🔊فایل صوتی

🎙 در سومین اپیزود از اولین فصل رادیو موژ، از تنهایی حرف زدیم.

🪴 بیشتر آدم‌ها از تنهایی فراری‌اند، چون نمی‌دانند تنها که می‌شوند باید چکار کنند.
تنهایی انگار یک صندلی است که آدم را روبه‌روی خودش می‌نشاند؛ یا شاید هم یک آینه سیار باشد، که مثل اجل معلق، هی جلوی روی آدم ظاهر می‌شود و می‌گوید خودت را نگاه کن.
و آدم‌ها از نگاه کردن به هیچ‌کس و هیچ‌چیز جز خودشان، این‌قدر فراری نیستند.
می‌ترسند تنها شوند و بیفتند به خودکاوی. کرده و ناکرده‌هاشان یادشان بیفتد. احساسات و عواطفی که قایم کرده‌اند رو شود. یا حتی اعتقاداتِ جورواجورشان دهان باز کند و تفکراتشان بریزد روی دایره.
می‌ترسند قضاوت‌هاشان یادشان بیفتد و وجدا‌ن‌شان بیاید وسط. یقه‌شان را بگیرد و سین‌جیم‌شان کند که چرا فلان‌جا حق فلان‌کس را خوردی و بهمان جا حال یارو را گرفتی.
می‌ترسند فیل‌شان یاد هندوستان کند و گذشته‌شان مثل بختک بیفتد به جان‌شان. اضطراب دارند که نکند گذشته مثل گرداب، بکشاندشان به عمق یک ویرانی.
#مصطفی_سلیمانی

.
*🆔 @sokhanranihaa
🆔 @radiomozh
🆑 #کانال‌سخنرانی‌ها
🌹***

مجله همشهری داستان
شماره ۱۴۱
مهرماه ۱۴۰۳

متن داستان کوتاه:
کله‌قند عروسی
#مصطفی_سلیمانی

❤️☘ @filsofak

?️ در سومین اپیزود از اولین فصل رادیو موژ، از تنهایی حرف زدیم.

? بیشتر آدم‌ها از تنهایی فراری‌اند، چون نمی‌دانند تنها که می‌شوند باید چکار کنند.
تنهایی انگار یک صندلی است که آدم را روبه‌روی خودش می‌نشاند؛ یا شاید هم یک آینه سیار باشد، که مثل اجل معلق، هی جلوی روی آدم ظاهر می‌شود و می‌گوید خودت را نگاه کن.
و آدم‌ها از نگاه کردن به هیچ‌کس و هیچ‌چیز جز خودشان، این‌قدر فراری نیستند.
می‌ترسند تنها شوند و بیفتند به خودکاوی. کرده و ناکرده‌هاشان یادشان بیفتد. احساسات و عواطفی که قایم کرده‌اند رو شود. یا حتی اعتقاداتِ جورواجورشان دهان باز کند و تفکراتشان بریزد روی دایره.
می‌ترسند قضاوت‌هاشان یادشان بیفتد و وجدا‌ن‌شان بیاید وسط. یقه‌شان را بگیرد و سین‌جیم‌شان کند که چرا فلان‌جا حق فلان‌کس را خوردی و بهمان جا حال یارو را گرفتی.
می‌ترسند فیل‌شان یاد هندوستان کند و گذشته‌شان مثل بختک بیفتد به جان‌شان. اضطراب دارند که نکند گذشته مثل گرداب، بکشاندشان به عمق یک ویرانی.
#مصطفی_سلیمانی

?«از تنهایی» را از رادیو موژ بشنوید.

?موژ در:
تلگرام
کست‌باکس
اینستاگرام
#رادیو_موژ
#تنهایی #از_تنهایی
#پادکست_فارسی
?️@radiomozh

قیر مذاب

افسردگی از متداول‌ترین بیماری‌های خلقی‌ست که همیشه درد روحی می‌آفریند. "وینستون چرچیل" افسردگی را به یک سگ سیاه تشبیه کرده است. سگ سیاهی که معمولاً همراه فرد مبتلا است. این سگ با بدتر شدن اوضاع بزرگ‌تر می‌شود. همهٔ انرژی شخص را می‌گیرد. همچنین به سختی می‌توان با او دست و پنجه نرم کرد.

سگ سیاه، مثال خوبی‌ست. اما افسردگی همچنین می‌تواند شبیه قیر باشد. بچه که بودم داخل قیر تَری _که برای ایزوگام پشت‌بام تهیه شده بود_ گیر کردم.

هیچ‌چیز دردناک‌تر از این نیست که دمپایی‌های زرد پنج سالگی‌تان، برای هميشه به قیر بچسبد. متأسفانه اقوامم هنوز فیلم آن روز -که خواهرم از من گرفته بود- می‌بینند و می‌خندند. منی که گریان و ترسیده داد می‌زدم « کمک». بله درسته. می‌دانم کافی بود پایم را از دمپایی بیرون بکشم تا خلاص شوم، اما آن‌موقع در عالم بچگی فکر می‌کردم قرار است تا ابد گیر کنم. از آن خاطره به بعد دیگر تماسی با قیر نداشتم. تا این که سال‌ها بعد در جست‌وجوی معنی افسردگی، دوباره به آن برخوردم.

به نظرم افسردگی شبیه قیر نیمه‌مذاب ا‌ست. قیری که از افکار جاری می‌شود. این چسبندهٔ لعنتی انسان را کم‌کم از فرق سر تا نوک انگشتان در خود می‌بلعد. جوری که فرد افسرده به جز سیاهی چیزی نمی‌بیند. قیر سیاه، مانع حرکت‌ می‌شود. تصمیم‌گیری را دشوار می‌سازد و حتی درست اندیشیدن‌ را هم مختل می‌کند.
در صورتی که مراقب نباشید ممکن است زمان زیادی در آن گیر کنید. چنان‌که با هر تلاش برای خلاصی، فقط خسته و بی‌انرژی‌تر شوید. در آخر اگر اقدامی نکنید ممکن است این قدر دیر شود که گوشه‌ای بیفتید و فقط به مرگ بیندیشید.
#مصطفی_سلیمانی

#افسردگی

❤️☘ @filsofak

?مقاله:
توهین و مقابله به مثل در ترازوی فقه و اخلاق

?نویسنده:
مصطفی سلیمانی

?مجله:
حیات معنوی، شماره ۱۹

☘❤️ @filsofak

*Ⓜ️ نشانه‌های فردی که صلح درون دارد:*

*?1. سازگاری شناختی:* آن‌چه که در فرد خالص و یک‌رنگ خودنمایی می‌کند این است که تناقضی میان رفتارها و باورهای او دیده نمی‌شود. از این رو، فرد خالص، دچار تشویش و ناهم‌خوانیِ درونی نیست و در نتیجه، نیازی نمی‌بیند که برای رفع این تشویش و اضطراب به خودفریبی یا دیگرفریبی پناه ببرد. زمانی که رفتارهای فرد با اعتقادات درونی او انطباق نداشته باشند، درون‌دادهای آزاردهنده و ناراحت‌کننده بسیاری را تجربه می‌کند که او را به سمت و سوی رفع ناهم‌خوانی و عذاب وجدانِ ناشی از یک‌رنگ نبودن سوق می‌دهند.

*?2. اطمینان به باورها:* فردی می‌تواند یک‌رنگ و یک‌دل باشد که نسبت به باورهایی که دارد به قطعیت و یقین رسیده باشد. زمانی که در درون فرد نسبت به یک باور تردید وجود داشته باشد، به صورت ناخودآگاه، بسیاری از اعمال او مطابق با باور ذکر شده نخواهد بود و به همین علت، زمینه برای بی‌اخلاصی و تنازع درونی او فراهم خواهد شد.

*?3. رضایت درونی:* زمانی که یک فرد به این توانایی می‌رسد که بتواند مصیبت‌های زندگی و رنج‌های روحی و جسمی خودش را کنترل کند، احساس عمیقی مبنی بر رضایت درونی در او شکل می‌گیرد.

*?4. خودانگیختگی:* فردی که به خلوص و یک‌رنگی درونی رسیده است، بر پایه ترس‌ها و تجربیات گذشته خود زندگی نمی‌کند. او نسبت به آینده تفکر مثبتی دارد و با توجه به تمرکزی که بر اهداف قوی خود دارد، نوعی اعتماد به نفس و خودکارآمدی را در درون خود حس می‌کند و در نتیجه، تاب‌آوری و تحمل بالایی را در مواجهه با موانع خواهد داشت. چنین فردی به راحتی قادر است به رفتارهای خودانگیخته و ابتکارآمیز دست بزند.

*?5. لذت‌جویی در لحظه:* در حالت اخلاص و یک‌دلی، فرد هیچ‌گونه کشمکش و نزاعی درون خود ندارد و اضطراب و ترسی نیز احساس نمی‌کند. او می‌تواند به صورت متمرکز لحظه را احساس کند و ارتباط عمیقی با احساسات و افکار خود و دیگران برقرار کند. لذت بردنِ بی‌کم‌ و کاست از زندگی، رهاورد ثبات و یک‌رنگی درونی است.

*?6. پذیرش بی‌قضاوت:* قضاوت نتیجه غیبت بخش هوشیار ذهن است. فرد خالص و یک‌رنگ، از این‌ رو که توانسته بخش هشیار ذهن خودش را با بخش ناهشیار آن مرتبط کند، دچار پیش‌داوری و قضاوت در مورد دیگران نمی‌شود. او نسبت به فرد مقابل خود هیچ‌گونه جهت‌گیری‌ای ندارد و در نتیجه می‌تواند بدون تعصب و گمانه‌زنی، بر مبنای واقعیت با دیگران مواجهه داشته باشد. فرد خالص، به هیچ‌وجه تمایلی به ارزشیابی و تعبیر و تفسیر رفتار دیگران ندارد، زیرا مایل به جنگ و ستیز و کشمکش با دیگران نیست.

*?7. فراغت:* تشویش خاطر در لحظه حال، برآمده از گذشته نامطلوب و آینده مبهم است. فردی که به اخلاص و صفا و صمیمیت درونی رسیده است، از این نوع نگرانی‌ها فارغ است.

*?8. خشنودی:* این باور که جهان هستی هدفمند و هماهنگ است، سبب می‌شود که فرد خالص، یک همبستگی عمیق میان خود و دیگران و طبیعت احساس کند و به این ترتیب، در برخورد با رویدادهای زندگی، احساس سپاس، تقدیر و تحسین داشته باشد. تنها چنین فردی است که می‌تواند با لبخند و تبسم به جهان هستی نگاه کند.

*?9. سهل‌گیری:* روحیه یک فرد با اخلاص و یک‌رنگ، کاملاً صمیمانه و آغشته به صفا و نشاط است. بدیهی است که این حالات، تنها با تسامح، آسان‌گیری و مدارا پدید می‌آیند و سخت‌گیری به هیچ عنوان با آرامش هم‌خوانی ندارد.

*▪️مصطفی سلیمانی* +++

*? @zistboommedia *|| مدرسه علوم انسانی