*?کمیل سوهانی، مستندساز، در تحلیلی جامع از مفهوم استعمار، این پدیده را به معنای بهره‌کشی یک کشور از منابع کشور دیگر و دارای انواع مختلف معرفی می‌کند.
?* سوهانی با انتقاد شدید از اقدامات رژیم اشغالگر قدس، اظهار می‌دارد که این رفتارها تجسمی از یک تاریخ طولانی استعمار در عصر جدید است. او امیدوار است که با مقاومت مردم فلسطین، به زودی شاهد نابودی اسرائیل باشیم. سوهانی بر این باور است که با از بین رفتن اسرائیل، واژه استعمار نیز از ادبیات جهانی حذف خواهد شد و جهان به مکانی بهتر برای زندگی تبدیل می‌شود.

? او همچنین بر نقش کلیدی مستندسازان در تحقیق و روایت ریشه‌های مفاهیم پیچیده زمانه تأکید کرده و افزود که هدف این تلاش‌ها، آگاهی بخشی به مخاطبان درباره فجایعی است که در حال وقوع است.

#دریچه #خبر_مستند #مستند #صهیونیسم #غزه #جنایات_جنگی #استعمار #فلسطین #نابودی_اسرائیل #مستندسازی #حقوق_بشر #مقاومت #تاریخ_استعمار #دنیای_بهتر

لینک خبر:
https://doctv.ir/news/436747

https://zil.ink/doctvirib
@doctvirib

✍️.
فرم مهم‌تر است یا محتوی؟!

«این حجم از پرداختن به جزئیات مهم نیست، مهم آن است که چه حرفی می‌خواهیم بزنیم!»
متاسفانه این جمله مُهلک را از دوستانی که مسیر رسانه و پیامرسانی را انتخاب کرده‌اند زیاد می‌شنوم.
هلاکت رسانه‌ای از چنین نگاهی به رسانه حاصل می‌شود.
آنچنان که می‌بینیم...
زبانی الکن و ناتوان در رساندن پیام

قَالَ رَبِّ اشْرَحْ لِی صَدْرِی وَیسِّرْ لِی أَمْرِی وَاحْلُلْ عُقْدَةً مِّن لِّسَانِی یفْقَهُواْ قَوْلِی 

(موسی) گفت: «پروردگارا! سینه ام را برایم بگشا؛ و کارم را برایم آسان گردان؛ و گره از زبانم بگشای؛ تا سخن مرا به طور عمیق بفهمند.

#فرهنگ
#فعالین_فرهنگی
#اصفهان
#موسسه_سار
#کمیل_سوهانی
#مستند
#فرم
#محتوی
https://www.instagram.com/reel/DAofZV_ILeP/?igsh=NjZiM2M3MzIxNA==

️باغی رازآلود در نزدیکی سیرجان

♦ظاهرا داستان باغ سنگی سیرجان از یک خواب شروع شده است. خوابی که درویش‌خان اسفندیار پور دیده و از فردای آن شروع می‌کند به جمع کردن سنگ‌های سوراخ‌دار، سنگ‌های بزرگ و کوچکی که بیشترشان را در جریان گله‌داری‌اش از رودخانه‌ سوچ در فاصله یک تا هفت کیلومتری باغ پیدا می‌کرد.

♦درویش‌خان ۲۰۰ درخت خشکیده را در زمین کاشت و در طی سالیان از آن‌ها سنگ ‌رویاند. سنگ‌ها با سیم‌های تلگراف و تلفن از درخت‌ها آویزان شده‌اند. از درخت‌ها فقط سنگ آویزان نیستند گاهی چرخ دنده‌های فرسوده، لاستیک‌های سوراخ شده، انبارک نفت، قوطی حلبی و شناور کولر را هم از درخت‌ها آویزان می‌کرد.

♦درویش‌خان کر و لال بود. اینکه خوابش چه بود را دقیق نمی‌دانم اما این را می‌دانم که او مانند هر هنرمند اصیل دیگری با روح زمانه ملاقات کرده بود. او احتمالا در هجوم ناگهانی چرخ دنده و لاستیک و تلگراف و تلفن نوعی پایان رویش، طراوت و باروری دیده بود.

♦برخی معتقدند که باغ سنگی فقط اعتراض درویش‌خان بود به از دست دادن زمین‌هایش بعد از اصلاحات ارضی. اما به نظر می‌رسد هنر درویش‌خان بسیار فراتر از اعتراض به این اتفاق باشد. درویش‌خان در باغ سنگی کیفیتی دهشتناک از نفرین، نازایی و سترونی را به تصویر می‌کشد. همانند احساسات و مفاهیم وهم‌انگیزی که بسیاری از نقاشان و هنرمندان تجسمی از فروبستگی و اضطرار به تصویر می‌کشند. آنچنانکه مرتضی فرهادیِ مردم‌شناس، ضمن اشاره به اینکه این باغ بزرگترین "پیکره کلاژ" ایران است، برخی از درخت‌های خشکیده را "درخت پیکره"‌هایی می‌داند که از وجوه مختلف معانی عمیقی را فریاد می‌زنند. ازجمله درختی که عکسش را در کتاب موزه‌های بازیافته آورده (عکس ششم) و معتقد است این درخت به شکل جانوری چهارپا و بیشتر گوزن وار است که گویی گردن خود را تا جایی که می‌توانسته با عصبیت به عقب خم کرده و سر را به سوی آسمان بالا برده و انگار که از دردی وحشتناک به آسمان شکوه می‌کند.

♦بسیاری معتقدند چون درویش‌خان کر و لال بود، راز باغ سنگی بر همگان پوشیده است. اما حقیقت آن است که هر آنکس که با روح زمانه ملاقات کند از گفتن و شنیدن عاجز می‌شود و جز با زبان راز و هنر نمی‌تواند از آنچه دیده است با دیگری حکایت کند.
@komailsohani

https://www.instagram.com/p/C_V-Z1MIHD4/?igsh=NjZiM2M3MzIxNA==

#سیرجان
#کرمان
#باغ_سنگی
#کمیل_سوهانی
#مرتضی_فرهادی
#باغ_سنگی
#درویش_خان_اسفندیار_پور

?شنبه ۸ صبح، شنبه ۸ شب

◀️دوستان عزیز لطفا به شنبه ساعت ۸ صبح فکر کنید. لحظه‌ای که تلویزیون نتیجه انتخابات را اعلام می‌کند و ما باید یکی از این دو نفر را به حکم صندوق رای به عنوان رئیس جمهور بپذیریم.

◀️ به این فکر کنیم که این حجم از سیاهی و بدبختی که هواداران دونفر در این روزها از به قدرت رسیدن دیگری تصویر می‌کند بعد از شنبه هشت صبح چه بلایی بر سر زندگی‌هامان می‌آورد؟

⬅️ نه به قدرت رسیدن سعید جلیلی به معنای حکومت طالبان و از دست رفتن آزادی است و نه به قدرت رسیدن مسعود پزشکیان به معنای از دست رفتن امنیت ملی و تعطیل شدن دفاع موشکی و...
از آن طرف هم این سطح از خوشبختی و نگاه آرمانی هریک از هواداران به حکومت نامزدشان نادرست است.

◀️ نه با سعید جلیلی زین پس همه امور بر اساس برنامه‌های کاملا دقیق پیش خواهد رفت و نه با مسعود پزشکیان حکومت مطلق کارشناسان و متخصصین برپا خواهد شد.

⬅️به شنبه هشت صبح فکر کنید و اینکه باید کنار هم زندگی کنیم. در جایی که نه آرمانشهر است و نه ویرانشهر، در همین ایران عزیز و دوست داشتنی خودمان با همین تاریخی که از سر گذرانده با همین ضعف‌ها و قوت‌ها با همین تهدیدها و فرصت‌ها باید زندگی کنیم. با ایرانی که باید با صبر و حوصله و خون دل خوردن بسازیمش.

⚫️به این فکر کنیم که شنبه هشت شب، شب اول محرم است و همه ما لباس‌های سیاه‌مان را پوشیده‌ایم تا به هیات‌ها و حسینیه‌ها برویم. همه ما قرار است در زیر یک خیمه برای حسین (علیه السلام) و برای مظلومیت حق و حقیقت گریه کنیم و از خدا بخواهیم که کمک کند تا همیشه سمت درست میدان نبرد حق و باطل بایستیم.
در سمت حسین علیه السلام

@komailsohani

https://www.instagram.com/p/C8_UtIjIjq4/?igsh=NTc4MTIwNjQ2YQ==

✍️.
این روزها:

⬅️ انتخابات به پایان رسیده و طرف‌های مختلف مشغول ارائه‌ی تحلیل‌های کمی و کیفی بسیار داغ از نتایج انتخابات هستند. انتخابات و صندوق رای یکی از اتفاقات مهم "مدینه"ای است که می‌خواهیم بسازیم و در آن زندگی کنیم و در همین راستا بررسی واقع‌بینانه‌ی نتایج انتخابات و تحلیل آن‌، اتفاق درست و مناسبی است که باید انجام شود و...

⬅️ در آمریکا کاملا هریس، معاون جـو بایدن، خواستار آتش‌بس در غ. ز. ه شده و همزمان آمریکا همراه با هزاران تن اسلحه‌ای که روزانه به ارتش اس. رائ.ی.ل منتقل می‌کند، ۳۸ هزار بسته غذایی را برای دو میلیون شهروند در محاصره غزه از آسمان پرتاپ کرده است.
جوزف بورل مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا پارسال گفته بود: «اروپا مانند باغ می‌ماند و الباقی کشورهای دنیا مانند جنگل است و جنگلی‌های وحشی به باغ‌های زیبا حمله می‌کنند»
این جمله بورل عمق نگاه مرد سفید اروپایی به مساله "مدینه" و ملزومات ساخت آن را نشان می‌دهد. در همین راستا، اتفاقات منطقه، خصوصا غ. ز. ه که نقطه عطف تاریخ استعمار و "مدینه"ی سلطه‌جویِ خونریزِ اروپایی است باید به دقت توسط ما دنبال شود و...

⬅️بارش‌های هفته گذشته موجب سیل در سیستان شده و راه‌های مواصلاتی و جاده‌های برخی مناطق بسته شده و ۱۲۶ روستا به زیر آب رفته است.

? در بین همه این اتفاقات و خبرهایی که در شهر است، تمرکز این روزهای ما باید بر سیستان باشد، باید متوجه سیلی که گذشت باشیم و آماده سیلی که در روزهای آینده می‌آید.

? ساخت "مدینه" فکر و فلسفه و دقت و هوشیاری و تدبیر و عمل را همزمان می‌خواهد و امروز، روز عمل برای سیستان است.

@komailsohani

? من به چهار دلیل رای می‌دهم؛

✍️ کمیل سوهانی

? اول:

◀️ معتقدم ساز و کار انتخابات و دموکراسی در امروزِ ایران فرق زیادی با بقیه حوزه‌ها و نهادها ندارد. مگر همه چیز در این مملکت خوب و کامل و آرمانی است که انتخابات باشد؟ سیستم بانکی، مالیاتی، صداوسیما، نظام دانشگاه، آموزش‌و‌پرورش، محیط‌زیست، مدیریت و مهندسی منابع آب و...  همگی دچار نقص و آشفتگی‌ هستند، بسیاری از آن‌ها در مسیر بهبود و اصلاح و برخی دیگر درجا می‌زنند و تعدادی هم هر روز بدتر می‌شوند... حالا در این میان چرا باید توقع داشته باشیم که صندوق رای ما بی‌نقص و آرمانی بوده و دموکراسی را در همین لحظه تمام و کمال بخواهیم؟
من ترجیح می‌دهم به جای قهر با هر سیستمی که دچار نقص است، برای بهبود و اصلاح آن بکوشم. اگر کسی تصور می‌کند آرمان دموکراسی با زیر میزِ همه‌چیز زدن و یک انقلاب دیگر بدست می‌آید، من اینطور فکر نمی‌کنم و با دیدن واقعیت موجود از هر فرصتی برای اصلاح آن استفاده می‌کنم. "عصبانیت" و ناراحتی از واقعیت موجود نباید ما را به سمت فانتزی‌های تخیلی از یک وضعیت مطلوب ببرد، که اگر چنین شود ما به عصبانیت اجازه داده‌ایم عقل را زایل کند و این وضعیت پیامدهای بسیار ناگواری در پی خواهد داشت.

?دوم:

◀️برخی دوستان معتقدند با رای ندادن به حاکمیت پیغام می‌دهیم که باید مسیرت را اصلاح کنی و این یک اقدام اصلاحی و خیر است.  بر خلاف تصور این دوستان ما حاکمیتی یکدست نداریم، حاکمیت طیفی است از نیروهای «اقتدارگرا و افراطی» تا نیروهای «معتدل و معقول»، این نیروها در مسائل مختلف کشور با هم وارد چالش می‌شوند و در نهایت بنابر وزن و قدرتشان انتخاب‌های اساسی کشور شکل می‌گیرد. نمونه‌ی آن مساله "صیانت" و نمونه‌ی دیگر  مساله "حجاب" که در هر دو مساله دو طرف وارد بحث‌های طولانی و بسیار چالشی با هم شدند و من معتقدم بخش افراطی در هیچکدام از این مسائل نتوانست به پیروزی برسد و بخش «متعدل و معقول» نظام تا حد زیادی ترمز ایشان را کشید. اصولا بخش «اقتدارگرا و افراطی» عادت ندارد که بنشیند و به کارهای بد گذشته خود فکر کند. اتفاقی که در قهر کردن با صندوق رای می‌افتد، قدرت بخشیدن به این بخش و تضعیف بخش «متعدل و معقول» نظام است. بخش اقتدارگرا از پایین بودن مشارکت و تضعیف وجه جمهوریت نظام هیچ ابایی نداشته و برعکس از این اتفاق استقبال هم می‌کند. من قصدی برای خشنود کردن و تقویت ایشان ندارم.

?سوم:

◀️ در میان انبوه جماعت کیف‌کش، میان‌مایه، فرصت‌طلب‌‌‌، گدا و گشنه و تازه‌به‌دوران‌رسیده که با اهداف مشخصِِ چاپیدن و بُردن و خوردن پا در میدان انتخابات گذاشته‌اند،  انصافا آدم‌های باشخصیت، شریف، کارشناس و دلسوز بسیاری هم دیده می‌شوند. آدم‌هایی که مشخص است اصلِ رقابت در چنین عرصه‌ای با چنین رقبای بی‌شرفی برایشان سخت و نامطلوب است،  اما بنابر وظیفه‌شناسی و دلسوزی وارد میدان رقابت شده‌اند. من حتما همه تلاشم را خواهم کرد که دلسوزان و کسانی که "ایران" مساله آنهاست بر بی‌شرفانی که برای پر کردن جیب خود و خانواده‌شان وارد میدان شده‌اند، پیروز شوند. از قضا لیست‌ها از کیف‌کشان و فرصت‌طلبان خالی نیست و ایشان تلاش فراوانی برلی حضور در لیست‌ها دارند. این مقدمه‌ی دلیل بعدی است برای شرکت در انتخابات.

?چهارم:

◀️بنابر مشاهدات من، این احتمال وجود دارد که برای اولین بار در تاریخ انتخابات بعد از انقلاب، بدعت نامیمون رای دادن به لیست‌ شکسته شود و اینبار لیست‌های احمقانه‌ای که روز بعد از انتخابات از اعتبار می‌افتند، پیش از انتخابات بی‌اعتبار شوند. این خودش یک قدم برای اصلاح یک روند نادرست است که من برایش تلاش خواهم کرد. رای دادن لیستی در این مقطع یعنی فرصت دادن به کسانیکه هیچ اعتقادی به تحزب و کار گروهی و تدبیر و برنامه‌ریزی و...  ندارند و فقط برای عقب نیفتادن از بازار سهم‌خواهی چند روزی  پرچم نمایشی‌ِ گروه‌اندیشی را سر دست می‌گیرند.  تحزب وداشتن گروه‌های منسجمِ همفکر با اهداف مشخص و بلندمدت بسیار پدیده مطلوب و مبارکی است که با لیست‌های موقت سهم‌خواهانه‌ی فعلی منافات دارد. امیدوارم این دوره هیچ لیستی تمام و کمال رای نیاورد و این یک قدم برای اصلاح روند انتخابات در ایران باشد.

?معتقدم سیاست جای فانتزی و تخیل نیست.  سیاست عرصه واقعیت و تصمیم‌گیری بر اساس عینیات و مقدورات است. آنانکه در فانتزی‌های خود چوب جادویی برای حل مشکلات و مسائل تخیل می‌کنند نمی‌توانند در سیاست به تصمیم درستی برسند.  کشتی کشور به هزار و یک دلیلِ خوب یا بد، خواسته یا ناخواسته، دچار تلاطم و طوفان است. تلاطم و طوفانی که اجازه نمی‌دهد امور در وضعیت آرمانی و مطلوب خوب پیش روند. اینکه امور در وضعیت مطلوب خود نیستند مجوزی برای ترک کشتی طوفان زده نیست. به ایران و قدرتش و اصالتش و آینده روشنش ایمان دارم.

@komailsohani

????????
علی اصغرهای غزه، زینب می‌خواهند.

?یک:
بیش از چهار هفته از جنگ غزه می‌گذرد، متوسط روزی دویست کودک در غزه در بمباران‌ها کشته می‌شوند، از هفته دوم جنگ ساکنان غزه دسترسی به آب بهداشتی ندارند و از آب باران استفاده می‌کنند. بیماری‌های عفونی در حال گسترش است. بیمارستان‌ها داروی بیهوشی و بی‌حسی ندارند و زنان باردار که مجبور به سزارین می‌شوند بدون داروی بی‌هوشی این عمل را انجام می‌دهند. کودکان نارسی که در دستگاه‌های انکوباتور قرار می‌گیرند برخی با قطع برق ژنراتورها و برخی دیگر با قطع جریان اکسیژن از دنیا می‌روند. اما مردم غ. ز. ه ایستاده‌اند و مقاومت می‌کنند.

?دو:
داستان لب‌های تشنه و بدن‌های پاره، ایمان‌های جوشان و حماسه‌های بی‌پایان همگی در کربلا فراموش می‌شد، اگر زینب(س) خطبه نمی‌خواند، اگر زینب(س) با کلام خود راوی داستان کربلا نمی‌شد.

?سه:
داستان جنگ نرم و اقناع و رساندن پیام، داستان امروز و دیروز نیست. همیشه‌ی تاریخ بوده و خواهد بود. اگر قوای نرم هم‌اندازه‌ی قدرت سخت در میدان رشد نکند، نمی‌توان به پیروزی نهایی امید داشت.

?چهار:
رژیم صهیونیستی بیش از هر زمان دیگری از تاریخ نحس خود ضعیف و گیج شده است و گذشت زمان و افزوده شدن حجم فشارهای افکار عمومی جهانی بدترین دشمن‌ها آن‌ها در چنین موقعیتی است.

?پنج:
اگر قدرت نرم و رسانه‌ی ایران و محور مقاومت به اندازه‌ی قدرت سخت آن‌ها در میدان به خوبی کار می‌کرد و توان بسیج افکار عمومی منطقه‌ای و جهانی را می‌داشت، قطعا وحشی‌های صهیونیستی ماشین ظلم و شکنجه و آدم‌کشی خود را سریعتر خاموش می‌کردند، آنگاه کودکان کمتری کشته می‌شدند و مادران کمتری عزادار...

?شش:
افسوس و صد افسوس که در جنگ رسانه‌ها و قدرت اقناع و هنر انتقال پیام بسیار بسیار از خون کودکان در میدان عقب‌تر هستیم و این عقب‌ماندگی به حدی است که نه تنها در سطح منطقه و جهان بلکه در داخل کشور و در میان بسیاری از علاقه‌مندان محور مقاومت تحلیل و تبیین درستی از اوضاع و احوال این جنگ بزرگ وجود ندارد...

?هفت:
میلاد حضرت زینب کبری (س) مبارک.

@komailsohani

https://www.instagram.com/p/Cz175s1oEDX/?igshid=NjZiM2M3MzIxNA==

??????????

ما باختیم، بدم باختیم...
??????

?بیش از چهار هفته از آغاز جنگ غزه می‌گذرد و متوسط روزی حدود دویست کودک کشته می‌شوند. رزمندگان حماس همچنان در حال مقاومت هستند و افسرانی از ارتش‌های آمریکا، انگلیس و فرانسه مستقیم وارد جنگ شده‌اند.

?اما این همۀ ماجرا نیست! مثل همۀ جنگ‌های متاخر این جنگ هم یک جنگ ترکیبی است و همان اندازه که در میدان سخت طرفین در حال تبادل آتش هستند در عرصه رسانه نیز آتش‌بارها مشغولند.

?تظاهرات‌ کم‌نظیر و بسیار گسترده در لندن، پاریس، سانفرانسیسکو، واشنگتن و نقاط دیگر دنیا در محکومیت جنگ علیه فلسطین انجام می‌شود و همزمان در بیلبوردهای شهری تهران از این تظاهرات با عنوان «بسیج لندن»، «بسیج پاریس» و ... یاد می‌شود. پرسش اینجاست که این بسیج لندن و پاریس که ما به آن افتخار می‌کنیم چگونه بوجود آمده و ما دقیقا چه نقش رسانه‌ای در بوجود آوردنش داشته‌ایم؟

?پاسخ بسیار ساده و صریح است.
هـــیــچ نقشی!

?پس این بیداری و پیروزی نسبی در میان افکار عمومی جهانی با چه چیزی بوجود آمده است؟
با خــون. با خــون کودکان. با خـــون کودکان غزه.

?در واقع هزینۀ ضعف ما در عرصه جنگ نرم را کودکان غزه می‌دهند. خون کودکان است که جبران کنندۀ ناتوانی ما در رسانه است. و این همان جایی است که ما باخته‌ایم، بد هم باخته‌ایم... اینکه راضی شده‌ایم که بارِ کم کاری و ضعف و ناتوانی ما را کودکان به عهده بگیرند، آن هم با خونشان یعنی باخته‌ایم، بد هم باخته‌ایم. آری بسیج لندن، بسیج پاریس، اما ...

?دستگاه‌های عریض و طویل رسانه‌ای نداریم؟ بودجه‌های کلان نداریم؟ آدم‌های مشتاق در این حوزه نداریم؟ همۀ این‌ها هست، اما چرا در رسانه اینقدر ضعیف هستیم؟

?پاسخ اینجاست که برای پیروزی در چنین عرصه‌ای قبل از بودجه و نهاد باید اعتقاد داشته باشی! به چه چیز؟ به لزومِ اقناع «افکار عمومی»
«افـــــکار عمـــــومی»

?به هزار و یک حجت ثابت شده است که نهادهای رسانه‌ای توسط کسانی که اعتقادی به «افـکار عمـومی» ندارند بازخواست می‌شوند. هرروز تذکر می‌گیرند، هر روز ضعیف‌تر می‌شوند، هر روز محافظه‌کار‌تر می‌شوند. بدین ترتیب بودجه‌ها و نهادها صرف اقناع «افکار خصوصی» می‌شوند، افکاری که نیازی به اقناع ندارند. همانجا تولید می‌شود و همانجا هم مصرف می‌شود. کاملا خودمانی. مـــــــال خودمان.

? انسان رسانه‌ای در کوره اقناع افکار عمومی پرورش می‌یابد. تربیت انسان رسانه‌ای روندی تکاملی دارد. انسان رسانه‌ای از درون لپ لپ در‌نمی‌آید. انسان رسانه‌ای انسانی است متخصص، با ذهن پیچیده، ساختارشکن، ماجراجو، شجاع، جاه‌طلبِ در کیفیت و با وسواس بی‌نهایت در جزئیات. انسانی که برای اقناع مخاطب، خود را به آب و آتش می‌زند. نفوذ به ذهن مخاطب و اقناع افکار عمومی برای انسان رسانه‌ای یک حادثه است. حادثه‌ای که به مصاف آن می‌رود و از پس حادثه‌ها تربیت می‌شود و تکامل می‌یابد. کسانی‌که اعتقادی به اقناع افکار عمومی ندارند، حادثه‌ای ندارند، به آب و آتش زدنی ندارند، تربیت و تکاملی ندارند... مملکت مــــــال آن‌هاست، نگرانی و دغدغه‌ای ندارند...

?چه کرده‌ایم با رسانه؟ اگر رسانه از انسان‌های رسانه‌ای خالی شود، با لشگری از آدم‌های ساده دل و ساده ذهن و ترسو و محافظه‌کار و بروکرات چگونه می‌خواهید در جنگ رسانه‌ای پیروز شوید؟ آن هم جنگ رسانه‌ای در سطح جهانی!

?حقیقت این است که همه این سال‌ها اگر موفقیتی برای محور مقاومت بوجود آمده در عرصه جنگ سخت و نظامی رخ داده و سال‌هاست که ما عرصه جنگ نرم را به علت ضعف و ناتوانی رها کرده‌ایم و از پس بی‌اعتقادی به افکار عمومی هیچ رشدی در هنر رسانه‌ای نداشته‌ایم...

?برنامۀ به افق فلسطین را نه یک شاهکار رسانه‌ای می‌دانم و نه یک اتفاق خارق‌العاده، اما همینقدر می‌دانم آن‌ها که در همۀ این سال‌ها رسانه را ضعیف و محافظه‌کار و ترسو کرده‌اند دست در خون کودکان غزه دارند.

????????

@komailsohani

https://www.instagram.com/p/CzrC6WVoKeq/?igshid=NjZiM2M3MzIxNA==