میشود من را به آغوشت کشی چون کودکی
شـانه ات باشد  تمـامِ  تکیه گاهم انـدکی ؟
لحظه ای بنشینی و بنشانی ام  نزد خودت
شیطنت های مرا ، عنـوان کنی ده تا یکی؟

می توانم ! باز از خـوردن زمین های دلم!
چندخطی با تو گویم آنچه گشته حاصلم؟
از میـان سختِ طــوفـانی و نا آرامشـم !
مـوج سرکش را رسانی مرزِ امنِ ساحلم ؟

صد گله دارم از این ،  دنیای پر رنگ و ریا
باطنش چاقوی تیز و ظاهرش چون کیمیا
گرمـیِ دستت ، برای لمس جسم زخمی ام
مـرهمی باشد ، که آنی می دهد دردم شفـا

دل دوبـاره لک زده ، نق نق کند گـوشه کنـار
تا بچرخی سمت من که از چه گشتم بی قرار!
در گلویم بغض تلخ و حلقه ی اشکی به چشم
مــادرم !  دردم گران و خسته ام از  روزگار

آه ! مادر کاش میشد باز کوچک می شدم
قدر یک ساعت دوباره مثل کودک میشدم
قلبم از سنگینیِ نامــردمـی هـا ،  له شده
کاشـکی پَرهای زیبـای چکـاوک می شدم

یا همان پروانه ای که روی گلها می نشست
تا بگوید با گُلش از آرزویش ، مستِ مست
درد هایم همچو شمعی قطره قطره می چکید
سر به زانوی تو باشد بی هراس از هر چه هست

سینه ام آتشفشان کوهی از درد و غم است
چشم هایم ابـری و قلبم اسیرِ  مـاتم است
بـاز بــاران ، با تـرانه ، با گلِ لبخند تـو
مادرم جنس نگاهت آشنا و مرهم است

می شود یکبار دیگر دم کنی چای و نبات ؟
ساعتِ شیـرینِ پخشِ صوتِ زیبـای صلات
با دعـایی از دل پـاکت ،  تـو مهمـانم کنی ؟
گوشه ی چـادر نمازت ، باز می گیرم حیات

خسته ام مادر ،شکسته استخوان های تنم
او که دیگر نیست امیدش به دنیا ، آن منم
در میانِ ، این همه زخــم زبــان و  دشمنی
در بغل گیرم که در آغوش گرمت ، سر کنم 

غصه هایم را ،میـان بـوسه هایت آب کن
باز جانم را ، به بوی دامنت بی تاب کن !
لای موهایم بکش دستت ، نوازش کن مرا
"پونه"ی پژمرده و دلمرده ات را خواب کن

#افسانه_احمدی_پونه

@avayedostiy

حکایت از لب شیرین دهان سیم اندام
تفاوتی نکند گر دعاست یا دشنام

حریف دوست که از خویشتن خبر دارد
شراب صرف محبت نخورده است تمام

اگر ملول شوی یا ملامتم گویی
اسیر عشق نیندیشد از ملال و ملام

من آن نیم که به جور از مراد بگریزم
به آستین نرود مرغ پای بسته به دام

بسی نماند که پنجاه ساله عاقل را
به پنج روز به دیوانگی برآید نام

مرا که با توام از هر که هست باکی نیست
حریف خاص نیندیشد از ملامت عام

شب دراز نخفتم که دوستان گویند
به سرزنش عجبا للمحب کیف ینام

تو در کنار من آیی من این طمع نکنم
که می‌نیایدت از حسن وصف در اوهام

ضرورت است که روزی بسوزد این اوراق
که تاب آتش سعدی نیاورد اقلام

سعدی

?

فرمـــان  بــده  پیغمبـــــر  اعجــاز  برقصم
در  چشم  چهـــل  رند  نظـــر بــاز  برقصم

تو  تار،  دوتاری  و  سه تـاری  و  سماعی
با  شور  بخوان  گوشه‌ی شهناز  برقصم

نه  دف د د دف... نای  نی  و  عود بیــاور
تا یاد  بگیرم  کــــه به  هر  ســـاز  برقصم

با دامن  پرچین  خودم  چـــرخ... بچرخم
قلیــان بکشی... قل بـــزنی... باز  برقصم

با تن ت ت تن تن ت ت تن شور بگیرم
هی سکّــه‌ی  زرکـــــوب  بیـانـــداز برقصم

از  داغــی  خــــــرمــاپــــز  اهـــــواز  بیایـــــم
در  مستی  میخـــانــه‌ی  شیـــراز  برقصم

دیوانه  که  از  حکم  و جــزا  ترس  ندارد
مطـــرب  تو  بــــزن  باز از  آغـــــاز  برقصم

ساجده_جبارپور❤️?

❤️?

دل نمی بندی ولی دل را چه آسان می بری
تیر مژگان می زنی از دیده و جان می بری

از میان دفتر گلهای شعر باغ عشق
عاشقی را پشت چشمانت گروگان می بری

در سکوتی عاشقانه زیر چین زلف خود
چهره از چشم من بیچاره پنهان می بری

ای که برگیسوی تو دل بسته ام، بامن بگو
از کنار من چرا گیسو پریشان می بری

تاج سوسن سر نهاده با حریری از نسیم
دست نسرین را گرفته زیر باران می بری

پا به پایت آمدم ای هم سفر آیا مرا
با خودت تا انتهای خط پایان می بری!؟

#قدیر_اابوالمعصومی❤️?

❤️?

#مرنجانم

بیا بیا که ز هجرت چو جسم بی جانم ..
بیا بیا که چو ابرم ..... همیشه بارانم ،

چگونه دست بدارم ز دامنت ای دوست .
بیا ، ببین چه شدم ؟ ... چگونه نالانم ،

بیا برای خدا. ... تویی دلارامم ...
که این به شرح نگنجد بیا که ویرانم

قرار و صبر ندارد ، دگر دل زارم ..
بیا که جان به لب امد ، بیا مرنجانم ،

تویی پیمبر عشقُ وَ من مرید توام ،
غلام و بنده ی عشقم به گوش فرمانم ،

بیا که اشتیاق تو دارم بیا که محتاجم ،
بیا که خسته ام  و ..بیا که پایانم ....

نه عاشق دگرانم نه عاشق غیرم ،
گهی به شعر ستایم .. گهی ثنا خوانم ،

بسان ساقی مستم همیشه مدهوشم ،
به کار خویش فرو ماندم و ،اسیر هجرانم ،

خیال ان بت مه رو خیال هرشب ماست .
بیا که بند  تو هستم ... تورا گروگانم ،

به قصد بوسه بیفتد به پای تو #راحم ..
هزار جانِ گرامی  .... فدای جانانم ،

#راحم_تبریزی

‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‎

ریمیکس به یارم بگین با صدای #هایده

?#باور?

باور نکن تنهاییت را من درتو پنهانم تو در من
از من به من نزدیکتر تو از تو به تو نزدیکتر من

باور نکن تنهاییت را تا یک‌دل و یک‌درد داریم
تا در عبور از کوچه عشق بر دوش هم سر می‌گذاریم

دل تاب تنهایی ندارد باور نکن تنهاییت را
هر جای این دنیا که باشی من با توام تنهای تنها

من با توام هرجا که هستی حتی اگر با هم نباشیم
حتی اگر یک لحظه یک روز با هم در این عالم نباشیم

این خانه را بگذار و بگذر با من بیا تا کعبه دل
باور نکن تنهاییت را من با توام منزل به منزل

#اهورا_ایمان

?

**بستر مرداب من یک شاخه نیلوفر نداشت
روزگار تلخ من را  ، هیچ کس بـاور نداشت

متن تنهـاییِ من  ، از بی کسی ها پُر شده
غم فراوان ، شادی اما ، زنگ یادآور نداشت

زخم هایی را که از دست عزیزان خورده ام
رنگ و بویش را گل خونین دل احمر نداشت

روز من تاریک و چشمم روشنی ها را ندید
آسمان بخت من هم ماه یا اختر نداشت

آنقدر گریانم از بی رحمیِ چرخ  و  فلک
مثل طفلی که پناه امن یک مادر نداشت

وسعت دریای  قلبم بی شمار است از صدف
آن صدف های شکسته دانه ای گوهر نداشت

زندگی شد چرخش بیهوده ای در حول من
دور خود چرخیدم اما مبدا و محور نداشت

در خیالاتم دلم را خوش به یاری می کنم
تا شود همدم ولی دل یار غم پرور نداشت

می شود آرامِ جان ، جانم برایش می رود
دلبری را که خبر از حال این مضطر نداشت

بارها در خاطراتش غرق رویا می شوم
غیبتش دار مکافاتی  شد و آخر نداشت

هر چه بود از خون دل بر دفترم جاری شده
چون قلم در نای خود یک قطره هم جوهر نداشت**#افسانه_احمدی_پونه

❤️?