?
? داستان کوتاه:

بهرام گرامی ، معروف به "بهرام قصاب" ، میلیاردر ایرانی که بزرگترین کوره آجر پزی خصوصی  در منطقه "تمبی" مسجد سلیمان را با‌ بیش از ۲۰۰ هزار سفال و آجر ، وقف خیریه کرده است.

او داستان جالبی از زمانی که در فقر زندگی کرده است ، بازگو می‌کند.
می‌گويد : من در خانواده‌ای بسیار فقیر و در روستای "گلی خون" در حوالی "پاگچ امام رضا" زندگی می‌کردم .

هنگامی که از بچه‌های مدرسه خواستند که برای رفتن به اردو "یک ریال" با خود بیاورند ، خانواده‌ام به رغم گریه‌های شدید من ، از پرداخت آن عاجز ماندند.

یک روز قبل از اردو ، در کلاس به یک سؤال درست جواب دادم و معلمِ من که از اهالی "کلگیر" بود و از وضعیت فقرِ خانواده ما هم آگاه بود ، به عنوان جایزه به من "یک ریال" داد و از بچه‌ها خواست برایم کف بزنند، غم وغصه من ، تبدیل به شادی شد و به سرعت با همان "یک ریال" در اردوی مدرسه ثبت نام کردم.

دوران مدرسه تمام شد و من بزرگ شدم و وارد زندگی و کسب و کار شدم و به فضل پروردگار ، ثروت زیادی هم به دست آوردم و بخشی از آن را وارد اعمال خیریه نمودم، در این زمان به یاد آن «معلم کلگیری» افتادم و با خود فکر می‌کردم که آیا آن "یک ریالی" که به من داد ، صدقه بود یا جایزه.

به جواب این سئوال نرسیدم و با خود گفتم : نیتش هرچه که بود ، من را خیلی خوشحال کرد و باعث شد دیگر دانش آموزان هم نفهمند که دلیل واقعی دادن آن "یک ریال" چه بود . تصمیم گرفتم که او را پیدا کنم و پس از جستجوی زیاد ، او را  در بازار "نمره یک" یافتم . در زندگی سختی به سر می‌برد و قصد داشت که از آن مکان هم کوچ کند.
بعد از سلام و احوال پرسی به او گفتم : "استاد عزیز ، تو حق بزرگی به گردن من داری" . او گفت : "من اصلاً به گردن کسی حقی ندارم" . من داستان کودکی خود را برایش بازگو نمودم و او به سختی به یاد آورد و خندید و گفت : "لابد آمده‌ای که آن "یک ریال" را به من پس بدهی"؟ گفتم : " آری"  و با اصرار زیاد ، او را سوار بر ماشین خود کردم و به سمت یکی از ویلاهایم در "چم آسیاب" به راه افتادم .

هنگامی که به ویلا رسیدم ، به استادم گفتم : "استاد ، این ویلا و این ماشین را باید به پاداش آن" یک ریال" از من قبول کنی و مادام العمر هم حقوق ماهیانه ای نزد من خواهی داشت" . استاد که خیلی شگفت زده شده بود گفت : "اما این خیلی زیاد است" .
من گفتم : "به اندازه آن شادی و سروری که در کودکی در دل من انداختی نیست" . من هنوز هم لذت آن شادی را در درونِ خودم احساس می‌کنم‌.

مرد شدن‌ ، شاید تصادفی باشد ،  ولی مرد ماندن و مردانگی ، کار هر کسی نیست.
ﻫﻤﻪ ﻣﯽ‌ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﭘﻮﻟﺪﺍﺭ ﺷﻮﻧﺪ. اما ﻫﻤﻪ ﻧﻤﯽ‌ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ "ﺑﺨﺸﻨﺪﻩ" باشند.
ﭘﻮﻟﺪﺍﺭﯼ ﯾﮏ ﻣﻬﺎﺭت است ﻭ اما ﺑﺨﺸﻨﺪﮔﯽ ﯾﮏ ﻓﻀﯿﻠﺖ.
‎‌ ‌‌  ‌ ‎  ‎  ‎ ‌ ‎ ‌ ‎

❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️
@ensaney

چهار نون راهگشا:
‏
‏یکم: نبین

‏۱- عیب مردم را نبین
‏۲- مسائل جزئی در زندگی خانوادگی را نبین
‏۳- کارهای خوب خودت را که برای دیگران انجام می دهی نبین
‏۴- گاهی باید وانمود کنی که ندیدی (اصل تغافل)

دوم: نگو

‏ ۱- هرچه شنیدی نگو
‏ ۲- به کسی که حرفت در او تاثیرندارد نگو
‏۳- سخنی که دلی بیازارد نگو
‏۴- هرسخن راستی را هرجا نگو
‏۵- هرخیری که درحق دیگران کردی نگو
‏۶- راز را نگو حتی به نزدیکترین افراد

سوم: نشنو

‏۱- هر سخنی ارزش شنیدن ندارد
‏۲- وقتی دونفر آهسته سخن می گویند سعی کن نشنوی
۳- غیبت را نشنو
‏۴- گاهی وانمود کن که نشنیدی (اصل تغافل)

‏چهارم: نپرس

‏۱- آنچه را که به تو مربوط نیست نپرس
‏۲- آنچه که شخص از گفتنش شرم دارد نپرس
‏۳- آنچه باعث آزار شخص می شود نپرس
‏۴- آن پرسشی که در آن فایده ای نیست نپرس
‏۵- آنچه که موجب اختلاف و نزاع می شود نپرس

? @ensaney

✅✅✅???❤️

#كائنات

ﻛﺎﺋﻨﺎﺕ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻣﺠﺎﺯﺍﺕ ﻧﻤﻴﻜﻨﺪ
ﺑﺮﻛﺖ ﻫﻢ ﻧﻤﻴﺒﺨﺸﺪ،
ﻛﻨﺘﺮﻝ ﻫﻢ ﻧﻤﻴﻜﻨﺪ،
ﻓﻘﻂ ﻋﻤﻠﺖ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﺮﮔﺮﺩﺍﻧﺪﻩ ﻣﯿﺸﻮﺩ!

ﻛﺎﺋﻨﺎﺕ ﺑﻪ ﺍﺭﺗﻌﺎﺷﻰ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺟﺎﻧﺐ ﺷﻤﺎ ﺍﺭﺳﺎﻝ ﻣﻴﺸﻮﺩ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﯿﺪﻫﺪ
ﺷﺎﺩ ﺑﻴﺎﻧﺪﻳﺸﻰ،
ﺷﺎﺩﻣﺎﻧﻰ ﻧﺼﻴﺒﺖ ﻣﯿﺸﻮﺩ.
ﻣﻨﻔﻰ ﺑﻴﺎﻧﺪﻳﺸﻰ،
ﺁﻧﭽﻪ ﻧﺼﻴﺒﺖ ﻣﻴﺸﻮﺩ ﻣﻨﻔﯽ ﺍﺳﺖ.

ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﻛﻮﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻓﻌﻞ ﻣﺎ ﻧﺪﺍ
ﺳﻮﻯ ﻣﺎ ﺁﻳﺪ ﻧﺪﺍﻫﺎ ﺭﺍ ﺻﺪﺍ

ﺷﻚ ﻧﻜﻨﻴﺪ!
ﺍﻳﻦ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﻛﺎﺋﻨﺎﺕ ﺍﺳﺖ...
و ﺭﺍﺯ ﺁﺭﺍﻣﺶ، ﺩﺭ ﺭﻫﺎ ﮐﺮﺩﻥ ﺫﻫﻦ ﺍﺯ ﻧﮕﺮﺍﻧﯽ ﻫﺎ و توکل و شکرگزاری از خداوند است

@ensaney

ترکیب طلایی یعنی:
خودت،خدات،خانوادت
باور کن با این ترکیب باخت نمیدی!

@ensaney

???✅✅?

https://www.instagram.com/reel/C7SM_f9M4gt/?igsh=MXQ3Z2k2OG53aHoxZg==

منِ عزیز !
بیا در صلح باشیم با خودمان و با جهان و با حیوانات و با آدم‌ها.
بیا لذت ببریم از زندگی، از این ثانیه‌های بی‌قراری که باقیمانده، بیا کِیف کنیم از اینکه هستیم و حضور داریم و می‌بینیم و می‌شنویم و لمس می‌کنیم و می‌چشیم و راه می‌رویم.

بیا ادامه دهنده و سمج باشیم برای زیستن، برای آرزو کردن و به آرزوها رسیدن، برای عشق ورزیدن، و مهربان بودن.

منِ عزیزم! حرف زدن با تو مرا آرام می‌کند، از دور که می‌بینمت، خوشحال می‌شوم که منی و آدمِ دیگری نیستی و این یعنی خیلی دوستت دارم، از تو مراقبت می‌کنم و سعی دارم آنقدر خوب و مهربان و درست زندگی کنم که برای دنیای بعد از تو نگران باشم
نگران برای این‌که جهان در نبود تو، چطور کسی را جایگزینِ تو خواهد کرد؟ چطور دلش خواهد آمد کسی را جایگزین تو کند؟
من این‌قدر تو را دوست دارم؛ این‌قدر که فکر می‌کنم هیچ‌کس جایگزین تو در زمین نخواهد شد، منِ عزیز.

خداجونم شکرت?****@ensaney

♥️??✅✅?

اينو مينويسم براى تویی ک امروز زیاد رو مود نیستی ! برای تویی ک انرژیت افت کرده !

روزا میگذرن، خوب یا بد، خوشحال یا ناراحت! هیچی موندنی نیست، اگر الان بی‌حوصله یا ناراحتی، اینم میگذره!
فردا، شایدم پس‌فردا یادت میره دلتنگی امروز رو!
ولی بیا کارامونو انجام بدیم، برناممونو تیک بزنیم و جای عذاب وجدان انجام ندادن کارمون، حس مفید بودنو ب لحظمون اضافه کنیم!
من همینجا، همین لحظه بهت قول میدم، سختیا میگذرن، و تویی ک جا نزدی و تا آخرش رفتی، ی روز ب خودت افتخار میکنی.

@ensaney
✅✅✅?????♥️

❄️نگذارید بادکنک خشم بیش از حد باد شود

◽️یک ماشین بوق می‌زند و ما با تمام وجود می‌خواهیم راننده‌اش را از وسط نصف کنیم.

◽️در اتوبوس بچه‌ای گریه می‌کند، دندان‌هایمان را از خشم به هم فشار می‌دهیم.

◽️یک نفر سؤالی را دو بار تکرار می‌کند و می‌خواهیم سرش را به دیوار بکوبیم.

◽️در ترافیک، ماشین جلویی چند ثانیه دیر حرکت می‌کند، دلمان می‌خواهد گاز بدهیم و از رویش رد شویم.

◽️بچه چیزی از دستش می‌افتد و می‌شکند. چنان داد می‌زنیم که انگار کسی را کشته است.

◽️و ده ها مورد دیگر...

آیا واقعا این چیزها تا این حد عصبانی‌کننده هستند؟

بسیاری از چیزهایی که باعث می‌شوند به شدت عصبانی شویم، در واقع دلیل اصلی عصبانیت ما نیستند.

از جای دیگری دلخوریم.

مسائل حل‌نشده‌ در زندگیمان به مرور زمان جمع شده‌اند و بادکنکی از خشم ساخته‌اند.

حالا هر سوزن کوچکی می‌تواند ما را منفجر کند.

مرد یا زنی ممکن است به خاطر رفتاری خاص از همسرش دلخور باشد و سال‌ها در مورد آن چیزی نگوید. آن رفتار هم مدام تکرار می‌شود و بادکنک باد می‌شود.

کارمندی از همکار خود گلایه دارد و هیچ نمی‌گوید و بادکنک هرروز باد می‌شود. فردی از خانواده آسیب دیده، در زندگی سرگردان و افسرده است و برای سال‌ها تراپی نمی‌رود و از هیچ کس هم کمک نمی‌خواهد. بادکنک هرروز بیشتر باد می‌شود.
دانشجو، زورگویی استاد راهنما را سال‌ها تحمل کرده و سکوت می‌کند.

?تکلیف مسائل زندگی را روشن کنید.
نگذارید مسائل در طولانی‌مدت، حل‌نشده باقی بمانند. در مورد آنها حرف بزنید، گفتگو کنید یا توافق کنید.

?اگر با تلاش هم حل نمی‌شوند و راهی ندارند، آنها را بپذیرید و راه دیگری در زندگی آغاز کنید.

?بلاتکلیف ماندن مسائل، روان ما را فرسوده می‌کند. نگذارید بادکنک خشمتان، بیش از حد باد شود.

@ensaney

??✅✅??