🔸مزخرف‌بافی
هر کس چندوقتی در شبکه‌های اجتماعی پرسه زده باشد، با ‌پدیده‌ای عجیب و باورنکردنی مواجه شده است: همه دربارۀ همه‌چیز حرف می‌زنند. مسئله وقتی ترسناک‌تر می‌شود که نه‌تنها این کار نهی نمی‌شود، بلکه تحت فشار عمومی، از آن‌هایی که چنین کاری نمی‌کنند هم خواسته می‌شود که دربارۀ هیچ موضوعی ساکت نباشند و نظرشان را بگویند. اگر مقاومت کنند و حرفی نزنند هم با تعابیری مثل ترسو، بی‌مسئولیت یا محافظه‌کار تنبیه می‌شوند. #جراد_هندرسن، پژوهشگر فلسفه، می‌گوید باید فکری به حال این وضعیت بکنیم.
هندرسن می‌گوید فقط این فشار بیرونی نیست که ما را ترغیب یا مجبور می‌کند که دربارۀ همه‌چیز حرف بزنیم، بلکه بخش مهمی از این فشار، درونی شده است: خودمان را با دیگران مقایسه می‌کنیم که دربارۀ هر اتفاقی موضعی دارند و به خودمان می‌گوییم چرا ما موضع نگیریم؟ بااین‌حال، نتیجۀ این فرایند واقعاً مأیوس‌کننده است. واقعیت این است که وقتی تلاش می‌کنیم دربارۀ هر چیزی نظر بدهیم، چاره‌ای نداریم جز اینکه مزخرف ببافیم. و وقتی در سطح جمعی همه همین‌کار را می‌کنند، کل فضای عمومی پر می‌شود از مزخرفات. آن‌وقت اگر بخواهی از حقیقتِ موضوعی سر در بیاوری، تقریبا امکان ندارد بتوانی موفق شوی. هندرسن برای توصیف این وضعیت، از نظریۀ مشهور #هری_فرانکفورت دربارۀ مزخرفات استفاده می‌کند. مزخرف چیزی است خارج از دوگانۀ حقیقت و دروغ.
فرانفکورت می‌گوید مزخرف از "عدم توجه" آب می‌خورد. موقعیتی که مسئله دیگر حقیقت‌داشتن، یا حقیقت‌نداشتن نیست، بلکه از اساس حقیقت بی‌اهمیت است. از این جهت بین مزخرف‌گو و دروغ‌گو تفاوتی هست: برای دروغ‌گو حقیقت اهمیت دارد، هرچند انکارش می‌کند. اما برای مزخرف‌گو صدق و کذب فرقی با هم ندارند. اگر می‌خواهید بهتر بفهمید سازوکارِ مزخرفات چطور است، به کلمۀ وایب که این روزها خیلی مد شده است توجه کنید. وقتی آدم‌ها در شبکۀ اجتماعی حرف می‌زنند، دیگر به درست‌بودنش فکر نمی‌کنند؛ همه‌چیز فقط وایب است. وقتی آدم‌ها چنین کاری می‌کنند، عملاً خودشان را در لاکی محافظ قرار می‌دهند که از هر انتقادی مصون است. اگر از آن‌ها بپرسی بر چه مبنایی حرف می‌زنند، لبخندزنان جواب می‌دهند: چرا من رو جدی می‌گیری؟ من خودمم خودم رو جدی نمی‌گیرم!.
مزخرف‌گوها ظاهراً آسیبی به ما نمی‌زنند، صرفاً بامزه و سرگرم‌کننده‌اند. اما در واقع هزینۀ سنگینی بابت کارشان پرداخت می‌کنیم: به آن‌ها عادت می‌کنیم. و با عادت‌کردن به راه و رسم آن‌ها، به آدم‌های بدتری تبدیل می‌شویم. این خطر جدی است و ای بسا لازم باشد فعالانه در برابر آن مقاومت کنیم.
هندرسون می‌گوید باید برای خودمان مقرراتی سختگیرانه بگذاریم تا از وسوسۀ فراگیر مزخرف‌گویی جان به در ببریم. روش پیشنهادی او کوچک‌فکرکردن است. کوچک‌فکرکردن یعنی تمرکز بر یک موضوع مشخص و تلاش برای سردرآوردن از حقیقتِ آن. باید مثل آدم‌هایی رفتار کنیم که حقیقت را جدی می‌گیرند، یعنی شواهد جمع می‌کنند، به جزئیات استدلال‌ها توجه می‌کنند و تمام ارجاعات را بررسی می‌کنند و از همه مهم‌تر، دربارۀ چیزهایی که نمی‌دانند، حرف نمی‌زنند. حتی اگر این کار باعث شود برچسب بخورند و از جمعِ آدم‌های باحال کنار گذاشته شوند... +

سلام.
در چند هفته‌ی اخیر ویدئویی فراگیر شده که یک طلا فروش به مردم هشدار میده که در طلافروشی‌ها به هیچ وجه گوشواره‌ها رو‌تست نکنن که بیماری‌هایی مثل اچ‌آی‌وی نگیرن! این ویدئو، خیلی باعث نگرانی و تشویش مردم شده. البته متخصص نیستم ولی در حد دانشم، سعی کردم نگرانی بیهوده مردم رو کم کنم.

دستورالعمل مدیریت مواجهه‌ی غیر شغلی با اچ‌آی‌وی و پیشگیری قبل از تماس

ویرایش پنجم

T.me/HIVSTI

کلیاتی در باب عفونت‌های آمیزشی و عواقب و عوارض آنها

به سفارش کلینیک سلامت ژالیا

متن و اجرا : دکتر وحید جهانمیری نژاد

تصویر و تدوین: عرفان نجف‌آبادی پور

T.me/HIVSTI

لینک مستند «همه در یک کشتی نشسته‌ایم»
از مجموعه زیستن؛ شبکه مستند
کاری از مهدی اسدی
با حضور دکتر وحید جهانمیری نژاد
و یکی از عزیزانی که با اچ‌آی‌وی زندگی می‌کنند

https://telewebion.com/episode/0x552dfbc

T.me/HIVSTI

https://m0h.ir/qgd8ld

سطوح مختلف پیشگیری از سرطان‌های ناشی از اچ‌پی‌وی

پژوهش و اجرا :
دکتر وحید جهانمیری نژاد
تصویر و تدوین :
عرفان نجف‌آبادی

با حمایت
کلینیک سلامت
@healthclinic_ir

T.me/HIVSTI