خلاصه زندگی تو ایران همین یه بیت بود:
یک جمع نکوشیده رسیدند به مقصد
یک قوم دویدند و به مقصد نرسیدند

- فروغی بسطامی

سقف آرزوهای‌مان کوتاه است. دویدن و نرسیدن دو فعل متضاد اما برای ما معنای زندگی. ارزش‌های‌مان را زیر سوال بردنند و پاهای‌مان را کوتاه برای رسیدن، زمانی که همه چیز معنایش را از دست می‌دهد، اینجاست! ما در خاورمیانه اگر فرصت کنیم زندگی هم می‌کنیم. باورهای‌مان تبدیل به کابوسی وحشتناک شده ما وسط پوچی بی‌نهایت گیرافتاده‌ایم و نمی‌دانیم کدام ننه‌قمری مقصر است یا شاید هم می‌دانیم اما خودمان را به خریت زده‌ایم. سرمان را گرم بازار طلا و سکه و ارزهای ديجيتال کردنند تا فرصت ماله‌کشی روی گوه کاری‌های‌شان را داشته باشند.
بله عزیزم، دلار بالا می‌رود و تو جز تماشا و رفرش صفحه کروم کاری از دستت برنمی‌آید با هر رفرش فقیرتر از ثانیه قبل می‌شوی، آن‌ها که دارند خوشحال‌تر از همیشه گاوصندوق گوشه اتاق‌شان را باز می‌کنند و گرم سکه‌ها را چرتکه می‌اندازند و آن‌ها که ندارند حریصانه تر از قبل برای لقمه‌ نانی تلاش می‌کنند و برای آخر هفته‌ها به دنبال کار پاره وقت می‌گردنند.
هیچ‌چیز قرار نیست عوض شود؛ همه‌چیز رو به تکرار است پولدارها روز به روز پولدار‌تر می‌شوند و فقیر‌ها برای خرید چند قلم جنس هزاربار صفحه پیامک بانکی‌شان را چک می‌کنند تا یک‌موقع یک ده‌هزارتومنی کم نیاورند.
و من گاهی می‌ترسم از حسرت آرزوهایم در آینده و گاهی هم از پیر شدن و جهان با همان سرعت قبلی در حال گذر است.

#فاطمه_شریف‌آبادی
#مختصراتی_از_زمان‌حال
@M_ehbod

ای دریغا، ای دریغا از جوانی، از جوانی سوخت و دود هوا شد پیش رویم زندگانی با خودت این نیمه جان را این دل بی‌آشیان را تا کجاها، تا کجاها می‌کشانی؟ می‌کشانی؟

بزرگترین میراثی که برای فرزندانم به جا می‌گذارم، این است که هرگز وجود نخواهند داشت. - آرتور شوپنهاور

بزرگترین میراثی که برای فرزندانم به جا می‌گذارم، این است که هرگز وجود نخواهند داشت.

- آرتور شوپنهاور

زمان کند می‌گذره وقتی منتظری، زمان تند می‌گذره وقتی دیرت شده، زمان کشنده‌ست وقتی غمگینی، زمان کوتاهه وقتی خیلی شادی، زمان بی‌پایانه وقتی دردی داری و زمان طولانیه وقتی بی‌حوصله‌ای.
زمان با توجه به اتفاقات درون تو می‌گذره
نه عقربه‌های ساعت!

نیمی از نگرانی‌ها و اضطراب‌های ما مربوط به نظر دیگران است. ما باید این خار را از بدن خود بیرون بکشیم. نظر دیگران تصوری خام یا یک وهم است که هر لحظه می‌تواند تغییر کند. نظر دیگران به نخی بند است و ما را برده آنان می‌کند. برده نظراتشان و بدتر، برده ‌آنچه وانمود می‌کنند به نظرشان می‌رسد.

میگن زمان تمام دردها رو درمان می‌کنه! اما این یه دروغه. زمان زخمی رو التیام نمیده؛ قلب‌های شکسته به این آسونی‌ها درمان نمیشن. زمان حسرت آرزوهای نرسیده به موقع خودشه، زمان معصومیت از دست رفته چشمایه بی‌گناهه، زمان کم رنگ شدن و مبهم شدن احساساته. بله، گذر زمان…

الان ‏اونجاییم که محمود درویش میگه:
احساس می‌کنم مدتی‌ است که
با چیزی بیش از توانم درگیر بوده‌ام.

میگن زمان تمام دردها رو درمان می‌کنه! اما این یه دروغه. زمان زخمی رو التیام نمیده؛ قلب‌های شکسته به این آسونی‌ها درمان نمیشن. زمان حسرت آرزوهای نرسیده به موقع خودشه، زمان معصومیت از دست رفته چشمایه بی‌گناهه، زمان کم رنگ شدن و مبهم شدن احساساته. بله، گذر زمان بهایه سنگینی داره، زمان یه زخم بدون مرهمه.

#بداهه