چه شادمانم به قیام تو ای انقلابیِ زیبارو
چه چیز زیباتر از این که
گُلی بر من فرمانروایی کند؟
و چه چیز زیباتر از این که
دولت را زن برپا کند؟
و عدالت را زن
و آزادی را زن...

✍ #نزار_قبانی
📝 #کانال @arashshariaty
❤️ #هشت_مارس_روز_جهانی_زن

قدم که بر می‌داری

گل‌های قالی جان می‌گیرند،

چه برسد به من...!

✍ #آرش_شریعتی
📝#کانال @arashshariaty
❤️ #ماهورا_جان_زادروزت_پرتکرار

رفت و غزلم چشم به راهش نگران شد
دلشوره‌ی ما بود، دلآرام جهان شد

در اول آسایش مان سقف فرو ریخت
هنگام ثمر دادنمان بود، خزان شد

زخمی به گل کهنه‌ی ما کاشت خداوند
اینجا که رسیدیم، همان زخم دهان شد

آنگاه همان زخم، همان کوره‌ی کوچک
شد قله‌ی یک آه، مسیر فوران شد

با ما که نمک گیر غزل بود، چنین کرد
با خلق ندانیم چه ها کرد و چنان شد

ما حسرت دلتنگی و تنهایی عشقیم
یعقوب پسر دید، زلیخا که جوان شد

یک حافظ کهنه، دو سه تا عطر، گل سر
رفت و همه‌ی دلخوشی‌ام یک چمدان شد

با هر که نوشتیم چه ها کرد، به ما گفت
مصداق همان وای به حال دگران شد

✍ #حامد_عسگری
📝 #کانال @arashshariaty

برف
همان دوستت دارم‌های باران است،
که روی دستان سرد ابرها
باد کرده است ...!

✍ #آرش_شریعتی
? #کانال @arashshariaty

?

? #کانال @arashshariaty
❤️ #آرا

شاید همه‌چیز با نان آغاز شد.
ما فرزندان انقلاب نبودیم، ما نان بودیم. نان داغی که لقمه‌ی چپ سران حکومت شدیم. تکه‌پاره‌مان کردند و خوردند و پاشیدند. نه، چه می‌گویم؟ انگار که در این خلقت اضافه بودیم. ما را مصرف جامعه‌مان نکردند، ما را اسراف کردند، پخش‌مان کردند که بر سفره‌ی خودمان ننشسته باشیم، که هیچ‌کدام‌مان در ساختن آن مملکت نقش نداشته باشیم. شخصیت و هویت‌مان را به لجن کشیدند که حتا در اروپای مترقی هم نتوانیم مثل بقیه‌ی مردم زندگی کنیم...

???

بریده‌ای از کتاب "فریدون سه پسر داشت" اثر #عباس_معروفی

? #کانال @arashshariaty
? #کتاب_آگاهی_بیداری

از همان کودکی با ترسی همیشگی همراه بودیم، ترسی که نه به تاریکی ربط داشت و نه به "یک سر و دو گوش" معروف...

ترسی که با ما رشد کرد و بالغ شد‌

" ترس از دست دادن "

از عروسک مورد علاقه دوران کودکی یا خودکار چهار رنگ جادویی دوران مدرسه گرفته تا خونه و ماشین و دارایی دوران میانسالی.

ترس گم کردن مادر در همهمه‌ی زن‌های چادر مشکی بازارچه...
ترس از دست دادن توپ، وقتی به حیاط همسایه می‌افتاد ...
ترس برنگشتن پدر به خونه، وقتی کمی دیرتر از همیشه صدای کلید انداختنش را می‌شنیدیم ...

بزرگ و بزرگتر شدیم اما چیزی از ترس هامان کم نشد...!!!

ترس از شکستن مدادمان در روز کنکور! همان چیزی که باعث می‌شد همیشه یک مداد دیگر هم همراه داشته باشیم! مدادی که شاید در آن روز هرگز استفاده نمی‌کردیم...
ترس از دست دادن یک فرصت خوب کاری...
ترس از دست دادن یک معامله حسابی...
ترس از دست دادن فرزند...
ترس از دست دادن زندگی...
ترس از دست دادن کسی که دوستش داریم...
و در آخر، ترس از دست دادن "خودمون"...
ترس دل کندن از همه چیزهایی که برای داشتن و نگهداشتن شان یک عمر را با ترس گذراندیم...

کاش کسی می‌بود که به ما لذت بردن را می‌آموخت ....

لذت داشتن یک عروسک...
لذت داشتن یک خودکار فانتزی...
لذت گرفتن دستان مادرمان در هیاهوی بی‌وقفه بازارچه...
لذت دویدن به سمت در، برای آرام گرفتن در آغوش پدرمان...
لذت از بزرگتر شدن‌هایمان...
لذت از به دست آوردن هایمان...
لذت از بودن کنار کسی که دوستش داریم...

کاش کسی باشد که لذت بردن از این " کوتاهِ دوستداشتنی" را یادمان بدهد...

همین...

✍ #آرش_شریعتی
? #کانال @arashshariaty

?

? #کانال @arashshariaty
❤️ #ماهانا