تعالی و بالا رفتن انسان فقط بر اساس علم و معرفت معنی دارد. اعمال انسان نیز اگر بر اساس علم و آگاهی نباشد دارای ارزش و اعتبار نیست.

خودخواهی و خودپرستی به انسان بزرگی و تعالی نمی‌بخشد بلکه بیش از هر چیز دیگر موجب سقوط و فرومایگی او می‌گردد.

نردبان  این  جهان  ما و منی  است/
عاقبت  این  نردبان  افتادنی  است

بی‌خرد  آن  کس  که  بالاتر  نشست/
استخوانش سخت‌تر خواهد شکست

نردبان تعالی و پیشرفت انسان، آگاهی و معرفت است و به واسطه بالا رفتن از این نردبان است که انسان می‌تواند به بام سعادت و رستگاری جاویدان برسد و استقرار پیدا کند.

بخش نهم کتاب تجلی معنی در فکر و سخن
غلامحسین ابراهیمی دینانی

اگر دین امر معقول نباشد، خرافات خواهد شد

با توجه به آنچه ذکر شد می‌توان ادعا کرد، امام فخرالدین رازی فیلسوفی عقلی مسلک است که حتی منقولات را در پرتو معقولات، معتبر می‌شناسد. او به رغم اینکه اشعری است، مبانی دینی را معقول دانسته و از آیین الهی به عنوان یک امر معقول دفاع می‌نماید.

کسانی که در میان خرافات و اعتقادات دینی تفاوت قائل می‌شوند، ناچار باید بپذیرند که دین یک امر معقول بشمار می‌آید. زیرا اگر دین به عنوان یک امر معقول شناخته نشود دیگر نمی‌توان از تفاوت میان خرافات و اعتقادات دینی سخن به میان آورد.

#فایل_صوتی کلاس #ماجرای_فکر_فلسفی

@Dr_Dinani

اندیشه براساس پرسش استوار است و آنجا که پرسش اساسی مطرح نیست، اندیشه واقعی و جدی نیز وجود نخواهد داشت

#فایل_صوتی کلاس #ماجرای_فکر_فلسفی

@Dr_Dinani

عزلت نشینی یا خلوت گزینی؟

اهل عزلت هم با شب انس و الفت دارند. اهل خلوت چه کسانی هستند و اهل عزلت چه کسانی هستند؟ بنده بین این دو (خلوت و عزلت) تفاوت قائل هستم.

هر پیغمبری در برهه ای از زمان «عزلت» گزید. عزلت نشینی مطلوب نیست اما برای هر سالکی در برهه ای از زمان لازم است. عزلت در واقع دوری جستن از «غوغای خلق» است اما خلوت، دقیق تر است یعنی جدایی گزیدن از «خود» است. در خلوت، انسان باید از «خودش» جدا شود! ممکن است از من بپرسید که مگر می شود که انسان از خودش جدا شود؟ تمام سرّ مطلب همینجاست.

جهت مشاهده ویدئوی توضیحات اینجا بزنید

@maarefat_Dinani