«انزوا» عیبی دارد که مانند معایب دیگر آن، به آسانی قابل درک نیست و آن این است: همان طور که اگر آدمی به طور مستمر در خانه بماند، جسمش در برابر تأثیرات بیرون چنان حساس می‌شود که هر نسیم خنک او را بیمار می‌کند، خُلق آدمی هم در اثر انزوا و تنهایی ِممتد چنان «حساس» می‌شود که بی‌اهمیت‌ترین حوادث، حرف‌ها یا حتی حالت چهره دیگران او را نگران، رنجیده‌خاطر یا مجروح می‌کند، در حالی که کسانی که مدام در آشوب و اغتشاش زندگی می‌کنند، هیچ‌گاه متوجه اینها نمی‌شوند.

«در باب حکمت زندگی»
آرتور شوپنهاور
@renaissancetranslate

موسیقی واپسین شب

قطعه زیبا و فراموش‌ناشدنی
"داستان عشق"

آهنگساز: فرانسیس لِه

آلبوم موسیقی متن فیلم سینمایی "داستان عشق"(۱۹۷۰)

ارکستراسیون و اجرای مجدد:
پل موریه

سبک: ساندترک، کلاسیک
@Renaissancetranslate

🟥 خبری تلخ و ناگوار برای هنر دوبلاژ ایران به فاصله تنها یک روز؛ استاد منوچهر والی‌زاده ساعاتی پیش درگذشت.

استاد "منوچهر والی‌زاده" دوبلور باسابقه و برجسته کشور امروز چهارشنبه اول اسفندماه پس از دو هفته بستری بودن در بخش ICU بیمارستانی در تهران درگذشت.

منوچهر والی‌زاده به عنوان بازیگر در فیلم و سریال‌های مختلفی حضور داشت و در مقام مجری هم در رادیو و هم در تلویزیون برنامه‌هایی را اجرا کرد. او نقش‌های به یادماندنی بسیاری را در سینما و تلویزیون دوبله کرده و بجای بسیاری از بازیگران مطرح ایران و جهان صداپیشگی نمود که شاید بیشتر دوبله شیرین و دلنشین شخصیت کارتونی لوک خوش‌شانس شناخته می‌شود. همچنین صداپیشگی نقش مایکل اسکافیلد در مجموعه تلویزیونی "فرار از زندان" و گویندگی به جای بازیگرانی چون تام هنکس، جان تراولتا، تام کروز، هریسون فورد، نیکلاس کیج، جیم کری، ویل اسمیت، ادی مورفی، رابرت واگنر و الویس پریسلی از جمله نقش‌های اوست.

🎥بخش‌هایی از دوبلاژ خاطره‌انگیز او را در فیلم‌های مختلف از سال ۱۹۹۴ تا ۲۰۲۴ نظاره‌گر خواهیم بود.

▪️یادشان جاوید و روان‌شان مینوی

🖤🥀
@Motion_Picture_Love
@Renaissancetranslate

#موسیقی_منتخب_کانال

زیبایی اسرار‌آمیز موسیقی باستانی سلتیک را‌ در قطعه «برف» بشنوید.

خواننده: لورینا مک کنت

آلبوم: کتاب اسرار(۱۹۹۷)

سبک: نیواِیج، فولک، سلتیک

@Renaissancetranslate

‍ ?ردپای تمدن ایرانی در سنت مسیحی کریسمس

✍سهند ایرانمهر

سنت کریسمس، اگرچه ریشه‌های اصلی آن در مسیحیت و فرهنگ رومی است اما ردپای تمدن ایرانی در سنت کریسمس به‌طور مستقیم به تأثیر فرهنگی و تاریخی ایرانیان در سنت‌ها و آیین‌های مناطق مختلف جهان بازمی‌گردد. اگرچه کریسمس به‌عنوان جشن تولد عیسی مسیح بیشتر با مسیحیت شناخته می‌شود، اما عناصر و نشانه‌هایی در آن وجود دارد که می‌توان آنها را به سنت‌ها و اسطوره‌های ایرانی مرتبط دانست. 

یکی از برجسته‌ترین نشانه‌های ارتباط تمدن ایرانی با کریسمس، داستان سه مغ یا سه دانشمند ایرانی ( در سنت مسیحی مشهور به کاسپار، ملیکور و بالتازار) است که در متون مسیحی، به‌ویژه در اناجیل، از آنها یاد شده است.
این افراد، با دنبال‌کردن ستاره‌ای، برای دیدار با عیسی نوزاد به بیت‌لحم رفتند و هدایایی نظیر طلا، کندر، و مرّ آوردند.  

مغ به کاهنان زرتشتی اشاره دارد که در دوران ایران باستان به علوم ستاره‌شناسی و حکمت شهرت داشتند. این روایت، نشان‌دهنده نقش دانشمندان ایرانی در شکل‌گیری آیین‌ها و اسطوره‌های مربوط به کریسمس است.  

جشن‌های مرتبط با انقلاب زمستانی (۲۱ دسامبر) در تمدن‌های باستانی، از جمله ایران، جایگاه ویژه‌ای داشته‌اند.  
ایرانیان باستان در طولانی‌ترین شب سال (شب یلدا) گرد هم می‌آمدند تا پایان تاریکی و آغاز طولانی‌تر شدن روزها را جشن بگیرند.
مفهوم «پیروزی نور بر تاریکی» در یلدا، شباهت زیادی به جشن کریسمس دارد که با میلاد عیسی مسیح به‌عنوان «نور جهان» مرتبط است.

محققان معتقدند که احتمالاً این سنت‌ها از طریق تماس‌های فرهنگی و مذهبی، به جشن‌های رومی ساتورنالیا و سپس به آیین‌های مسیحی راه یافته است.  

درخت‌ سرو از دیگر نشانه‌های تاثیر فرهنگ ایرانی است. ایرانیان باستان در جشن‌های خود، به‌ویژه در ارتباط با جشن میثرایسم (مهرپرستی)، درخت سرو را به‌عنوان نماد جاودانگی و زندگی گرامی می‌داشتند.
این سنت بعدها به شکل درخت کریسمس در آیین مسیحی دیده می‌شود.  
-مهرپرستی در امپراتوری روم، از ایران وارد شد و تأثیر قابل‌توجهی بر سنت‌های رومی و مسیحی گذاشت. تزئین درخت و استفاده از شاخه‌های سبز در جشن‌ها، احتمالاً از این آیین ایرانی سرچشمه گرفته است.  

سنت هدیه‌دادن در کریسمس، که به داستان سه مغ مرتبط است، در فرهنگ ایرانی نیز ریشه دارد. در جشن‌های ایرانی، به‌ویژه نوروز، دادن هدیه (عیدی) یکی از رسوم اصلی بوده است و این سنت ممکن است از طریق تعاملات فرهنگی به سنت‌های مسیحی منتقل شده باشد.

@jomhuriyat
@Renaissancetranslate

‍ . ?میراثِ شوم جیمی کارتر (یکم اکتبر ۱۹۲۴_ سی دسامبر ۲۰۲۴) تاریخ حالا قضاوت درست و روشنی از یکی از "ناکارآمدترین" رؤسای جمهور ایالات‌متحده آمریکا بدست می‌دهد. جیمی کارتر در حالی دهم دی‌ماه ۱۳۵۶ با همسرش پا به ایران گذاشت(دقیقاً ۴۷ سال پیش!) که از او دعوتی…

و بیشترِ مردمِ عامه آنَند که باطلِ ممتنع را دوست‌تر دارند؛ چون اخبارِ دیو و پری و غولِ بیابان و کوه و دریا که احمقی هنگامه سازد و گروهی هم‌چِنو گرد آیند و وی گوید:

«در فلان دریا جزیره‌ای دیدم و ۵۰۰ تن جایی فرود آمدیم در آن جزیره؛ و نان پختیم و دیگ‌ها نهادیم، چون آتش تیز شد و تَبِش بدان زمین رسید، از جای بِرَفت، نگاه کردیم ماهی بود! و به فلان کوه، چنین و چنین چیزها دیدیم، و پیرزنی جادو، مردی را خَر کرد و باز پیرزنی دیگر جادو، گوشِ او را به روغنی بیَندود تا مردم(آدم) گشت!» و آنچه بدین مانَد از خرافات که خواب آرَد نادانان را چون شب که برایشان[لالایی] خوانند... و آن کسان که سخن راست خواهند تا باور دارند، ایشان را از دانایان شُمارند، و سخت اندک است عدد ایشان، نیکو فراستانَند(زیرکان) و سخت زشت را بیندازند.
پس هر کس خِرَد او قوی‌تر، زبان‌ها در ستایش او گشاده‌تر و هر که خِرَد وی اندک‌تر، او به چشم مَردُمان سبُک‌تر!

"تاریخ بیهقی"
✍ابوالفضل محمد ابن حسین بیهقی
قرن چهارم هجری

? یکم آبان‌ماه سالروز گرامیداشت حکیم ابوالفضل بیهقی شاعر، مورخ، نویسنده و نثرنویس برجسته ایرانی است.

@Renaissancetranslate

بسیاری چه دیر می‌میرند و اندکی چه زود!
امّا «به‌هنگامْ بمیر» آموزه‌ای‌ست هنوز با طنینی ناآشنا.
به‌هنگامْ بمیر!
زرتشت چنین می‌آموزانَد.

"چنین گفت زرتشت"
فریدریش نیچه
@Renaissancetranslate

.

راه رستگاری این سرزمین و مردمانش_ همه ما_ تنها از راه مواجهه‌ای راستین و پیکاری سترگ با کهن فرومایگی‌ها و نقد بیرحمانه رذائل اخلاقی بیشماری می‌گذرد که حالا تا واپسین قطره شیره حیات اجتماعی‌مان بلعیده و از دیرباز در کُنه جان‌مان به هولناک‌ترین شکل ممکن چنبره زده.
از زمانه‌ی ظهور بابک خرمدین تا عهد بیهقی، و از وانفسای استبداد صغیر پیشامشروطه تا روزگار پسامرگِ صادق هدایت، دلمشغولی اهالی اندیشه جستن راهی برای گذار انسان ایرانی، جامعه ایرانیان_ پدرانِ ما و ما فرزندان_ از این مغاک تاکنون پرناشدنی تاریخی_اخلاقی بوده؛ گریختنی یکباره از تثلیثِ خیانت، خرافه و خودمَداری. یافتن سلوکی روشن که بتوان از این ورطه‌ی مرگبار آشنا جانی سالم بِدَر بُرد و پا به ساحل ثبات و عافیت نهاد.
فترت اندیشه، نفرت از نقد، فقر فرهنگی، گرایش دیریای اهالی یک سرزمین به افکار قضا و قدری و دلبستگی پررنگ و غریبشان به برخی مناسبات و سنن عشیره‌ای و قومی پیشا-تمدنی را نمی‌توان با آرا بزرگترین فلاسفه و جامعه‌شناسان توضیح داد و یا با گریختن در پَسِ متأخرترین نظریات علمی عصرِ نو توجیه کرد. یگانه راه رهایی ساکنان این جغرافیای پررنج و حرمان، بازخوانی موشکافانه و بی‌لکنت تاریخ به قصد کسبِ فهمی در خور و قدم نهادنی پیوسته و خستگی‌ناپذیر در مسیر اصلاح و والایش خِرَد جمعی است.

✍رضی‌الدین‌طبیب
@Renaissancetranslate