وقتی با خودت قرار می‌گذاری از گُلی نگهداری کنی، از همان لحظه که شاخه‌اش را در خاک گذاشتی‌ و اولین آب را به ریشه و جانش تزریق کردی، رسالت تو آغاز می‌شود. گل‌ها عادت می‌کنند، به محیط‌ها، به خاک‌ها، به صداها، به آدم‌ها. نمی‌شود مدام از خاکی به خاکی جابه‌جا شوند و شاداب بمانند، نمی‌شود دوستشان نداشت، نمی‌شود مراقبشان نبود. گل‌ها به قهری پژمرده می‌شوند و به نگاه و نوازشی جان می‌گیرند. اگر مسئولیت‌پذیر و عاشق نیستید، سرپرستی هیچ گلی را به عهده نگیرید! گل‌ها توجه و عشقی مدام می‌خواهند. درست مثل آدم‌ها …

@AgahiTaamol

‏✨یونگ میگه: زندگی تازه از چهل سالگی شروع میشه …
تا قبل از این سن، انسان‌ها بیشتر درگیر شناخت خود، کشف علایق و استعدادها و درک دنیای اطرافشون هستند. بعد از چهل سالگی، تمرکز بیشتر به سمت تحقق بخشیدن به پتانسیل‌های واقعی شون و پیداکردن معنا و هدف زندگی و پذیرش خود واقعی شون هستند .

@AgahiTaamol

من از روز ازل دیوانه بودم
دیوانه ی روی تو، سرگشته ی کوی تو
در عشق و مستی، افسانه بودم
سر خوش از باده ی مستانه بودم

👤رهى معيرى
استاد شجريان

@AgahiTaamol

‍ ?لائوتزو گفته است بسان گياهان رفتار كنيد.
او گفته اگر طوفاني آمد، خم شويد.
با چه كسي مي خواهيد بجنگيد؟
با چه؟
خم شوید و خواهيد ديد كه طوفان شما را شست و شو مي دهد و پاك مي كند.
غبارتان را مي روبد، و بعد از پايان طوفان دوباره استوار و پابرجا خواهيد ايستاد.
سبزتر و باحرارت تر.
هميشه راست قامت نايستيد،
خم شدن را بياموزيد.
نَفْس پرست نباشيد،
تعظيم كردن را ياد بگيريد.
سخت و رسمي و افراشته باقي ماندن، در واقع نشان پيری و خشکی است.
در حالي كه خم شدن، تعظيم كردن و نرمش، مشخصه كودكي و تازگي و طراوت است.
يك انسان پير نمي تواند خم شود.
استخوان هايش سفت شده اند،
بچه نرم و انعطاف پذير است
و به راحتي مي تواند دولا شود.
بچه ها دائماً به زمين مي خورند،
ولي به سرعت دوباره برمي خيزند.
چرا مي خواهيد پير باشيد؟
چرا مي خواهيد زندگي درونتان را فلج كنيد؟
چرا نمي خواهيد مثل يك بچه ي كوچك باشيد؟
وقتي كسي عاشق مي شود،
دوباره كودك مي شود.
عاشق دوباره مي آموزد كه خم شود،
او دوباره نرم مي شود.
آن وقت تمام ترس ها و زمين گيريش محو و ناپديد مي شود.
آيا مي دانيد اين ترس چيست؟
آيا مي دانيد چرا از خم شدن مي هراسيد؟
چون مي پرسيد:
"اگر خم شوم، چه بر سر آبرو و حيثيت ام خواهد آمد"
و كسي كه نگران آبرو و حيثيت اش است، در واقع چيزي ندارد كه با آن شروع كند.
كسي كه از موقعيتش مطمئن نيست،
كسي است كه از شكست مي هراسد،
و آنكه از درون شكست خورده است،
كسي است كه سعي دارد به ظاهر نمايش موفقيت آميزي ارائه دهد.
?هميشه به شما گفته اند كه مرد خم نمي شود.
مرد هرگز تعظيم نمي كند و دولا نمي شود.
يك مرد هرگز تسليم نمي شود.
اين مثلاً مرد شجاع چيزي نيست به جز يك بزدل نَفْس پرست.
ترس و بزدلي در درون او زندگي مي كنند.
او همواره در وحشت است كه اگر خم شود حيثيت و شخصيت اش را از دست مي دهد.
ولي چنين مرد ترسويي قطعاً نمي تواند حيثيت و اعتباري داشته باشد،
هرگز نگران از دست دادن نيست.
فراموش نكنيد:
كسي كه واقعاً چيزي را دارد،
ترسي براي از دست دادنش به دل راه نمي دهد.
وقتي ترس براي از دست دادن چيزي داريد،
بدانيد كه در واقع آن چيز را نداريد.
اين به نظر يك تناقض مي رسد، ولي واقعيت است.

?راز _بزرگ

@AgahiTaamol

نمی دانم چرا آدمیزاد تمایل دارد وقتی چیزی را درک نمی کند بدی اش را بگوید.
خودم چند بار این قاعده ی خلل ناپذیر را آزموده ام.

- الیف شافاک

@AgahiTaamol

ضرورتی ندارد همه‌ی رنجش‌هایی را که بر ما روا شده، به زبان بیاوریم. این که بگذاریم رفتاری بی‌جواب بماند، گاهی می‌تواند نشانه بلوغ ما باشد...
‌
?#هریت_لرنر

@AgahiTaamol

دامان زلف در چمن از ناز برفشان
تا بوی زندگی به مشام صبا رسد …?

#شوقی_ساوجی

@AgahiTaamol

دکتر مصطفی مهرآیین از انسانیت می گوید...

@AgahiTaamol

لحظه‌هایی هستند
که هستیم
چه تنها، چه در جمع
اما خودمان نیستیم
انگار روحمان می‌رود همانجا که می‌خواهد
بی صدا... بی هیاهو
همان لحظه‌هایی که راننده می‌گوید رسیدیم
فروشنده می‌گوید باقی پول را نمی‌خواهی؟!
و مادر صدا می‌کند: حواست کجاست؟!
ساعت‌هایی که شنیدیم و نفهمیدیم خواندیم و نفهمیدیم
دیدیم و نفهمیدیم
و تلویزیون خودش خاموش شد
آهنگ بارها تکرار شد
هوا روشن شد
تاریک شد
چای سرد شد
غذا یخ کرد
در یخچال باز ماند
و در خانه را قفل نکردیم
و نفهمیدیم کی رسیدیم
و کی گریه‌هایمان بند آمد و...
کی عوض شدیم
کی دیگر نترسیدیم
از ته دل نخندیدیم
و دل نبستیم...
و چطور یکباره آنقدر بزرگ شدیم و موهای سرمان سفید و از آرزوهایمان کی گذشتیم؟
و کی دیگر او را برای همیشه فراموش کردیم...

?#پابلو_نرودا

@AgahiTaamol

استاد محمد رضا شجریان

@AgahiTaamol