همه‌ی شما دروغگو و ترسو هستید.
شما به عمد غلط می‌خوانید.
از همان ابتدا هم دروغ می‌گفتید.
از همان ابتدا هم، نه نگران صلح بودید و نه دلواپس جنگ.
شما تنها نگران قصاب خونخوار غزه (متعطش للدماء) و غافلگیر شدن او بودید.
می‌خواستید قصاب را تطهیر کنید، می‌خواستید او را مظلوم نشان دهید تا به خودش حق بدهد و فرصت کند ساطورش را بیرون بکشد. رسانه‌ی او و دروغ بزرگش شدید. شما به عمد غلط خواندید.

به سادگی چشم بستید و واقعیتی ۷۵ ساله را نادیده گرفتید. شما فلسطینی را فقط وقتی دیده‌اید که با سنگی در مُشت به دنیا می‌آید؛ اما مرگ او را در کودکی نخواستید ببینید، به عمد نخواستید ببینید.
نخواستید ببینید که غاصب هم با مسلسلی در بغل به دنیا می‌آید و همان کودک را نشانه می‌گیرد.
شما وقتی چشم‌هایتان را می‌بندید همچنان دارید دروغ می‌گویید.

با همکاری چسب و قیچیِ رسانه‌، به تنها یک‌بار "مقابله به‌مثل" حمله کردید و اکنون دیگر خیالتان از کشتار مردم غزه به قدر کافی راحت شده چراکه قصاب غزه به عطش و استسقای خون افتاده و تشنگی او هیچ پایانی ندارد.

شرمتان باد که دشمنی‌تان با حکومتها را موافقت و توجیهی برای کشتار مردمانی محصور می‌دانید.
شرمتان بادا که تا چندی پیش، از کشته شدن غیر نظامیان و بی گناهان دروغین فریاد "وامصیبتا انسان" سر داده بودید، شعر می‌خوانید و جنگ را کریه می‌دانستید و کفه‌ی تحلیل‌تان به سود غاصب بود اما اکنون سیل خونی را که از بیمارستان المعمدانی به دریا سرازیر شده نمی‌بینید.
شما وقتی که چشم‌هایتان را می‌بندید همچنان دارید دروغ می‌گویید.

شما دروغ‌گو نیستید، شما خودِ دروغید و از وجدان چیزی در خودتان باقی نگذاشته‌اید.

پرهیزت از آنان باد
نیمه‌روشنفکران
که نیم دیگرشان جین است
نیاز است
آنان تو را به عمد غلط می‌خوانند...

BY #ROBERT_FROST

Whose woods these are I think I know.   
His house is in the village though;   
He will not see me stopping here   
To watch his woods fill up with snow.   

My little horse must think it queer   
To stop without a farmhouse near   
Between the woods and frozen lake   
The darkest evening of the year.   

He gives his harness bells a shake   
To ask if there is some mistake.   
The only other sound’s the sweep   
Of easy wind and downy flake.   

The woods are lovely, dark and deep,   
But I have promises to keep,   
And miles to go before I sleep,   
And miles to go before I sleep

به گمانم که اهل آبادی است
صاحب بیشه‌ای بدینسان ژرف
گرچه هرگز مرا نخواهد دید
که چنین مات بیشه‌ام در برف

یک طرف یخ زده‌ست دریاچه
یک طرف بیشه غرق در شب تار
خانه‌باغی در این حوالی نیست
اسب من در تعجب است انگار

زنگ افسار را تکان داد اسب
تا بپرسد که ماجرامان چیست
بادِ آرام و رقص دانه‌ی برف
غیر از این سه صدای دیگر نیست

بیشه ظلمانی است و انبوه است
ظلمتی عاشقانه، بی‌پایاب
عهد بسته‌ام ولی بروم
پیش از آنکه به چشمم آید خواب.

#رابرت_فراست
برگردان و نظم فارسی: #علی_امیدیان

پ.ن. بیست سال پیش پسر عمویم که دانشجوی ادبیات انگلیسی بود کتابی به من داد که بند آخر این شعر را در صفحه‌ی اولش نوشته بود. حالا کتاب را به خاطر نمی‌آورم اما بند آخر شعر را هنوز از برم.

فایل کامل
بندرگاه بهمن ویژه‌نامه روزنامه سراسری خوزی‌ها، شماره ۶۰۸، یک‌شنبه ۲۲ مردادماه ۱۴۰۲.

تشکر ویژه از دست‌اندرکاران روزنامه‌ی خوزی‌ها به‌ویژه #محمد_مالی و #فرزاد_موسوی

و نیز سپاس از دوستان گرانقدرم که از سر لطف و مهربانی قلم نوازشگرشان را رنجه نمودند
#ارمغان_بهداروند #مهدی_مرادی زنده‌یاد #قاسم_آهنین_جان
#حبیب_اله_بهرامی #افسانه_نجومی #لهراسب_زنگنه
#کورش_جوانروح #سعید_شعبانی #بهنود_بهادری

#از_چشم_رود به روایت #بهمن_ساکی
? @AZ_chashme_rood
https://t.me/AZ_chashme_rood