تصدُقَت گردم گنجشک‌ها، جیک‌جیک. آفتاب، درخشان و بهار پشت دروازه‌ی شهر است، غبار از خانه رُفته‌ایم. تو برای شادباشِ ماهی‌ها سکه بیاور تا سال، نو شود… #الهام_محمودی

خیال کن که زندگی فصل سرد و یخ‌زده ایست که تو هر شب پس از یک‌ جنگ طولانی، نم‌دار و تاریک به خانه برمی‌گردی..
من خانه‌ات هستم.

#الیماه_محمودی

ما اشتباه کردیم، بیش از توان خویش دویدیم. اینک ماییم و یک جفت کفش پاره، ماییم و نفس تنگ و بریده، ماییم و سراب و نرسیدن..

#الیماه_محمودی

آدمیزاد است دیگر، گاهی به یک اتومبیل حسادت میکند، آدم گاهی به اتوميبل عقبی که در آینه میبیند حسادت میکند، آدم گاهی به آن اتومبیل که مردی ميانسال بر صندلی جلويش نشسته و نقش پدر را بازی میکند حسادت میکند... آدمیزاد است دیگر، گاهی دلش برای پدرش تنگ میشود.

#الهام_محمودی

فرسخ به فرسخ
عطر تو گذشته و مشام مرا بیدار کرده
دوری یا نزدیک، نمی‌دانم
بیدارم کرده عطرت و خواب از چشمانم گرفته و مدت‌هاست که بیدارم.

#الهام_محمودی

و زمستان شد و دلم با تو جوانه زده است و چشمانت دریا و چشمانم کوه و قلب مهربانت خانه منست و قلب کوچک من، گنجشکی که برای تو می‌تپد.

#الهام_محمودی

من صبح پس از ترسیدنت هستم، من فردای آن شب‌‌م، من خورشید پس از کسوف..

دردت به جانم، ترست به چشمانم، جانت در آغوشم.

#ایران
#الهام_محمودی

پرنده بر شاخه می‌خواند، آفتاب بر آسمان می‌رقصد، زمین را باران دیشب پاک‌شسته‌است. من، آلوده و بی عشق، ساکت و بی‌حرف نشسته‌ام به آنچه نامش زندگی نیست.
کفران نعمتم من، دوستم نداشته باشید.

#الهام_محمودی

پاییز، هرسال انار می‌زاید و آبان با دلی خون، برگ‌ها را به‌دار می‌کشد. این مسلخ هرساله با لب‌های خشکیده‌ام نسبت فامیلی دارد.

#الهام_محمودی

مهر، آبان شد
شما هم مهربان باشید..

#الهام_محمودی