درون من...
شعرے است پنهان ،
بہ زلالے اشڪِ یڪ مرد.
بہ زیباے رنگین ڪمانے خفتہ ،
بر آسمانے ڪبود.
زجہ مے زند درون من...
واژہ هاے آویخته.. ،
بہ دارِ غرور من.
انگار ڪہ خاڪ مرگ
مستولے شدہ بر ،
غنچہ هاے ڪاشتہ بہ ،
گلدانِ احساسم.!
زبانہ مے ڪشد این ،
قلم گُر گرفتہ ،
بر جانِ ورق.
مے سوزد چو شمع ،
ڪلماتے از جنس پروانه.
خاڪستر مے شود در...
امتدادِ بے قرارے هاے من.
مرا چہ مے شود در ...
این گورستان سردِ سڪوت.!
فریادم جا ماندہ در انتهاے ،
گلویے آغشتہ بہ بغضے مردانه.
ڪاش فرو مے ریخت اشڪِ من...!
بر گونہ هاے چروڪیدهء شعر.

"امّا افسوس شعر در مرد میمیرد"

#سیامڪ_جعفرے‌‌(#غریب_شیرازی)
❀✦•┈❁🌸🍃❁┈•✦‌❀

🤍🕊🤍

نامِ تو را به عشقِ...
بوسیدم و بر شانه های ،
شعر نهادم.
شعر دیگر شعر نیست ....
غزل وارهء بوسه های توست ،
بر تمامی بودنم.!

#سیامڪ_جعفرے(#غریب_شیرازی)
#برای_انڪس_ڪه_خودش_میداند

غرق شدن در دریای...
خیالِ تو و گرفتن نفسِ ،
احساسم..!
عینِ زندگے است.
دوست داشتنِ تو...
چہ زیبا مے ڪند!!
ویران شدن من را.!

#سیامڪ_جعفرے‌‌(#غریب_شیرازی)
#برای_انڪس_ڪه_خودش_میداند

❀✦•┈❁🌸🍃❁┈•✦‌❀

‌

خدایا ؛
مرا از واسطه‌هاي‌ آرامش
بندگانت قرارده

"شبــتون آرام...
‌
‌

‌

نگفتی آمدی محکم کنی سقف و ستونم را؟
چه شد ویرانه کردی خانه‌ام را؟ خانه‌ات آباد...
- امید صباغ نو

‌

‌

**عزيزان
خلوت شبانگاهی تان
مضرابی از سکوت
آرامش خيال

در پناه حق خوابي با وجداني اسوده داشته باشيد ...**

‌

**به هر نامے تـــــو ،
    زیبایے ، ڪه هستے نازنین ، دلبر!

‌              تمنـــــایِ دِل و
جـانـے چه جانـے ؟ جانِ جانانـے!!**#راحم__تبریزی

‌

**زیباترین نگاه خدا
تا طلوع بامداد دیگر  ،
حافظ و همراه همیشگی شما باد.

شب خوش...**

‌

‌

ترا افسون چشمانم، ز ره بُرده‌ست و می‌دانم
چرا بیهوده می‌گویی، دلِ چون آهنی دارم
نمی‌دانی نمی‌دانی، که من جز چشمِ افسونگر
در این جام لبانم، باده‌ی مرد‌افکنی دارم

چرا بیهوده می‌کوشی که بگریزی ز آغوشم
از این سوزنده‌تر هرگز نخواهی یافت آغوشی
نمی‌ترسی نمی‌ترسی، که بنویسند نامت را
به سنگ تیره‌ی گوری، شبِ غمناکِ خاموشی

بیا دنیا نمی‌ارزد به این پرهیز و این دوری
فدای لحظه‌ای شادی کن این رویای هستی را
لبت را بر لبم بگذار کز این ساغرِ پُر می
چنان مستت کنم تا خود بدانی قدر مستی را

تو را افسون چشمانم ز ره برده‌ست و می‌دانم
که سر تا پا به سوزِ خواهشی بیمار می‌سوزی
دروغ است این اگر، پس آن دو چشمِ راز‌گویت را
چرا هر لحظه بر چشمِ من دیوانه می‌دوزی؟

#فروغ_فرخزاد

‌

‌

اونجا که فاضل نظری میگه:

بهلول وار !
فارغ از اندوه روزگار
خنديده ايم !
ما به جهان يا جهان به ما ؟!

‌