این متن آقای اناری هم دوست داشتم.کلا من شخصیت متفاوت ایشونو ، ذهنیت متفاوت ایشونو دوست دارم...??

بقول قرآن
دراین ها نشانه هایی است باشد که تفکر کنیم... شب‌تون‌بخیر رفقای خسته...(البته من یکم بعد میخوابم ولی سعی میکنم شب بیدارشم...)

مثلا میگن آقای اناری صادقانه بگو تو مدت10روز کمتر بیشتر؛ چقدمیتونیم پیشرفت کنیم؟

منی که بیست واندی ساله تدریس میکنم با ده ها هزار دانش آموز سروکارداشتم
صادقانه بگم
بستگی به خودت داره
اگ تو آدمی هستی که بخودت میگی نمیشه کاری کرد
احتمالانمیشه کاری کرد.
ولی اگه باذهن بازی وفکرمیکنی که احتمالامیشه
قطعا برات اتفاق میفته.
درمورد نه فقط زبان بلکه همه درسا میشه پیشرفت کرد
من کسانی رو دیدم که مثلاسنجش جامع دو طرف رتبه چهاررقمی شده وتوجامع سه شده دورقمی .
ممکنه بگی اینا استثناعه آقای اناری؛
خب چرا تو هم چرا استثنا نباشی
معلومه که اینا استثنان
شعارمن اینه همیشه: #مایک_درصدی هستیم .
یک درصدی باید باشی تانتیجه بگیری
اگ فکر۹۹درصدبقیه روبکنی وهمه بهانه هاروبیاری که نتیجه نمیگیری
اگ فکرت اینه اونا استثنان
خب توام استثنا باش.
اون استثناها چیکارکردن؟
اونا اومدن اول ازهمه خواستن وگفتن آغا درزمان باقیمونده میشه تغییرکرد
اعتماد کردن به صحبت آدم های باتجربه؛ آدم های خیرخواه مثل بنده نوعی وسایراساتید که داریم واینها براساس تجربه میگن که آغامیشه
اگه تو زبانتو دریک روزمیتونی20-30-40درصدببری بالا و عمومی های دیگ هم همینطور
حالااختصاصیاکمتر بره بالا #مثلا ؛ چون سخت ترم هست ومباحث بیشترداره حالاهرچی؛
مثلا10درصدببری بالا یه روز؛
مگه چقدبایدبالاتربزنی نتیجت عوض شه؟
مگه لازمه همه رو صدبزنی؟
خودتم میدونی که لازم نیست
خودت میدونی رتبه های یک تاهزار مثلازبانشونو 70درصدبوده؛ مثال میگم زبانو. حالادرسای دیگ.
تو همینکه یه روز 10-20درصدخودتوبکشونی بالافرق قبول شدن یانشدن تورشته موردنظرته
به صدنگاه نکن
سیاه سفیدنگاه نکن
مهم اینه توروزهای باقیمونده چطوری میتونم اینوببرم بالا
من بهت قول میدم اگه ازمنابع درست استفاده کنی و #ذهنتم_بازباشه و #اعتمادکنی_به_خودت ؛
این همه مسیراومدی
اعتماد کنی این چندروزباقیمونده رو که میتونی نتیجه تو عوض کنی
من به تو قول میدم
که تو میتونی حداقل ۱۰-۲۰درصداین درصدروبکشونی بالا.
آیا برای همه س؟
نه نه!
خیلیا که باورندارن و ذهنشون متمرکزنیست ولی تواینجایی ووقت گذاشتی
نشونه اینه که تو حتی اگ میگی نمیشه
ته دلت میگی شاید بشه
و نبریدی.
خیلیا بریدن
آفرین به توکه اومدی
خیلیا سرکرونا وعید بریدن
توهنوزاینجایی
خیلی عالیه
آفرین که اومدی
واقعاکارسختیه
من میفهمم
خب من کنکوردادم. من این همه سال باکنکوریابودم
خیلی کارسختیه
این روزای آخر
نفس بُره
طاقت فرساست
واقعاسخته
آفرین که اومدی
ی کم دیگ زوربزن
حداقل۱۰-۲۰درصدبالاتر
میتونی؛میتونی
زبانو که میتونی
بقیه رو هم که میتونی
زنده باد زنده باد زنده بااااد پرانرژییی.

#دکترشهاب_اناری
@JangeYekMahe
@Captain_2301

#ارسال_و_تایپ_ازخودم ?
بخاطرشماها که پیام میدین ناامیدین وقت گذاشتم نوشتم ازروحرفاش ؛ پس کپی ممنوع?

به‌جز خواب اولین کاری که بعد کنکور انجام میدین چیه؟

آخ آخ چقدر میفهمم...
بچه ها نگفتن جریان کنکور یه سری مزیتها داره...
که من انتخابش کردم
ولی یه سری اذیتها هم داره...
که فقط رو دوش خودته
گرفتن و جور کردن پول کتاب و چاپ و کلاس و...
اون‌ مراعاتی که اول میکردن وای بچه درس داره و اینا خبری نیس

ولی خوبه. اگه امسال رفتین و سالهای بعد سودای امتحان مجدد داشتین درهرزمینه ای ، به احدی چیزی نگین...

الان دیدم تو کامنتای پست بالا یکی نوشته بود اگه پشت بمونم حمایت مالی نمیشم و فیلان و بیسار گفتم بیام یه چیزی واستون تعریف کنم.
من تابستون پارسال بود که تصمیم گرفتم کنکور بدم، تو خونمون بودم و یه مدت در خفا تصمیم گرفتم درس بخونم بدون اینکه به خانوادم بگم یه چندتا کتاب دست دوم با پول تو جیبیای خودم خریدم و شروع کردم. خیلییی فراخانه و گه گاهی درس میخوندم و خب، اونطوری ادامه دادن برای کسی مثل من که یه مدت فاصله هم انداخته بود با کنکور یکم بد بود. یه مدت دیگه گذشت و من دیگه جدی تصمیم گرفتم کنکور بدم. آخرای تابستون بود و موعد انتخاب واحد و کلا شرایط سختی بود. نمیدونستم مرخصی بگیرم، واحدای کم بردارم یا ... . خلاصه تصمیمم هرچی که بود، باید بالاخره به پدر و مادرم اطلاع میدادم. اول به مامانم گفتم، سعی کرد منصرفم کنه اما دید زورش نمیرسه و تهش به بابامم گفتم و جفتشون باهم حمله کردن بهم و دقیقا این جمله رو گفتن که "اگه قرار بود چیزی بشی همون سال اول میشدی" و هزار تا حرف بدتر از این که حتی یادآوریشونم واسم دردناکه. اینو هم گفتن که یه قرون حمایت مالی ازم نمیکنن و تصمیمیه که خودم بدون مشورت خانواده گرفتم، پس بقیشم خودم باید انجام بدم. من اون شب تا صبح گریه کردم. تا مدت‌ها حالم بد بود اما اتفاقا باعث شد محکم‌تر درس بخونم. من تمام هزینه‌هایی که برای کنکور پرداخت کردم رو از پس‌اندازم یا از پول توجیبیم دادم. تقریبا یه ساله که هیچ لباسی نخریدم و این روزای آخر واقعا دیگه دارم از بی‌لباسی رنج میبرم??
یا کتاب خریدم یا چیزای مرتبط با درس و کنکور. حتی کتاب و اینا هم زیاااد نخریدم و سعی کردم تا جای ممکن با پی‌دی‌اف بخونم. تقریبا هیچ کلاسی هم نرفتم به جز چندتا تک جلسه‌ای واسه رفع اشکال. خواستم بگم اگه واقعا یه هدف مشخص و معقول تو ذهنتون داشته باشین، سختیاشو به جون میخرین. آره قطعا اگه راهتون هموارتر باشه و حمایت مالی و معنوی بشین، خیلی راحت‌تر میشه همه چی ولی خب همیشه همه‌چی اونجور که ما میخوایم نیست و اینو از من بشنوین که هرچی مسیر سخت‌تر، رسیدن شیرین‌تر✨

والا برا منم نمیدونن...
فکر میکنن دارم امتحان دانشگاه پاس میکنم!
چرا واقعا بعضیا توقع دارن چیزی که به خانواده توضیح نمیدیم به اونا توضیح بدیم؟

تازه این لا به لا یه بار!فقط یه بار شنیدم مامانم تو خونه داشت خیلی آروم میگف نمیدونم داره برا کنکور میخونه چیکار میکنه و...
که اومد اتاق چنان دعوایی راه انداختم که اون سرش ناپیدا! که چیزی که من به کسی نمیگم رو شما هم نباید بگین! اصلا کل پروسه ی این نگفتن! بخاطر برداشتن بار روانیِ اینه که کسی ازت نپرسه چه خبر از کنکور و چه خبر از جمع بندی و کنکور کِیه و... !

و اینو کسی که هنوز بار روانیش لهش نکرده متوجه نمیشه که میاد میپرسه چرا نگفتین.
اختیار اینو داشتم بیام عقب، از همون دوران دبیرستان میگفتم من نمیخوام کنکور بدم! بجای اینکه برم رو اوج بگم فقط داکتر شدن و بعد زیر فشار توقعات له شم?

البته من خیلی بچه مثبتی ام?
تا حالا امتحان نکردم ولی خب کنجکاو هم هستم
بدم نمیاد یه کامِ عمیق بگیرم در غمِ این چندسال اذیتِ کنکور‌...

بریم بخونیم فعلا? خدا بزرگه... درست میکنه درستش میکنیم.

#ناشناس فرمودین که : همشو به غیر از سیگارش هستم?

دلم عمیقاً یه روز آروم و بی دغدغه می خواد که بدون صدای آلارم بیدار شم، فکرم مشغول گذشته و آینده نباشه و با خیال راحت چاییمو بخورم. دوستامو دعوت کنم خونه و ناهارو باهم بپزیم و دور هم حرف بزنیم و بخندیم، عصر بریم کافیشاپ و بدون فکر مشغول خوردن قهوه و مکالمه…

ولی اگه این روزها کنترلش کنیم (سعی کنیم حداقل) اونوقت روزهای بدون اورثینک ما هم میرسه خواهر...