عید مبعث

از غار ِ حرا ، یکی  سخن می گوید
اقرئ بِسم ، با صوت ِ یمن می گوید
آن مرد ، که علم ِ لدنی را آموخت 
از نون و قلم به مرد و زن می گوید

مردی به سلام و صلوات آمده است
با دست پر از شاخ ِ نبات آمده است
از جان و دل و شوق سخن می گوید
از جانب ِ حق ، با درجات آمده است .

قرآن به زبان ِ مصطفی ، جاری شد
با شوق به جان و تن او ساری شد
آن یار که به تعلیم و تعلّم برسید
در آمدن  از غار ِ حرا ، قاری شد .

از داخل این غار ، ببُرون ماه آمد
دیدن که محمد (ص) به ناگاه آمد
با عشق و ز ِشوق قرآن می خواند
آن سان که فرشته ای آگاه آمد.

✍سید محمود سید موسوی
@shahremanneyshabour

مبعث رسول مهربانی ها مبارک🌺

کانال شهر من نیشابور
@shahremanneyshabour

«یادگاری من...»

بَدَل به یأس شد آخِر امیدواریِ من
گواه حسرتم، این اشک هایِ جاریِ من!

مرا به صبر مخوانید، کارِ بیهوده ست
افاقه ای نکند، هیچ، بردباریِ من!

همیشه مذهبم آیین مهرورزی بود
زبانزد است دراین شهر سازگاریِ من

چگونه بگذرم از این مسیر، در این فصل..
مرا که خانه نشین کرده زخم کاریِ من

هزار حادثه بعد از تو اتفاق افتاد
نمانده از تو، به جز درد، یادگاریِ من

میان این همه اندوه، غوطه ور شده ام
کسی نمانده، بیاید دمی به یاریِ من!

چه راحت از شب دلتنگی ام گذر کردی
اثر نکرد در آن سینه، بی قراریِ من!

هنوز چشم به راهم که باز برگردی
طبیب وار، بیایی به غمگساریِ من!

مرا ببخش، تورا سخت دیر فهمیدم
که روشن است، چنان روز، شرمساریِ من

به این غبار، به این جاده، بسته ام امّید
مگر به سر برسد چشم انتظاریِ من!

#خدابخش_صفادل_نیشابور
@shahremanneyshabour

خیالش …

از دل و چشمم

نمی رود بیرون ...!

?#سلمان_ساوجی
☘️#خ

#تک_مصرع_ناب
@shahremanneyshabour

هنرهای نمایشی

قسمت سیزدهم
(قسمت آخر)

تعزیه

در لغت به معنای سوگواری و عزاداری است و در تعریف عام‌تر به تئاترهای مذهبی که درباره واقعه کربلا هستند، گفته می‌شود.
نام اصلی تعزیه، شبیه خوانی یا شبیه‌گردانی است، یعنی اینکه افراد اجرا کننده، شبیه و بازی کننده نقش شخصیت‌های اصلی هستند.

نکته‌ای که در این میان باید به آن اشاره کرد این است که تعزیه لزوما درباره امام حسین (ع) و واقعه کربلا نیست، نمایشنامه‌های تعزیه درباره موضوعات دینی و حماسی است مثل تعزیه حضرت ابراهیم، تعزیه امامان مختلف و حتی تعزیه خنده‌دار هم داریم.

تعزیه که مجموعه‌ای از رنگ،شعر و موسیقی است؛ بیشتر برای مرگ اولیا و عزیزان از دست رفته اجرا می‌شود. نمایشی مذهبی که خیر و شر در آن مبارزه می‌کنند.

به هر اجرای تعزیه، «مجلس» می‌گویند؛ بازیگران آن را «شبیه خوان» می‌نامند، کارگردان تعزیه، «معین البکا» و نویسنده آن «مقتل‌نویس» است. همچنین به نمایشنامه تعزیه، «جُنگ» می‌گویند. تهیه‌کننده تعزیه، «بانی» و مابقی عوامل را هم «عمله تعزیه» می‌نامند.

تعزیه در سال ۲۰۱۰ در میراث فرهنگی و معنوی یونسکو ثبت شده است و با اینکه در نقاط دیگر جهان از جمله جزیره ترینیداد در دریای کارائیب تا جزایر اندونزی اجرا می‌شود، اما تعزیه از ایران برآمده است. سابقه آن به سال‌ها قبل از عاشورا و ورود اسلام به ایران برمی‌گردد که به آن «سووشون‌خوانی» می‌گفتند و نمایش در آتش رفتن سیاوش اجرا می‌شد که وقتی سیاوش، سالم از میان آتش رد می شد، نشانی از بی‌گناهی او بود.

کانال شهر من نیشابور
@shahremanneyshabour

.
بتِ مه پیکرم با خاطری فرزانه شاعر شد
لبش لعل و رُخش چون گوهری دُردانه شاعر شد

سمن عارض، بنفشه چشم و قامت سرو و دل شیدا
خرامان در میانِ باغ گل مستانه شاعر شد

نگاهش پر شرار و سینه آتش زیر خاکستر
شرابِ سرخ چشمش بر لب پیمانه شاعر شد

به رویِ شانه، نخلستانِ گیسویش میانِ باد 
ز شور عاشقیِ شانه‌هایش شانه شاعر شد

چنان شمع نگاهش تا سحر مانند یک خورشید
میانِ شعله‌ها می‌سوخت تا پروانه شاعر شد

✍ حسین طلائی (سفیر نیشابور)

@shahremanneyshabour

همین در دِل

تو می گُنجی

کَسِ دیگر نمی گُنجد…!

?#امیرخسرو_دهلوی
☘️#ه

#تک_مصرع_ناب
@shahremanneyshabour

چاشت امروز با حافظ
ـــ☘️❤️?❤️☘️ــ
حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست
باده پیش آر که اسباب جهان این همه نیست
از دل و جان شرف صحبت جانان غرض است
غرض این است وگرنه دل و جان این همه نیست
منت سدره و طوبی ز پی سایه مکش
که چو خوش بنگری ای سرو روان این همه نیست
دولت آن است که بی خون دل آید به کنار
ور نه با سعی و عمل باغ جنان این همه نیست
پنج روزی که در این مرحله مهلت داری
خوش بیاسای زمانی که زمان این همه نیست
بر لب بحر فنا منتظریم ای ساقی
فرصتی دان که ز لب تا به دهان این همه نیست
زاهد ایمن مشو از بازی غیرت زنهار
که ره از صومعه تا دیر مغان این همه نیست
دردمندی من سوخته زار و نزار
ظاهرا حاجت تقریر و بیان این همه نیست
نام حافظ رقم نیک پذیرفت ولی
پیش رندان رقم سود و زیان این همه نیست
درود شورآفرینان والااندیش!
سه شنبه پیش رویتان گل نقش
شعروشادی و آرامش؛
«بی بی جان » می گفت که ؛
به خاطر بسپار که
این دنیا ارزش چندانی نداره
دغدغه های این لحظه،
ده سال دیگه رنگ می بازه وفراموش میشه
هیچ چیز نباید لبخند رواز لبات بدزده
اگر خودت رو غرق درگذشته کنی،
یا نگران آینده بشی
به خودت ظلم کردی
فقط امروز را دریاب!

با سپاس از جناب دانایی

گفتم انگار که سهواََ گذرت افتادَست
به سرکوچهٔ ماشور وشَرت افتادَست

آن نگاه پر نازت به هوای دگریست
اشتباهاََبه سوی من نظرت افتادست

گاه بگشای در خانه  ؛ پریشان وغریب
دل بیچارهٔ ما پشت درت افتادست

شب ومهتاب و می وساقی و ساغر به حریف
سهم ما ذکر ودعای سحرت افتادست

دور آزادگی ودادرهایی طی شد
سرو ما در دم تیغ  تبرت افتادست

آه از بخت که وصل تو میسر نشدم
وقت دیداربه وقت سفرت افتادست

دلم افتاد به دستان نگاری بد عهد
تو هم این درد بفهمی ! اگرت افتادست

✍حمید رضا پاک نژاد
@shahremanneyshabour

نقاشیخط
?حمیدرضاپاکنژاد

@shahremanneyshabour