گفت‌و‌گو با #علي_باباچاهي: پست‌مدرنيست بودن، اشتياق سوزان من نيست!
علي عبداللهي

📚📚📚📚
🅱🅰🅱🅰
@kanale_alibabachahi
🔵#کانال_علی_باباچاهی

می گوید: پست مدرنیسم اشتیاق سوزان من نیست!

***علی باباچاهی:
بالاتر از فرا
در تنهایی!

وقتی توان مقابله کردن با آن را نداری چاره‌ی کار، کنار آمدن با آن است!یا این که به ارائه ی تعاریف دیگری از جباریت این پدیده دست به کار شوی! این تنهاییِ (حصر) نوپدید افزون‌بر پیوندی پنهانی که با مرگ دارد، ترس تجربه ناشده ای را با تو در میان می‌گذارد؛ ترسی که در انزوای تحمیلی توقف و تعطیل ضربان زندگی تو را به همراه ندارد !
در پرانتز که بگویم (قطعیت باید در جایی تجلی کند تا تو از عدم قطعیتی حرف بزنی که به اصحاب فیزیک ارتباطی نزدیک تر دارد )واین که دلهره را به ویژه این اواخر به دل و دیگر اعضای بنی‌آدمی‌ات راه نداده‌ای و هرگز! پرسیدن دارد که این حصر (تنهایی) که فرضا جان (چشم اسفندیار) تورا به عیان در امان می دارد ،چه حنظلی خوراننده است به تو- توها که حافظانه تحمل بایدش اینکه هنوز عهده‌ی ارائه آن برنیامده‌ای!

ص۲
می‌تواند آدمی سال ها پشت پنجره‌ی اتاق‌اش به ایستد و نگاه کند از دور به نوعی از تن- ها که دویست سال در رعد و برق به این تنهایی خودشان خیره شده است !
و تو بی ،یا با آنکه بدانی تنهایی، مبهوت و نظاره‌گری که این دیگر چیست و یا کیست که...
راوی اما می گوید که در این اوقات ِ در گذر، تو در احاطه فرضا وز وز زنبور هایی هستی که به گوش‌ات گوارایی ِ مکروهی که چک، چک،چک، چکانیده است!
شاید وقت آن رسیده باشد که با تپانچه‌یِ در زیر پوست‌ات تهدید کنی این سلول حدوداً سیالی که ساکن ِ آن هستی، به جبری با جبروت درآمیخته!
مگر همین حال و احوال و روز و روزگار نبوده است پیش از این‌که پای بیرون نگذاشته‌ای از دایره هایی که در این دایره تعبیه شده و چراغ به دست کاویده‌ای خودت را که در مستطیلی ۴×۳ به گرفتاری گرفتاری‌هایی گرفتار بوده ای!

این فرارِ به ناچار نیز به اختیار تو نیست !«اندرون از طعام که خالی داری» گرسنگی‌ات ، سیاهکاران را به وحشت می‌افکند در تنهایی!
_گرسنگان جهان متحد شوید در تنهایی!
ناگهان درمی‌یابی که ساکن است و دوّار این که تو را در بطری در بسته ای به دریا می اندازد که:«اتاق بر آب را می روم»
به فاصله بنویس، به فاصله می شنوند و می شنویم!
بوده‌اند به سال‌ها، آدم‌ها در سلول هایی که از روزن‌های‌‌اش پا گذاشته به فرار، تنهایی!
«به منجنیق عذاب اندر» نیستم در این قوطی کبریتی که حمل می کند ما را و تحمل را ربوده است از ما!
و سرانجام این که عدالتی ناخواسته را باید در «زمان-مکان»ی موقت هم که شده و تجربه کردیم ما!
قفلیدنِ قفل را تجربه کردیم ما!
«فهمیدن» این تنهایی را و احساس کردن آن را تجربه کردیم ما
و تجربه را تجربه کردیم ما! #علی_باباچاهی 💢🅱️🅰️🅱️🅰️💢***@kanale_alibabachahi#کانال_علی_باباچاهی

**نهایت کار

خاطره کاری! می کاریم و درو نمی‌کنیم
فرّار و پراکنده‌اند خاطره ها قاصدک بازی در می آورند
پیش می آید گاهی گنجینه ای در گورستانی پیدا می‌کنیم :
استخوانی که ازگور زده بیرون نه دبیرستانی است
نه خانه دار

_دست نزن چیزی عایدت نمی‌شود!
چند صورت پوسیده توی دستش مچاله شده بود
تعلق خاطر پیدا کردم
و ترک عادت عادت من شده بود
گنجشکْ کاری کندن کلمات است بر دیوار
کندم و صورت های گمشده برقی زدند
ولى فوراً____
سعدی کارگل می‌کرد من معماری
ایوان مداین را در شهرهای مختلفی تعمیر کرده ام
سفیدکاری صورت‌های از یاد نرفته کار من است
صورت ها استحاله می‌شوند:
طوطی طاووس هما
خواهرم را خوب می‌شناسم تندتند لباس عوض میکردم
منطق الطیری بود
کنجکاوی‌جغد؟ نه! اشتباه نکنید!
قصه نویس باید همه چیز بین باشد
بوف کور شدم صورت ها دست بر نمی داشتند
از سرم
وفاداري من سوسک ها را متحیر کرده
باران ببارد و علف انگیزی کند
رویاسازی و خاطره کاری با من!
بوی آویشن می‌دهم؟ بدکه نیست!
بچه ی استثنایی قرابه نشین نمی شود
پس انتخاب کن!
على
یا
بوعلی!

آبان ماه ۱۳۹۱

?️????️??**#کانال_علی_باباچاهیhttps://t.me/kanale_alibabachahi

***علی باباچاهی

مردی که خودش را تمام روز
در یک اتاق زندانی می‌کند
اصلاً دیوانه نیست
یا انار متراکمی‌ است که در پوست خودش جا خوش کرده
یا پیاز متورمی‌ست که لایه‌لایه پرده برنمی‌دارد از تنهایی‌اش
در بیروت مردی را دیدم با پای گچ‌گرفته
که از تابوت بیرون نمی‌پرید
پلنگ هم در قفس آهنین تصوّری از آزادی دارد
در جنگ تن‌به‌تن هر دو پا گذاشتیم به فرار
من از یک طرف
منِ دیگر من از طرف دیگر
و شانه به شانه به خانه رسیدیم دقیقاً
و من زیر یک سقفِ دراز به دراز
دراز کشیدم.
خیلی خوب شد
چند تابلو مختلف دور و برم میخ‌کوب شد
نه عاشقِ عاشقم
نه کُشته مُرده‌ی شهری که ساکنانش در صدف خودشان
گوش‌ماهیِ خودشانند
قطع امید نمی‌کنم / امّا
از مردی که در یک اتاق زندانی شده
یا مُرده‌ای که روی تخت‌خواب دراز کشیده…#علی_باباچاهی ?️????️??***#کانال_علی_باباچاهیhttps://t.me/kanale_alibabachahi

**شعر تازه‌ای از سیدعلی صالحی

سِحرالصُوَر

بگو به روزگارِ گُم شده‌گان
کجا بجویَمت ای ماه
که آسمان
سیاه نپوشد در این عزا!

در به در تر…. از دریا
هر چه تشنه… طلبت می‌کنم
نه شب… آرام وُ
نه قرارِ من
که یکی لحظه‌اش،
هزارهٔ بی‌راه…!

هی تقدیرِ مبتلا!
بگو… او که بود
که سرشتِ مرا و سرنوشت مرا
هم به آن خطِ مضطرب نوشت؟

من همه از مرحمتِ زن است
من همه از حکمتِ حواست
که عجیبا… هم از اَزَل
آدمی‌ام نام نهاده‌اند.

دوست، هی دوست!
بگو به روزگارِ گم شده‌گان
کیست او
که بتواند
کلماتِ سِحرانگیزِ مرا
انکار، انکار، انکار…!

?شعر تازه‌ ای از شاعر معاصر #سید_علی_صالحی https:// T.me/SeyyedAliSalehi ?❤️?❤️?**#کانال_ادبیات_معاصر_ایرانhttps://t.me/Adabiyat_Moaser_IRAN

**علی باباچاهی

درمیانه ی

در میانه ی آتش ها برپاست حدس بزن هایی که
زمان به زبان بمب های صوتی تقریر می شود
پوست مار و ببر و پلنگ را پوشید  ولی در انزوا
تصور شاعرانه ای از بمب افکن ها دارم
نشاط بصری می آورد زنی که سر قطع شده اش را
گرفته به دست و
می گذارد روی میز شام !

دراز است " زبان" ام و در سقف خانه
جا نمی گیرد و در لامکانی ها
خنثا کردن این بمب زبانی
قادری غیر متعال می طلبد!

--سنبله ی گندم حتا بر مزارش نمی وز وزد
-غلت زده ام لابد بسکه روی جسد هایی که
در چشم هام تلنبار شده اند!

ما باچهره های خودمان طلوع می کنیم
در/ از/ با

عفاف تقلبی
ریشی دراز دارد و سرخ و
سینه هایی سفت    و برجسته!#علی_باباچاهی
?️*?*???️??
#کانال_علی_باباچاهی
https://t.me/kanale_alibabachahi