@shimasohrabi

به شانه‌ام زده‌ای
که تنهایی‌ام را تکانده باشی.
به چه دلخوش کرده‌‌ای؟
تکاندن برف از شانه‌ های آدم برفی؟!

من از دریا دل کندم که دیگه
دوباره موج با ساحل نجنگه
من هرجایی برم دنیا همینه
من هرجایی برم دریا یه رنگه

دل از عشقت گذشت و رد شد اما
تو فانوسو به دستم داده بودی
خودت احساسو از قلبم گرفتی
خودت راهو نشونم داده بودی

منم اون ساحل نمدارو متروک
که میدونه بدون تو کویره
که حتی اخرش هم مرگ باشه
دیگه دریا نمیره تا بمیره…

گرفتی رد اشکامو که اینبار
بیای تو چشم من لنگر بگیری
ولی دیگه نمیتونی محاله
که تو زخم کویر سنگر بگیری

دلم شوره تو رو میزنه بازم
هنوز احساس بین هر ترک هست
از این عشقی که داری دست بردار
به قدر کافی رو زخمم نمک هست

شبیه جزرومد میمونی تو‌ عشق
نه میخوای که بری و نه بمونی
تو فکر کردی که ساحل موندگاره
اگه جونشو به لب برسونی

من از دریا و از موجش گذشتم
کویرم بی تو اما بی ستاره
پراز زخمای موجه رو تن من
کویر این زخم هارو دوست داره…

#شیما_سهرابی

@shimasohrabi

زمزمه های استاد.

@shimasohrabi

هرکی ازم میپرسه چه‌کار میکنی؟ دلم میخواد جواب بدم:«موهایم را در لحظات دوست داشتن او سفید میکنم»

که جرمم گره کردن مُشتمه...

@shimasohrabi

ناگهان متعجب شدم!
زنی که سال پیش بودم کجاست؟
یا آن که دو سال پیش بودم؟
و در فکر آن زن
من اکنون
چگونه آدمی هستم؟#سیلویا_پلات
@shimasohrabi

‏ای دل صبور باش و مخور غم که عاقبت
این شام صبح گردد و این شب سحر شود#خواجوی_کرمانی