یادت هست آن شب…

امروز 29 بهمن ، سپندار مذگان ( روز عشق) در ایران است. این جشن بسیار کهن‌تر از ولنتاین است،

سپندارمذگان روز عشق ایرانیان خجسته باد❤️

به این نتیجه رسیده‌ام که بیشتر مردم بزرگ نمی‌شوند. ما جای پارک خودمان را پیدا می‌کنیم و به کارت‌های اعتباری‌مان افتخار می‌کنیم. ازدواج می‌کنیم و جرات می‌کنیم بچه دار شویم و به آن بزرگ شدن می‌گوییم. اما فکر کنم بیشترین کاری که می‌کنیم پیر شدن است. ما تراکم سال‌ها را در بدن‌هایمان و روی صورت‌هایمان این طرف و آن طرف می‌بریم اما معمولا خودِ حقیقیِ ما، کودکِ درون‌مان، هنوز بی‌گناه است و مثل گیاه مگنولیا خجالتی است.

•نامه‌ای به دختر | مایا آنجلو

@poemmotion

دوش در حلقهٔ ما قصّهٔ گیسویِ تو بود
تا دلِ شب سخن از سلسلهٔ مویِ تو بود

دل که از ناوَکِ مژگانِ تو در خون می‌گشت
باز مشتاقِ کمانخانهٔ ابرویِ تو بود

هم عَفَاالله صبا کز تو پیامی می‌داد
ور نه در کس نرسیدیم که از کویِ تو بود

عالَم از شور و شرِ عشق خبر هیچ نداشت
فتنه انگیزِ جهان غمزهٔ جادویِ تو بود

منِ سرگشته هم از اهلِ سلامت بودم
دامِ راهم شِکَنِ طُرِّهٔ هندویِ تو بود

بِگُشا بندِ قَبا تا بِگُشایَد دلِ من
که گُشادی که مرا بود ز پهلویِ تو بود

به وفایِ تو که بر تربتِ حافظ بِگُذَر
کز جهان می‌شد و در آرزویِ رویِ تو بود

#حافظ

عشق ورزیدم و عقلم به ملامت برخاست
کان که عاشق شد از او حکم سلامت برخاست

هر که با شاهد گل‌روی به خلوت بنشست
نتواند ز سر راه ملامت برخاست

که شنیدی که برانگیخت سمند غم عشق
که نه اندر عقبش گَرد ندامت برخاست

عشق غالب شد و از گوشه‌نشینان صلاح
نام مستوری و ناموس کرامت برخاست

در گلستانی کآن گلبن خندان بنشست
سرو آزاد به یک پای غرامت برخاست

گل صدبرگ ندانم به چه رونق بشکفت
یا صنوبر به کدامین قد و قامت برخاست

دی زمانی به تکلف بر سعدی بنشست
فتنه بنشست چو برخاست قیامت برخاست
#سعدی

?

.
لطفا به گیج‌ها ادمهایی که دلشان نور است و پاک... رحم کنید!
لطفا به گیج‌های ساده‌ی بی‌شیله‌پیله که بلد نیستند نقشه‌های پیچیده بکشند، توی سرشان نه کلاف هزارگره، که خیابان‌های صافِ رو به مقصد است رحم کنید.
لطفا به گیج‌هایی که متوجه متلک نمی‌شوند، نمی‌فهمند کلفت شنیده‌اند، پس‌وتهِ حرف را نمی‌گیرند، گوشه‌وکنایه را نمی‌فهمند، نیش را نوش فرض می‌کنند رحم کنید.
لطفا به گیج‌هایی که خیال می‌کنند جهان همان مدار ساده‌ی یک‌طرفه‌ای است که یک‌طرفش را وصل کنی به باطری، در طرف دیگر لامپی روشن می‌شود رحم کنید. آن‌ها از سیستم‌های پیچیده، سیاست‌های زبانی، دیپلماسیِ دوزوکَلک و مدارهای هزار سیم و هزار کلید سردرنمی‌آورند.

گیج‌ها در دنیای ساده و صمیمی خودشان، خوش‌دلانه و خوش‌باورانه هر حرفی را باور می‌کنند و گوینده‌ی حرف را صادق و خوش‌قلب می‌بینند.
@poemmotion
کامِ گیج‌ها از وقتی پر از زهر می‌شود که چیزی، حرفی، گیرنده‌هایشان را روشن می‌کند و می‌فهمند دنیا آن‌قدرها که فکر می‌کردند خالص و بی‌غش نیست. می‌فهمند پشت حرف‌ها حرفی دیگر هست و پشت لبخندها حرف‌های نگفته هست.
و امان از وقتی که گیج‌ها آن پشت‌وپسله‌ها را کشف می‌کنند. یک‌باره دنیایشان ناامن می‌شود؛ شروع می‌کنند به فهمیدن، و به مرور هرچه تا حالا نمی‌فهمیدند... و سقوط می‌کنند در قعر چاه واقعیت.
دنیای رنگیِ گیج‌ها یکباره خاکستری می‌شود و ازآن‌به‌بعد خودشان را برای همه‌ی ساده‌دلی‌ها وخوش‌باوری‌ها سرزنش می‌کنند.
در درون هر گیج یک پرچینِ شمشادیِ سبز قشنگ است که با فروریختنش باورهایش هم خراب می‌شوند
و
دیگر آن آدم سابق نمی‌شود.

لطفا دنیای گیج‌ها را با متلک‌ها، با دسیسه‌ها، با خودبینی‌ها به گند نکشید.
او عوض می‌شود، تلخ می‌شود، ساکت می‌شود، در خود فرو می‌رود، و یک روز دل خودتان برای آن گیجِ خندانِ ساده‌ که بود تنگ می‌شود.

امضاء: یک گیج سابق

سودابه فرضی پور
@poemmotion

آب درون ظرف، شفاف است؛
آب دریا اما تیره!

حقیقت‌های کوچک کلماتی شفاف دارند،
حقایق بزرگ اما سکوتی عظیم...

#رابیندرات_تاگور
@poemmotion

‏باید حرف زد،
یک چیزی گفت
تا نکند یک دفعه آدم گریه‌اش بگیرد
آن هم بی صدا،
طوری که حتی اگر
کسی پَهلُوی آدم نشسته باشد نشنود.

✍ #هوشنگ_گلشیری
@poemmotion

اگر در تمام دنیا تنها یک نفر باشد
که به راستی از او خوشتان نیاید!
او همان كسي است
که با حلقه ای محکمتر از فولاد،
خود را به او وصل کرده اید.

دلیل اینکه گاه مردم ما را می آزارند این است که
روح آنها "توجه الهی" و
"دعای خیر" ما را می جوید.
اگر برای آنها برکت و آمرزش بطلبیم،
دیگر آزارمان نمی دهند.
از زندگیمان بیرون می روند و
خیر و صلاحشان را جایی دیگر می یابند...

? از دولت عشق
✍️? #کاترین_پاندر
@poemmotion

لحظه را زندگی کن
لحظه را در تمامیتش زندگی کن،
در حقیقتش، در ناکجایی‌اش،
و همه چیز را درباره آینده فراموش کن،
هیچ زمان دیگری وجود ندارد.

@poemmotion