#حضرت_رباب

در بیقراری اش پر و بالی نمانده بود
خون می‌گریست اشک زلالی نمانده بود

در آفتاب کرببلا مثل سایه شد
از آن وجود غیر خیالی نمانده بود

او دست بسته بود پسر را برای ذبح
آنجا که هیچ امر محالی نمانده بود

یک مشت خاک ریخت به سر پشت خیمه‌ها
یعنی که در وداع مجالی نمانده بود

گشت از ستاره سوختگان که به روی نی
از قرص ماه غیر هلالی نمانده بود

حتی برای دلخوشی مادرانه اش
دردا که گاهواره خالی نمانده بود

محمدعلی کردی

https://t.me/sedreh_poem

#حضرت_علی_اصغر

صلی الله علیکِ با باب الحوائج

دارد چنان ز سوز عطش در گلو گره
کز ناله اش فتاده به هرگفتگو گره

تیر سه پر مگر گره از کار وا کند
حالا که وانشد به دو دست عمو گره

زنده است مادرش به امید تبسمش
خورده حیات او به همین آرزو گره

از ذبح طفل خویش اگر بود باخبر
میزد کجا رباب به قنداق او گره

شرم از رباب ، داغ پسر ، غربت و عطش
در کار شه فتاد ز هر چارسو گره

باب الحوائج است مگو دست بسته است
در رشته امور گدایش مجو گره

محمدعلی کردی

https://t.me/sedreh_poem

#حضرت_عبدالله_بن_حسن

صلی الله علیک یا عبدالله بن حسن (ع)

بهتر همان که کشته شمشیر باشم
شیرم نمیخواهم که در زنجیر باشم

قد کمان عمه را طاقت ندارم
من آمدم آماجگاه تیر باشم

وقتی علی اصغرت از جان گذشته است
از زندگانی من نباید سیر باشم؟

بی پرده عشق خویش را فریاد کردم
تا بی نیاز از زحمت تفسیر باشم

با دست خالی آمدم تا قاتلت را
مانند خونت آه ، دامنگیر باشم!

در ثبت این تصویر بی تکرار بگذار
من جای بابایم در این تصویر باشم

محمدعلی کردی

https://t.me/sedreh_poem

#طفلان_حضرت_زینب

گفتم که حق نان و نمک را ادا کنند
دستور داده ام که قیامت به پاکنند

گفتم حلالشان به خداکه نمی‌کنم
در راه رزم اگر که نظر برقفا کنند

گفتم مباد زنده بیایند بر حرم
لازم نکرده است که فکر مرا کنند

گفتم مکررا به عدو حمله ور شوند
کرار زاده ها به علی اقتدا کنند

طیار دیگرند و ازاین دو بعیدنیست
در زیر تیغ و نیزه اگر بال واکنند

آیینه های زینب کبری به نزد سنگ
حاشا اگر که وقت شکستن صدا کنند

با خون خود ببین که چه با خاک میکنند
اینها که خاک را به نظر کیمیا کنند

محمدعلی کردی

https://t.me/sedreh_poem

#حضرت_رقیه

صلی الله علیکِ یا رقیه بنت الحسین

گر بنا هست به بابا برسانند مرا
زخم هایم همگی مرهم جانند مرا

آه زخمی تر از آنم که بمانم بابا
رفتنی‌ام ، نپرم گر برهانند مرا !

تا سر توست در این راه جلو دار چه غم
گر که با پای برهنه بدوانند مرا

دلخوشی ام شده این زخم که بر لب دارم
دوست دارم که شبیه تو بدانند مرا

مثل چشمان تو که مانده به سوی‌ حرمت
چشمهای همه امشب نگرانند مرا

خواب مرگ سبکی دارم از این سردردم
فاتحه کاش که آهسته بخوانند مرا

محمدعلی کردی

https://t.me/sedreh_poem

#امام_صادق

بین آتش دیده ات بارانی است
خانه ات در معرض ویرانی است

باز هم کوچه ،تهاجم ،ریسمان...
قصه این واژه ها طولانی است

جنس مظلومیتت مثل علیست
ساکتی اما دلت طوفانی است

دردهایت مثل مادر آشکار
اشکهایت چون پدر پنهانی است

بگذریم ،امشب به بزمی دعوتی
کاخ، امشب گوییا مهمانی است

نزدتو هرچندکه این حرف ها
باعث یک اضطراب آنی است

گرچه اینها خود گریز محرزِ-
-روضه هایی که خودت میدانی است

حرفم ای مولا  ولی اینها نبود
حرف من یک سطر مقتل خوانی است

خواستم تنها بگویم ،غم مخور
بی عبایی بهتر ازعریانی است

محمدعلی کردی

https://t.me/sedreh_poem

#پیامبر

به رأفت باگدایانش چنان گرم است رفتارش
که فرق شاه ومسکین رانمی یابی به دربارش

به لطف بودنش باما حسابی از ازل دارد
که تامحشرهمه هستیم هستی را بدهکارش

شکسته نفسی اش ازلفظ انّي مثلُكُم یعنی
بخوانش عبد واز معبودهم کمتر مپندارش

مگو معراج فیض مختص اوشد که از رویی
خدادر عرش نائل آمده برفيض ديدارش

به تشریف جنابش عرشیان گم کرده دست وپا
که چون مجلس بیارایند تاباشد سزاوارش؟

به کعبه برنمی تابد بتی دیگربه غیرازخود
بت رعناسرشتی که مسلمانند کفارش

تصرف گرکنددرنفس موجودات می‌بینی
بناکرده است سدی عنکبوت از رشته تارش

به جای حضرتش چون شیر،خوابیده است عین الله
چه غم از دشمنان دارد هرآنکس شد علی یارش

هم او نوح است و ابراهیم و هم موسی و هم عیسی
عجب اینکه خدا را نیست یارایی تکرارش

به مصرحُسن اگریکدم نقاب ازچهره برگیرد
شود ماهی چو یوسف جنس مرجوعی بازارش

به آتش می‌کشد خود را خلیل الله اگرداند
صباخاکسترش را می برد در سیرگلزارش

چنان آیینه ساز آیینه اش را داده صیقل که
دم روح القدس ترسم شود اسباب زنگارش!

محمّد جلوه دارحيّ سرمد،سید بطحاء
که جن و انس واهل آسمان خوانند مختارش

نیابی عمرجاویدان مگرازتیغ ابرویش
شفارادرنمی یابی مگردرچشم بیمارش!

عتابش سخت عالمسوز خواهد بود بی تردید
که باشد عالمی تحت الشعاع مهر رخسارش

من از اوصاف جنات النعیم این دستگیرم شد
که بوده حسن گندمگون وی الگوی معمارش

قیاس رحمتش باظرف اقیانوس ممکن نیست
کسی که هست کوثر چشمه‌ای از فیض سرشارش

مودت پیشه کن گرکه رضای خاطرش خواهی
دمی غافل مباش از خاکبوس آل اطهارش

محمدعلی کردی

https://t.me/sedreh_poem

#مولا

ابتدای تو هست نامعلوم
نیست فرق تو با خدا معلوم

پدر خاکی و به خلقت خلق
نقش تو بود از ابتدا معلوم

لم یلد مادر فلک چون تو
وحدت تو ز لافتیٰ معلوم

گیج و مبهوت بود قبله نما
جلوه‌ات کرد قبله را معلوم!

ها علیٌ بشر و کیفَ بشر
از تو میزان درک ما معلوم

قاب قوسین شاید آن طرفش
خودِ تو بودی از کجا معلوم؟!

جانشین خدا و پیغمبر
شأنت از نَص انّما معلوم

به پدر باید از پسر برسیم
این شد از خاک کربلا معلوم

محمدعلی کردی

https://t.me/sedreh_poem

#مولا

گفت مولا مراست اسراری
که از آن سینه در محن باشد

هر زمان سینه تنگ می‌آید
با تُرابم سر سخن باشد

میزنم خاک را نهیب که خاک
راز دار ابالحسن باشد

گفت با میثم‌اش ، علی که بدان
تا زمین باشد و زَمَن باشد

هرگیاهی که بردمد از خاک
برگی از رازهای من باشد

محمدعلی کردی

https://t.me/sedreh_poem

با دل که هزار تکه باشد زهرا
تکلیف مرا بگو چه باشد زهرا
گفتی که بگریم به یتمانت، چشم
پس گریه کن علی که باشد زهرا؟

محمدعلی کردی

@sedreh_poem