🔸ترویج علم و گفتگو، گامی به سوی جامعه عقلانی‌تر و سالم‌تر
📍میزگرد دو روزه علم و شبه‌علم
(آیا میان علم و غیرعلم/ میان نظریه‌های علمی و خرافات‌ مرز مشخصی هست؟)

🔸پنجشنبه و جمعه؛ ۲ و ۳ اسفند
ساعت ۱۰ صبح تا ۱۸

📍سخنرانان:

عبدالرحمن نجل‌رحیم
محمدرضا توکلی صابری
شروین وکیلی
حسین رضایی‌زاده
حسین بیات
اردشیر منصوری
امیرمحمد موسوی
محسن بهشتی

🔸بخش گفتگو و مناظره
طب سنتی: علم، شبه‌علم یا غیرعلم

دکتر حسین رضایی‌زاده
هادی صمدی
رضا ابوتراب
رضا شعبانی

به‌صورت حضوری و مجازی همزمان

📍حضور با ثبت‌نام ممکن است، با تخفیف ویژه برای نوجوانان و جوانان ۱۶ تا ۲۴ سال

🔸دبیر اجرایی نشست: محسن بهشتی
دبیر علمی نشست: دکتر امید کشمیری

ثبت‌نام برای حضور حقیقی

ثبت‌نام برای حضور مجازی (اسکای روم)

تماس با مؤسسۀ خانۀ آشنا:
☎️ ۲۲۲۲۲۳۰۰
📞 ۰۹۲۱۳۰۱۹۰۱۹

@khanehashena
www.khanehashena.com

⚡️فایل صوتی
سخنرانی و پرسش‌وپاسخ: ۲:۱۱ ساعت

🌱عنوان: اخلاق و سیاست

▫️سخنران: اردشیر منصوری
▪️به اهتمام: گروه فرهنگی سقراط

☑️ ارائه‌شده به تاریخ: ۱۹ دسامبر ۲۰۲۴/ ۲۹ آذر ۱۴۰۳

@ardeshirmansouri

✅ نشست
دربارۀ کتابی تازه منتشرشده:
مکالماتی دربارۀ گیاهخواری اخلاقی

بیش از آن که مهم باشد گوشتخوار هستیم یا گیاهخوار، اگر مباحثی مانند: «اخلاق کاربردی»، «تفکر نقادانه»، «گفتگوی فعال در بستر یک اختلاف‌نظر جدی»، «کتاب» و «ترجمه» برای‌مان جالب باشد، حضور در این نشست می‌تواند انتخاب‌مان باشد برای گذران ساعاتی از عصر یک روز آخرهفته.

با حضور:‌
اردشیر منصوری
   علی طیبی
  محسن اسلامی (مترجم کتاب)

*🔹پنج‌شنبه ۱۱ بهمن ۱۴۰۳، ساعت ۵ تا ۷ عصر* (افزودن به تقویم گوگل)

🔹تهران، خیابان انقلاب، خیابان وصال شیرازی، کوچهٔ نایبی، پلاک ۲۳ (نقشهٔ گوگل)

⚡️فایل صوتی
نهضتی برای آزادی ?

-سخنران: اردشیر منصوری
-میزبان: نهضت آزادی ایران
- ارائه شده به تاریخ: ۹ مهر ۱۴۰۳

▫️گفتاری در
-اهمیت پرداختن به «آزادی»، جایگاه آن در اندیشۀ سیاسی غربی و فرهنگ سیاسی ما
- «آزادی» به معنایی که در ادبیات سیاسی دنیای امروز به‌کار می‌رود، چه نسبتی با معادل‌های این واژه-مفهوم در سنت دارد؟
- پرداختن به «آزادی» فراتر از یک «حزب»، و در قالب «نهضت/جنبش»، چه توجیه و کارکردهایی دارد؟

@ardeshirmansouri

دربارهٔ خیام
بازیابیِ گفتگویی در کلاب‌هاوس

-میزبان: اتاق کلاب‌هاوسی پیتزیکاتو، pizzicato
-مهمان: اردشیر منصوری

-«چگونه خیام مسئلهٔ شد»
-«نگاهی گذرا به اندیشهٔ خیام حکیم»
-«فیتزجرالد و خیام»
-«خیامِ فیتزجرالد، دستمایهٔ ساخت سمفونی» به توضیح دوستان میزبان
-پرسش‌وپاسخی دربارهٔ«چرایی اقبال فوق‌العادهٔ غربیان به خیام»

دریافت بازپخش (ری‌پلی)، برای دارندگان پلتفرم کلاب‌هاوس در نشانی (لینک) زیر ?

https://www.clubhouse.com/room/mylXQZYL?utm_medium=ch_room_pxr

دیدگاه چهارم در تحلیل وضعیت خاورمیانه‌ای ما
پرسش از «مسئلۀ ایران-اسرائیل-فلسطین-لبنان»
اردشیر منصوری
۱۵ آبان ۱۴۰۳

?ابتدا سه موضع‌گیریِ به گمانم ناصحیح/ناتمام، و با کمال شگفتی پرتکرار؛

یکم) از نگاه هواداران حکومت: اسرائیل «بد مطلق» است و «محور مقاومت» (ایران-غزه-لبنان) «محقّ مطلق»! بر این اساس هنیه و سنوار «حسین زمان‌»اند. و ماجرای «۷ اکتبر ۲۰۲۳» مطلقاً حماسه است و قابل دفاع. این نگاه چشم بسته‌ است به آتشی که «۷ اکتبر» به جان تعدادی اسرائیلی غیرنظامی و غیراسرائیلیِ‌های مهمانِ آن اراضی، و نیز به جانِ بی‌گناهان و بی‌پناهان غزه انداخت؛ با این توجیه که «۷ اکتبر» نقطۀ آغاز نیست، ادامۀ چند دهه جنایت است. و از یاد می‌برند که «وَلَا يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلَى أَلَّا تَعْدِلُوا» (مائده-۸)!

دوم) از نگاه برخی مخالفانِ داخلی: چون حکومت مستقر «بد» است، همۀ هم‌پیمانان او (اینجا غزه-لبنان) هم «بد»‌اند و این نسل‌کشی که اسرائیل در آنجا مرتکب می‌شود جنایت نیست! با این توجیه که تقصیر از حماس و غزه‌ای‌هاست که آغازگر «۷ اکتبر» بودند؛ و از یاد می‌برند که به فرض یک گروهِ چریکی، گرچه آن را «تروریست» بنامیم، پشت غیرنظامی‌ها پناه گرفته باشند، هیچ استدلال اخلاقی و قانون بین‌المللی موجه نمی‌سازد کشتن هزاران غیرنظامی را برای از ریشه‌کنی «تروریست‌ها»!
شگفتا که این نگاه، اسرائیل را حتی «منجی» ایران می‌یابد: «پس کی می‌زنند و ما را از شرّ مستبدان داخلی می‌رهاند»!! به گمانم ده‌ها و صدها استاد و دانشجوی بهترین دانشگاه‌های ایران را می‌شناسیم با این نگاه‌، نه فقط عوام! هزار حیف که در این جوّ بسته، امکان نظرسنجی بی‌طرفانه دراین‌باره نیست.

سوم) از نگاه برخی دیگر مخالفان حکومت: «بد بودنِ» حکومت ایران نباید مانع شود که «بد بودن» اسرائیل را، و در برابر آن مظلومیت غزه-لبنان را نبینیم. این گروه با آن که یک گام تحلیلی‌تر از دو گروه (یک) و (دو) هستند، اما همچنان در دام «مطلق‌انگاری» گرفتاراند. اینان دو «بدمطلق» می‌شناسند: «ج. ا.» و «اسرائیل»؛ و در برابر، «حق مطلق» که حماس و حزب‌الله‌اند. با این نگاه «۷ اکتبر» همچنان حماسه است و کشتگان، اعم از غیرنظامیان و شبه‌نظامیانِ حماس، جملگی با هر عملی «قهرمان‌اند و شهید»!

? این سه نگاه با درجاتی به چند «سوگیری شناختی»: دوگانۀ کاذب، سوگیری تأیید، ... دچاراند. اشکال، در اتکاء تحلیل‌ها به «سیستم یک» فکری ما است. تعبیر «سیستم یک» از دانیل کانمن (پژوهشگرِ اقتصاد رفتاری و مؤلف در زمینۀ خطاهای شناختی و سوگیری‌ها) است. به نظر او آدمیان با دو سیستم فکر می‌کنند: 1-سیستمی که کارکرد آن دریافت‌های فوری (شهودی) است و با آنکه ارزش بقا دارد، اما بسیار مستعد خطا است. و 2- سیستمی که کارکرد آن تأملات زمان‌بر منطقی برای کشف و رفع خطاهای محتمل سیستم یک است. در تحلیل‌های سیاسیِ این روزها، توقف در سیستم یک و گذرنکردن به سیستم دو را بسیار شاهدیم. تفکر نقادانه-منطقی بر اساس سیستم دو، ما را به دیدگاهی چهارم گذر می‌دهد.

?دیدگاه چهارم:
۱- ورود صهیونیستم به خاورمیانه در دل قرن بیستم، خالی از مداخلۀ جهانِ پیشرو در فناوری‌های جنگی مدرن، در عین حال خسته از جنگ جهانی دوم، نیست. ظلمی بنیانی در ماجرای اسرائیل-فلسطین غیرقابل اغماض است.
۲- بی‌تدبیری مردم و حکومت‌های غیردموکراتیک و توسعه‌نیافته، در مواجهۀ ضعیف با پدیدۀ اسرائیل، در ظلم به فلسطینیان بی‌تأثیر نبوده. بر این اساس، باید پیش از تحمیل هزینه‌های انسانی وسیع‌تر، به جای دو گفتمان افراطی: «بنیادگرایی صهیونی» و «بنیادگرایی اسلامی» (اِحقاق حقِ تمام‌عیار [کامل نامیسر])، پیشنهادهایی مانند دو دولته‌شدن در دستور کار قرار گیرد.
۳-حماس (هنیه-سنوار) از سویی کورسوی امید برای دفاع از مظلومیت فلسطینیان بودند، و از سویی در معرض خطاهای انسانی و استراتژیک. یعنی هیچ محال نیست شخص-گروهِ مدافع مظلومان، دچار خطا و رفتار افراطیِ آسیب زننده شود. دفاع در برابر پروژۀ ضدبشری و نژادپرستانۀ شهرک‌سازی در مناطق اشغالی (به خلاف قطع‌نامه‌های سازمان ملل و سکوت بین‌المللی)، «سنوار» را به میدان آورد، و زمینه شده برای رفتاری که می‌توان آن را افراطی دانست (۷ اکتبر). بنابراین، اسرائیل که هرگز مبری از آلودگی و جنایت نیست، اما امثال هنیه و سنوار چه؟
«سیستم دو» می‌آموزد تعابیری مانند «تروریست-متوهم»از یک سو، و «خیر مطلق-قهرمان-شهید»‌، از سوی دیگر، به تعلیق در آید، تا اولاً حقوق مسلّمِ غیرنظامیانِ دو طرف دیده شود، سپس خطا و صواب نیروهای سیاسی-نظامی-شبه‌نظامی در فضایی معقول تشریح و نقد گردد.
شگفتا کمیاب بودنِ این مقدار شکیبایی و تعلیق، برای زمینه‌سازی تحلیل منطقی-منصفانه.
@ardeshirmansouri

? درنگی دیگرگونه در نسبتِ دین و اخلاق
(در نجوایی با آن اسطورۀ دلسوختۀ)
اردشیر منصوری
۵ مهر ۱۴۰۳

علی شریعتی، آن که در دلبری از ما نوجوانان آخرِ دهۀ پنجاه بی‌رقیب بود، آن با خوانش سنتی-فقیهانه از دین مخالف، اما دل‌داده به خوانشی آزاد و عرفانی از دین. آن گشاده‌دستانه تصرف‌کننده در اندیشۀ غربیان، از مارکس و هایدگر گرفته تا داستایوسکی و دیگران، اما گاه مغفول‌گذارندۀ دقایق آراء آنان. آن خسته از خوانش شریعت‌مدارانه از دین، اما داعیه‌دار خوانشی رهایی‌بخش از آن. آن مایل به تلفیقِ ابوذر با فانون، و حسین با مارکس و مولوی و اقبال با کرکه‌گور و سارتر، یک بار هم جمله‌ای از رمان‌نویسِ معترضِ روس چشمش را عمیقاً گرفته بود. جذابیت ایدۀ داستایوفسکی دربارۀ «خداباوری به مثابۀ بنیانِ اخلاق و رهایی» چنان برایش گیرا بود که چونان گزیده‌ای وحیانی و مقدس تلقی‌اش کرد و از دلبستگی‌اش به آن ایده، در قالب یک دعا رونمایی کرد:
«خدایا: این آیه را که بر زبان داستایوسکی رانده‌ای، بر دلهای روشنفکران فرود آر که: "اگر خدا نباشد، همه چیز مجاز است". جهان فاقد معنی، و زندگی فاقد هدف، و انسان پوچ است، و انسانِ فاقدِ معنی، فاقد مسئولیت نیز هست.» [علی شریعتی، فلسفۀ نیایش]
سال‌ها گذشت بر ما تا از اسطورۀ شریعتی فرا رویم. اما این سابقاً اسطوره، به‌کلی رخ در نقاب فراموشی پنهان نکرده است؛ و هم امروز نیز وقتی می‌خواهیم مجالی برای فوَران اعتراض‌های ذهن خسته از نگرش‌های ایدئولوژی- مذهبی بیابیم، شریعتی آن کسی است که گرچه به عتاب و اعتراض، فرا می‌خوانیمش تا به شکوِه بازگوییم:
کجایی ای مرد، تا ببینی آیه‌ای ناسخ آمده است برای نسخ آن آیه که از داستایوفسکی از تو دلبری کرده بود.
? آیۀ ناسخ این است:
«اگر خدا باشد، همه چیز مجاز است»!

ای برادر! کجایی تا ببینی تنها به نام «او» است که می‌توان «تقیه» کرد، زبان به «مباهته» گشود، خطی قاطع بین «مؤمن» و «کافر» کشید و با برچسب «محارب» و «باغی» و «اصحاب فتنه»، یا «تائب» یا «بصیر»؛ جان ستاند یا حبس کرد یا عفو کرد یا به صدر نشاند.
امروز در این کویری که تو، برای رهایی انسان، به نهضتی در آن، امید بسته بودی، کافی است یک معادله حل شود.
معادله‌ای که یک طرفش این آیات الهی باشد:
1) إِنَّ اللَّهَ يَحْكُمُ مَا يُرِيدُ (مائده-1)
2) لَا يُسْأَلُ عَمَّا يَفْعَلُ وَهُمْ يُسْأَلُونَ (انبیا-23)
3) إِنَّ اللَّهَ يَفْعَلُ مَا يَشَاءُ (حج- 18)
و طرف دیگرِ معادله این ادعای اهل ایمان که: نائبانِ پیامبر و جانشینانش، مصادیق «خليفة الله» بر روی زمین‌اند. بماند آن که تعبیر «خلیفة الله» هرگز در قرآن نیامده است، اما حضور قرائن و مفردات این ترکیب در قرآن، جوازی شده است برای برساخت این تعبیر. و چنین است که با فهمی از «خدا» و انتصاب به «او» همه چیز مجاز شده است.

ای کویری‌مردِ دلسوخته، ای زبانِ زینبِ علی در کام، ای که همواره نگرانِ به مسلخ رفتن حقیقت به وسیلۀ مصلحت بودی، اینک «اخلاق» را در مسلخِ «امر الوهی» ببین.

@ardeshirmansouri

⚡️فایل صوتی
*▫️درآمدی بر دغدغه‌های اگزیستانس در خیام و مولوی*

✔️سخنران: اردشیر منصوری
به میزبانیِ گروه فرهنگیِ سقراط
- مرداد 1403

لینک ارائۀ کامل (سخنرانی+پرسش و پاسخ) صوتی-تصویری در محیط یوتیوب:
https://www.youtube.com/watch?v=ocaP85UdLKs

@ardeshirmansouri

?فایل صوتی

مرزهای اخلاقی در قانون‌گذاری
*?*** گفتگوی
#اردشیر_منصوری
عضو هیأت مدیره انجمن ایرانی اخلاق در علوم و فناوری
مدرس دانشگاه

#یاسر_روستایی حسین‌آبادی
عضو هیأت علمی دانشگاه

به همت انجمن علمی ایرانی حقوق اساسی
با همکاری موسسه فرهنگی صدانت

? برای مشاهده فیلم این جلسه این‌جا کلیک کنید
.
? @sokhanranihaa? @ardeshirmansouri
? #کانال‌سخنرانی‌ها
?