⭕️ طرح یک‌فوریتی «شفافیت آرای نمایندگان» که تحویل هیئت رئیسه مجلس شد می‌تواند مهم‌ترین گام تاریخ مجالس ایران به سمت شفافیت باشد. به امید تصویب این لازمه‌ی نظارتِ عمومی بر عملکرد نمایندگان.
@jalaeipour

‏الان سال‌های ساله که روز معلم که می‌شه این خسرو یه تلفن می‌کنه به من تبریک می‌گه...
‏⁧ #عزت_الله_انتظامي ⁩ ⁧ #خسرو_شکیبایی ⁩

سکانسی از فیلم «روز فرشته» ساخته بهروز افخمی(۱۳۷۲)، با بازی درخشان عزت‌الله انتظامی

سکانسی از فیلم اجاره‌نشین‌ها؛ ساخته داریوش مهرجویی؛ با بازی خیره‌کننده عزت‌الله انتظامی

«ایلهان عمر» (مهاجری از سومالی) با پیروزی در انتخابات مقدماتی ایالت مینه‌سوتا، عملاً به کنگره‌ی آمریکا راه یافت تا به همراه رشیده طلیب اولین زنان مسلمان و نیز اولین زن محجبه‌ی تاریخ کنگره باشد.

وقتی #شفافیت در اعلام لیست طرح ترافیک خبرنگاری، همه را ناچار به پاسخگویی علنی و پیروی از قانون می‌کند؛ حتی روزنامه‌نگارانی که نماینده مجلس شده‌اند.
#شهرداری_تمام_شیشه_ای

@ivoteforiran

?صدای نو | ۲۳ مرداد ۹۷

صدای نو، کار گروهی از روزنامه‌نگاران مستقل ایران است که هر شب ساعت ۱۱ در کانال جامعه نو و در حساب صدای نو در ساندکلاود منتشر می‌شود.

⁣? @jameeno

نظر رهبری درباره پیشنهادات ۳۸ اقتصاددان (شامل مشاوران میرحسین موسوی): اکثراً صحیح بودند

آیا آیت‌الله خامنه‌ای با پایان فعالیت اقتصادی نهادهای نظامی و سکوت مقامات غیرمسئول در سیاست‌خارجی هم موافق است؟

ناگفته‌هایی از ماجرای تقسیم دریای محصور بین ایران و روسیه

? سید سجاد طباطبایی (پژوهشگر روابط بین‌الملل)

?برخی مدعی شدند که هدف از سفر روحانی در اجلاس سران کشورهای حاشیه دریای خزر، امضای رژیمی حقوقی است که بدتر از ترکمانچای است و قرار است با این امضا، ایران سهم ۵۰ درصدی خود از دریای خزر را نادیده بگیرند و به روسیه و دیگر کشورها بفروشند! فارغ از اشتباه بودن این ادعا، نگاهی کرده‌ایم به توافق‌هایی که پیش از این بین همسایگان دریای خزر وجود داشته است.

?عده‌ای مدعی‌اند از آنجاییکه روزگاری دریای خزر محصور بین ایران و شوروی بوده است، در نتیجه فارغ از اینکه بعدا شوروی تجزیه شده و عدد کشورهای ساحلی به ۵ رسیده است، سهم کشور ما از منابع دریای خزر باید همان ۵۰ درصد و مابقی بین ۴ کشور روسیه، آذربایجان، قزاقستان و ترکمنستان تقسیم می‌شود!

? البته چنین چیزی نه مبنای حقوق بین‌الملل دارد و نه مبنای منطقی؛ که اگر داشت و می‌شد که یک کشور به اسناد مرزها ۵۰۰سال پیش خود استناد کند، می‌توانست مدعی منافع جغرافیایی زیادی باشد، مثلا خود ما می‌توانستیم به اسناد پادشاهی‌های قدیم همچون افشاریان استناد کنیم و نیمی از غرب اسیا را از آن خودمان بدانیم. یک استثنا وجود دارد و آن هم اینکه وضعیت بهره برداری از منابع بحر محصور قبل از فروپاشی یا تجزیه مشخص شده باشد.

?به تاریخ که رجوع کنیم سه پیمان حقوقی اصلی بین ایران و شوروی وجود دارد که اگر در آن ها اشاره‌ای به سهم مساوی از منابع یا چنین چیزی وجود داشته باشد، ایران می‌تواند به استناد آن مدعی سهم ۵۰درصدی از منابع خزر شود.

1⃣ پیمان حقوقی اول عهدنامه ترکمنچای است که به موجب آن کشور ایران حتی حق کشتیرانی آزاد با پرچم ایران در دریای خزر را هم از دست داده بود؛ چه برسد به تثبیت حق استفاده از منابع بالسویه!

2⃣ پیمان حقوقی دوم "عهدنامه منعقده دوستی بین دولتین ایران و شوروی"در سال ۱۹۲۱ هست که در آن صرفا حق کشتیرانی بالسویه در دریای خزر که به موجب ترکمنچای از ما سلب شده بود مجددا بازگردانده می‌شود اما اشاره‌ای به حق انتفاع از منابع نشده و حتی خزر "آب آزاد" محسوب شده که عملا به ضرر ماست.

3⃣ متن حقوقی سوم "قرارداد بازرگانی و بحرپیمایی بین ایران و شوروی" در سال ۱۹۴۰ است که در آن هم هیچ اشاره‌ای به سهم طرفین از منابع خزر نشده و تنها نکته مثبت آن استفاده از عنوان "دریای ایران-شوروی" در متن قرارداد است که آن هم از نظر حقوقی چیزی را به نفع ما تغییر نمی‌دهد!

?در حالت عادی بر اساس حقوق بین‌الملل دریاها سهم هر کشور از منابع دریا چیزی بین ۲۰۰ تا ۳۰۰مایل دریایی است که تقریبا می‌توان گفت که به نفع ایران و روسیه تمام می‌شود. اما در صورت بروز مناقشه سه فرمول برای تقسیم بندی دریا وجود دارد که از این قرار است:

1⃣ فرمول تقسیم دریا بر مبنای طول خط ساحلی، به نفع قزاقستان با بیشترین طول و به ضرر ایران با کمترین طول ساحل است.

2⃣ فرمول تقسیم بر اساس مساحت کف دریا که به نفع روسیه با بیشترین مساحت محصور است.

3⃣ فرمول تقسیم به مساوات که بهترین حالت برای ایران با سهم ۲۰درصدی خواهد بود اما بعید است به علت آنکه خط ساحلی ایران در بین ۵ کشور کمترین است، محقق شود.

?تمام بحث‌ها بر سر رژیم حقوقی دریای خزر بر سر پذیرش یکی از سه فرمول بالا در جریان است که البته ایران با وجود اینکه طبق دو فرمول اول حدود ۸ تا ۱۳ درصد سهم خواهد داشت و به‌رغم مقاومت شدید کشورهای همسایه (به‌ویژه آذربایجان) تاکنون موفق شده تا در محدوده‌ای حوالی ۱۸درصد با استقرار دکل‌های حفاری و اکتشاف نفت اعمال حاکمیت کند. (مثال: کشف نفت توسط ایران در ۲۵۰ کیلومتری ساحل)

?حالا باید منتظر ماند و دید، آن تصمیمی تاریخی که نظربایف رئیس‌جمهور قزاقستان چند روز پیش از آن سخن گفته، دقیقا چه چیزی است. آیا منافع ایران روی همان ۱۸ درصد باقی مانده یا بر اساس قواعد حقوق‌بین‌الملل تغییر کرده است؟

-- خبرگزاری مهر
@ivoteforiran

https://media.mehrnews.com/d/2018/08/06/2/2854549.jpg?ts=1533555489842

مذاکره با شیطان

چهار دهه است که آمریکا در ادبیات رسمی جمهوری اسلامی ایران «شیطان بزرگ» خطاب می‌شود. اما، در زمانه‌ی ریاست‌جمهوری ترامپ، این لفظ با معنایش تناسب تازه‌ای پیدا کرده است. حالا بسیاری از مردم در آمریکا و سراسر جهان او را تجسم شیطان می‌دانند. آیا می‌شود، پناه بر خدا، با شیطان مذاکره کرد؟

این پرسشی است که رابرت منوکین، استاد برجسته‌ی حقوق و رییس برنامه‌ی مذاکره در دانشگاه هاروارد در کتابش با عنوان چانه‌زنی با شیطان، کی مذاکره کنیم و کی بجنگیم؟ مطرح می‌کند. جواب سرراستی وجود ندارد اما خلاصه‌ی حرف منوکین این است: «لزوماً همیشه نباید با شیطان چک و چانه زد اما اغلب بیش‌تر از آنچه فکر می‌کنیم و دوست داریم خوب است که با شیطان مذاکره کنیم.»

حالا از نظر منوکین شیطان به چه کسی اطلاق می‌شود؟ کسی که بدخواه ماست، به ما آسیب جدی رسانده و می‌خواهد تیشه به ریشه‌مان بزند، کسی که رفتارش پلید است، هیچ اعتمادی به او نیست و می‌دانیم راحت زیر قولش می‌زند. با چنین موجودی وارد گفت‌وگو شدن سخت است و هر کسی را دچار جدال عقل و احساس می‌کند. تصمیم به مذاکره به طور ضمنی به معنای به رسمیت شناختن وجود و موضع طرف مقابل است. در مقابلِ شریر چه باید کرد؟ آیا باید روی اصول و مرام پافشاری کرد و جنگید، یا برعکس عملگرا بود و مذاکره کرد، با فرض این که سرانجام باید سر چیزی کوتاه آمد و امتیازی به ناحق به شیطان داد. آیا باید به یاد گذشته و ستم‌هایی که بر ما روا شده از مذاکره اجتناب کنیم و یا به خاطر آینده و به امید گشایش و بهبود وضع چانه بزنیم؟ ادامه مطلب https://bit.ly/2MerNhh
@Eshraghi_Alireza

Telegraph

مذاکره با شیطان

چهار دهه است که آمریکا در ادبیات رسمی جمهوری اسلامی ایران «شیطان بزرگ» خطاب می‌شود. اما، در زمانه‌ی ریاست‌جمهوری ترامپ، این لفظ با معنایش تناسب تازه‌ای پیدا کرده است. حالا بسیاری از مردم در آمریکا و سراسر جهان او را تجسم شیطان می‌دانند. آیا می‌شود، پناه بر…