🔻متن کامل سیاستنامه راهبرد وفاق برای تأمین امنیت ملّی مبتنی بر رویکردی تاریخی به مسائل امنیت ملّی ایران

🔹معاونت راهبردی رییس جمهور در دورهٔ جدید، سیاست انتشار عمومی و دیجیتال متن سیاست‌نامه‌ها و پژوهش‌ها را اعمال خواهد کرد (مگر در موارد خاصی که محرمانگی ضروری است)، هم به منظور بسط شفافیت و بهره‌گیری عموم پژوهشگران ایرانی از نتایج سیاست‌پژوهی‌هایی که با منابع عمومی ممکن شده است، هم برای در معرض نقد عمومی قرار دادن پژوهش‌ها و هم برای کاهش هزینه‌های چاپ کاغذی و کاهش تخریب محیط زیست.

🔹سیاستنامه فوق توسط معاونت راهبردی رییس جمهور تهیه و در تاریخ ۱۵بهمن ۱۴۰۳ رونمایی شده است.

@css_govir

*⭕️ تأمل در معنای وفاق: تحلیل گفتمان تا پدیدارشناسی*

سخنان دکتر مقصود فراستخواه، جامعه‌شناس و عضو هیئات علمی مؤسسه پژوهش و برنامه‌ریزی آموزش عالی، در پنل جریان‌های اجتماعی و وفاق در همایش «گفتگوی ملی دربارهٔ وفاق ملی»:

نیاز به آن هست که از وفاق آشنایی‌زدایی بشود.

نخست. گفتمان وفاق و فورماسیون قدرت
می‌توانیم به تحلیل تبارشناسی وفاق بپردازیم. وفاق از کجای این جامعه برخاسته است؟ وفاق نه از ارادۀ این یا آن مقام و از قیام وقعودهای درون حکومت بلکه از تحرک اجتماعی و از پویایی‌شناسی درون جامعه ایران برخاسته است. در مناسبات میان جامعه و دولت، طی روندی اجتناب‌ناپذیر در چند دهه اخیر قدرت جامعه بیشتر شده است و صفات جمعیتی‌اش تغییر یافته است. موتاسیون‌های جمعیتی سبب شده است که دیگر قابل تصور نیست الگوهای چند دهه پیش حکمرانی در ایران یتواند در همان صورت تداوم داشته باشد. وفاق پاسخی به این بحران بود. با نشانه‌شناسی آخرین انتخابات مجلس و میزان مشارکت‌های بسیار پایین در آن و در انتخابات اخیر ریاست جمهوری در چرخش سال ۱۴۰۲ به ۱۴۰۳، گفتمان وفاق تولید شد که حاصل بحران در فورماسیون قدرت است.

دو. معناداری وفاق برای جامعه
یک پرسش دیگر هست. این فضای سخن(ژانر) تازه‌ای که به او وفاق می‌گویند و دولت آن را نمایندگی اجرایی می‌کند، تا چه حدی حاوی معناست؟ چگونه می‌تواند برای شهروندان معنادار بشود؟ کمترین لوازمی که می‌تواند شرایط امکان معناداری نسبی وفاق و اثرگذاری و پایایی وفاق را فراهم بیاورد این است که وفاق به معنای توافق شرکای قدرت در یک شرایط چندسالار الیگارشیک نباشد. به جای وفاق چندسالار، وفاق باید مردم‌سالار باشد یعنی وفاق بخشی از حاکمیت با مرکز آن و بخش‌های دیگر برای وفاق اصولی کل حاکمیت با جامعه از طریق پاسخگویی مؤثر به مطالبات فروخورده آنها باشد. تعارف‌آمیز نباشد و به شعور عمومی حرمت بنهد و مردم واقعا ببینند که در الگوی حکمرانی تغییراتی رضایتبخش در جریان است.

زندگی عمومی در شرایط کنونی کشورمان سرشت جدلی پیدا کرده است و دیگر وفاق تعارف‌آمیز اصلا جوابگو نیست. مردم برای یک زندگی معمولی حاضرند اگر از طریق وفاق نتوانستند از در دیگر وارد شوند. ولی ما مطمئنا نیاز به وفاق صلح‌آمیز داریم چون شرایط کشورمان در منطقه و جهان بگونه‌ای‌است که اگر هوشمندی به خرج ندهیم مکانی برای بازی بازیگران جهانی و منطقه‌ای خواهیم شد. اما این وفاق صلح‌آمیز به هیچ وجه دیگر نمی‌تواند تعارف‌آمیز و تناقض‌آلود باشد. تنها یک برنامه قوی و مؤثری از وفاق است که می‌تواند مردم و دولت و سرزمین‌مان را از این گذرگاه پرمخاطره بسلامت عبور بدهد.

سه. پدیدارشناسی وفاق
وفاق از کدام تجربه زندگی در اینجا برخاسته است؟ پشت تجربه وفاق نوعی حس استیصال و اضطرار اجتماعی و آرزوهای فروخورده‌ و آلام اجتماعی نهفته است که نیاز به تفهم دارد. وفاق نشانه‌ای از خواست زندگی صلح‌آمیز و نبوغ بقا در این سرزمین است. در وفاق نوعی جستجوی امید در نومیدی است. ذخیره پنهانی از دانش ضمنی تاریخی در پشت این وفاق هست و باید به آشکارگی آن کمک کرد. مردم ناراضی‌اند ولی می‌خواهند به نحو صلح‌آمیز برای کاهش محنت‌هایشان راهی کم‌هزینه پیدا بکنند. نوعی حس بی‌درکجایی می‌کنند. به هر مکانی برای ادامه زندکی متوسل می‌شوند و دولت را نیز در این میان بخشی از مکان ملی تلقی می‌کنند. در اینجا یک روایت اجتماعی از وفاق پنهان شده است و اسیر و در‌به‌در است. روایتی که صلح را مهم‌تر از حقیقت می‌داند برای ادامه زندگی در این سرزمین. و به جای جنگ بی‌پایان بر سر حقایق، صلح برای حقوق و برای خیر عمومی و پایداری یک سرزمین را ترجیح می‌دهد.

در مقالهٔ تفصیلی راه‌های اصلاح فورماسیون قدرت در میان جامعه و حکومت برای تولید یک وفاق پایدار، ساز و کارهای معنابخشی عمومی به وفاق صلح‌آمیز و در عین حال جدی، و احیای اجتماعی برنامه وفاق، مورد بحث قرار می‌گیرد.
@css_govir

👆فایل صوتی کامل پنل "جریان‌های اجتماعی و وفاق ملی" در همایش گفتگوی ملی درباره وفاق ملی

🔹با حضور صادق زیباکلام، بهاره آروین، جبار رحمانی، متین رمضانخواه، محمد رهبری، مقصود فراستخواه

🔸دی ماه ۱۴۰۳، به میزبانی معاونت راهبردی ریاست جمهوری

ویدئوی کامل این پنل در یوتیوب

🆔 https://t.me/css_govir
🆔 instagram.com/css.ir
🆔 https://eitaa.com/psvpresident

در این شب‌های سرد که سوز سرما در فضای خانه نیز آزارنده است، حواسمان به افراد بی‌خانمان باشد. لطفا اگر فرد بی‌خانمانی را مشاهده کردید،از طریق تماس با شماره تلفن ١٣٧ امکان گذراندن شبی گرم‌تر را برای او نیز فراهم کنید.

#تحولات_اجتماعی

✒️ @matinramezankhah

? کتاب بازگشت به جامعه‌مدنی
?️ اثر اسماعیل حسام‌مقدم، مدیر دفتر بوشهر #انجمن_ایرانی_مطالعات_فرهنگی_و_ارتباطات
?️انتشارات هامون نو

?️این کتاب شامل حدود دویست مقاله و یادداشت و متن سخنرانی نویسنده در طول دو دهه اخیر درباره‌ی جامعه مدنی و موضوعات مرتبط است که از میان هفتصد متن گزینش و ویرایش شده است. نویسنده با نگارش این اثر، به دنبال در معرض نقد قرار دادن اندیشیده‌های خود نزد متفکران و اندیشمندان است تا بتواند چشم‌اندازهای جدیدی را برای اندیشه خود ایجاد کند.

خرید اینترنتی کتاب :
https://ketabsara.co/Product/3356/بازگشت-به-جامعه-مدنی

https://www.hamooniran.ir/item/15404

#دفاتر_استانی_انجمن
#دفتر_بوشهر

? @irancsca

برای آن‌که زمستان برای همه ایرانیان گرم بماند، چرخ صنایع متوقف نشده و مدارس تعطیل نشوند، در کنار همدیگر دمای گرمایش را ٢ درجه کاهش خواهیم داد.

#تحولات_اجتماعی
#برای_ایران

✒️ @matinramezankhah

بازگشت مداوم به مردم
در ضرورت سنجش مداوم نظام با رضایت مردم به عنوان «ملاک و مناط و معیار و میزان کار»

‌مهمترین ویژگی انقلاب اسلامی در عام بودن آن بود. رهبری انقلاب، مشروعیت انقلاب را از همان ابتدا، در تکیه آن به مردم، یعنی توده و عامه مردم، تعریف کرد و تاکنون نیز جمهوری اسلامی بر همین نظر بوده است و اتکای به مردم، ویژگی جمهوری اسلامی و نقطه قوت اساسی آن بوده است.

من در مقاله‌ای با عنوان «بازسازی نظریه مردمی انقلاب اسلامی» در تحلیل جامعه‌شناختی راهپیمایی ۲۲ بهمن (اینجا)، تلاش کردم تا این رابطه را تبیین کنم و امکان آسیب‌شناسی مداوم نظام بر اساس دوری و نزدیکی رابطه‌اش با مردم را تحلیل کنم.
در بخشی از آن مقاله آورده‌ام که «جسارت بالایی می طلبد که انقلابی، در موعد سالانۀ از پیش تعیین شده‌ای، تمام حیثیّت خود را به آزمون حضور راهپیمایانۀ مردم بگذارد؛ این نوع تهوّر و شجاعت در هیچ انقلاب دیگری شبیه ندارد. راهپیمایی ۲۲ بهمن، انقلاب مجدّدِ دائمیِ هر ساله‌ای است که انقلاب اسلامی را زنده می‌کند و تازه نگه می‌دارد و حضور مردم تا الان باعث شده که انقلاب سرپای خودش بایستد. راهپیمایی ۲۲ بهمن نه «تجدید بیعت با انقلابی که در بهمن ۵۷ انجام شده» است و نه «مراسم گرامیداشت» و «جشن تولّد» انقلاب اسلامی است، بلکه، «تکرار سالانه خود انقلاب اسلامی» است؛ به نوعی «انقلاب مجدّد» است. راهپیمایی ۲۲ بهمن اینگونه نیست که ما به «یاد انقلاب اسلامی» بیرون بیایم و راهپیمایی کنیم، بلکه هر بار انقلاب اسلامی مجدّداً مورد تأیید مردم قرار می‌گیرد.»
و بر اساس این نظر، هشدار دادم که «جمهوری اسلامی باید مداوماً خودش را با «انقلاب اسلامی» بسنجد و با مردم بسنجد. مردم و رضایت مردم کوچه و بازار، نکتۀ اصلی است. اوّلین نکته‌ای که حضرت علی(ع) بعد از تذکّرات اخلاقی به مالک اشتر می‌فرمایند این است که مالک، «صالحین با نظر مردم ارزیابی می‌شوند».»

جمهوری اسلامی این گونه طراحی شده که رای و نظر مردم، معیار و میزان باشد، و اگر تاکنون توانسته در این زمانه پرآشوب، و منطقه پرتهدید و پردشمن، و علیرغم «تنهایی استراتژیک»، از مرزهای ایران و مردم ایران حمایت کند، بر اساس همین اتکا به مردم بوده است. از این روست که مردم و رضایت آنها، تنها نقطه قوت اصلی و اساسی نظام است و به تعبیر رهبر انقلاب «جلب رضایت مردم زمینه‌ساز جلب رضایت الهی» خواهد شد و «بهترین کارها و محبوب‌ترین ‌کارها آن است که مورد نظر توده‌ی مردم باشد، آنها را خشنود کند، آنها را راضی کند، هماهنگ با رضایت آنها باشد».

*?بررسی بایدها و نبایدهای ترمیم سرمایه اجتماعی دولت*

?نشست جمعی از اساتید و صاحب‌نظران علوم اجتماعی به مناسبت هفته علوم اجتماعی با محمد جواد ظریف معاون راهبردی رییس جمهور برگزار شد و حاضران به بیان دیدگاههای خود در خصوص مسائل مبتلابه اجتماعی، به ویژه سرمایه اجتماعی و اعتماد عمومی در شرایط فعلی کشور پرداختند.

به گزارش اداره کل رسانه معاونت راهبردی ریاست جمهوری، محورهای نکات مطرح شده از سوی این صاحب‌نظرات به شرح زیر است:

✔️ طولانی مدت بودن بازترمیم اعتماد، همبستگی و سرمایۀ اجتماعی
✔️ توجه ناکافی به کودکان و نوجوانان در سیاستها و برنامه‌ها و لزوم توجه بیشتر به این گروه در تدوین سیاست‌های کارساز
✔️ تأکید بر تقویت دو بعد نهادی و غیرنهادی سرمایۀ اجتماعی
✔️ لزوم مدیریت و کاهش تعارض‌ها و تضادهای توزیعی و تضادهای ارزشی از جانب دولت
✔️ لزوم پل زدن بر انپاع گسل‌ها و شکاف‌های اجتماعی و پرهیز حداکثری از فعال‌سازی این گسل‌ها
✔️ اهمیت افزایش ظرفیت دولت با تقویت کیفیت و پوشش خدمات‌رسانی پایهٔ همگانی
✔️ تکرار و تشدید مطالبات اصلی و مشکلات کشور در پیمایش‌های صورت گرفته از ۱۳۷۹ تا به اکنون در حوزه‌های اقتصادی، تبعیض و نابرابری و آسیب‌های اجتماعی
✔️ شکل‌گیری تصور دولت اقلیت و حکومت اقلیت به دلیل احساس تبعیض و نابرابری
✔️ لزوم توجه به اقشار مرجع اجتماعی و نیروهای مدنی و جلب مشارکت آنها در تعریف مسائل و شناسایی و حل مشکلات
✔️ تشدید شکاف بین جامعه و حاکمیت به دلیل نگاه ثابت سیاستگذاران به مسائل متغیر جامعه
✔️ مختل و مسدود بودن نظام ارتباطی دولت و حاکمیت با جامعه و فقدان شرایط تقویت گفت‌وگو
✔️ لزوم توجه بیشتر به موضوع و محوریت «ایران» نسبت به سایر مؤلفه‌ها، به منظور ارتقای سرمایۀ اجتماعی
✔️ لزوم تعامل و گفت‌وگوی دولت با نیروهای مذهبی از دریچۀ خیر همگانی، در چارچوب قانون و در میدان بزرگ‌تری به نام منافع ملی
✔️ شکاف گفتمان دولت و نسل جوان جامعه و عدم توجه به تغییرات اجتماعی
✔️ اهمیت این‌که وفاق در خدمت افزایش  ملموس کارامدی قرار گیرد و این‌که ناکارآمدی وفاق را هم از بین می‌برد
✔️ تورم مساِئل حل نشده در همۀ ابعاد اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی در کشور
✔️ عدم تعادل در کشور به دلیل عدم تعادل‎های منطقه‌ای
✔️ لزوم تقویت دولت غیرمزاحم و خادم خیر عمومی
✔️ لزوم تغییر نگاه تهدیدمحور دولت به نگاه فرصت‌محور در حوزه‌های مختلف سیاست داخلی و خارجی

? https://t.me/css_govir
? instagram.com/css.ir
? https://eitaa.com/psvpresident

مقاله ایران و راه‌های صلح در منطقه

مقاله دکتر محمدجواد ظریف معاون راهبردی رییس‌جمهور در نشریه فارن افرز

✒️ @matinramezankhah