چرا مُراقبِ آنچه می‌گوییم نیستیم؟

۱) چون کتاب نمی‌خوانیم

۲) چون اهمیتِ رشد شخصیت، حتی ده درصدِ نظام آموزشی نیست

۳) چون نظام آموزشی بر حفظ کردن استوار است تا فکر کردن

۴) چون تربیتِ خانوادگی بیشتر بر احساسات استوار است تا رشد فردی

۵) چون نیاموخته‌ایم حرف زدن، مسئولیت دارد

۶) چون وقتی به پول می‌رسیم احساسِ قدرت می‌کنیم

۷) چون وقتی به قدرت می‌رسیم احساسِ برتری می‌کنیم

۸) چون عموماً دو هدفِ کلیدی را در زندگی دنبال می‌کنیم: پول و شهرت

۹) چون منافع شخصی بر رفتار اخلاقی غلبه دارد

۱۰) چون اصلِ نگاه به انسان‌های دیگر ابزاری است

۱۱) چون افراد، یک دفعه به جایگاهی غیرمنتظره می‌رسند

۱۲) چون بی‌احترامی به انسانها در جهان سوم خیلی پیامد ندارد

۱۳) چون نیروهای احساسی بر عقلِ محاسبه‌گر غلبۀ نود درصدی دارند

۱۴) چون فکرِ قبل از سخن، فرصتِ تمرین ندارد

۱۵) چون افراد، جوگیر می‌شوند

۱۶) چون تعداد فالوور به مراتب مهم‌تر از داشتنِ پِرنسیپ است؛

۱۷) چون معلوم نیست مسئول تربیتِ مدنی کیست

۱۸) چون تربیت، از خانواده و کلاسِ درس به جهان مجازی منتقل شده است

۱۹) چون عنصر "زمان" در سخن گفتن تعطیل است

۲۰) چون بی‌ثباتی اقتصادی، تعادل رفتاری را مختل کرده است

۲۱) چون آشنایی با ادبیات فارسی به شدت ضعیف شده است

۲۲) چون درناخودآگاهِ افراد، بخشِ رعایتِ حقوقِ دیگران قفل است

۲۳) چون گروه‌های مرجع فرهنگی در جامعه تغییر کرده‌اند؛

۲۴) چون روانشناسی فهم دیگران در بسیاری ازافراد ضعیف است

۲۵) چون زرنگی‌های دمِ دست مهم‌تر از میراثِ شخصیتی است

۲۶) چون تصور می‌کنیم دیگران متوجه نیات ما نمی‌شوند؛

۲۷) چون احساسِ تعلق به یک جامعۀ سالم، خیلی ضعیف است

۲۸) چون زندگی امری جدی نیست

۲۹) چون به دوامِ واژه‌های منفی در ذهن انسان واقف نیستیم

۳۰) چون بسیاری، حتی پنج صفحه ام هم درمورد خودشان نمی‌توانند بنویسند.

#دکتر_محمود_سریع_القلم
? @psychomod

? #جوان_خام
✍? #داستایوفسکی

? @psychomod