? این پیام رو فوروارد کنید?
و یه خط از آهنگی که این روزا افتاده سر زبون‌تون رو بنویسید، تا دور هم چند تا آهنگ باحال دانلود کنیم و بشنویم.

خودم:
نگرانتم، که یه شب یه بغل تو رو جادو کنه
نگرانتم، جای گل تو کیفت پر دارو کنه ...
از میثم ابراهیمی

قسمت اول سریال قهوه‌ی پدری رو دیدم.
انقدر موقع دیالوگ گفتن به خودشون فشار اوردن و هر کدوم یه مدل اداهای عجیب غریبی با صورت‌شون دراوردن که حقیقتا حس می‌کنم عضلات فک و اقصی نقاط صورتم درد گرفته. ?

چرا همچین می‌کنن؟! ?

پیش از این بارها برام پیش اومده بود که من رو به عنوان دخترِ ...، خواهرِ ...، همسرِ ...، عروسِ ... و ... خطاب کرده باشن؛
اما اینکه جدیدا به عنوان مامانِ علیسان مورد خطاب قرار می‌گیرم، خیلی هیجان و لذت متفاوتی داره.

خیلی وقت بود می‌خواستیم یسری لباس خونگی برای بچه جونم بگیریم و لباس‌های قبلی رو بذاریم کنار، چند روز پیش محمدباقر براش پنج دست بادی آستین بلند و شلوار خرید.
یکی از یکی نرم‌تر و خوشگل‌تر. ?
حالا تو گشت‌و گذار دیشب دو تا سرهمی (مدت‌ها بود دنبالش بودم) دیدم ولی با علم بر اینکه پنج دست باباش گرفته و دو دستم خودم گرفتم و یهو همه براش کوچیک می‌شه و بیشترز این اسرافه و ... جلوی خودم و گرفتم و نخریدمشون.
چی شد؟
تا صبح خواب می‌دیدم سرهمیا رو گرفتم و تن علیسان کردم و چقدرم بهش میومد. ??‍♀?‍?

اینکه می‌بینم خیلی‌ها محتوای امروزشون رو با نوشتن از برف و بارون شروع کردن، خیلی خوشحالم می‌کنه؛
اما ای کاش تهرانم رنگ یه برف و بارون درست حسابی رو ببینه تا ما رسما تو این هوای آلوده خفه یا از سر درد و حالت تهوع تلف نشدیم.

کتاب تبعید و سلطنت مجموعه‌‌ای از شش داستان کوتاه اثر 《آلبر کامو》 ست.
هر کدوم از داستان‌ها محتوا و فضای داستانی متفاوتی دارن؛ اما همگی درباره تلاش شخصیت اصلی داستان برای رسیدن به یک مکان یا حتی یک فضای ذهنیه که به اون احساس تعلق خاطر داشته باشن.

#کتابهایی_که_میخونم

تو اولین روز زمستون دارم به تموم شدن پاییز فکر می‌کنم.
پاییز رازداری که نشست و نگاه کرد چقدر سخت و ناجوانمردانه به ما گذشت.
دید که چقدر صبور بودیم و چقدر سعی کردیم دوام بیاریم و ادامه بدیم.

از تموم شدن پاییز امسال خوشحالم.
از تموم شدن سخت‌ترین سه ماه سال که نه! بهتره بگم سخت‌ترین سه ماه عمرم، خوشحالم.

آخجون رسید. ?❤️

تقویم مطالعه‌ی دی ماه

. «در پناه قرآن باشی.» این جمله رو پیرمرد طبقه بالایی میگه. هربار که برای سلام و احوالپرسی به هم برخورد کنیم، بعد از کلی دعای خیر، آخر حرفش میگه: در پناه قرآن باشی. دستش رو می‌ذاره رو سینه‌ش، یکم خم می‌شه و آروم از کنارم رد می‌شه. کاش اینبار که به هم برخوردیم،…