انتقال کرم اسکاریس از سگ به انسان:

یکی از اصلی‌ترین راه‌های انتقال کرم آسکاریس به انسان، انتقال آن از سگ است. از آن جایی که سگ‌ها به عنوان حیوان خانگی در زندگی انسان‌ها نقش اصلی را دارد، در صورت عفونت با انگل آسکاریس، می‌تواند آن را به انسان منتقل کند. در صورت تماس سگ با خاک و آب آلوده به انگل، تخم و لارو آسکاریس وارد روده سگ شده و بعد از تکامل، در مدفوع سگ‌ها دفع می‌شود. تماس انسان‌ها با مدفوع آلوده به کرم آسکاریس در سگ‌ها، می‌تواند راه را برای انتقال عفونت از سگ به انسان باز کند.

راه های تشخیص ابتلا به کرم آسکاریس:

داکتران معمولاً با بررسی نمونه مدفوع از نظر وجود انگل و تخم کرم، عفونت انگلی با کرم آسکاریس را تشخیص می‌دهند. اگر داکتر مشکوک به آسکاریازیس باشد، از شما نمونه مدفوع می‌خواهد. اگر آسکاریازیس تشخیص داده شد، ممکن است به آزمایش‌های بیشتری نیاز باشد. از جمله تست‌های احتمالی مورد نیاز می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

تصویربرداری اشعه ایکس

سی‌تی‌اسکن

سونوگرافی

اسکن ام آر ای

آندوسکوپی

آزمایش‌های تصویربرداری می‌توانند نشان دهند که چند کرم به بلوغ رسیده‌اند و گروه‌های اصلی کرم‌ها در کجای بدن قرار دارند. علاوه بر این‌ها، برای ارزیابی خطر عوارض، برای داکار مهم است که تعیین کند چه مدت آلوده شده‌اید.
در مواردی که عفونت در ریه‌هاست، تشخیص آن دشوارتر است. داکتر می‌تواند با یافتن شواهدی از لاروها در ریه‌ها یا مایعات معده، بیماری را تشخیص دهد.

راه های درمان کرم آسکاریس:

شیوه درمان به شدت عفونت و محل درگیری بستگی دارد. عموماً داکتران از انواع داروهای ضد انگل برای درمان کرم آسکاریس استفاده می‌کنند. در برخی موارد که عفونت بسیار شدید است، ممکن است به جراحی هم نیاز باشد. برای مثال در مواردی که انسداد روده نیز اتفاق افتاده، بهترین گزینه درمان جراحی است..
.

? ⃟⸙••• @Andokhtahay_Teb_canal
? ⃟⸙••• ❤❤@niyayes1212❤❤
? ⃟⸙••• @Andokhtahay_sto_canal

کرم آسکاریس چیست؟

کرم آسکاریس یا به انگلیسی Ascaris lumbricoides، یک گونه کرم گرد است که می‌توانند عامل عفونت‌های انگلی انسانی به نام آسکاریازیس باشند. آنها عامل عفونت انگلی روده هستند. این کرم‌ها انگل‌هایی هستند که از بدن انسان به عنوان میزبان، برای بالغ‌شدن از لارو یا تخم به کرم‌های بالغ استفاده می‌کنند. کرم‌های بالغ که تولیدمثل می‌کنند، می‌توانند بیش از یک فوت (۳۰ سانتی‌متر) طول داشته باشند. عفونت با کرم آسکاریس یکی از شایع‌ترین عفونت‌های کرمی در مردم سراسر جهان است. اکثر افراد مبتلا موارد خفیف و بدون علامت هستند. اما آلودگی شدید می‌تواند منجر به علائم و عوارض جدی شود. آسکاریازیس اغلب در کودکان در مناطق گرمسیری و نیمه‌گرمسیری جهان رخ می‌دهد به‌ویژه در مناطقی که بهداشت ضعیفی دارند. با این حال، هر کسی با هر شرایط سنی و موقعیتی می‌تواند به این نوع عفونت انگلی دچار شود.

علائم کرم آسکاریس:

در موارد خفیف معمولاً افراد مبتلا به آسکاریس هیچ نشانه یا علامت خاصی را نشان نمی‌دهند. در آلودگی‌های متوسط تا شدید، بسته به این که کدام قسمت از بدن تحت تاثیر انگل قرار گرفته و درگیر عفونت است، علائم مختلفی ممکن است ایجاد شود. معمولاً علائم عمده عفونت با کرم آسکاریس، شامل عفونت در ریه‌ها و عفونت دستگاه گوارشی می‌شود. به همان میزان که شدت عفونت بیشتر شود و کرم‌های بیشتری در بدن تکثیر شوند، شدت علائم هم گسترش می‌یابد.
علائم کرم آسکاریس در ریه(شش ها)

در صورتی که تخم‌های کوچک کرم آسکاریس از طریق بلع وارد روده کوچک شوند، می‌توانند از روده بیرون آمده و لاروها از طریق جریان خون یا سیستم لنفاوی به سمت ریه‌ها مهاجرت می‌کنند. در این مرحله، ممکن است علائم و نشانه‌هایی مشابه آسم یا ذات‌الریه را تجربه کنید، از جمله:

سرفه‌های مداوم

تنگی نفس

خس‌خس سینه

پنومونی آسپیراسیون (به ندرت)

خون در مخاط

ناراحتی قفسه سینه

تب

معمولاً بعد از گذراندن ۱۰ تا ۱۴ روز و ماندن لاروها در ریه‌ها، آنها به سمت گلو حرکت می‌کنند. در این مرحله فرد با سرفه‌های شدید لاروها را به بیرون داده و سپس مجدداً آنها را می‌بلعد. در این مرحله اولیه بیماری، تشخیص علائم چالش برانگیز است، چرا که آنها شبیه علائم بسیاری از بیماری‌های دیگر هستند. خصوصاً ممکن است تشخیص بین عفونت انگلی با انواع عفونت‌های ویروسی که ریه‌ها را درگیر می‌کنند بسیار دشوار باشد.

علائم کرم آسکاریس در روده

لاروها در روده کوچک به کرم‌های بالغ تبدیل می‌شوند و کرم‌های بالغ معمولاً تا زمان مرگ در روده زندگی می‌کنند و در آن جا علائم مختلفی را ایجاد خواهند کرد. در آسکاریازیس خفیف یا متوسط، آلودگی روده‌ای می‌تواند باعث ایجاد موارد زیر شود:

درد مبهم شکم

تهوع و استفراغ

اسهال یا مدفوع خونی

هنگامی که کرم‌ها به روده می‌رسند، ممکن است علائم شکمی شدیدتری را تجربه کنید. هر چه تعداد کرم‌ها بیشتر باشد، علائم شدیدتر خواهند بود. در صورتی که فرد حامل تعداد زیادی انگل یا کرم در روده‌ها باشد، ممکن است علائم زیر را نشان دهد:

درد شدید شکم

مدفوع نامنظم یا اسهال

خستگی

استفراغ

کاهش وزن یا سوءتغذیه

وجود کرم در استفراغ یا مدفوع

مشکل خواب

مشکلات رشد در کودکان

تورم شکم

بی‌قراری

در مواردی که شکم‌درد شدید و مداوم و حالت تهوع ادامه‌دار و اسهال طولانی مدت است، باید علائم را جدی گرفت و به داکتر مراجعه کرد. علاوه بر این در موارد بسیار شدید ابتلا به کرم آسکاریس، کرم‌ها ممکن است روده کوچک را مسدود کنند. احتمال التهاب پانکراس و عفونت جدی آن هم وجود دارد که می‌تواند تهدید‌کننده زندگی باشد.
علت مبتلا شدن به کرم آسکاریس:

آسکاریازیس مستقیماً از فردی به فرد دیگر منتقل نمی‌شود. در عوض، فرد باید با خاک مخلوط با مدفوع انسان یا خوک که حاوی تخم آسکاریازیس یا آب آلوده است تماس پیدا کند. در برخی از کشورهای درحال‌توسعه، مدفوع انسان برای کود استفاده می‌شود، یا امکانات بهداشتی ضعیف اجازه می‌دهد زباله‌های انسانی با خاک موجود در حیاط‌ها، گودال‌ها و مزارع مخلوط شوند. افراد همچنین می‌توانند از خوردن جگر نپخته خوک یا مرغ آلوده به کرم آسکاریس هم به این عفونت مبتلا شوند.

آسکاریس کرم روده در کودکان:

آسکاریازیس بیشتر در کودکان ۳ تا ۸ ساله دیده می‌شود. دلیل آن هم این است که کودکان کمتر می‌توانند بهداشت را رعایت کنند. بچه‌های کوچک اغلب در خاک بازی می‌کنند و اگر انگشتان کثیف خود را در دهان بگذارند، در صورت آلوده بودن خاک به کرم‌های آسکاریس، عفونت انگلی با آسکاریس در آنها ایجاد می‌شود. میوه‌ها یا سبزیجات شسته نشده که در خاک آلوده رشد می‌کنند نیز می‌توانند تخم آسکاریازیس را به کودکان منتقل کنند و موجب تکثیر این انگل در روده کودک شوند. کودکان بیشتر در معرض عوارض گوارشی هستند، زیرا اندازه کوچک‌تر روده آنها احتمال انسداد روده را افزایش می‌دهد.

? چند نکته ساده در مورد آبچوریشن

۱- کانال به کانال آبچوره و قطع کنید.

۲- حتی وقتی دارید یک کانال رو آبچوره میکنید و اواسط کار برای گذاشتن گوتا فرعی مشکلی دارید خیلی راحت قطع کنید و دوباره از نو اسپریدر بذارید و گوتا اضافه کنید. البته باید با آینه چک کنید که اسپریدر کجا رفته. (تاکید برای بار هزارم) از آینه ریلکس استفاده کنید.

۳- در مواردی که دید و دسترسی ضعیفه بدون استفاده از آینه گوتا بذارید. سعی کنید از یه سطح مطمئن دندون برای گاید کردن گوتای فرعی استفاده کنید. یعنی گوتا رو از اونجا ببرید و لیز بدید تا بره داخل

۴- وقتی دسترسی خوبی ندارید به گوتا bend بدید. طوری که چند میلیمتر از سر گوتا رو زاویه ۹۰ درجه یا بیشتر بدید و پنس رو از اونجا بگیرید. بخصوص برای آبچوره کانال مزیوباکال در دندان‌های دیستال اکسس کمک می‌کنه

۵- قطع کردن گوتا ممکنه به چندین تلاش نیاز داشته باشه. تو دندون قدامی زیر سطح لثه‌ای و در دندون خلفی تا سر اریفیس باید قطع بشه. گوتا نباید کف دندون بیاد. از قطع‌کن‌های با سایز و اندازه خوب استفاده کنید. بهتره شنک بلندی داشته باشه.

.
.

? ⃟⸙••• @Andokhtahay_Teb_canal
? ⃟⸙••• ❤❤@niyayes1212❤❤
? ⃟⸙••• @Andokhtahay_sto_canal

اهمیت بی حسی

⚠️نکته ساده و مهم

⛔شما اگر بی حسی مناسبی نداشته باشید

⬅️همکاری بیمار به شدت پایین میایه

⬅️ زمان کارتان زیاد میشه

و مهمتر از همه

⬅️⬅️کیفیت کار هم کم میشه!

حالا هر پروسیجری باشه?

? ⃟⸙••• @Andokhtahay_Teb_canal
? ⃟⸙••• ❤❤@niyayes1212❤❤
? ⃟⸙••• @Andokhtahay_sto_canal

⚠️ سیگار کشیدن از علت های ناباروری زنان:

- آیا می‌دانستید احتمال نازایی در خانم های سیگاری شش برابر خانم هایی است که سیگار استفاده نمی کنند؟؟!

- در خانم های سیگاری تعداد و کیفیت تخمك ها و جنین های به دست آمده کم تر است و احتمال کاشت این جنین ها در رحم کاهش می یابد، طوری که در اشخاص سیگاری تا 50 درصد ميزان کاشت جنین و حاملگی کاهش می یابد.

? ⃟⸙••• @Andokhtahay_Teb_canal
? ⃟⸙••• ❤❤@niyayes1212❤❤
? ⃟⸙••• @Andokhtahay_sto_canal

انواع لخته های خون

دو نوع اصلی از لخته خون عبارت است از :

۱) ترومبوز

لخته های خون ممکن است ثابت باشند. این بدان معناست که حرکت نمی کنند. اما می توانند جریان خون را مسدود کنند. پزشکان این نوع لخته را ترمبوز می نامند.

۲) آمبولی

همچنین لخته های خون می توانند حرکت کنند. پزشکان این لخته ها را آمبولی می نامند. آمبولی خطرناک است. زیرا می توانند به سایر قسمت های بدن منتقل شود.

انواع لخته های خون بر اساس محل تشکیل آن‌ها

انواع لخته های خون بر اساس محل تشکیل آن ها طبقه بندی می شوند.

۱) لخته خون شریانی

این نوع لخته ها در شریان ها یعنی عروق خونی که خون را از قلب به اندام ها منتقل می کنند، ایجاد می شوند.

لخته های شریانی مانع رسیدن خون و اکسیژن به اندام های حیاتی شما می شوند. بنابراین می توانند منجر به آسیب بافتی شوند.

این لخته های خون اغلب در پاها ایجاد می شوند. البته انواع لخته های خون بعضی اوقات ممکن است در مغز هم تشکیل شوند، که در این صورت می‌تواند منجر به سکته مغزی شود. همچنین ممکن است این لخته ها در قلب تشکیل شود که می تواند باعث حمله قلبی شود.

لخته های شریانی همچنین می توانند در کلیه ها، روده ها یا چشم ها وجود داشته باشند، هرچند این موارد نادر است.

علائم تشکیل لخته خون شریانی

در ابتدای تشکیل انواع لخته های خون ممکن است هیچ گونه علائمی نداشته باشید. با بزرگ شدن لخته یا انسداد بیشتر جریان خون، ممکن است موارد زیر را تجربه کنید:

سردشدن دست یا پا

انگشتان یا دست ها در اثر لمس احساس سردی می کنند.

درد یا اسپاسم عضلات در ناحیه آسیب دیده

بی حسی یا سوزن سوزن شدن بازو یا پا

ضعف اندام آسیب دیده

تغییر رنگ در اندام آسیب دیده

۲) لخته های خون وریدی

این نوع از انواع لخته های خون در وریدها شکل می گیرند و تمایل به رشد آهسته دارند. به همین دلیل است که تا زمانیکه برایتان مشکلی ایجاد نکنند، ممکن است از وجود آن ها بی اطلاع باشید.
سه نوع لخته خون وریدی وجود دارد:

ترومبوز وریدی سطحی

ترومبوز ورید عمقی (DVT)

آمبولی ریوی (PE)

الف) ترومبوز وریدی سطحی

نوعی از لخته خون است که در سیاهرگ های نزدیک به سطح پوست تشکیل می شود. این لخته ها به طور معمول حرکت نمی کنند و از طریق جریان خون منتقل نمی شوند. اما ممکن است دردناک باشد و نیاز به درمان داشته باشد.

ب) DVT یا ترومبوز ورید عمقی

این لخته نیز “ترومبوز وریدی” نامیده می شود. نوعی لخته خون است که در سیاهرگ اصلی در عمق بدن ایجاد می شود. این لخته معمولاً در قسمت پایینی پاها، ران یا لگن اتفاق می افتد. اما همچنین می تواند در قسمت های دیگر بدن مانند بازو، مغز، روده، کبد یا کلیه نیز ایجاد شود.

ج) آمبولی ریوی

این نوع لخته خون یک فوریت پزشکی محسوب می شود. نوعی DVT است که جدا می شود و از پاها به ریه ها می رود، در آنجا گیر می کند و می تواند کشنده باشد.

علائم تشکیل لخته خون وریدی

اگر رگ نزدیک سطح پوست شما باشد در این صورت ترومبوز وریدی سطحی رخ می‌دهد. علائم تشکیل این نوع از لخته خون ممکن است شامل موارد زیر باشد:

پوست دردناک، متورم و ملتهب در ناحیه ورید آسیب دیده

رگی که حین لمس احساس سفتی یا دردناکی می کند

قرمز شدن پوست روی ورید آسیب دیده

اگر DVT داشته باشید، ممکن است موارد زیر را مشاهده کنید:

پای آسیب دیده متورم است. البته گاهی اوقات هر دو پا متورم می شوند.

درد یا گرفتگی در عضلات پا، معمولاً در ساق پا. ممکن است وقتی پای خود را به عقب به سمت زانوی خود خم می کنید بدتر شود.

احساس درد در پای آسیب دیده.

پوست ناحیه لخته گرم یا قرمز است.

DVT یک مورد اورژانسی پزشکی است. در صورت مشاهده این علائم باید بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.
اگر DVT درمان نشود، می تواند به آمبولی ریه تبدیل شود. اگر در پای خود درد، تورم یا حساسیت دارید، و این علائم را  تجربه می کنید بهتر است هر چه سریع‌تر به پزشک مراجعه کنید.

نمی توانید نفس بکشید.

درد قفسه سینه دارید.

.

? ⃟⸙••• @Andokhtahay_Teb_canal
? ⃟⸙••• ❤❤@niyayes1212❤❤
? ⃟⸙••• @Andokhtahay_sto_canal

? آزمون 'امتحان فارمکولوژی ( برنامه تشدیدی) Stomatology MCQ Bank @studing12'
*? 45 سوال · ⏱ ‏45 ثانیه*

نوت بسیار مهم و اساسی برای اسیستانت ها?

نوت طب دندان ترمیمی

موضوعات شامل :
- طریقه های شماره گذاری دندان ها
- سطوح دندانی
- تقسیم بندی کریس های دندان
- وسایل دستی ساختن کویته
- هندپیس و انواع فرز ها
- وسایل کار با املگم
- وسایل کار با کمپوزیت
- وسایل انستیزی
- رابردم و وسایل مورد نیاز برای نصب آن

#وسایل
#ترمیمی

? ⃟⸙••• @Andokhtahay_Teb_canal
? ⃟⸙••• ❤❤@niyayes1212❤❤
? ⃟⸙••• @Andokhtahay_sto_canal

نکاتی که قبل از انجام رادیوتراپی باید در نظر داشته باشید شامل موارد ذیل هستند:

‌أ) مریض نباید حامله باشد
رادیوتراپی می ‌تواند بالای جنین در حال رشد تأثیر منفی بگذارد و به وی آسیب بزند. قبل از انجام این تداوی، باید یک تست حاملگی بدهید. همچنان باید در طول تداوی از میتود های جلوگیری از حمل استفاده کنید. در رابطه با توانایی حمل بعد از انجام این پروسه تداوی باید با داکتر خود صحبت کنید و معلومات بیشتر بگیرید.

‌ب) در مورد موجودیت وسایل طبی در بدن تان به داکتر معلومات بدهید
در صورتی که جراحی قلبی انجام داده ‌اید یا در بدن خود وسایل خاص مثلاً بتری قلبی دارید، باید با داکتر خود در میان بگذارید. رادیوتراپی می ‌تواند بالای این وسایل اثر بگذارد و باید به طور خاص پلان گذاری شود.

‌ج) مراقبت‌ های جلدی را جدی بگیرید
این تداوی ممکن بالای جلد شما، به خصوص در محل سرطان عکس العمل جلدی ایجاد کند و به آن آسیب برساند. کوشش کنید از جلد خود در این نواحی مراقبت‌ های بیشتر و دقیق‌ تر به عمل آورید.

‌د) سگرت را ترک کنید.
ترک سگرت تأثیر رادیوتراپی را چندین برابر می‌کند. همچنان عوارض جانبی رادیوتراپی را به طور قابل ملاحظه کاهش می‌دهد.

#رادیوتراپی چگونه انجام می‌شود؟
1. پروسه رادیوتراپی خارجی   (External beam radiation)
برای رادیوتراپی خارجی، مریض بالای یک سطح دراز می‌ کشد که در زیر آن یک ماشین بزرگ وجود دارد. تکنیشن مریض را داخل ماشین قرار می‌دهد و خودش به اطاق دیگر می ‌رود. مریض باید هنگام اجرای پروسه بدون حرکت باقی بماند. لازم به ذکر است که ضرورت به قید کردن نفس نیست. ماشین صداهای مختلف مشابه جاروب برقی، کلیک کردن و یا دور خوردن می‌ دهد. یک لاودسپیکر در داخل ماشین وجود دارد که به تکنیشن اجازه می‌دهد در صورت لزوم نکاتی را به مریض دستور بدهد.

1. پروسه رادیو‌تراپی داخلی (internal radiation therapy)
   در نوع رادیوتراپی داخلی ماده‌ رادیواکتیف توسط یک تیوب یا کتیتر یا اپلکیتر داخل بدن قرار داده می‌شود. هنگامی که تیوب یا اپلکیتر یا امپلنت در جای مناسب قرار بگیرد، داکتر ماده را داخل بدن می‌نماید. ممکن امپلنت تا چند روز در بدن شما باقی بماند و بعداً داکتر آن را خارج کند. بعضاً هم امپلنت برای همیشه در بدن مریض باقی می‌ ماند اما چیزی از خود متشعشع نمی‌کند.

#مراقبت‌های بعد از رادیوتراپی
مراقبت‌های بعد از انجام رادیوتراپی متناسب با نوع سرطان و پروسه تداوی شما پلان گذاری می‌شود. این مراقبت ‌ها ممکن شامل موارد ذیل باشند:
• مایعات زیاد بنوشید. 
• کوشش کنید رژیم غذایی با کالوری بالا و حاوی پروتین داشته باشید.
• استراحت خود را افزایش دهید.
• رادیوتراپی ممکن باعث اسهال، دلبدی و استفراغ شود. برای جلوگیری از بدتر شدن این عوارض، بهتر است رژیم غذایی سبک همراه با فایبر داشته باشید و از خوردن غذاهای چرب و وزنین پرهیز کنید.
• تعداد دفعات اخذ غذا را زیاد و مقدار آن ‌ها را کم کنید.
• از نوشیدن نوشابه‌ های گاز‌دار بپرهیزید.
• در صورت داشتن اعراض تنفسی، عسرت تنفس، درد صدری، یا گیچی به شعبه عاجل تماس بگیرید.

#عوارض جانبی رادیوتراپی
• تخرشیت جلد
• خستگی
• ضیاع مو
• بی اشتهایی
• سوزش دهن
• اسهال
• ضیاع وزن
• عسرت بلع
• تغییر ذایقه
• سوزش گلو
• درد عضلات و مفاصل
• مشکلات جنسی
• عقامت
• لمف ادیما

#رادیوتراپی برای تداوی کدام سرطان ها استفاده میشود؟

الف. سرطان‌های که رادیوتراپی خارجی (External beam radiation) بالای آنها تأثیر مینماید:
• پستان
• ریه
• پروستات
• کولون (امعای بزرگ)
• عنق و رأس

ب. سرطان‌ های که رادیوتراپی داخلی (internal radiation therapy) بالای آن ‌ها تأثیر می ‌گذارند عبارت ‌اند:
• عنق رحم
• مهبل
• رحم
• رکتم
• رأس و عنق
• چشم

ج. ممکن radioisotope برای تداوی سرطان‌ های ذیل توصیه شود:
• پروستات
• تومورهای دماغی
• ریه
• جلد
• پستان
• مری
• مقعد
• سرطان مثانه.

? ⃟⸙••• @Andokhtahay_Teb_canal
? ⃟⸙••• ❤❤@niyayes1212❤❤
? ⃟⸙••• @Andokhtahay_sto_canal