دوست نزدیکتر از من به من است...
آنکه خود را در حجب می بیند و می داند و می شنود : که تو حجاب خودی حافظ از میان برخیز !
پس عمری بی دوست چگونه زیسته است...؟!
اگر زیسته ، با دوست بوده است...
در حجاب توهم حجاب...
ولی به نور، الله نورالسموات و الارض

?سایه

?موسیقی الهی هله‌لویا به معنای تسبیح و ستایش خداوند

@solookearefane

https://youtu.be/eO8WgEgi0tk

مهم، ماندن در طریق حق است
خداوند را جستجو کردن
و اوقات را
و قلب را
صرف او کردن...

?سایه

@solookearefane

✨???????
??????
???
?
#شرح_دعای_عرفه (41)
#طمع_به_لطف_حق

? « وکلما ایستنی اوصافی اطمعتنی مننک»
? و هر آن گاه یا هر چه اوصاف ناشایسته ام مرا مایوس می سازد احسان بی پایان تو مرا به طمع می آورد.

مقایسه یأس با طمع
مشخصا طمع از یأس بهتر است البته طمع باید به چیزی متعالی تر از انسان باشد , تا ارزش داشته باشد , صفات به صورت خام قابل تحلیل نیستند , اخلاقی بودن آنها وابسته به این هست که به چیزی متعلق اند « اطمعتنی مننک » , وقتی که انسان طمعش به الطاف و نعم و احسان بی پایان «پروردگار» باشد , از این منظر این طمع ارزشمند است.

#راه_رهایی_از_یأس
این فقره شریف دعا این را برای ما آشکار می شود که راه رهایی از یأس ها و ناامیدی ها طمع داشتن است , امید بلند داشتن است , خواستن است و برای این که این طمع و امید را داشته باشی باید «حق را و منت ها والطاف و احسان پروردگار را بشناسی»

? ریشه ی این طمع هم در خود آن منّت هاست که کسی که نعمتی را عرضه می دارد لابد برای استفاده ی تو عرضه می دارد , کسی که لطف بی پایانی را به منصه ی ظهور رسانده و برای تو فراهم کرده , اجازه داده طمع کنی و از آن استفاده کنی , بنابراین خود طمع هم توجیح می شود به سبب این زمینه ای است که خود پروردگار فراهم کرده.

? سبب یأس آدمی
اوصاف آدمی دو ویژگی دارد که سبب یأس می شوند :

1- یکی این که این صفت ها متکثرند و متعددند و این کثرت ذاتی آنهاست و چه بسا که متضاد هم قرار می گیرند و باعث یأس انسان می شود. یک صفتی دارد که حق را می خواهد و حق را دوست دارد و صفتی دارد که فرزند و خانواده را دوست دارد , صفتی دارد که راحتی را دوست دارد و صفتی دارد که مجاهده در راه حق را دوست دارد و این ها در تضاد با هم قرار می گیرند , و خود همین سبب یأس انسان می شود.
در این مقابله, اعتدال و عدالت میان این صفات را رعایت کردن کار بسیار بسیار سختی است که #عدالت آن صفتی است که صفات دیگر انسان را جمع می کند و انسان را به مرزهای انسان کامل نزدیک می کند, این عدالت است که ریشه در عصمت دارد و انسانی که عدالت ندارد هر چند که صفت های خوبی دارد اما این صفت ها باز می توانند در تضاد با هم باشند و لاجرم سبب پراکندگی انسان بشود .

2-دومین مسئله این هست که این اوصاف به انسان باز می گردد و انسان به خودش که نگاه می کند این صفات ناشایست را می بیند و شأن عبد هم همین است که نگاه بکند و تمام بدی ها را از خود بداند.

? اما در مقابل, طمع انسان به منت های بسیار پروردگار است و منت ها به یک «ذات وحدت » نسبت دارند , «مننک» , از او سرچشمه می گیرد.

❤ باطن تمام این نعمت ها رحمت تو و محبت بی پایان توست , محبت آگاهانه و عاشقانه ی توست...
پس ریشه در وحدت و در ذات بی مثال پروردگار دارد که «وسعت رحمته کل شی »

حتی جهنم هم جایی است برای رشد انسان و نمودی از رحمت پروردگار است چه برسد به.... بهشت پروردگار و همنشینی وحضور بی مثال وجود مقدس ✨ پیامبر اکرم و ✨ حضرات معصومین و ✨ انبیای الهی و ✨ فرشتگان و ✨ خوبان درگاه خداوند که همه ی این ها نشانه ی لطف او و نشان ذات لطیف اوست.

@solookearefane

#اربعین_کلیمی
#چله_رها_کردن (37)

?**رها کردن یاس و ناامیدی

الزمر**
قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ

ﺑﮕﻮ : ﺍﻱ ﺑﻨﺪﮔﺎﻥ ﻣﻦ ﻛﻪ [ ﺑﺎ ﺍﺭﺗﻜﺎﺏ ﮔﻨﺎﻩ ] ﺑﺮ ﺧﻮﺩ ﺯﻳﺎﺩﻩ ﺭﻭﻱ ﻛﺮﺩﻳﺪ ! ﺍﺯ ﺭﺣﻤﺖ ﺧﺪﺍ ﻧﻮﻣﻴﺪ ﻧﺸﻮﻳﺪ ، ﻳﻘﻴﻨﺎً ﺧﺪﺍ ﻫﻤﻪ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﻰ  ﺁﻣﺮﺯﺩ ; ﺯﻳﺮﺍ ﺍﻭ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺁﻣﺮﺯﻧﺪﻩ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺍﺳﺖ ;(٥٣)

مومن بخل ندارد
و علت نداشتن بخل در مومن , اتصال او به غنی هستی است

?سایه

@solookearefane

#اربعین_کلیمی
#چله_رها_کردن (36)

?رها کردن بخل

خودداری کردن از صرف مال در جایی که بخشیدن لازم است  بخل
و بخشیدن در جایی که نباید خرج کند تبذیر است و حد وسط آن دو ستوده است .

پیامبر اکرم فرمودند : بخل و ایمان در دل بنده ای جمع نمی شود .

?محجته البیضاء( راه روشن)
جلد 3صفحه311

@solookearefane

تقدیم به استاد گرانقدر
جناب آقای دکتر سید مهدی‌هومان بهشتی

ای جان و ای دو دیده بینا چگونه‌ای؟
وی رشک ماه و گنبد مینا چگونه‌ای؟

ای ما و صد چو ما ز پی تو خراب و مست
ما بی‌تو خسته‌ایم تو بی‌ما چگونه‌ای؟

آن جا که با تو نیست چو سوراخ کژدم است
و آن جا که جز تو نیست تو آن جا چگونه‌ای؟

ای جان تو در گزینش جان‌ها چه می‌کنی
وی گوهری فزوده ز دریا چگونه‌ای؟

ای مرغ عرش آمده در دام آب و گل
در خون و خلط و بلغم و صفرا چگونه‌ای؟

زان گلشن لطیف به گلخن فتاده‌ای
با اهل گولخن به مواسا چگونه‌ای؟

ای کوه قاف صبر و سکینه چه صابری
وی عزلتی گرفته چو عنقا چگونه‌ای؟

عالم به توست قایم تو در چه عالمی
تن‌ها به توست زنده تو تنها چگونه‌ای؟

ای آفتاب از تو خجل در چه مشرقی
وی زهر ناب با تو چو حلوا چگونه‌ای؟

زیر و زبر شدیمت بی‌زیر و بی‌زبر
ای درفکنده فتنه و غوغا چگونه‌ای؟

گر غایبی ز دل تو در این دل چه می‌کنی
ور در دلی ز دوده سودا چگونه‌ای؟

ای شاه شمس مفخر تبریز بی‌نظیر
در قاب قوس قرب و در ادنی چگونه‌ای؟

?مولانا

@Manzare_Mowlana

الحمدلله رب العالمین را گاهی اینگونه معنا کنیم که
خدایا شکرت که تو هستی!
و تویی که رب عالمین هستی ...
الرحمن الرحیم

?سایه

@solookearefane