تو مهربانی
مثل برفی که قلبش باران است.

#یلدا_ت

شکر به برفی که بر سقف خانه‌ام می‌بارد.

دستم را از پنجره بیرون می‌برم
و ستاره‌های برف بر گرمی دستم عاشقانه ذوب می‌شوند.

اولین برف در ۸ بهمن ۴۰۳

در ابتدا عاشق درخشندگی چشم‌های تو شدم؛
عاشق لبخند تو، عاشق شور و شعف تو در زندگی، اما حالا اشک‌های تو را نیز دوست دارم.

اریش فرید

سختی‌ها و طوفان‌های وخیمی که ریشه‌های فرو رفته‌ی انسان در خاک را با قوام‌تر می‌کند. درست مانند درختی است که می‌داند، باید زمستان را تاب بیاورد.

#هاروکی_موراکامی

‏خاطراتی که آدم‌هایش رفته‌اند، دردناکند ولی خاطراتی که آدم‌هایش حضور دارند اما شبیه گذشته نیستند به مراتب، دردناکترند.

بی‌خیال باش و رها کن!
آن‌وقت می‌بینی چطور دنیا تبدیل به جای قشنگ‌تری می‌شود برای زیستن! چطور آسمان خوش‌رنگ‌تر می‌شود، زمین سبزتر و آدم‌های شهر، مهربان‌تر...
به پذیرشِ همه چیز که برسی، دنیا جای بهتری می‌شود، مسائل برایت ساده‌تر حل می‌شوند و آرامش، دست‌یافتنی‌ترین موقعیتِ ممکن خواهد بود. به پذیرش که برسی، با خودت و با جهان و با آدم‌ها به صلحی پایدار می‌رسی و تازه می‌فهمی پیش از این چقدر بیهوده انرژی و زمانت را صرف اندیشه در چراییِ مسائلی کردی که هیچ‌گونه اهمیتی نداشته‌اند!
باید بپذیری و اهمیت ندهی و رها کنی تا آرامش و تمام احوالات خوب جهان، خودشان راه رسیدن تا تو را پیدا کنند.

#نرگس_صرافیان_طوفان

ببار باران
بر شانه‌های عریان درخت
بر قامت رعنای سرو
روی ذهن داودی‌های زرد
روی شوق انارهای سرخ
و خرمالو‌های نارس و گس
برگ‌های خسته انجیر
بر سنجدهای مانده بر درخت
روی شاخه‌های مایوس تاک
و فرش برگ‌های ریخته بر زمین

ببار باران
بر شیشه‌های غبار گرفته غمگین
بر بام‌های سنگین و نمور
بر تن گیج شهر
روی رویای گنجشک‌ها
روی خواب شمعدانی‌ها

ببار باران ببار

#یلدا_ت

ﺩﻧﯿﺎ ﺩﺍﺭﺩ ﺍﺯ ﺷﻌﺮﻫﺎﯼ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﺗﻬﯽ می‌شود
ﻭ ﻣﺮﺩﻡ ﻧﻤﯽﺩﺍﻧﻨﺪ
ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽ‌ﺷﻮﺩ ﺑﯽ ﻫﯿﭻ ﻭﺍﮊﻩ‌ﺍﯼ
ﮐﺴﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺩﻭﺭ ﺍﺳﺖ
ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺖ ...

#لیلا_کردبچه

و آدم اگر دلش بگیرد
دردش را به کدام پنجره بگوید
که دهانش پیش هر غریبه‌ای
باز نشود…

#لیلا_کردبچه