**بهار آنچنان زد شبیخون به باغ
که مرعوبِ بویِ گل و سوسنیم

پدر، خیرخواهانه گفتا: بلی! 
چهل‌‌سال‌ و چندی‌ست آبستنیم**...

#جواد_زهتاب

می‌ترسم ماتِ شبِ مهتاب شوی
من قصه بگویم و تو بی‌خواب شوی
تو برفِ دی و من تبِ تابستانم
می‌ترسم در آغوشم آب شوی

#جواد_زهتاب

⚪️ پادکست هزار‌ویک‌شب بازخوانی کامل و دقیق متن کتاب هزارویک‌‌شب به قلم میرزا عبداللطیف طسوجی است، همراه با توضیحاتی دربارۀ قصه‌ها و زمینه و زمانۀ آن. #هزارویک‌شب قصۀ راز و جادو است، قصۀ زندگی مردم قدیم سرزمین ما، قصۀ گذشتۀ پررمزوراز ما.

پادکست هزارویک‌شب پنج‌شنبه‌ها منتشر می‌شود. هر هفته حدود ۶۰ دقیقه، هر چند شب از قصه‌ها که بشود و معمولا به همراه یک ضمیمه در حاشیۀ قصه‌ها.

راوی: فاطمه سالاروند
مقدمه و ضمیمه: علیرضا فتاح
کارگردان و تدوینگر: فاطمه مهربان

فضای مجازی: فاطمه خسروانی
گرافیست: حمید قدسی

کاری از استودیو سه‌نقطه

?پادکست هزارویک‌شب را در پادگیرهای زیر دنبال کنید:
▫️کست‌باکس
▫️شنوتو
▫️پادبین

@hezaroyekshab_podcast

**با دلِ خود چه خیری دیده‌ای از تپیدن؟ 
زین همه دل سپردن زین همه دل بریدن؟ 

مانده از هر تکاپو، خسته از هر هیاهو
ای خوشا جان سپردن ای خوشا آرمیدن

من در این‌سو تو آن‌سو... قسمت ما همین بود
دیدن اما نبودن، بودن اما ندیدن

هر دومان سنگ خوردیم، زخمِ نیرنگ خوردیم
من برای نشستن تو برای پریدن

دین و دل را به بازار می‌توان برد، اما
دین برای فروش است دل برای خریدن**

#جواد_زهتاب

?@Javad_Zehtab

**عرق‌فروش به فرزندِ مفتی خود گفت: 
مرا به پیری رسوایِ خاص و عام مکن

پشیزی ارزش و قدری هم آبرو دارم
میانِ مردم، بی‌قدر و بی‌بهام مکن

شریکِ شادی و غم‌های عاشقان بودم
به طعن و لعنت این قوم، مبتلام مکن

اگر که آخرتی هست و راست می‌گویی
مدام خونِ دلِ خلق را به جام مکن

به پای شیخ، همه دسترنج عمرم را،
مریز و حاصلِ عمر مرا حرام مکن

تو را به دولتِ مستانِ خوش‌حساب قسم
«که دخلِ میکده را خرج این نظام مکن»**

#جواد_زهتاب

پی‌نوشت:
مگو که پیر مغان با تو فاش هیچ نگفت
که دخلِ میکده را خرج این نظام مکن
«محمد رمضانی فرخانی»

?@Javad_Zehtab

خیالت جمع! روزی عاقبت بی‌باک می‌رقصی
که مطرب ضرب می‌گیرد تو هم چالاک می‌رقصی

غزلخوان و صراحی‌درکف و خندان‌لبی آن‌ روز
که زلف‌آشفته و مست و گریبان‌چاک می‌رقصی

سیه‌مست از شرابِ سرخ، می‌بینم تو را وقتی
که داری دست در گیسوی سبزِ تاک می‌رقصی

گهی پا بر زمین بر گردش ایام می‌خندی
گهی سر بر سرِ افلاک با افلاک می‌رقصی

دمی همراهِ برجاماندگان، شادان و دست‌افشان
دمی یادِ شهیدان می‌کنی؛ غمناک می‌رقصی

مرا می‌دیدی آن‌روزی که خاکت را به سر کردم
تو را می‌بینم آن‌روزی که بر این خاک می‌رقصی

درفشِ کاویان در دست می‌بینم تو را آن‌روز
که داری پای‌کوبان بر سرِ ضحاک می‌رقصی

#جواد_زهتاب

?@Javad_Zehtab

**از همیشه‌ها
          اگرچه دلخورم هنوز
از هنوزهایِ زندگی پُرم هنوز

می‌روم به راه خویش و 
                        مانده‌ام چرا
 ‏با تمام خستگی نمی‌بُرم... 
هنوز
عقلِ من
           به قدِ سقف‌ها نمی‌رسد
نانم آجر است و 
             فکرِ آجرم هنوز، 
تا که بالشش کنم به زیر سر نهم
چون به نرخِ روز
          نان نمی‌خورم هنوز**...

#جواد_زهتاب

?@Javad_Zehtab

گفتم: فارغ از همه عالم باشیم
گفتی: «طوری‌ که‌ دوست‌ دارم» باشیم
من برفِ دی و تو هُرمِ مرداد... ای داد... 
یک لحظه نمی‌شود که با هم باشیم

#جواد_زهتاب

?@Javad_Zehtab

**اگر به دورِ بهار آمدیم لاله شدیم
برایِ خاطرِ بدمست‌ها پیاله شدیم

شدیم برگ که پاییز نونوار شود
به یمنِ مقدمِ این فصل هم مچاله شدیم

گذشت از سرِ ما قرن‌های بسیاری
در عنفوانِ جوانی* هزارساله شدیم

چه زود فصلِ عرقریزی آمد و از ما
عرق گرفتند آنقدر تا تفاله شدیم

شبانه گوشهٔ یک باغ دفنمان کردند
گذشت فصل زمستان و استحاله شدیم

دوباره از دل این باغ، سر برآوردیم
بهار بود دوباره... دوباره لاله شدیم**

#جواد_زهتاب

*در عنفوان جوانی/چنان که افتد ودانی
(سعدی)

?@Javad_Zehtab