"تو قوی‌ پنجه، شكار افكن و من صید ضعيف
ترسم از ضعف، به گوش‌ت نرسد فریادم..."

فروغی بسطامی

اَللَّهُمَّ صَلِّ وَ سَلِّمْ وَ زِدْ وَ بَارِكْ عَلَى اَلسَّيِّدِ اَلْمُطَهَّرِ وَ اَلْإِمَامِ اَلْمُظَفَّرِ وَ اَلشُّجَاعِ اَلْغَضْنَفَرِ أَبِي شَبِيرٍ وَ شَبَّرَ قَاسِمِ طُوبَى وَ سَقَرَ اَلْأَنْزَعِ اَلْبَطِينِ اَلْأَشْجَعِ اَلْمَتِينِ اَلْأَشْرَفِ اَلْمَكِينِ اَلْعَالِمِ اَلْمُبِينِ اَلنَّاصِرِ اَلْمُعِينِ وَلِيِّ اَلدِّينِ اَلْوَالِي اَلْوَلِيِّ اَلسَّيِّدِ اَلرَّضِيِّ اَلْحَاكِمِ بِالنَّصِّ اَلْجَلِيِّ اَلْمُخْلِصِ اَلصَّفِيِّ اَلْمَدْفُونِ بِالْغَرِيِّ لَيْثِ بَنِي غَالِبٍ مَظْهَرِ اَلْعَجَائِبِ وَ مُظْهِرِ اَلْغَرَائِبِ وَ مُفَرِّقِ اَلْكَتَائِبِ وَ اَلشِّهَابِ اَلثَّاقِبِ وَ اَلْهِزَبْرِ اَلسَّالِبِ وَ نُقْطَةِ دَائِرَةِ اَلْمَطَالِبِ أَسَدِ اَللَّهِ اَلْغَالِبِ غَالِبِ كُلِّ غَالِبٍ وَ مَطْلُوبِ كُلِّ طَالِبٍ صَاحِبِ اَلْمَفَاخِرِ وَ اَلْمَنَاقِبِ إِمَامِ اَلْمَشَارِقِ وَ اَلْمَغَارِبِ اَلَّذِي حُبُّهُ فَرْضٌ عَلَى اَلْحَاضِرِ وَ اَلْغَائِبِ مَوْلاَنَا وَ مَوْلَى اَلثَّقَلَيْنِ اَلْإِمَامِ بِالْحَقِّ أَبِي اَلْحَسَنَيْنِ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلِيِّ بْنِ‌ أَبِي‌ طَالِبٍ صَلَوَاتُ اَللَّهِ.
۱۳ رجب ۱۴۴۶

"این روزگار دردش همین است که کورها را دیوانه‌ها رهبری می‌کنند."

شکسپیر، لیرشاه | ترجمه‌ی به‌آذین

گفت عالم همه در بندگیِ شیطانند
گفتم ای زاهدِ خودبین به زیان تو که نیست!

آه يا سهر الليالي

همه عمر برندارم سر از این خمار مستی
که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی

تو نه مثل آفتابی که حضور و غیبت افتد
دگران روند و آیند و تو همچنان که هستی

#سعدی