? مستندات غلات و تقطیع روایات

شرح این موارد از امام باقر علیه السّلام:

«أنا دحوت أرضها»: من و ذرّیه‌ام زمینی هستیم که در آن آرام و قرار گیرند.

«أنا أرسیتُ جبالها»: یعنی اینکه ذریّۀ ایشان کوه‌هایی هستند که زمین بدون وجود آن‌ها بقا و دوام نمی آورد.

«و فجرتُ عیونها»: یعنی علمی که در قلبش تثبیت و بر زبانش جاری شد.

«شققت أنهارها»: یعنی از او منشعب شده است آنچه که هرکس به آن تمسک جوید، نجات می‌یابد.

«و أنا غرست أشجارها»: اشجار یعنی ذریّه طیبه.

«و أطمعث ثمارها» ثمار یعنی کردارهای پاکیزه ایشان.

«و أنا أنشأت سحابها»: سحاب یعنی سایه ای که به بنای آن از گرما پناه برند.

«و أنا انزلتُ قطرها»: یعنی حیات و رحمت.

«و أنا اسمعت رعدها»: یعنی حکمت‌هایی که شنوانده می‌شود.

«و نوّرت برقها»: یعنی شهرها به نور ما روشن شده اند.

«و اضحیتُ شمسها»: یعنی قائم ما نور علی نوری درخشان است.

«و أطلعت قمرها»: یعنی حضرت مهدی از ذریّۀ من است. «و أنا نصبت نجومها»: به ما هدایت می‌شود و به نور ما روشنایی یابند.

«و أنا البحر القمقام الزاخر»: یعنی من امام امامان و عالِم عُلما و حاکِم حُکما و پیشوای فرماندهانم که علم من سرریز گشته و همان طور که آب دریا بر سطح زمین پخش گشته و دوباره به اذن خدا به دریا باز می‌گردد.

«و أنا أنشأت جواری الفُلک فیها»: می‌گوید: بزرگان نیکوسرشت و امامان هُدی از منند.

«و سکّنت اطوادها»: می‌گوید: چشم فتنه را کور کردم و ریشه‌های ضلالت را به قتل می‌رسانم.

«و أنا جنب الله و کلمته و أنا قلب الله»: یعنی من چراغ علم خدا هستم.

«و أنا باب الله»: یعنی هرکس به من توسّل جوید، خدایش می‌آمرزد.

و قول او «بی و علی یدی تقوم الساعۀ»: منظورش رجعت قبل از قیامت است، خداوند در ذریّۀ من مؤمنان را یاری می‌فرماید و مقام مشهود از آنِ من است.
? مناقب آل أبی طالب ج۱ ص ۵۱۴- ۵۱۲
?بحارالانوار ج ۳۹ ص ۳۴۸

#غلات
@BotShenasi

? مستنداتِ غلات و تقطیع روایات

شاید شما هم دیده باشید بعضی از دوستان روایاتی قرار میدهند که در آن امیرالمومنین علیه السلام فرموده اند: من زمین راگسترش دادم؛ من کوه ها را ایجاد کردم و... در متن هم آدرس روایت را بحارالانوار می نویسند و عده ای از این دسته روایات معتقد به الوهیت اهل بیت علیهم السلام میشوند! اما اصل روایت چیست؟
کِتَابُ أَبِی بَکْرٍ الشِّیرَازِیِّ: إِنَّ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام خَطَبَ فِی جَامِعِ الْبَصْرَةِ فَقَالَ فِیهَا مَعَاشِرَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُسْلِمِینَ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَثْنَی عَلَی نَفْسِهِ فَقَالَ هُوَ الْأَوَّلُ یَعْنِی قَبْلَ کُلِّ شَیْ ءٍ وَ الْآخِرُ یَعْنِی بَعْدَ کُلِّ شَیْ ءٍ وَ الظَّاهِرُ عَلَی کُلِّ شَیْ ءٍ وَ الْباطِنُ لِکُلِّ شَیْ ءٍ سَوَاءٌ عِلْمُهُ عَلَیْهِ سَلُونِی قَبْلَ أَنْ تَفْقِدُونِی فَأَنَا الْأَوَّلُ وَ أَنَا الْآخِرُ إِلَی آخِرِ کَلَامِهِ فَبَکَی أَهْلُ الْبَصْرَةِ کُلُّهُمْ وَ صَلَّوْا عَلَیْهِ. وَ قَالَ علیه السلام أَنَا دَحَوْتُ أَرْضَهَا وَ أَنْشَأْتُ جِبَالَهَا وَ فَجَّرْتُ عُیُونَهَا وَ شَقَقْتُ أَنْهَارَهَا وَ غَرَسْتُ أَشْجَارَهَا وَ أَطْعَمْتُ ثِمَارَهَا وَ أَنْشَأْتُ سَحَابَهَا وَ أَسْمَعْتُ رَعْدَهَا وَ نَوَّرْتُ بَرْقَهَا وَ أَضْحَیْتُ شَمْسَهَا وَ أَطْلَعْتُ قَمَرَهَا وَ أَنْزَلْتُ قَطْرَهَا وَ نَصَبْتُ نُجُومَهَا وَ أَنَا الْبَحْرُ الْقَمْقَامُ الزَّاخِرُ وَ سَکَّنْتُ أَطْوَادَهَا وَ أَنْشَأْتُ جَوَارِیَ الْفُلْکِ فِیهَا وَ أَشْرَقْتُ شَمْسَهَا وَ أَنَا جَنْبُ اللَّهِ وَ کَلِمَتُهُ وَ قَلْبُ اللَّهِ وَ بَابُهُ الَّذِی یُؤْتَی مِنْهُ ادْخُلُوا الْبَابَ سُجَّداً أَغْفِرْ لَکُمْ خَطَایَاکُمْ وَ أَزِیدُ الْمُحْسِنِینَ وَ بِی وَ عَلَی یَدِی تَقُومُ السَّاعَةُ وَ فِیَّ یَرْتَابُ الْمُبْطِلُونَ وَ أَنَا الْأَوَّلُ وَ الْآخِرُ وَ الظَّاهِرُ وَ الْبَاطِنُ وَ بِکُلِّ شَیْ ءٍ عَلِیْمٌ
?بحارالانوار جلد ۳۹، صفحه ۳۴۸

اما روایت را تقطیع کردند زیرا ادامه روایت امام باقر علیه السلام معانی این کلمات را فرموده اند:
شُرِحَ ذَلِکَ عَنِ الْبَاقِرِ علیه السلام أَنَا دَحَوْتُ أَرْضَهَا یَقُولُ أَنَا وَ ذُرِّیَّتِی الْأَرْضُ الَّتِی یُسْکَنُ إِلَیْهَا وَ أَنَا أَرْسَیْتُ جِبَالَهَا یَعْنِی الْأَئِمَّةَ مِنْ ذُرِّیَّتِی هُمُ الْجِبَالُ الرَّوَاکِدُ الَّتِی لَا تَقُومُ إِلَّا بِهِمْ وَ فَجَّرْتُ عُیُونَهَا یَعْنِی الْعِلْمَ الَّذِی ثَبَتَ فِی قَلْبِهِ وَ جَرَی عَلَی لِسَانِهِ وَ شَقَقْتُ أَنْهَارَهَا یَعْنِی مِنْهُ انْشَعَبَ الَّذِی مَنْ تَمَسَّکَ بِهَا نَجَا وَ أَنَا غَرَسْتُ أَشْجَارَهَا یَعْنِی الذُّرِّیَّةَ الطَّیِّبَةَ وَ أَطْعَمْتُ ثِمَارَهَا یَعْنِی أَعْمَالَهُمُ الزَّکِیَّةَ وَ أَنَا أَنْشَأْتُ سَحَابَهَا یَعْنِی ظِلَّ مَنِ اسْتَظَلَّ بِبِنَائِهَا وَ أَنَا أَنْزَلْتُ قَطْرَهَا یَعْنِی حَیَاةً وَ رَحْمَةً وَ أَنَا أَسْمَعْتُ رَعْدَهَا یَعْنِی لِمَا یُسْمِعُ مِنَ الْحِکْمَةِ وَ نَوَّرْتُ بَرْقَهَا یَعْنِی بِنَا اسْتَنَارَتِ الْبِلَادُ وَ أَضْحَیْتُ شَمْسَهَا یَعْنِی الْقَائِمَ مِنَّا نُورٌ عَلَی نُورٍ سَاطِعٌ وَ أَطْلَعْتُ قَمَرَهَا یَعْنِی الْمَهْدِیَّ مِنْ ذُرِّیَّتِی وَ أَنَا نَصَبْتُ نُجُومَهَا یُهْتَدَی بِنَا وَ یُسْتَضَاءُ بِنُورِنَا وَ أَنَا الْبَحْرُ الْقَمْقَامُ الزَّاخِرُ یَعْنِی أَنَا إِمَامُ الْأَئِمَّةِ وَ عَالِمُ الْعُلَمَاءِ وَ حَاکِمُ الْحُکَمَاءِ وَ قَائِدُ الْقَادَةِ یَفِیضُ عِلْمِی ثُمَّ یَعُودُ إِلَیَّ کَمَا أَنَّ الْبَحْرَ یَفِیضُ مَاؤُهُ عَلَی ظَهْرِ الْأَرْضِ ثُمَّ یَعُودُ إِلَیْهِ بِإِذْنِ اللَّهِ وَ أَنَا أَنْشَأْتُ جَوَارِیَ الْفُلْکِ فِیهَا یَقُولُ أَعْلَامُ الْخَیْرِ وَ أَئِمَّةُ الْهُدَی مِنِّی وَ سَکَّنْتُ أَطْوَادَهَا یَقُولُ فَقَأْتُ عَیْنَ الْفِتْنَةِ وَ أَقْتُلُ أُصُولَ الضَّلَالَةِ وَ أَنَا جَنْبُ اللَّهِ وَ کَلِمَتُهُ وَ أَنَا قَلْبُ اللَّهِ یَعْنِی أَنَا سِرَاجُ عِلْمِ اللَّهِ وَ أَنَا بَابُ اللَّهِ یَعْنِی مَنْ تَوَجَّهَ بِی إِلَی اللَّهِ غُفِرَ لَهُ وَ قَوْلُهُ بِی وَ عَلَی یَدِی تَقُومُ السَّاعَةُ یَعْنِی الرَّجْعَةَ قَبْلَ الْقِیَامَةِ یَنْصُرُ اللَّهُ فِی ذُرِّیَّتِی الْمُؤْمِنِینَ وَ لِی الْمَقَامُ الْمَشْهُودُ.
?مناقب آل أبی طالب ۱: ۵۱۲- ۵۱۴.  بحارالانوار ج ۳۹ ص ۳۴۸

ترجمه در مطلب بعدی

#غلات

#روشنگری #غلو #غلوستیزی

?«غالیان» مایه ننگ شیعه!

﷽‌ مُحدِّث جلیل القدر مرحوم سیّد نعمت الله جزائری(ره) اِفراطِ «غالیان» را موجب ننگ و بدنامی شیعه در نزد مخالفین دانسته ‌و مینویسد:

✍«إنّ الغلاة لمّا فرطوا في المحبّة بزعمهم كان حبّهم عيباً علَى دين الشيعة،لأنّ أهل الخلاف ينسبونه إلينا»

?ریاض الأبرار؛ جلد ۲، صفحه ۴۱

☑️ قلب ما گنجایش پذیرش همه فضائل را ندارد

?قال الصادق علیه السلام:

لَوْ أُذِنَ لَنَا أَنْ نُعْلِمَ اَلنَّاسَ حَالَنَا عِنْدَ اَللَّهِ وَ مَنْزِلَتَنَا مِنْهُ لَمَا اِحْتَمَلْتُمْ.

اگر اجازه داشتیم که حال خود و مقام و مرتبه ای که نزد خداوند داریم بیان کنیم شما تحمل نمی کردید

?بحار جلد ۲۵ صفحه ۳۸۵

✍? همین مراتبی هم که از خودشان در حد عقول بشری ما بیان فرمودند خیلی از جاهلان شیعه نما در مقام رد و یا غلو هستند

#فضایل
#غلات
#مقصره
#شیعیان
#اهل_بیت علیهم السلام

#روشنگری #غلو #غلو_ستیزی

?برائت امام رضا(علیه السلام) از غالیان...!

✅حضرت رضا(علیه السّلام) در دعای خود به درگاه إلهی عرضه میداشت:

?خدایا ! من به تو پناه می‌برم و به پیش گاه تو بیزاری میجویم از کسانی که درباره ما چیزی را ادعا میکنند که حقیقتا برای ما نیست!
خدایا ! من به پیشگاه تو بیزاری می‌جویم از کسانی که درباره ما چیزی گفتند که ما آن را درباره خود نمی گوییم!
خدایا ! آفرینش در اختیار تو و امر از جانب توست، و تنها تو را می‌پرستیم و تنها از تو یاری می‌طلبیم.
خدایا ! تو آفریننده ما و آفریننده پدران اوّلین و پدران آخرین ما هستی.
خدایا ! کسی غیر از تو لایق (مقام) ربوبیّت نیست، و کسی غیر از تو صلاحیّت (مقام) اُلُوهیّت را ندارد! پس لعنت کن نصاریٰ(مسیحیان) را که عظمت تو را کوچک شمردند، و لعنت کن همه کسانی از مخلوقاتت را که شبیه به سخن(اعتقاد) آنها میگویند!
خدایا! ما بندگان تو و فرزندان بندگانت هستیم؛ برای خود، اختیار سود و زیان و مرگ و زندگی و نَشری نداریم!
خدایا! هر کس گمان کند که ما پروردگار هستیم، ما از او بسوی تو بیزاری میجوییم! و هر که معتقد باشد که آفرینش به دست ماست و روزی بر عهده ماست، از او بسوی تو بیزاری میجوییم، همانند بیزاری عیسی بن مریم(علیهما السلام) از نصاریٰ!
خدایا ! ما آن‌ها را به چنین اعتقادی دعوت نکردیم، پس ما را به خاطر چیزی که آن‌ها می‌گویند، مواخذه نکن! و برای ما ببخش آن چه را آن‌ها برای ما ادعا می‌کنند! «و نگذار یک نفر از آن‌ کافران بر روی زمین بماند! اگر آن‌ها را رها کنی، بندگانت را گمراه می‌کنند و جز فاجرِ کافر نخواهند زایید» !

?کَانَ الرِّضَا(علیه السلام) یَقُولُ فِی دُعَائِهِ:

...اللّهم إنّي أبرأ إليك من الّذين ادّعوا لنا ما ليس لنا بحقّ!
اللّهم إنّي أبرأ إليك من الّذين قالوا فينا ما لم نقله في أنفسنا.
اللّهم لك الخلق و منك الأمر،و إيّاك نعبد و إيّاك نستعين.
اللّهم أنت خالقنا و خالق آبائنا الأولين و آبائنا الآخرين!
اللّهم لا تليق الربوبية إلّا بك،و لا تصلح الإلٰهية إلّا لك،فالعن النصارى الّذين صغّروا عظمتك،و العن المضاهين لقولهم من بريّتك!
اللّهم إنّا عبيدك و أبناء عبيدك،لا نملك لأنفسنا ضرّاً و لا نفعاً و لا موتاً و لا حياة و لا نشوراً.
?اللّهم من زعم أنّنا أرباب فنحن إليك منه براء،و من زعم أنّ إلينا الخلق و علينا الرزق فنحن إليك منه براء كبراءة عيسى(عليه‌ السلام) من النصارى!
اللّهم إنّا لم ندعهم إلَى ما يزعمون،فلا تؤاخذنا بما يقولون و اغفر لنا ما يزعمون [یدعون] !
«رَبِّ لا تذر علَى الأرض من الكافرين ديَّاراً * إنَّك إن تذرهم يضلُّوا عبادك و لا يلدوا إلا فاجرا كفّاراً». [۱]

[۱] نوح: ۲۶و۲۷

?الإعتقادات(للشیخ الصدوق رحمه الله)؛صفحه ۹۹- ۱۰۰