https://scitechdaily.com/unlocking-the-brains-secret-the-next-leap-in-ai-with-neuromorphic-computing/

بیماری دراوت DRAVET
شروع بیماری زیر ۱۵ ماه
علایم: انواع تشنج
علت: جهش در ژن SCN1A که سازنده ی یک کانال سدیم voltage gated sodium است channel
درمان: داروهای تاییدی سازمان غذا و داروی آمریکا
fenfluramine and cannabidiol
همچنین رژیم کتوژنیک و تحریک عصب واگ، در درمان مفید است

https://neurochecklists.com/explore/checklists/dravet-syndrome-management

اگر خواهان موفقیت هستی به یک قانون احترام بگذار:
هرگز به خودت دروغ نگو!
پائولو کوئلیو (به پرتغالی: Paulo Coelho) (زاده ۲۴ اوت ۱۹۴۷) نویسنده ی معاصر برزیلی است. رمان‌های او بین مردم عامه در کشورهای مختلف دنیا پرطرفدار است. او از سال ۲۰۰۷ سفیر صلح سازمان ملل در موضوع فقر و گفتگوی بین فرهنگی است.)

#هوش_مصنوعی #کنترل_هوش_مصنوعی #هوش_مصنوعی_سرکش #هوش_عاطفی #تمدن #فرهنگ #جامعه #دکتر_سلمان_فاطمی #نورولوژیست_اصفهان
https://youtube.com/shorts/rPa4ZVC8J1U?feature=shared

"سیستم چشایی مصوعی که میتواند مواد زیانبار درون غذاها و داروها را تشخیص دهد!"

بسیاری از موارد زیان بار مصرفی، در دهان ما تشخیص داده نمیشود.

سیر تکامل مادی، کند و آرام بوده است و تغیرات ایجاد شده برای سازگاری بیشتر با محیط، نیازمند میلیون ها سال فرصت تکاملی هستند ولی پیشرفت ها و تغییرات تکنولوژیک امروز، سیستم های ایمنی انسان را در برابر بسیاری از تحولات سریع، بی دفاع کرده است.

صنایع تولید غذا در مواردی به منافع شخصی سازمان و کارخانه ی خود می اندیشند و به همین دلیل تولیدات ناسالمی را- که طعم خوبی دارد و برای مشتری جذاب است- تولید می کنند؛ بدون توجه به این موضوع که چه آثار زیانباری بر سلامت فرد دارد.
یک نگاه به ویترین سوپرها- که پر از انواع چیپس و سیگار و تبلیغ انواع کیکها و بستنی های مملو از شکر هستند- این مطلب را نشان میدهد.

در این بازار غیر منصفانه، سیستم چشایی ما برای تشخیص محصولات زیانبار، زمان کافی نداشته است.

ولی آیا در برابر هجوم بازاری منفعت طلبانه و سودجویانه، دست انسان امروز، کاملا خالی است؟

سیستم چشایی مصوعی که میتواند مواد زیانبار درون غذاها را تشخیص دهد!

دانشمندان یک زبان مصنوعی ساختند که واقعاً قادر به چشیدن است.
پژوهشگران می‌گویند زبان الکترونیکی جدید که با هوش مصنوعی کار می‌کند، شبیه زبان انسان عمل می‌کند.

این دستگاه می‌تواند بین ترکیبات مختلف قهوه تمایز قائل شود، نوشیدنی‌های فاسد را تشخیص دهد و حتی مواد شیمیایی مضر موجود در آب و مواد غذایی را شناسایی کند.

این سیستم با استفاده از یک ترانزیستور تاثیر میدان کار میکند- که حساس به یون ساخته شده است.
این ترانزیستور، دستگاهی است که یون‌های شیمیایی موجود در مایعات را شناسایی و این اطلاعات را به سیگنال‌های الکتریکی تبدیل می‌کند.

این سیگنال‌ها سپس توسط یک شبکه ی عصبی پردازش می‌شود؛ این شبکه ی عصبی، مدلی مبتنی بر هوش مصنوعی است که عملکرد مغز انسان در تفسیر ورودی‌های حسی را شبیه‌سازی می‌کند.

پژوهشگران دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا اظهار داشتند که این دستگاه، نحوه ی تعامل زبان انسان را با غذا و ارسال سیگنال‌ها را به قشر چشایی، ناحیه‌ای از مغز که مسئول درک طعم است، بازسازی می‌کند.

محققان همچنین این دستگاه را با نمونه‌های واقعی آزمایش کردند و دریافتند که می‌تواند میان نوشابه‌ها و ترکیبات مختلف قهوه تمایز قائل شود و فساد آبمیوه‌ها یا رقیق شدن شیر را تشخیص دهد.

همچنین می تواند مواد شیمیایی مضر، نظیر مواد پرفلوئوروآلکیل و پلی‌فلوئوروآلکیل را شناسایی کند. اینها موادی هستند که اغلب در منابع آب آلوده یافت می‌شود.

این نوآوری می‌تواند روش‌های کنترل کیفیت مواد غذایی را متحول کند و راهی سریع‌تر و قابل‌اعتمادتر برای نظارت بر تازگی و ایمنی نوشیدنی‌ها و سایر محصولات مصرفی ارائه دهد. این فناوری با شناسایی آلاینده‌ها و مواد شیمیایی مضر در آب آشامیدنی می‌تواند به بهبود سلامت عمومی کمک کند.

به علاوه، این زبان الکترونیک می‌تواند در تولید دارو هم نقش داشته باشد و از انطباق فرمولاسیون‌های مایع، با استانداردهای دقیق شیمیایی اطمینان حاصل کند و از سودجویی ها در تولید دارو جلوگیری کند.

سازگاری این دستگاه می‌تواند آن را به ابزاری ارزشمند برای تضمین ایمنی مواد غذایی و نوشیدنی‌ها در صنایع مختلف تبدیل کند.

دندان و سلامت کلی بدن و از جمله مغز
آیا دندان استخوانهای لوکس هستند؟
باکتری هایی که باعث بیماری های لثه مانند التهاب لثه و پریودنتیت می شود می تواند از طریق جریان خون حرکت کند و منجر به التهاب و آسیب در رگ های خونی شما شود.

برای دیابتی‌ها، این ارتباط حتی جدی‌تر است. قند خون بالا می‌تواند به دندان‌های شما آسیب برساند و به نوبه ی خود، مشکلات دندانی می‌تواند کنترل قند خون را سخت‌تر کند.
این یک چرخه معیوب است که بسیاری از مردم متوجه آن نیستند.

نتیجه؟ حفره های دندانی می توانند منجر به بیماری قلبی و حتی مرگ شوند - به ویژه در افرادی که از قبل شرایط سلامتی دشواری دارند.

با وجود اینکه سلامت دندان بسیار حیاتی است، دندان ها اغلب به عنوان «استخوان های لوکس» در نظر گرفته می شوند.

مراقبت های دندانی، از جمله تمیز کردن و نگهداری، به ندرت تحت پوشش بیمه قرار می گیرد. این یک مشکل خاص است که بسیاری را مجبور می کند با عواقب مشکلات درمان نشده ی دندان، دست و پنجه نرم کنند.

اگر عفونت دندان گسترش یابد، با سفر به مغز یا جریان خون می تواند به سرعت به یک مسئله تهدید کننده زندگی تبدیل شود.

این تیم، یافته های خود را در مجله ی  PLOS Biology گزارش کردند.

علم جدید، مولکول باستانی
جاکوب گفت که پلی فسفات مولکولی است که امروزه در هر موجود زنده ای یافت می شود و در طول دوران تکامل، توسط ارگانیسم ها استفاده شده است. همچنین تصور می‌شود که به لطف آزمایش‌های انجام‌شده توسط جاکوب و دانشمندان دیگر، با چندین بیماری تخریب‌کننده عصبی ارتباط دارد.

به عنوان مثال، تیم او نشان داد که پلی فسفات به تثبیت فیبریل ها کمک می کند و پتانسیل مخرب آنها را در برابر نورون های آزمایشگاهی کاهش می دهد.

سایر محققان، نشان داده اند که با افزایش سن، میزان پلی فسفات در مغز موش، کاهش می یابد.

این نتایج نشان می دهد پلی فسفات می تواند در محافظت از انسان در برابر بیماری های عصبی مهم باشد. با این حال، دانشمندان فاقد شواهد مستقیمی در این مورد بوده اند.

جاکوب گفت: "شما می توانید کارهای زیادی را در لوله های آزمایش انجام دهید." "سوال این است که کدام یک واقعاً در بدن انسان، جاری است."
با این حال، مغز انسان یک محیط فوق العاده پیچیده است.

دانشمندان هنوز آزمایشی را طراحی نکرده اند که بتواند به وضوح نقش پلی فسفات را در آن روشن کند. 

اما دانشمندان به لطف تحقیقات قبلی، ساختارهای دقیق و سه بعدی ای از فیبرهای واقعی انسان را شناسایی کرده اند. با ایجاد مدل‌های رایانه‌ای از این ساختارها، جاکوب و تیمش می‌توانند شبیه‌سازی‌هایی را اجرا کنند که از چگونگی تعامل پلی فسفات با یک فیبریل سؤال می‌کند. آن‌ها دریافتند که این، به خوبی با چگالی اسرارآمیز مطابقت دارد.

سپس یک قدم جلوتر رفتند و ساختار فیبریل را تغییر دادند و آمینو اسیدهایی را- که در مرز چگالی مرموز، قرار داشتند- تغییر دادند. هنگامی که آنها این فیبریل ها را آزمایش کردند، دریافتند که پلی فسفات، دیگر از نورون ها در برابر سمیت فیبریل ها محافظت نمی کند.

چیزی که می‌توانیم بگوییم این است که شواهد بسیار خوبی داریم مبنی بر اینکه چگالی اسرارآمیز با پلی‌فسفات مطابقت دارد.»

کار آنها منجر به این فرضیه می شود که یافتن راهی برای حفظ سطوح پلی فسفات مناسب در مغز احتمالاً می تواند پیشرفت بیماری های عصبی را کُند کنَد.

جاکوب معتقد است اثبات آن همچنان مستلزم سرمایه گذاری های کلان در زمان و پول است و احتمالاً منجر به معماهای جدیدی در این مورد خواهد شد.

من می‌توانم بگویم که ما هنوز در مرحله اولیه هستیم. اخیراً مشخص شده است که اجزای اضافی در این فیبریل ها وجود دارد.

این مولفه‌ها ممکن است نقش بزرگی داشته باشد یا اصلاً نقشی نداشته باشد. اما تنها در صورتی که تکه های پازل را در جای خود داشته باشیم، می توانیم امیدوار باشیم که بتوانیم با موفقیت با این بیماری های بسیار ویرانگر مبارزه کنیم.»

چکیده
پلی فسفات شتاب دهنده ی تشکیل آمیلوئید، به عنوان چگالی و توده ی اسرارآمیز در فیبرهای α-سینوکلئین، دخالت دارد

تجمع نابجای α-سینوکلئین، مشخصه ی پاتولوژیک مجموعه ای از بیماری های نورودژنراتیو به نام "سینوکلئینوپاتی" است.

پیشرفت‌های اخیر در میکروسکوپ کرایو الکترونی منجر به تعیین ساختاری اولین فیبریل‌های α-سینوکلئین مشتق از سینوکلئینوپاتی شده است. این فیبریل ها حاوی یک "چگالی و توده ی اسرارآمیز" غیر پروتئینی در هسته ی پروتوفیلامنت‌ها است که فرض می‌شود دارای بار منفی بالایی هستند.

با هدایت مطالعات قبلی که نشان داد پلی فسفات (polyP)- که یک پلی آنیون حفاظت‌شده ی کلی است- به طور قابل‌توجهی تشکیل فیبریل α-سینوکلئین را تسریع و یا تعدیل می‌کند، ما آزمایش‌های شبیه‌سازی دینامیک مولکولی و اتصال کور را برای مدل‌سازی محل اتصال polyP در فیبرهای α-سینوکلئین انجام دادیم.

مطالعات و آزمایش‌های بعدی در سلول‌ها نشان داد که جایگزینی دو لیزین حیاتی K43 و K45، با باقی‌مانده‌های آلانین، منجر به از بین رفتن تمام اثرات قبلاً گزارش‌شده ی اتصال polyP بر α-سینوکلئین، از جمله تحریک تشکیل فیبریل و تغییر در ساختار رشته‌ها و ثبات و همچنین کاهش سمیت سلولی میشود.
به طور خلاصه، مطالعه ما نشان می‌دهد که polyP متناسب با چگالی ناشناخته ی الکترونی موجود در فیبریل‌های α-سینوکلئین است. این، نشان می‌دهد polyP عملکردهای خود را با خنثی کردن دافعه ی بار بین اجزای لیزین مجاور اعمال می‌کند.

https://neurosciencenews.com/polyphosphate-alzheimers-fibrils-27957/?fbclid=IwY2xjawGWlKRleHRuA2FlbQIxMQABHSUhoWfoP3_xXspQbkJeY6plCqitO-bkstriakC8Na7DF2GSlWqet5uSDQ_aem_dZXnCz4iXgl-hdegZ8DGxw

شباهت غیرمنتظره در طراحی طبیعت

زنبورها مهندس!!

هوش و مهارت ذاتی در طبیعت

علم شگفت - زنبورها لانه ی زنبوری را با استفاده از همان ریاضیات حاکم بر تشکیل کریستال ها می سازند!

دانشمندان معمای لانه های مارپیچی ساخته شده توسط زنبورهای بدون نیش استوایی را کشف کردند.

زنبورهای جنس Tetragonula ساختارهای پیچیده ای از سلول های مومی شش ضلعی عسل را می سازند که می تواند به 20 سطح برسد. اما چگونه این زنبورهای کوشا چنین ساختارهای پیچیده ای را بدون هیچ طرحی ایجاد می کنند؟

به نظر می رسد آنها نابغه های ریاضی هستند، و قدرت ساخت آنها را می توان با ارتباط نزدیک و شگفت انگیز با کریستال ها توضیح داد.

یک مطالعه ی اخیر، نشان داد که همان مدل ریاضی حاکم بر رشد کریستال بر تشکیل این کندوهای الهام‌بخش هم حاکم است.

هر زنبور کارگر کوچک، ناخواسته از یک سری قوانین ساده پیروی می کند و کندو را به یک شاهکار هنری تبدیل می کند.

مانند مهندسان ماهر، آنها از بلوک های ساختمانی شش ضلعی استفاده می کنند که کارآمدترین استفاده از موم است تا به خوبی روی هم قرار گیرند.

مدل‌سازی رایانه‌ای، نشان داد غرایز طبیعی این زنبورها باعث ایجاد الگوهایی می‌شود که در طبیعت ایجاد می‌کنند. جالب اینجاست که الگوی مارپیچی را می توان در نرم تنان مرواریدی mother-of-pearl mollusks یافت و این، به شباهت غیرمنتظره ای در طراحی طبیعت اشاره دارد.

توانایی‌معماری نفیس زنبورها ممکن است ریشه در کد ژنتیکی آنها داشته باشد. معماری منحصر به فرد آنها الگوهای کندوی منحصربه‌فردی را در میان 31 گونه ی زنبور تتراگونولا شکل می‌دهد.

هدف دقیق از این شکل مارپیچی، ناشناخته باقی مانده است، ولی ممکن است باعث بهبود جریان هوا در کندو شود یا به ملکه ی زنبور عسل در جهت یابی دامنه ی او کمک کند.

https://geohoney.com/researches/spiral-honeycombs-how-stingless-bees-build-these-complex-honeycomb-structures?srsltid=AfmBOorTIjLpWdt1HzcNtJXTn_C5HUBnXlogbJZcyGqBu3pkiigQyOHj

نورالینک برای ازبین‌بردن درد گردن و کمر، باید تراشه مغزی بسازد

بنیان‌گذار شرکت نورالینکُ می‌گوید این شرکت باید به‌دنبال ایجاد ایمپلنت مغزی باشد که درد گردن و کمر را از بین ببرد.

شرکت نورالینک، رابط‌های مغز و کامپیوتر (BCI) می‌سازد که درون مغز انسان کاشته می‌شوند؛ ایمپلنت این شرکت اخیراً با هدف بازگرداندن بینایی، نشان «دستگاه پیشرفته» را از سازمان غذا و داروی آمریکا دریافت کرده است.

ایلان ماسک در پستی در شبکه ی اجتماعی ایکس گفت: «من بیش‌ازپیش متقاعد شده‌ام نورالینک باید ساخت ایمپلنتی را در اولویت قرار دهد که بتواند درد کمر و گردن را از بین ببرد.»به گفته این کارآفرین، چنین ایمپلنتی می‌تواند شادی افراد هنگام بیدار شدن را تا حد زیادی بهبود ببخشد یا کیفیت خواب آنها را افزایش دهد.

تراشه ی مغزی نورالینک برای ازبین‌بردن درد گردن و کمر

پست ایلان ماسک درباره تراشه مغزی نورالینک و ازبین‌بردن درد گردن و کمر بازخوردهای زیادی در شبکه اجتماعی ایکس داشته است. این پست تاکنون حدود 18 هزار بار بازنشر شده است. یکی از کاربران می‌گوید درد گردن و کمر مسئول بسیاری از استرس‌ها و ناراحتی‌های ماست. کاربر دیگری که 15 سال درگیر کمردرد بوده است، می‌گوید چنین ایمپلنتی می‌تواند نقطه ی عطفی بزرگ محسوب شود.

به‌طورکلی، توجه زیادی به نورالینک شده ولی انتقاداتی هم به آن شده است. برخی منتقدان می‌گویند این شرکت به‌دنبال تولید دستگاه‌هایی است که با کاشت آنها در مغز کاربران، درنهایت کنترل رفتار آنها را به‌ دست بگیرد.

این شرکت، تراشه ی مغزی خود را ابتدا روی حیوانات آزمایش کرد و امسال نیز آزمایش کاشت تراشه مغزی در دومین بیمار انسانی انجام شد. به گفته ی این شرکت، عمل جراحی، موفقیت‌آمیز بوده است و بیمار فلج از دست و پا، می‌تواند با فعالیت ذهنی و مغزی، اشیای سه‌بعدی طراحی کند و ویدیوگیم‌هایی مانند Counter-Strike 2 را بازی کند. اگرچه ۲ آزمایش انسانی نورالینک روی بیماران فلج، انجام شده، ماسک گفته است ایمپلنت‌های این شرکت می‌توانند به تقویت توانایی‌های افراد سالم هم کمک کنند.
البته مهار درد در کمر، از طریق چیپس و تراشه در مغز، همیشه خوب نیست گاهی درد علامتی هشدار دهنده است و در صورتی که نادیده گرفته شود، در نتیجه ی پیشرفت ضایعه ی نخاعی، باعث ناتوانی در دست و پا و اختلال اداری و مدفوعی می‌شود

https://www.facebook.com/share/EFrjzu7QNWWWeaij/?mibextid=oFDknk