این را می گویند از چاله به چاه افتادن!!!
فرمان داعشی های جانشینِ بشار اسدِ قاتل!:" اول معاویه را زیارت کنید وگریه کنید بعدا اجازه دارید زینب را زیارت کنید !!!

آیا جای جشن دارد؟آیا باید از دستِ مار به افعی پناه برد؟

بایادمولانا

با یاد حضرت مولانا( وحدت راستین)
????????

باز می خواند مرا با نای جان
آنکه‌جانش بود نای عاشقان

آن« خموشِ» ناگهان گویا شده
از دل و جان عشق را جویا شده

آنکه ناگه از نیستان شد جدا
تا که برخیزد ز جانش صد نوا

در نیستان نی اسیر کثرت است
غافل از حق واژه های وحدت است

در نیستان نی اسیر همگنان
غافل از یکتاییِ جان جهان

در نیستان رنگ ها و‌جنگ هاست
چون بریدندش همه وحدت سراست

در نیستان قصه ی بود و نبود
بی نیستان، بی نیاز از هرچه بود

در نیستان نی اسیر ریشه هاست
بی نیستان، فارغ از اندیشه هاست

در نیستان قصه های ما و‌من
بی نیستان می رود از ما سخن

هجرت جان را دلا هجران مدان
وین حکایت را شکایت ها مخوان

اوست می خواند مرا بی یک کلام
تا که از هجران بگیرم انتقام

من کجا؟ هجران کجا؟ دوری کجا
دل کجا، غوغای مستوری کجا؟

مثنوی بر سینه ام نازل شده
واژه رقصیده سخن کامل شده

در الستم با قلم اندر سماع
الوداع ای جان تنها، الوداع

می نگارم لوحِ دل را بی قلم
بی حروف و رنگ و خالی از رقم

دوستان من سخت مولانائی ام
می گدازد سینه ی سینائی ام

گرچه چوپن آباد عشق
پر شده نای من از فریاد عشق

بشنوید ای دوستان دیوانه ام
با جلال الدینِ دل، همخانه ام

شمس دل اینک‌جلال الدین شده
مولوی خود شمس مهرآیین شده

گفته بود آن مست مستی آفرین
شرح عشق راستین را اینچنین

« عشق از اول سرکش و‌خونی بوَد
تا گریزد هر که بیرونی بوَد»

گویمش ای عاشقی هارا امام
عشق شد در پیش عشقم رامِ رام

چون شمایید از تبار راستان
« بشنوید ای دوستان این داستان»

من شنا در جانِ دریا می کنم
در شنای عشق، غوغا می کنم

در بهشت عشق گندمخواره ایم
عاشقیم‌و عاشق آواره ایم

گشته ابراهیمِ دل، نمرود جو
تا ذبیحش را کند قربان ِ او

نوح‌و توفان غرقه ی دریای عشق
عاشقِ فرعون شد، موسای عشق

موج موجِ زهد، قارون ساز شد
سجده‌های سامری، آغاز شد

از دم شمشیرها جان می چکد
از عصا، موسای عمران می چکد

هر حواری خود مسیحی دیگر است
مریم اینجا بر یهودا مادر است

یوسف جانم زلیخایی شده است
عاشقِ یعقوب بینایی شده است

جشن ما در کلبه ی احزان به پاست
راز یوسف با زلیخا، بر ملاست

غرقه در عشقیم‌و طاغوتی نماند
قصه ی جالوت و طالوتی نماند

بولهب با مصطفی اندر نماز
جهلِ بوجهل است اینجا کارساز

چون علی خود زاده ی بتخانه شد
بت به شادی، ساقیِ میخانه شد

چاریار عشق یارِ یکدگر
گِِرد کعبه بر مدارِ یکدگر

در صفا و مروه ی ما سنگ نیست
جامه ی احراممان یکرنگ نیست

هیچ رنگی نزد ما محکوم نیست
هیچ‌کس از عاشقی محروم نیست

« ما درون را بنگریم‌و حال را»
نه رخ گلرنگ و خدّ و‌خال را

نیست جان ما اسیر رنگ ها
چون شده بیگانه با نیرنگ ها

سنگ بر شیطانِ کثرت ها زدیم
تا به حق صافی تر از زمزم شدیم

سنگسار و سنگباران نیست نیست
بوسه باران ها شعار زندگی است

حج ما گلخانه ی عشاق بود
چه‌مسلمان، چه مسیحی چه یهود

خانه ی دل هاست بیت الله ما
در حجاز و در وطن همراهِ ما

این « دکان وحدت» است ای جان من
ای امام خطّه ی عرفان من

صدّقونی اصدقایی صدّقوا
فرّقوا من ما سوی الله فرّقوا

کلُّ مخلوقٍ هو مجلی الالاه
انتباها انتباها انتباه

ذره ای گفتم من از عشق و « امید»
سوختم زان موج کز « آنجا» رسید

« در نیابد حال پخته هیچ خام
پس سخن کوتاه باید و السلام»

https://t.me/badkoubehi

*#مولانا
#حضرت مولانا
#مثنوی
#دیوان شمس
#بادکوبه ای
#مصطفی_بادکوبه ای

این قاب کوچک که چوبی است و در داخل آرامگاه مولانا _ ساکت و آرام ایستاده_ بارها و بارها اشک مرا درآورده و مدت ها مرا به دیوار آرامگاه تکه زده و گریان نگه داشته است

شفاءالعلیل لقاء الجلیل

می فرماید

داروی بیمار دیدار حضرت یار

پیشکش به پیشگاه
فردوسی بزرگ.
اندیشمند حماسه سرای عارف

☘?☘?☘?☘?

هلا ای بزرگ خردمند راد
درودم زجان بر روان تو باد

خردمند دانا دل، ای پیر طوس
خداوند بس رستم و اشکبوس

خرد چون چکیده است از خامه ات
شهِ نامه ها گشته شهنامه ات

از آن جاودان در جهان زنده ای
که تخم سخن را پراکنده ای

همه روزگار وطن تیره شد
چو تازی به خاک وطن چیره شد

موالی چو نامید ما را عرب
غم و درد آمد به جای طرب .

چو دیدی که زخمی است قلب وطن
و خون بارد از دیده ی مرد و زن

قلم در کفت خنجر تیز شد
ستم را نشان رفت و خون ریز شد

برون آمد از جان تو این سرود
تو گویی که ایران چنین گفته بود

"ز شیر شتر خوردن و سوسمار
عرب را به جایی رسیده ست کار

که تاج کیانی کند آرزو
تفو بر تو ای چرخ گردون تفو"

سرود تو شد داروی درد ما
سر افراز شد زان، زن و مرد ما

چو شهنامه فرهنگ ایران بود
دل دشمن از آن هراسان بود

"پی افکندی از نظم کاخی بلند"
خجسته بنایی اهورا پسند

که از باد وباران گزندش نبود
نیاورد سر، پیش ناکس فرود

بنایی که باشد بنای خرد
وزان برتر اندیشه بر نگذرد

سرود تو پیغام آزادگی است
همه درس زیبای افتادگی است

خرد نامه ات بی همانند شد
وطن از سرود تو خرسند شد

زیک سو مِهین نامه ی پهلوان
دگر سوی "آبشخور عارفان "

تویی زاده ی کوروش نامدار
شهنشاه پیروز دشمن شکار

که منشور آزادگی بر نوشت
بشر را به آیین برابر نوشت

تو گسترده ای پهنه ی رزم را
بر آورده ای صحنه ی بزم را

چنان رزم با بزم آمیختی
که ساغر به شمشیر آویختی

ز یک سوی آوای تیرو کمان
بر افکنده ای بر بلند آسمان

دگر سوی در جانت آید فرود
ز یزدان چنین آسمانی سرود

"میازار موری که دانه کش است
که جان دارد و جان شیرین خوش است"

تویی جان رستم تویی جان گیو
تو جنگیده ای با دد و دام و دیو

تو بگذشتی از هفت خوان سرفراز
به گوش تو خوانده است سیمرغ راز

کمان ِکیانی به دوش تو بود
جهان پر ز بانگ خروش تو بود

تو گفتی جهان را مگر بشنوند
"نبندد مرا دست چرخ بلند"

هلا ای سیاوش وش سر فراز
تو بگذشتی از تل آتش به ناز

چو دیدی عرب را که ضحاک وار
ز فرهنگ ِایران بر آرد دمار

تو با کاویانی درفشِ سخن
به پا خاستی تا نمیرد وطن

به پا کردی از شور هنگامه را
سرودی ابَر نظم شهنامه را

کنون ای خداوند کوپال و کوس
چه گویم ترا جز دریغ و فسوس؟؟!!

که فرهنگ تازی سر آورده باز
"ز نیکی نیاید سخن جز به راز"

چو با تخت منبر برابر شده است
رسوم عرب سایه گستر شده است

ز تازی گرفتند هر نام را
سپر کرده آیین اسلام را

ز "عبد" و ز"مولا" سخن می رود
ز تسلیم ِبی جا سخن می رود

زنان را پس پرده بگذاشتند
به قانون کم از مرد پنداشتند

به تقویمشان قصه های غم است
تو گویی که غمنامه ی عالم است!!

تواشیح ،بنشسته جای سرود
تو گویی سرودی در ایران نبود

نه از مهرگان نام و نی از سده
نه دستی ز شادی به دستی زده

دل از شیر و خورشید بر داشتند
نشانِ عرب را برافراشتند

چو شب شد همه روز گار وطن
سیه جامه شد بر تن مرد و زن

اگر چه سپید است احرامشان
سیاه است از کین دلِ خامشان

به دستار و چفیه کنند افتخار
نشانی ز ایران نیاید به کار

همه کار ها صحنه سازی بوَد
"سخن ها به کردار به بازی بوَد"

همه سر به سر مصلحت بین شدند
ز سستی و خواری کژ آیین شدند

نه از داد یادی نه از دادگر
نه جانی ز بیداد، فریاد گر

جوانان به زندان افیون و بنگ
نه شوقی به نام و نه ترسی ز ننگ

همه سر به سر ضعف و ناراستی
پدید آمده کژی و کاستی

سراسر دو رنگی سراسر ریا
نشسته است ثروت به جای خدا

نه جام شرابی نه پیمانه ای
نه بر عاشقان راهِ میخانه ای

نه یادی ز رستم نه از اشکبوس
فسوسا فسوسا فسوسا فسوس

بر آی و خرد نامه ای ساز کن
ز جهلِ خودی شکوه آغاز کن

سرودی بپرداز دشمن شکار
که آرد برای وطن افتخار

بیا و صلا ده سرود "امید "
که شهنامه ای تازه آید پدید

بر آی و ببین و دوباره بگو
"تفو بر تو ای چرخ گردون تفو"

مصطفی بادکوبه ای (امید)

@MRbadkubaiee

http://t.me/ghonbade_davvar

وقتی دیکتاتوری مردمش را ندید ...ظاهرا دچار تروریست هایی خواهد شد که " مزدور" هستند و هیچ آیین انسانی یا هدفی ملی ندارند...
الجولانی یک داعشی فوقِ متعصب است. اورا رهبر ننامید. سوریه مدلی است که استعمار نمونه اش را خیلی جاها پیاده گرده است

⬛️سوریه⬛️

عامل شهر حِمص به عمربن عبدالعزیز نبشت که "دیوار شارستان[=شهرستان] حِمص بیران[=ویران] شده است، آن را عمارتی می‌باید کرد؛ چه فرماید؟" جواب نبشت که "شارستان حِمص را از عدل دیواری کن و راه ها را از خوف و ستم پاک کن، که حاجت نیست به گِل و خشت و سنگ و گچ."

(خواجه نظام‌الملک، سیاست‌نامه، فصل چهل‌ و‌ نهم)

هومن پناهنده

دختران سرزمین ما چقققدر قیمتی اند!!که حتی حکومت از موهایشان هم برای جبران کسری بودجه کشور استفاده می کند!!!???

برگردید..‌تا دیر نشده

ایران را دریابید ، ایران را دریابید

??????????

پانزده سال پیش ، دلسوزانه ، صادقانه و ایران دوستانه ، در حالی که وضع نابسامان ( ببخشید ناترازی) همه جانبه ی امروزتان را به چشم می دیدم و خیانت اعراب را نیز بوضوح حس می کردم ، فریاد زدم :

مارا چه به بدبختی #لبنان و #فلسطین
جایی که وطن یکسره در آه و فغان است

نشنیدید و نتیجه اش را دیدید.. البته با گوش دیگر شنیدید و نتیجه اش برای من توقیف و بازجویی و زندان ووو بود و.که آثارش تا اکنون هم ادامه دارد...

من باردیگر فریاد می زنم که حاکمیت باید دست از عراق و لبنان و فلسطین و غزه و سوریه بردارد و هزینه های نجومی این سیاست اقتصادی_ عقیدتی اش را پایان ببخشد.
بحران اقتصادی ما راهی جز "هزینه کردن پول ایران برای ایران" ندارد و تاوقتی که نیروهای نیابتی را تقویت کنید و درآمد نفتی مان را خرجِ بیگانگان کنید همین آش و همین کاسه است.

اگر واقعا مساله ی فلسطین مساله ی اول اسلام است ( که من باور ندارم) راه حلش تشکیل یک صندوق بین المللی با مشارکت همه ی کشورهای مسلمان است و ایران تنها می تواند به سهم خود یعنی تقریبا یک چهلم هزینه ها را به عهده گیرد... عربستان و کشورهای نوخاسته ی جنوب خلیج فارس که در دریای دلارهای نفتی شنا می کنند و نیازمندی در میانشان نیست باید به فکر هم کیشان و هم نژادانشان باشند...

" این کُرد و بلوچ است که در حسرتِ نان است"!!!

دیر شده اما برای هیچ حرکت اصلاحی ای خیلی دیر نیست مگذارید تا جایی برسد که حافظ نیز به طنز گفت :

" در نیل غم فتاد و سپهرش به طنز گفت
الآن قد ندمتَ و ما ینفع الندم"

ایران را دریابید..‌ ایران برشما حق دارد نه بیگانگان

https://t.me/badkoubehi

اگر امام علی اکنون نزد ما بود با مجازات سنگین رهبران جمهوری اسلامی مواجه می‌شد

ناصر مهدوی

با روندی که اکنون حکمرانان کشور در پیش گرفته اند و با تأمل در کلمات فاخر و در عین حال شگفت‌انگیز امام در نهج‌البلاغه؛ تردید ندارم که اگر امام علی اکنون نزد ما می زیست حتی اگر خود را به عنوان نزدیک‌ترین یار پیامبر و همسر حضرت زهرا (س) معرفی می کرد از طرف مقامات کشور به جرم تشویش اذهان و تحریک به ایجاد بی‌نظمی؛ مواخذه و با محکومیت شدید روبرو می‌شد.

به چند دلیل:
۱- به این دلیل که امام اعتقاد دارد ارزش حکومتها به کارآمدی و نتایج درخشان آنهاست و هنگامی مشروعیت دارند که سبب برپایی عدالت و ستاندن حقوق از دست رفته مردم شوند. در غیر این صورت، هیچ حکومتی فقیه بر سر آن نشسته باشد چه غیرفقیه، مشروعیت ندارد. (نامه به جابر ابن منذر و عثمان ابن حنیف)

۲- امام می‌فرمایند حاکم باید جوابگوی مردم باشد و اگر مردم از او راضی بودند آنگاه خدا نیز از او راضی خواهد بود.
در حقیقت امام اعتقاد دارند که سیاست قداست بَردار نیست و اعتبار سیاست فقط به حضور و تایید مردم است نه خدا، کسی شایسته مدیریت کشور است که مردم آن را انتخاب کرده باشند (خطبه ۱۷۲)۰

۳- عرصه قدرت و سیاست جایی است که اگر نظارت مردمی و شفافیت ساختاری در آن نباشد؛ حاکم هر چقدر هم که مشهور و نام آشنا و درس خوانده و مدعی باشد به فساد می افتد و خود و جامعه را تباه می‌کند پس نظارت عامه راهی برای پرهیز از فساد است. امام می فرمایند من هم اگر نظارت عمومی نباشد ممکن است از طریق قدرت مطلق وسوسه شده و پایم بلغزد. (خطبه ۲۱۶ و کتاب مصنفان شیخ مفید ص ۴۲۰ جلد اول)

۴- حاکم باید حق اعتراض و انتقاد مردم را  به رسمیت شناسد و با ایجاد رعب و وحشت نباید موجب سرکوب و هراس آنها گردد چه در این صورت روح عدالت می‌میرد و نابرابری و فساد بیداد می کند (نامه به مالک اشتر در مورد نظامیان و جنگجویانش)

۵- حاکم عدالت را نه در زبان و ادعای دروغین که باید در عمل به اجرا در آورد. باید زندگی حاکم به طور شفاف و آشکار هم سطح مردم باشد زیرا شکاف زندگی او با مردم سبب ناامیدی آنها از اجرای عدالت و طغیان عمومی می شود. (ملاقات اعلا ابن زیاد خطبه ۲۰۰)

۶- از نگاه امام علی بر خلاف علمای بزرگوار اسلام؛ هدف از به چنگ آوردن قدرتِ‌سیاسی در ابتدا و بالاتر از هر هدفی حمایت از حقوق انسانها و حفظ امنیت و حریم خصوصی است نه اجراء احکام. احکام باید خادم حقوق انسانها باشد نه اینکه به نام اجرای احکام زندگی عمومی مختل گردد (نامه ۲۵ نهج البلاغه).

در نگاه کلی اگر حکومت تامین کننده نیازهای طبیعی مردم؛ پاسدار امنیت و آزادی مردم و سبب گسترش اعتماد و امید به آینده باشد حکومتی است مشروع و قابل دفاع ولی اگر نتیجه حکمرانی گروهی گسترش فقر و نابرابری و ترس و ناامیدی شود حکومتی است نامشروع و غیرقابل دفاع حتی اگر بر سر آن حکومت ابن‌عباس، شهریار قرآن نشسته باشد.

البته بحث در این باره  مفصل‌تر از این حرف هاست اما با همین نوشته کوتاه می‌توان باور کرد که اگر امام اکنون نزد ما حاضر بودند به جای جشن عید غدیر با مجازات سنگین رهبران جمهوری اسلامی مواجه می شدند حتی اگر به آنها یادآوری می‌شد که شما با نام همین مرد بزرگ انقلاب کرده‌اید.

آیا راست می گوید ؟