? چه کسی راهنمای پیامبر و ابوبکر صدیق در هجرت از مکه به مدینه بود؟

الحمدلله،
« رسول‌خدا خانه خود را در مکّه در شب بیست و هفتم ماه صفر سال چهاردهم بعثت- مطابق با 12 یا 13 سپتامبر 622 میلادی ترک کردند، و به خانه ی رفیقشان ابوبکر رضی الله عنه که بیش از هرکس دیگر امین و محرم راز ایشان در امور مالی و غیره بود، رفتند. خانه وی را نیز از در پشت خانه ترک کردند، و شتابان پیش از طلوع فجر از مکه خارج شدند».
"رحیق المختوم؛ مبارکفوری".

وقتی پیامبر از مکه بیرون شد، کسی جز علی بن ابی‌طالب و ابوبکر صدیق و خانوادة ابوبکر از ماجرا اطلاع نداشت. پیامبرﷺ به علی فرمان داد که در مکه بماند تا امانتهای مردم را برگرداند؛ زیرا بسیاری از مردم مکه امانتهای خود را به خاطر صداقت و امانتداری رسول خدا، نزد وی می‌گذاشتند.
السیرة النبویه، ابن کثیر، ج 2، ص 234.

ابوبکر و پیامبر با هم قرار گذاشتند و از دریچه‌ای که پشت خانه ابوبکر بود، بیرون رفتند و این به خاطر آن بود تا حرکت آنها کاملاً مخفیانه انجام گیرد تا قریش متوجه خروج آنان نشوند و مزاحمتی ایجاد ننمایند و از قبل با راهنمای خود قرار گذاشته بودند که پس از سه شب، همدیگر را در غار ثور ملاقات نمایند».
"سیره نبوی؛ دکتر صلابی".

پیامبرﷺ و ابوبکر مردی از قبیلة بنی‌دیل به نام عبدالله بن اریقط لیثی را اجیر کرده بودند. او مشرک بود و آنها به او اعتماد کرده بودند و شتران خود را به او داده بودند و با او وعده گذاشته بودند که بعد از سه شب شتران آنها را به غار ثور بیاورد. آن مرد در وقت مقرر نزد آنها آمد و به اتفاق آنها از راهی که معمولاً از آن کسی رفت و آمد نمی‌کرد، به سوی مدینه حرکت نمود».
"سیره نبوی؛ دکتر صلابی".

عبدالله بن اُریقِط لیثی راه‌شناس ماهری بود، و با اینکه بر دین و آیین کفّار قریش بود، او را امین خود قرار داده بودند و ناقه‌هایشان را به او سپرده بودند، و قرار گذاشته بودند که پس از سه شب مرکب‌هایشان را به غار ثور بیاورد.
شب دوشنبه آغاز ماه ربیع‌الاول سال یکم هجرت 16 سپتامبر 622 میلادی، عبدالله بن اُریقط آن دو مرکب را برایشان آورد». "رحیق المختوم؛ مبارکفوری".

? #فتاوای_اسلامی

┏━━━✨✨✨━━━┓
┗━━━✨✨✨━━━┛

? پرسش و پاسخ درباره‌ عاشورای حسینی
✍ : موالي غيور
مترجم : بخش تألیف و ترجمه سایت کتابخانه قلم

▪️دیدگاه علمای برجسته شیعه را درباره حوادث عاشورا و عزاداری و نوحه‌سرایی برای حسین بن علی رضی الله عنه بیان می‌کند.

_کتاب با شرح چگونگی رواج آداب و مراسم عزاداری‌های محرم و علل و انگیزه‌های آن آغاز می‌شود. در ادامه، موضعگیری ائمه شیعه را نسبت به این حادثه توضیح داده و تاریخ و سابقه سیاه‌پوشی برای مردگان – به ویژه امام حسین – را بیان می‌کند. سپس مسئله عزاداری و گریه و نوحه زنان در ایام محرم را مطرح و چگونگی و احکام روزه عاشورا را بازگو می‌نماید. واکنش امامان شیعه در قبال ساختن بنا بر قبرها و بزرگداشت مردگان در بخش پایانی کتاب مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.
کتاب به صورت پرسش و پاسخ تنظیم شده، بدین صورت که پرسشی در یکی موضوع‌های فوق مطرح شده و پاسخ علما و صاحبنظران مهم شیعه به آنها با استفاده از آثارشان، ارائه شده است.

? هجرت 3

◾️ ابومحمد المدنی
◾️ زبان فارسی

✔️ حالت و وضعیت انسان های
که در بین کفار زندگی میکنند .

? کشف الشبهات
? شارح : م . کامران کریم
_ زبان کردی
▫️ تراک ۱

...پیامبران و بندگان صالح خدا، که به نیت شفاعت و نزدیک شدن به خدا صورت می‌گرفت، باعث حلال شدن خون‌ها واموالشان شد. این،همان توحیدی است که پیامبران الهی، مردم را به آن دعوت نموده و مشرکان از اقرار به آن خودداری کردند

? منظور از توحید، مفهوم عبارتِ «لا‌إله‌إلاالله» است، زیرا مقصود مشرکین از «إله» همان کسی بود که در نیازها و امور خود، به او توجه می‌کردند؛ صرف نظر از اینکه فرشته، پیامبر، بنده درستکار خدا، درخت، قبر یا جن باشد. پس مقصود از «إله» که در عبارت «لا‌إله‌إلاالله» نفی می‌شود، آفریدگارِ روزی‌دهنده و مدبّر نبود، زیرا مشرکین می‌دانستند که این ویژگی‌ها، منحصر به خداست (و آیات آن، ذکر شد). پس منظور از «إله»، همان است که مشرکانِ زمانِ ما، از آن با لفظِ «السیّد» [یا «سیدنا و مولانا»] نام می‌برند

?نبی اکرمﷺ ایشان را به کلمه توحید، یعنی لا‌إله‌إلاالله، دعوت کرد، تا در[هنگام عرضِ] نیازهای خود، توجهی به غیرخدا نداشته باشند. منظور از بیان این عبارت،[توجه به]معنای آن است نه فقط گفتنِ صرف آن

? کافران می‌دانستند که منظور رسول خداﷺ این است که به جز خداوند، به کسی رو نکنند و به هر آنچه را که غیر از خدا می‌پرستیدند و یا توجه می‌کردند، کافر شوند و از آن بیزاری جویند. از این رو، وقتی رسول خداﷺبه ایشان می‌گفت: «قولوا لا‌إله‌إلاالله»، می‌گفتند:أَجَعَلَ ٱلۡأٓلِهَةَ إِلَٰهٗا وَٰحِدًاۖ إِنَّ هَٰذَا لَشَيۡءٌ عُجَابٞ[ص: ٥]
«آيا خدايان [متعدد] را خداى واحدى قرار داده اين واقعا چيز عجيبى است»

?دیدیم که حتی کافران جاهل نیز مفهوم اصلی این کلمه طیبه(لا‌إله‌إلاالله) را می‌دانستند، پس شگفتا از کسی که [امروز] ادعای اسلام می‌کند، اما به معنی شریف این عبارت، واقف نیست و گمان می‌کند که تنها بر زبان آوردن این کلمات، [برای مسلمان بودن] کفایت می‌کند؛ بدون اینکه نیازی به باور قلبی به معنای آن باشد!

? مشرکانِ علم آموختة زمان ما[که مدعی دینداری و علم هستند] گمان می‌کنند که مفهومِ لا‌إله‌إلاالله، این است که بگوییم فقط خداوندِ یکتاست که می‌آفریند، روزی می‌دهد و به تدبیر امور می‌پردازد . پس در [دینداریِ] کسی که مشرک دوره جاهلیت [در مقایسه با او] مفهوم لا‌إله‌إلاالله ‌را بهتر از او می‌داند، خیر و سعادتی نیست

? حال با شناخت قلبی (یقینی) آنچه را که بیان کردم دانستی و شرك به خدا را شناختي كه درباره‌اش در آیه٤٨ سوره نساء مي‌فرمايد: إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَغۡفِرُ أَن يُشۡرَكَ بِهِۦ وَيَغۡفِرُ مَا دُونَ ذَٰلِكَ لِمَن يَشَآءُ..
«مسلماً خدا اين را كه به او شرك ورزيده شود نمى‏بخشايد و غير از آن را براى هر كه بخواهد می‌بخشايد...»

? همچنین شناختی که دین خدا، همان است که  تمام پیامبران، مأمور به ابلاغ آن بودند و خداوند بجز آن را از هیچ کس نمی‌پذیرد، اما بسیاری از مردم نسبت به این حقیقت، بی‌اطلاع هستند. لذا آگاهی از این اصل، دو فایده دارد:

1️⃣ نخست:همین که فضل و رحمت الهی شامل حالت شود،مایه شادمانی است؛ همان گونه که حق تعالی در آیه سوره یونس فرموده است: قُلۡ بِفَضۡلِ ٱللَّهِ وَبِرَحۡمَتِهِۦ فَبِذَٰلِكَ فَلۡيَفۡرَحُواْ هُوَ خَيۡرٞ مِّمَّا يَجۡمَعُون
«بگو به فضل و رحمت‏ خداست كه [مؤمنان] بايد شاد شوند و اين از هر چه گرد مى‏آورند بهتر است»

2️⃣دوم: ترس بزرگی تو را فرا خواهد گرفت، زیرا ممکن است انسان با گفتن یک کلمه، کافر ‌شود؛ خواه از روی جهل بگوید (که این،عذر موجهی نیست)و خواه سخنی بگوید، به این خیال که موجب نزدیکی به پروردگار است؛ چنانکه مشرکین چنین گمانی داشتند. این ترس و نگرانی، به ویژه زمانی بیشتر خواهد شد که بدانی بنی اسراییل، زمانی که اهلِ نیکی و علم بودند، نزد موسی - کلیم الله- آمده و به او گفتند: ...ٱجۡعَل لَّنَآ إِلَٰهٗا كَمَا لَهُمۡ ءَالِهَةٞ..[الأعراف:١٣٨]
«... همانگونه كه براى آنان خدايانى است براى ما [نيز] خدايى قرار ده ...»

? پس، باید در پی راهی باشی که موجب رهایی و نجاتت از این خطر گردد

3️⃣ نخست: دعوت به توحید، دشمنانی دارد 
از حکمت خدای تعالی این است که پیامبری را برای ابلاغ توحید ناب نفرستاده، مگر آنکه برای او دشمنانی قرار داده است؛ چنانکه در آیه١١٢ سوره انعام می‌فرماید: وَكَذَٰلِكَ جَعَلۡنَا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوّٗا شَيَٰطِينَ ٱلۡإِنسِ وَٱلۡجِنِّ يُوحِي بَعۡضُهُمۡ إِلَىٰ بَعۡضٖ زُخۡرُفَ ٱلۡقَوۡلِ غُرُورٗاۚ .. «و بدين‌گونه براى هر پيامبرى دشمنى از شيطان‌هاى انس و جن برگماشتيم بعضى از آنها به بعضى براى فريب [يكديگر] سخنان آراسته القا می‌كنند...»

? ممكن است دشمنان توحيد، داراي دانش‌هاي بسيار و كتاب‌ها و دلايل متعدد باشند، [که برای مقابله با پیام یکتاپرستی فراهم کرده‌اند]؛ همانگونه پروردگار متعال درآیه۸۳ سوره غافر می‌فرماید: فَلَمَّا جَآءَتۡهُمۡ رُسُلُهُم بِٱلۡبَيِّنَٰتِ فَرحوا بِمَا عِندهم من العلم و حاق بهم ما کانوا به یستهزءون

2

? کشف الشبهات
? محمد بن عبدالوهاب
_ درس اول

#عقیده

?رحمت خدا بر تو باد!

?بدان که توحید، یکتا دانستن خداوند متعال در پرستش است، و همانا دین پیامبرانی است که برای هدایت بندگان او مأمور شده‌اند، که اول ایشان، نوح است. پروردگار او را در حالی به سوی قومش فرستاد که آنان، درباره [کرامت و توانایی‌های] مردان صالحی، همچون وَدّ و سُواع و یَغَوث و یَعُوق و نَسر، بسیار غلو می‌کردند . آخرین فرستاده خدا، محمد بت‌هایی را که نماد ایشان بود شکست. خداوند او را به سوی قومی فرستاد که عبادت می‌کردند، حج به جا می‌آوردند، صدقه می‌‌دادند، ذکر خدا را بسیار می‌گفتند،[در احرامِ حج خود می‌گفتند: «لَبَّيْكَ لَا شَرِيكَ لَكَ لَبَّيْكَ إِلَّا شَرِيكًا هُوَ لَكَ»= لبيك بار الها، شريكى برايت نيست، مگر آن شريكى كه خودت گرفته‌اى] اما بعضی از آفریدگان را [شریک خدا نموده یا] واسطه بین خود و خدا قرار می‌دادند و می‌گفتند: «ما می‌خواهیم که آنان، مایه نزدیکی ما به خدا شوند؛ ما شفاعت ایشان را نزد خدا می‌خواهیم» و کسانی مثل فرشتگان، حضرت عیسی، حضرت مریم و دیگر صالحین را وسیله یا واسطه بین خود و خدا می‌دانستند. باری تعالی، محمدﷺ را مبعوث گردانید که دین پدرشان، ابراهیم، را برایشان از نو بیان کند و به آنان آگاهی دهد که این نزدیکی جستن و باور [به نجات] حقِ خداست، و برای غیرِ او، شایسته نیست؛ نه برای مَلک مقرّب و نه برای پیامبر مُرسَل؛ چه رسد به دیگران

? این مشرکان، شهادت می‌دادند که خداوند یکتا که شریکی برایش نیست؛ آفریدگار و روزی دهنده جهانیان است؛ جز او کسی مردگان را زنده نمی‌کند؛ نمی‌میراند؛ تدبیر امور نمی‌کند و تمام آسمان‌ها و زمین و کسانی که در آنها هستند بنده او و تحت تصرف و اقتدار اویند.

? پس اگر بدنبال دلیلی هستی که چرا رسول خداﷺبا وجود آنکه، آنان به این امور گواهی و شهادت می‌دادند، پیکار کرد، آیه ٣١سوره یونس را بخوان: قُلۡ مَن يَرۡزُقُكُم مِّنَ ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِ أَمَّن يَمۡلِكُ ٱلسَّمۡعَ وَٱلۡأَبۡصَٰرَ وَمَن يُخۡرِجُ ٱلۡحَيَّ مِنَ ٱلۡمَيِّتِ وَيُخۡرِجُ ٱلۡمَيِّتَ مِنَ ٱلۡحَيِّ وَمَن يُدَبِّرُ ٱلۡأَمۡرَۚ فَسَيَقُولُونَ ٱللَّهُۚ فَقُلۡ أَفَلَا تَتَّقُون
«بگو: كيست كه از آسمان و زمين به شما روزى مى‏بخشد يا كيست كه حاكم بر گوش‌ها و ديدگان است و كيست كه زنده را از مرده بيرون مي‌آورد و مرده را از زنده خارج مى‏سازد و كيست كه كارها را تدبير می‌كند؟ خواهند گفت: ‏خدا، پس بگو: آيا پروا نمی‌كنيد»

? و آیات۸۴تا ۸۹سوره مؤمنون را: قُل لِّمَنِ ٱلۡأَرۡضُ وَمَن فِيهَآ إِن کنتم تَعۡلَمُونَ سَيَقُولُونَ لِلَّهِۚ قُلۡ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ قُلۡ مَن رَّبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ ٱلسَّبۡعِ وَرَبُّ ٱلۡعَرۡشِ ٱلۡعَظِيمِ سَيَقُولُونَ لِلَّهِۚ قُلۡ أَفَلَا تَتَّقُونَ قُلۡ مَنۢ بِيَدِهِۦ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيۡءٖ وَهُوَ يُجِيرُ وَلَا یجار عَلَيۡهِ إِن كُنتُمۡ تَعۡلَمُونَ سَيَقُولُونَ لِلَّهِۚ قُلۡ فَأَنَّىٰ تُسۡحَرُونَ
«بگو: اگر می‌دانيد [بگوييد] زمين و هر كه در آن است به چه كسى تعلق دارد؟ خواهند گفت:به خدا، بگو: آيا عبرت نمی‌گيريد .بگو: پروردگار آسمان‌هاى هفتگانه و پروردگار عرش بزرگ كيست؟ خواهند گفت:خدا، بگو: آيا پرهيزگارى نمی‌كنيد؟بگو: فرمانروايى هر چيزى به دست كيست؟ و اگر می‌دانيد [كيست آنكه] او پناه مى‏دهد و درپناه كسى نمی‌رود؟خواهند گفت:‏ خدا، بگو: پس چگونه دستخوش افسون شده‏‌ايد».

?حال برایت مشخص شد که مشرکان به تمام این موارد [= توحید ربوبیت] اقرار داشتند، اما این، توحیدی نبود که رسول خداﷺ آنان را بدان دعوت می‌نمود. نیز گفته شد که توحیدی که ایشان دم از آن می‌زدند [و به تصریح قرآن، شرک محض بود] همانی است که مشرکان زمانِ ما [بدان مداومت دارند و] نامِ اعتقاد بر آن نهاده‌اند.
مشرکان، خدا را شب و روز می‌خواندند. برخی از ایشان، برای خیر و صلاح و نزدیک شدن به خدا و شفاعت، فرشتگانِ الهی یا انسان‌ِ‌ درستکاری مانند «لات» یا پیامبری مانند عیسی را می‌خواندند. برای تو روشن شد و محقق گردید که رسول خداﷺ به خاطرِ اعتقاد مشرکانه‌شان با ایشان جنگید و آنان را به خالص نمودن پرستش برای خدای یگانه دعوت نمود؛ همان طور در آیه۱۸ سوره جن، خداوند متعال فرموده است: ... فَلَا تدعوا مع الله أَحَدٗا«... پس هيچ كس را با خدا مخوانيد».

?نیز در آیه۱٤سوره رعد فرموده است:لَهُۥ دَعۡوَةُ ٱلۡحَقِّۚ وَٱلَّذِينَ يَدۡعُونَ مِن دُونِهِۦ لَا يَسۡتَجِيبُونَ لَهُم بِشَيۡءٍ..
«دعوت حق براى اوست، و كسانى [مشركانی] كه جز او مي‌خوانند هيچ جوابى به آنان نمى‌دهند...»

? یقیناً، هدف رسول خداﷺ از جنگ با مشرکان، آن بود که دعاها، نذر و نیازها،قربانی‌ها، زاری‌ها و به طور کلی، همه عبادت‌ها،فقط برای خدا باشد. بنا بر آنچه بیان شد اقرار مشرکین به توحید ربوبیت، باعث اسلام آوردنِ ایشان نشد و [توسل و] توجهشان به فرشتگان...

1

دعا ?