌چندان دور هم تصور می‌کردند اگر جان سالم به‌در ببرند مبدأ جدیدی در تاریخ خواهند شد، اما نه؛ خیلی زود خودشان و بعدتر فرزندان‌شان لباس رزم به تن کردند و پی سلاخی مابقی زنده‌ماندگان آن سال‌های سیاه رفتند.

♦️مدتی متاثر و متاسف خواهیم بود، اما نه‌تنها تاریخ، که خودمان هم برای‌مان اهمیتی نخواهد داشت ده سال قبل دو، سه یا چهار ماه در خانه‌های‌مان ماندیم. چراکه جهان هستی برنامه‌های تازه‌ای برای‌مان تدارک می‌بیند و باید چالش‌های جدیدمان را حل کنیم. تا همین ده سال دیگر ممکن است مقاومت باکتری‌ها به آنتی‌بیوتیک‌ها چنان بلای فلج‌کننده‌ای سرمان بیاورد که دعا کنیم برگردیم به روزهایی که با شستن دست اوضاع درست می‌شد. سایه‌ی یک جنگ فراگیر همیشه در خاورمیانه وجود دارد و اگر روزی این پیش‌بینی شوم محقق شود، زندگی و مرگ ما بخش مهمی از آن خواهد بود. اگر اتفاقی هم رخ ندهد، چشم‌انداز سیاسی‌مان آنقدر مبهم و سناریوهای پیش رو آنقدر زیاد هستند که مثل تمام این سال‌ها آرزوی یکی از آن سال‌های کمی کم‌تر تیره‌ی قبلی را داشته باشیم.

♦️بله، مقطع مهمی از زندگی ما شهروندان سال 2020 زمین است. اما تجربه نشان داده بحران‌های جمعی عالم‌گیر فراموش می‌شوند، خیلی زود.

@futbology

♦️ دوشنبه‌ای دیگر

? ساناز علی‌پور

♦️ اگر از چشم‌هایی که نظاره‌گر بازی فینال جام جهانی 1990 بوده‌اند بخواهید برجسته‌ترین تصویر آن روز را توصیف کنند با احتمالی نزدیک به یقین خواهند گفت اشک‌های مارادونا! در روزی که لوتار ماتئوس مفتخر شد جام جهانی را بالای سر ببرد، ذهن‌ها تصویر مارادونایِ اندوهگین را به یاد می آورند. و حالا پس از گذشت چند ماه از عدم حضور عادل فردوسی‌پور در قاب تلویزیون و سپری شدن چندین و چند دوشنبه بدون پخش برنامه نود، خیلی‌ها با دیدن برنامه‌های فوتبالی، ناخودآگاه او را به یاد می‌آورند. گویی خلأ حضور عادل فردوسی‌پور در صفحۀ تلویزیون تماشایی‌تر از آن چیزی است که نمایش داده می‌شود! عادل فردوسی‌پور از تلویزیون کنار گذاشته شد اما حالا «جای خالی‌اش» و «فوتبال» او را به یاد ما می‌آورند. برای خیلی از ما فوتبال و نام او دو واژۀ جدایی‌ناپذیر هستند؛ دو کلمۀ هم خانواده. همانقدر که نام و تصویر او ما را به یاد فوتبال می‌اندازد، به همان اندازه فوتبال نیز می‌تواند خاطرۀ او را برای ما تداعی کند!

♦️ در دنیای فوتبال برای هر کس چیز مقدسی وجود دارد؛ برای یوهان کرایف عدد 14، برای فرانچسکو توتی باشگاه رم و برای عادل فردوسی پور برنامۀ نود!

♦️ همچون روز سرنوشت‌سازی که کشتی‌های انگلیسی در سواحل ریورپلاته لنگر انداختند و فوتبال به آمریکای لاتین رسید، روز تولد برنامۀ نود در تلویزیون، آغازگر یک عصر جدید در فوتبال ایران بود. به همان اندازه که انزو فرانچسکولی با دقت و ظرافت به نوسازی سبک فوتبال اوروگوئه پرداخت فردوسی پور نیز برای حرفه‌ای‌تر شدن فوتبال ایران به نوآوری روی آورد. وسعت محبوبیت او شگفت‌انگیز است؛ همچون تیم فلامینگو که در هرجای برزیل که بازی کند، تیم خانگی محسوب می‌شود. با همان سرعتی که جیمی گریوز داورها را پشت سر می‌گذاشت و رد می‌کرد و باعث می‌شد که به اشتباه آفساید اعلام کنند، دقیقاً به همان اندازه سریع، کلمات را پشت هم می‌نشاند و حرف می‌زند که این خود یکی از علت‌های لذت‌بخش بودن اجراهای او است. دیگو مارادونا همواره با زبانی تند و تیز از حقیقت سخن گفته بود و برای آن هم تاوانی داده بود؛ عادل فردوسی پور نیز. وقتی تیم بوتافوگو در سال 1957 به قهرمانی در لیگ برزیل نائل شد، دی دی زمین بازی را ترک کرد و بی آنکه به رختکن برود با همان لباسی که به تن داشت از اول تا آخر شهر ریودوژانیرو را سراسر با پای پیاده پیمود؛ او نیز هرگاه تیم محبوبش، لیورپول، پیروز می‌شود، چند چراغ قرمز را پشت سر می‌گذارد.

♦️ فردوسی‌پور عاشق فوتبال است همچون رونالدینو، منضبط و کاربلد است همچون سر الکس فرگوسن، فراموش‌نشدنی همچون کریستیانو رونالدو و خاص همچون ژوزه مورینیو. ورود او به تلویزیون برای خیلی‌ها مثل توتال فوتبال است؛ همانقدر تاثیرگذار و خالق زیبایی. گریس کلی، ستاره سال‌های دور هالیوود می‌گوید: «زندگی من همچون یک افسانه بود، اما هر افسانه‌ای یک روز به پایان می‌رسد.» هر افسانه‌ای یک روز به پایان می‌رسد، اما حالا وقت پایان افسانه‌ی عادل فردوسی‌پور و برنامه نود نیست.

?@futbology

امبرتو اکو، فیلسوف و نشانه شناس ایتالیایی، با زبانی طنزآلود در وصف جایگاه ارزشمند یک استادیوم فوتبال چنین می گوید: می توانید کلیسایی را اشغال کنید که در این صورت آنچه با آن روبرو خواهید شد اسقفی است که معترض است، کاتولیک هایی که ناراحت اند، چند دگراندیش که از شما حمایت می کنند، احزاب چپ گرایی که نسبت به قضیه بی تفاوت اند و احزاب سنتی سکولاری که (در خفا) از این موضوع خوشحالاند. می توانید ادارۀ مرکزی یک حزب را به تصرف درآورید که در این صورت سایر احزاب ضمن ابراز همبستگی، کار شما را در راستای اهداف خود ارزیابی خواهند کرد؛ اما اگر یک ورزشگاه اشغال شود صرف نظر از واکنش های آنی، اعلان مسئولیت گسترده و همه جانبه ای را شاهد خواهیم بود: کلیسا، چپ، راست، دولت، قوۀ قضاییه، چینی ها، انجمن حامیان طلاق، اتحادیه های آنارشیستی، همه و همه چماقداران خود را به سمت شما گسیل خواهند داشت.

پیرو متن: فقط کرونا می تونست اینجوری استادیوم‌های فوتبال رو تعطیل کنه.

پیرو عکس: استادیوم ماراکانا که حالا میزبان بیماران مبتلا به کروناست.

@futbology

♦️ سردار آزمون یکی از بهترین بازیکنانِ نچسب تاریخ فوتبال ایران است. او که فوتبالش را در روسیه شروع کرده و حالا به یکی از بهترین تیم‌های این کشور رسیده، بارها و بارها توسط رسانه‌های شبه‌ زرد کشورمان به تیم‌های کوچک و بزرگ اروپایی از جمله لیورپول لینک شده.

? این بار اما داستان جدی به نظر می‌رسد. میعاد نیک نگاهی انداخته به اخباری که از گوشه و کنار در مورد تمایل ناپولی به جذب سردار به گوش می‌رسد.

Telegraph

مسافری در راه سیسیل

شاید عنوان موفق‌ترین لژیونر ایرانی مقیم اروپا در سال 1398، لقب مناسبی برای سردار آزمون باشد. مهاجم بندرترکمنی تیم زنیت سن‌پترزبورگ در فصل جاری فوتبال اروپا توانست با به‌ثمر رساندن 10گل و ارسال 6پاس گل در لیگ برتر روسیه و گلزنی مقابل لیون و بنفیکا در دور گروهی…

? جدال آیریش‌‌من و پدر ترمیناتور جوان
?**** پیش از مطرح شدن نام ارلینگ هالند جنجالی‌ترین داستانی که پیرامون‌ خانواده «هالند» مطرح شده بود، ماجرای درگیری پدر این خانواده با روی‌ کین بود. این ماجرا به این دلیل دوباره بر سر زبان افتاد که پسر خانواده به پدیده‌ای بزرگ در فوتبال تبدیل شد و بیش‌تر باشگاه‌های اروپایی به‌ویژه منچستریونایتد خواهان به خدمت‌گیری او شدند.
@Alirezadjavadi
با لمس INSTANT VIEW ادامه مطلب را بخوانید.

Telegraph

جدال آیریش‌من و پدر ترمیناتور جوان

داستان از سال ۱۹۹۷ شروع شد؛ در بازی منچستریونایتد و لیدزیونایتد، روی کین و آلف-اینگه هالند بر سر یک مرده توپ با یکدیگر جدال داشتند و هالند، روی کین را مصدوم کرد. بعد از این حرکت، هالند بالای سر کین رفت و از او -که روی زمین افتاده بود- خواست تا از رفتار خود…

?سایمون کوپر یکی از مطرح‌ترین فوتبال‌نویس‌های دنیا و نویسنده کتاب پرفروش «فوتبال علیه دشمن»، سراغ فرنگی دی‌یونگ رفته تا با هیولای آینده خط میانی بارسا گفت‌وگو کنه.

♦️ تو این {ملاقات} / گفت‌وگوی مفصل از هر دری حرف می‌زنن و کوپر نظرات خودش پیرامون این بازیکن، سبک بازیش و البته دوست‌داشتنی بودن‌شو پنهان نمی‌کنه.

♦️سایمون کوپر معتقده فرنکی دی‌یونگ حتی نیاز به شماره پیراهن نداره، چون شبیه هیچ‌کس نیست!

?به نظرم حدود پنج دقیقه وقت بذارید تا هم با دی‌یونگ بیشتر آشنا شید و هم از هنر روایت ملاقات سایمون کوپر لذت ببرید.

? زحمت ترجمه این متن رو فاطمه رضازاده کشیده.

Telegraph

با فرنکی دی یونگ آشنا شوید: بازیکنی که شبیه هیچ کس بازی نمی‌کند

ترجمه: فاطمه رضازاده/ کانال فوتبالوژی یکی از با استعدادترین بازیکنان جوان جهان در گفتگو با سایمون کوپر، درباره اولین فصل حضور در اسپانیا و آنچه که مسی را ویژه می‌کند، صحبت کرد. 28 فوریه 2020، نوشته سایمون کوپر هر روز صبح که فرنکی دی یونگ از ورودی سیوتات اسپورتیوا…

♦️وقت اثبات

? میعاد نیک نگاهی داشته به روزهایی که تجربه‌ای جدید برای فوتبالی‌ها محسوب می‌شود.

♦️ در این روزگار غریبی که پشت سر می‌گذاریم، با کدام درس از فوتبال می‌توانیم جان سالم در ببریم و روحیه‌مان را حفظ کنیم؟ شاید پاسخ در این یادداشت باشد.

@futbology

Telegraph

وقت اثبات

تا جایی که خاطرات‌مان یاری می‌کند، همواره این فوتبال بوده که سعی داشته شرایط‌ زندگی و احوالات‌مان را هموارتر، راحت‌تر و بهتر سازد. میخ‌کوب شدن پای شبکه‌های ورزشی و تحمل استرس و هیجانی فوق شیرین برای ما فوتبالی‌هایی که آدرنالین بدن‌مان را از ساق‌های بازیکنان…