شرح ایام
اسفند ۴۰۳

یک عدد ستاره آن دور ها هست که از بیرون پنجره برایم دست تکان می‌دهد.
دوربین گوشی ام خوب ستاره ها را نمی‌گیرد، ماه را هم.
یک شب بدر کامل که کیف می‌کردی آسمان را ببینی گوشی را درآوردم و دوربین را باز کردم، یک زمینه‌ی مشکی و یک سوراخ سفید روی صفحه گوشی ام ظاهر شد؛ بی شباهت به ماه قشنگی که چشم‌های مسلح به عینکم می‌دید.
هوا صاف است صبح باران بود بعد ابر شد بعد هم صاف با چند لکه ابر...مثل آینه...کارت پستالی!
چند لکه ابر سایه انداخته بودند روی کوه‌های برف گرفته‌ی شمال تهران؛ از این منظره ها سالی سه چهار بار بیشتر نمی‌شود دید.
امروز یک مادر پیشم گریه کرد که صدا و مودب بودن پسرم را دو سه نفر دانش آموز دیگر مسخره می‌کنند و من این را تازه متوجه شدم چون پسرم از من پرسید
"مامان دوجنسه یعنی چی؟"
شواهد اینطور حکایت می‌کند که یک پسر مودب مورد خشونت کلامی و آزار همکلاسی‌هایش قرار گرفته و در نهایت بعد از مدتها، مطلب را بازگو کرده.
مادرش هم گفته:
"با هم حلش می‌کنیم! تا مادر داری غم نداری"

برای اینکه از زندگی بیشتر لذت ببرم به یک ساعت خواب عصر احتیاج دارم، دیروز بعد از مدتها وقت کردم یه چرت بزنم؛ از ۶ صبح که بلند شدم حس می‌کنم همه چیز اونقدرا هم فاجعه نیست.
اون خواب توی اون خستگی، کارِ افیون رو باهام می‌کنه...

دیشب خوابم برد و یادم‌رفت اینو فوروارد کنم...
.
فک کنم این اولین نسخه‌شه

خونه‌ی مامان‌بزرگ، بدون مامان‌بزرگ سرد‌ترین جای دنیاست!
صداش رو می‌شنوم که نصفه شب بلند میشه نماز میخونه...
یاعلی یاعلی‌ش رو میشنوم وقتی به زحمت از پله‌ها میاد بالا...
کیف نمازش رو می‌بینم گوشه اتاق پایین.
گرمای دستش رو هنوز تو دستم حس می‌کنم و انگار چند دقیقه پیش بود که کف دستم یه تراول پنجاهی گذاشت!
حتی صدای خنده‌اش میاد وقتی به مسخره‌بازی های محسن و حمید میخنده.
مامان بزرگ، قربون اون دستهات، قربون صورتت اون لحظه‌های آخر
یلدات مبارک
روزت مبارک
دلم برات تنگه
خیلی

آب انار، برام حکم آب‌شنگولی رو داره.
میبرتم اونجا که باید...

یه سفره‌ای پهن کردیم میخوایم همینطوری هدیه بدیم...

پاشید بیاید

چه قهرمانان از یاد رفته ای در گورستان بی انتهای تاریخ خفته‌اند.

شیراز برام قشنگ ترین شهر دنیاست
باغاش
خیابوناش
سعدیه و حافظیه اش
کافه هاش
بهار و پاییزش
تابستون و بهارش
حتی لهجه آدماش وقتی آخر همه چی یه اُ میگن...حالو...کاکو...
اما #محبوبم
هیچ چیز بدون نگاه تو قشنگ نیست، باور کن!
"ذوقی چنان ندارد بی دوست زندگانی" چه رسد به شیراز!
باور کن "دل بی دوست دلی غمگین است" حتی پشت ارگ کریمخان وقتی قاشق در بستنی می زنی.
باور کن آرامگاه کوروش و داریوش و نوه و نتیجه شان به چشمم نیامد بس که فکر آرامگاه خودم هستم..‌.آغوش امن تو!
"فِکَنْد زمزمهٔ عشق در حجاز و عراق
نوایِ بانگِ غزلهایِ حافظ از شیراز"
اما محبوبم!
هیچ جای جهان بی تو لطفی ندارد، باور کن!

کلاسا تعطیل شده زنگ میزنم به معلما میگم نیاین مدرسه تعطیله عشق میکننا...
از صداشون خوشحالی میپاچه اینور گوشی...

طنز امشب:

-آقا سه راهی برق دارین؟
-نه.
-پس کجا داره؟
-الکتریکی.
-آخه مشکل اینه همه الکتریکیا بستن.