چرا به خودمان دروغ می‌گوییم؟

#نیم_ورق

https://t.me/drhamidrezamaghsoodi

🏴🏴🏴🏴

زاده‌ی افتخار

مرگ هرکس آینه ‌ی زندگی اوست ؛
این اولین جمله ای است که پس از اندوه سنگین شنیدن خبر درگذشت سید حسن افتخارزاده برایم تداعی می شود.
قطعا از خدمات و دانش ، سرگذشت و آثار یا فعالیت های اجتماعی او بیشتر خواهند نوشت و بیشتر خواهیم شنید ، این چیزی ست که دیگران بهتر و دقیق تر از آن آگاه اند ، برای من اما آقای افتخار، اولا، یک حجه الاسلام یا  آیت الله نبود، حتی مسول فلان مجموعه یا مسجد … خدایش بیامزد ، حتی اولا روحانی هم نبود ! چندان عجیب نیست، وقتی به تمام لحظه های بسیاری که در محضرش بوده ام نگاه می کنم، حس می کنم برای من صرفا یک پدر بود ، یک پدر مهربان که راه را نشان می داد، شاید روحش شادتر شود اگر بگویم پدری مهربان که متصل بود به پدری مهربان تر …  
من امشب احساس نمی کنم صرفا یک عالم ربانی از دست رفته است ، چون در تمام مشکلات ، حتی گرفتاری های زندگی ام - که جایگاه و موقعیت اجتماعی اش - گاه و بی گاه دست او را به مدد می رساند، نخست پای فقه را به میان نمی کشید ! سلام نکرده حلال و حرام نمی نمود ! اگرچه بهتر از بسیاری می دانست و می توانست ؛
حاج آقا، با چهره ای گشاده، اول تو را بغل می کرد ، حالت را می پرسید ، چای تعارفت می کرد ، احوال مادرت و خانواده را جویا می شد ، خوب به تو گوش می داد و اگر لازم بود نهی و نهیبت می زد … آنسان که از عالمان دین انتظار می رود و کمتر دیده می شود .

جایگاه اجتماعی و پایگاه مردمی آن مرد شریف ، که علمیت و فعالیت را در خدمت به ولی خدا (عج) خلاصه دیده بود، برای من تابلویی از درگذشت واقعیِ حیات را به تصویر می کشد. زیستنی تمام عیار برای باوری تماشایی، او باورش را هر لحظه زیست، حتی لباس و شان روحانیت را به پای باورش و برای باورش می خواست،  چه رسد به منبر و کتاب و خانواده را…

سوگِ عالمی صبور، آگاه به زمان، خوش خو، خوش رو ، خوش ذوق، خدوم، خستگی ناپذیر، که جنس استدلال و سبک دین داری اش، باورمندی را - حتی برای جوانی مثل من در آن روزها - قابل لمس می کرد، سنگین و دردناک خواهد بود .

هرکس او‌را می شناسد، امشب تردید ندارد، که برای او ، افتخاری جز سر نهادن بر آستان جانان ، افتخار نداشت. جایگاه ابدی اش، در آغوش مولایش باد.

خدایش بیامرزاد، دلم برایش تنگ خواهد شد، همین که برایش اینقدر ساده، از ته دل ، بدون اضطراب نوشتم، گواه آن است که ما چه عنصر کمیابی از تبار روحانیان را از دست داده ایم.

بیست و هشتم دیماه
حمیدرضا مقصودی

توسل به امیرالمومنین
مرحوم دکتر حشمت الله مقصودی
شهر شیراز

مولوی:
عاشقم من بر فن دیوانگی
سیرم از فرهنگ و از فرزانگی
عاشقم بر رنج خویش و درد خویش
بهر خوشنودی شاه فرد خویش
عاشقم بر مهر و بر قهرش به جد
ای عجب من عاشق این هر دوضد

یا علی یا علی یا علی
از کرم کن قلب ما را منجلی

نیر تبریزی :
همتی کز پا نشستم یا علی
از کرم بر گیر دستم یا علی
تا به دیدار تو چشمم باز شد
ازجهان دل بر تو بستم یا علی

یاعلی یا علی یا علی
از کرم کن قلب ما را منجلی

خلق اگر دل بر گدایان بسته اند
من گدای شه پرستم یا علی
زاهدان مشتاق حوض کوثرند
من ز مینای تو مستم یا علی

یا علی یا علی یا علی
از کرم کن قلب ما را منجلی

من ندانم کیستم یا چیستم
هرچه هستم از تو هستم یا علی

رضاقلی خان هدایت :
گم گردم اگر تو جستجویم نکنی
آیینه صفت روی به رویم نکنی
در حق خود از لطف تو گفتم بسیار
یا رب یا رب دروغ گویم نکنی

چیزی که شیطان را از بهشتِ حضور اخراج کرد؛ برتری جویی او بود که به زبان حق‌جویی مطرح کرد!
خانه، بهشت حضور؛ جایی که افراد با وجود تفاوت‌هایشان، متحد و یک دست کنار هم می‌مانند.

دوره‌ی«من و نوجوانم»، تجربه‌‌ی حضور والدین و نوجوان‌ها برای ساعاتی در کنار هم.

https://t.me/drhamidrezamaghsoodi

? کانون مهارت های مدیریتی برگزار می‌نماید ؛

برنامه مشاوره ای « من دانشجو »
به مناسبت روز دانشجو

با حضور دکتر حمیدرضا مقصودی❗️❗️

? موضوع جلسه : خودشناسی با محوریت چالش تغییر مقطع از دبیرستان به دانشگاه و تعیین مسیر شغلی و زندگی

? هدف جلسه : بالا بردن آگاهی فردی دانشجویان نسبت به خود و علایقشونه !

?هدف از اومدن به دانشگاه ؟
?برنامشون برای دوران دانشجویی ؟
?برنامشون برای بعد از دانشگاه ؟

✅ زمان : سه‌شنبه ۲۰ آذر ، ساعت ۱۷ تا ۱۸:۳۰
✅ مکان : کلاس ۳۰۹ صنایع

هماهنگی و ثبت نام : @AutASDCenter_admin

? "پرواز آسمانی"
? با صدای دکتر حمیدرضا مقصودی

? شهادت حضرت زهرا (س)

https://t.me/drhamidrezamaghsoodi