? #منجف - نقش انگور

? عن عبد الله بن مسعود قال - قال رسول الله (صلى الله عليه وآله): اول من اتخذ علي بن أبي طالب أخا من أهل السماء ، اسرافيل ، ثم ميكائيل ، ثم جبرئيل. وأول من أحبه من أهل السماء ، حملة العرش ، ثم رضوان ، خازن الجنان ، ثم ملك الموت ، وان ملك الموت يترحم على محبي علي بن أبي طالب كما يترحم على الأنبياء.

? منبع: الخوارزمي - الموفق بن احمد - جلد ۱ - صفحه ۷۳

ترجمه:
از ابن مسعود - رسول خدا (صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم) فرمود: اوّلین کسی که علی بن ابیطالب (عليه‌السّلام) را برادر برگزید از اهل آسمان، اسرافیل بود سپس میکائیل سپس جبرائیل. و اوّلین کسانی که از اهل آسمان او را دوست داشتند، حاملان عرش، سپس فردوس برین، سپس نگهبانان بهشت و سپس ملک الموت بودند. و همانا ملک الموت بر محبین علی بن ابیطالب (عليه‌السّلام) ترحم می‌کند همانطور که بر انبیا ترحم می‌کند.

? انتشار به‌مناسبت ماه رجب؛ ماه امیرالمؤمنین علی (عليه‌السّلام)

‏www.fotros.ir

فَأَسْأَلُ الله الَّذِي أَكْرَمَنِي بِمَعْرِفَتِكُمْ وَمَعْرِفَةِ أَوْلِيائِكُمْ وَرَزَقَنِي البَرائةِ مِنْ أَعْدائِكُمْ أَنْ يَجْعَلَنِي مَعَكُمْ فِي الدُّنْيا وَالآخِرةِ .

#العتبة_الحسينية_المقدسة

متوکل فکر همه جا را کرده بود و می خواست به گونه ای ماهرانه آبروی امام را بریزد.
به شعبده باز هندی گفت:
- می توانی کاری بکنی که علی بن محمد(ع) سرافکنده شود؟!
- چه جور کاری؟
- نمی دانم! هر کاری که می توانی انجام بده تا سرافکنده شود. اگر چنین کنی، هزار دینار به تو می دهم.

شعبده باز از شنیدن پاداش «هزار دینار» دست و پای خود را گم کرد. پول چنان او را سرمست کرده بود که سر از پا نمی شناخت. نقشه اش را به متوکل گفت. متوکل قهقهه سر داد و گفت: آفرین، آفرین بر تو! ببینم چه می کنی!

به دستور شعبده باز نان های سبکی پختند و سر سفره ی ناهار گذاشتند. از امام دعوت کرد برای صرف ناهار به قصر بیاید. وقتی امام وارد شد و سر سفره نشست، شعبده باز کنار امام نشست و منتظر ماند.
امام بسم الله گفت و به محض این که دست به سوی نان دراز کرد، شعبده باز با حرکاتی عجیب و تکان دادن دست هایش، نان را به عقب پرتاپ کرد. حضرت دست به سمت نان دیگری دراز کرد. دوباره نان به هوا بلند شد و عقب تر افتاد. این کار سه بار تکرار شد. حاضران که از درباریان و دوستان متوکل بودند، از خنده روده بر شده بودند و نیششان تا بنا گوش باز بود.

امام فهمید هدف چیست. برخاست و همه را از نظر گذراند. آن گاه به شیر نری که یال و کوپال مهیبی داشت و روی پشتی نقش بسته بود، اشاره کرد و گفت: او را بگیر. امام به شعبده باز اشاره کرد. شیری واقعی و خشمناک از پشتی بیرون جهید و به شعبده باز حمله کرد. این کار به قدری با سرعت انجام شد که امکان حرکت به هیچ کس نداد. شیر درنده او را درید و خورد. سپس به جای اولش بازگشت و دوباره به پشتی نقش بست!

برخی از حاضران از دیدن صحنه ی وحشتناک خورده شدن شعبده باز توسط شیر، نزدیک بود قالب تهی کنند. چند نفری غش کرده بودند. گروهی زبانشان بند آمده بود و نمی دانستند چه بگویند. اصلا انتظارش را نداشتند و آنچه را دیده بودند، باور نمی کردند. متوکل که اوضاع را خراب دید، برخاست و به حضور حضرت آمد و عرض کرد: ای علی بن محمد! حقا که تو از او شعبده بازتری! آفرین! خواستیم مزاح کرده باشیم. حال بنشین غذایمان را بخوریم. واقعا که دست بالای دست بسیار است!

امام فرمود: به خدا قسم! شعبده بازی نبود. این، قدرت خدا بود و دیگر هیچگاه شعبده باز را نخواهید دید. وای بر تو متوکل! آیا دوستان خدا را به دشمنانش می فروشی؟ آیا دشمنان را بر ما ترجیح می دهی؟!
امام این سخنان را گفت و رفت. خون شعبده باز روی زمین ریخته بود و حاضران هنوز به حال عادی باز نگشته بودند؛ حتی از نزدیک شدن به عکس بی جان شیر وحشت داشتند.

#امام_هادی(ع)
?

«وَزِدْنی مِنْ فَضْلِکَ یا کَریمُ»

یا امیر?

انسان شکیبا پیروزی را از دست نمی‌دهد.
هر چند زمان آن طولانی شود.

امیرمومنان علی بن ابی طالب(ع)
?

جوون رشیدم شنیدم مثل دریا بودی

?️حاج محمود کریمی

حضرت عالیجناب!
امام دوران!

شما از همه بی نیاز اید؛ خدا با شماست اما انسان ها به شما نیاز دارند چون شما منجی آنها هستید.

خدا وجود نازنین تان را حفظ کند و هرچه زودتر شما را به مردم خسته و رنج کشیده دنیا برساند.

?